... με τον Εκτελεστικό Διευθυντή του HALC Έ. Ζεμενίδη στο Chicago Council on Global Affairs
25 Ιανουαρίου, 2025
Κατά τη συζήτηση, αντικείμενο της οποίας ήταν το γεωπολιτικό στίγμα της Ελλάδας στον τομέα της Άμυνας και της Ασφάλειας, ο κ. Δένδιας ανέφερε αρχικά, σχετικά με τις προσδοκίες από τη διμερή σχέση με τις ΗΠΑ, με την έναρξη της νέας διακυβέρνησης, απαντώντας σε ερώτηση του κ. Ζεμενίδη:
«Όπως υπογραμμίσατε, συνεργάστηκα με την πρώτη κυβέρνηση Τραμπ. Είχα την ευκαιρία να υπογράψω την πρώτη τροπολογία της αμυντικής συμφωνίες με τις ΗΠΑ, την MDCA, με τον Mike Pompeo, το 2019, καθώς και να συνεργαστούμε σε διάφορα θέματα κατά καιρούς. Νομίζω πως η συνεργασία μας απέδωσε καρπούς και για την Ελλάδα, αλλά και για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τους συμμάχους μας, τη σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο. Επομένως, αυτό που θα περίμενα από την δεύτερη διακυβέρνηση Τραμπ είναι ακριβώς το ίδιο. Ειλικρινής αλληλεπίδραση που θα οδηγήσει σε σταθερότητα στην περιοχή μας».
Απαντώντας σε ερώτηση ειδικότερα για τον ρόλο της Αλεξανδρούπολης, ο κ. Δένδιας ανέφερε:
«Η Αλεξανδρούπολη είναι σημαντική για όλους. Είναι σημαντική για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, τη Δύση και την Ελλάδα. Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τον χάρτη, η Αλεξανδρούπολη είναι στα βορειοανατολικά της Ελλάδας. Χιλιομετρικά είναι στο κοντινότερο σημείο των συνόρων όπου μπορεί να υπάρχει επικοινωνία με την Ουκρανία. Άρα, με το να συμπεριλάβουμε την Αλεξανδρούπολη στην πρώτη τροποποίηση της Συμφωνίας, αλλά και με το να επεκτείνουμε την δεύτερη τροπολογία της Αμυντικής Συμφωνίας, προσφέραμε στις ΗΠΑ, στο ΝΑΤΟ, στη Δύση, έναν δίαυλο επικοινωνίας με την Ουκρανία και την Κεντρική Ευρώπη, που δεν υπήρχε προηγουμένως. Διότι προηγουμένως, ο μόνος δίαυλος επικοινωνίας ήταν μέσα από τα Στενά προς τη Μαύρη Θάλασσα, πράγμα δύσκολο δεδομένης της κατάστασης στην περιοχή. Και η Αλεξανδρούπολη έχει μοναδικά προτερήματα. Έχει ένα τεράστιο αεροδρόμιο, σιδηρόδρομο, οδικό δίκτυο, αγωγό προς τον βορρά και κατά συνέπεια ενέργεια, μονάδα FSRU, από την οποία αμερικανικό υγροποιημένο αέριο μπορεί να έρθει στην Ευρώπη και να λύσει το θέμα της ενέργειας στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη».
Ο κ. Δένδιας πρόσθεσε σχετικά με τον ρόλο της Αλεξανδρούπολης αλλά και της Σούδας:
«Ακόμη και στο παρελθόν, όταν η Αλεξανδρούπολη δεν υπήρχε καν στον χάρτη του ενδιαφέροντος, άκουγα πως υπήρχαν δύο βάσεις στον κόσμο τις οποίες οι ΗΠΑ δεν μπορούσαν ποτέ να εγκαταλείψουν και ξεκινούσαν και οι δύο με «Σ». Η μία ήταν το λιμάνι της Σούδας και η άλλη ο κόλπος Subic στις Φιλιππίνες. Η Σούδα είναι σημαντική όπως πολύ σωστά λέτε, γιατί είναι σαν πελώριο αεροπλανοφόρο και η Κρήτη μοιάζει με ένα αεροπλανοφόρο στην Ανατολική Μεσόγειο. Αλλά το σημαντικό με την Αλεξανδρούπολη είναι η πορεία εξέλιξης των πραγμάτων. Όταν εντάξαμε την Αλεξανδρούπολη στη Συμφωνία, η Ρωσία δεν είχε εισβάλει στην Ουκρανία. Αλλά η ανάγκη για μια προωθημένη βάση επικοινωνίας, μεταφοράς ενέργειας και υλικών στην Ευρώπη και στην Ουκρανία, ήταν ήδη εκεί. Άρα και οι δύο κατά τη γνώμη μου είναι απολύτως σημαντικές για το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ».
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, αναφέρθηκε επίσης κατά τη διάρκεια της συζήτησης σε άλλα ειδικότερα θέματα, όπως:
Ο ρόλος του ΝΑΤΟ σήμερα
«Το ΝΑΤΟ δεν είναι απλά μια συμμαχία. Έχουν υπάρξει πολλές συμμαχίες ανά τα χρόνια. Γιατί ήταν το ΝΑΤΟ τόσο επιτυχημένο; Επειδή μπορούσε να προωθήσει την ιδέα της υποστήριξης των αξιών την περίοδο του «κομμουνιστικού μπλοκ». Στις μέρες μας είναι η τρομοκρατία, ο ισλαμικός ριζοσπαστισμός και η Μουσουλμανική Αδελφότητα. Υποστηρίζουμε έναν πιο δημοκρατικό, πιο ανοιχτό κόσμο, στον οποίο τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται και στον οποίο όλοι μπορούν να πουν ό,τι θέλουν, να είναι ό,τι θέλουν. Κάνουμε μεγαλύτερη επίδειξη αξιών παρά ισχύος».
Οι αμυντικές δαπάνες, το ποσοστό 5% και η Ευρωπαϊκή Ένωση
«Η ευρωπαϊκή μας οικογένεια – και είμαι μεγάλος υπέρμαχος της ΕΕ, πιστεύω στο ευρωπαϊκό όραμα και στην ΕΕ – έχει κάποιους σχιζοφρενικούς κανονισμούς. Από τη μια, η ΕΕ είπε πως βιώνει μια εξωτερική απειλή. Και πραγματικά θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια αυτόνομη άμυνα, όχι μόνο υπό την έννοια ότι δεν θα συνδέεται με τις ΗΠΑ, αλλά και ότι δεν θα συνδέεται με το ΝΑΤΟ, εννοώντας ότι μπορεί να αναπτύξει τις δυνατότητές της και να έχει από μόνη της τη δύναμη να προστατευτεί η ίδια και να προστατεύσει φίλους και συμμάχους. Παράλληλα, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λέει ξεκάθαρα πως υπάρχουν οικονομικοί περιορισμοί που δεν σου επιτρέπουν να επενδύσεις στην Άμυνα, εμένα ως Υπουργού Άμυνας μου φαίνεται να είναι ένας εφιάλτης. Πολεμάω με αριθμούς κάθε μέρα. Και εάν υπερβώ τα όρια, η χώρα μου τιμωρείται, τα επιτόκια ανεβαίνουν, πρέπει να πληρώσω περισσότερα χρήματα από τις φορολογικές μου εισπράξεις, ξεκινάει πληθωρισμός και η χώρα μου πάει προς τα πίσω, στην κατάσταση που ήταν το 2010.
Δεν μπορεί αυτή να είναι η ευρωπαϊκή απάντηση στις προκλήσεις του σήμερα. Οι οικονομικοί κανονισμοί δεν είναι μόνιμοι. Οπότε και χωρίς τον Πρόεδρο Τραμπ, η ΕΕ πρέπει να αντιμετωπίσει αυτήν την πρόκληση. Και υπάρχουν συνάδελφοί μου, θα μπορούσα να αναφέρω τον Υπουργό της Ιταλίας, Guido Crosetto, ο οποίος λέει το ίδιο με εμένα ξανά και ξανά. Τώρα, όσον αφορά το 5%, υπάρχουν φίλοι και εταίροι εντός της ΕΕ που δεν θα ξόδευαν ούτε το 1%. Και μετά έρχονται και μας διδάσκουν για οικονομική υπευθυνότητα στην Ελλάδα; Τι να πω; Το ξέρετε πως η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα με σχετικά μικρή οικονομία. Έχουμε ΑΕΠ της τάξης των 230-240 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ξέρετε ότι η Ελλάδα έχει περισσότερα άρματα μάχης από τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Ολλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο αθροιστικά; Πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν την πρόκληση της Ρωσίας; Θέλω να πω, τι θα προτάξουν μπροστά στα άρματα της Ρωσίας;».
Ο ρόλος της Ελλάδας στην Ασφάλεια της ευρύτερης περιοχής
«Πρέπει να πω ότι η Ελλάδα κάνει πολύ περισσότερα από όσα υπαγορεύει το μέγεθός της για την κοινή μας άμυνα. Επιτρέψτε μου να σας δώσω ένα παράδειγμα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δύο επιχειρήσεις στη θάλασσα. Και οι δύο έχουν ελληνικά ονόματα. Η μία είναι η IRINI, που σημαίνει «ειρήνη», η οποία βρίσκεται στα βόρεια της Λιβύης, προσπαθώντας να σταματήσει το λαθρεμπόριο όπλων στη Λιβύη, τα οποία θα τροφοδοτήσουν τον εμφύλιο πόλεμο στη Λιβύη. Η άλλη είναι η ASPIDES, που σημαίνει «ασπίδες» στα ελληνικά, στην Ερυθρά Θάλασσα, προκειμένου να προστατευθεί η ελευθερία της ναυσιπλοΐας στην Ερυθρά Θάλασσα, μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Γιατί και οι δύο επιχειρήσεις έχουν ελληνικά ονόματα; Επειδή η Ελλάδα, η μικρή Ελλάδα, ξεκίνησε και τις δύο. Και η μικρή Ελλάδα συνεισφέρει μέσα, πλοία, και στις δύο. Και δεν το κάνουν αυτό όλες οι ευρωπαϊκές χώρες μας. Θα το επαναδιατυπώσω. Πολύ λίγες ευρωπαϊκές χώρες το κάνουν αυτό. Χώρες πολύ πλουσιότερες, με πολύ μεγαλύτερη επιρροή, πολύ μεγαλύτερες από την Ελλάδα. Επομένως, εμείς από τη μεριά μας κάνουμε αυτό που πρέπει. Κάνουμε περισσότερα από όσα μας αναλογούν. Αλλά χρειαζόμαστε βοήθεια».
Η οικονομική κρίση της προηγούμενης δεκαετίας και η μεταρρύθμιση στις Ένοπλες Δυνάμεις
«Η ελληνική κοινωνία ήταν αυτή που μας στήριξε ώστε να βγούμε από την κρίση. Έτσι, μετά από αυτήν την κρίση πρέπει να κάνουμε μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, πρέπει να μεταρρυθμίσουμε την Οικονομία μας και ξοδεύουμε πολλά για την Άμυνά μας, πολύ περισσότερα από χώρες που δεν αντιμετωπίζουν τις ίδιες συνθήκες με εμάς τα τελευταία 20 χρόνια».
Ο «Θόλος» της Ελλάδας
«Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα «θόλο». Και όταν μιλάμε για «θόλο», όλοι σκέφτονται το Ισραήλ και το Iron Dome. Αλλά δεν είναι ακριβώς το ίδιο, διότι αυτό που αντιμετωπίζει το Ισραήλ είναι κυρίως εισερχόμενοι πύραυλοι. Για εμάς είναι ένα πολύ πιο σύνθετο το περιβάλλον. Πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε μη επανδρωμένα αεροσκάφη, έναν τεράστιο αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών που θα έρχονται προς το μέρος μας. Και επίσης χρειαζόμαστε έναν αμυντικό «Θόλο», επειδή δεν απειλούμε και δεν σχεδιάζουμε να επιτεθούμε σε κανέναν. Δεν διεκδικούμε τίποτα εναντίον κανενός από τους γείτονές μας. Αλλά θα θέλαμε να είμαστε σε θέση να προστατεύσουμε τους δικούς μας πολίτες. Έτσι, προσπαθούμε να δημιουργήσουμε έναν πολύ σύνθετο θόλο που θα προστατεύει τον εναέριο χώρο μας από οτιδήποτε εισέρχεται, συμπεριλαμβανομένων των μη επανδρωμένων αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων των μικρών μη επανδρωμένων αεροσκαφών, κάτι που αποτελεί πρόκληση.
Τώρα υπεισέρχομαι σε τεχνικές λεπτομέρειες, αλλά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη μπορεί να είναι πολύ μικρά. Έτσι, είναι εύκολο για οποιοδήποτε ραντάρ να εκλάβει αυτό το drone ως πουλί. Είναι εξαιρετικά μικρό και ο τρόπος που πετάει με μερικές φορές, δημιουργεί λάθος εικόνα. Έτσι, πρέπει να βρούμε ένα ιδιαίτερα αναβαθμισμένο σύστημα ραντάρ .Αλλά επίσης, θα θέλαμε να είμαστε σε θέση να προστατεύσουμε τις θάλασσές μας από κάθε εισερχόμενη απειλή. Έτσι, πρόκειται για ένα πολλαπλό είδος «Θόλου». Όχι μόνο όπως είναι ο ισραηλινός Iron Dome».
O Οικονομικός Διάδρομος Ινδίας- Μέσης Ανατολής – Ευρώπης (IMEC)
«Η Ινδία είναι επίσης μια πολύ σημαντική χώρα. Είναι μια ανερχόμενη υπερδύναμη και η Ινδία έχει ρόλο να παίξει για την κοινή μας ασφάλεια. Δεν πρέπει να αγνοηθεί. Και είμαι πολύ περήφανος που πήγα στην Ινδία, είμαι πολύ περήφανος που το Ινδικό Ναυτικό και η Ινδική Πολεμική Αεροπορία είχε έρθει στη Μεσόγειο, είχαμε επίσης μια κοινή άσκηση με την Ινδική Πολεμική Αεροπορία, η οποία είναι αρκετά ξεχωριστή. Ποιος θα μπορούσε να το προβλέψει αυτό πριν από 20 χρόνια;».
Οι σχέσεις της Ελλάδας με τον αραβικό κόσμο
«Τις Συμφωνίες του Αβραάμ, τις ερμηνεύσαμε σωστά, γιατί είμαστε φίλοι του Ισραήλ, αλλά ταυτόχρονα, είχα την ευκαιρία να υπογράψω μια αμυντική συμφωνία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, πριν από τις Συμφωνίες του Αβραάμ. Για εμάς ήταν σαφές ότι η διαχωριστική γραμμή δεν ήταν μεταξύ του Ισραήλ και του αραβικού κόσμου. Ήταν μεταξύ των δυνάμεων που προσβλέπουν σε ένα ευημερούν σταθερό μέλλον σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, και των αποσχιστικών δυνάμεων που αναζητούσαν άλλους τρόπους για να δημιουργήσουν χάος στην περιοχή. Αυτή ήταν η διαχωριστική γραμμή. Και προσθέτω επίσης τη Σαουδική Αραβία σε αυτήν την εξίσωση. Είναι σαφές ότι είμαστε κοντά στη Σαουδική Αραβία, ήμουν με τον Πρωθυπουργό μου στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας μόλις πριν από δέκα ημέρες. Η Σαουδική Αραβία είναι επίσης μια πολύ σημαντική χώρα».
Για τις εμπορικές και ενεργειακές συνεργασίες στην περιοχή
«Πρώτα απ’ όλα, σε ποια βάση πρέπει να κινηθούμε. Η βάση είναι ξεκάθαρη και νομίζω ότι πρέπει να είναι ξεκάθαρη για όλους, για όλους όσοι θέλουν να συμμετάσχουν. Και αυτή είναι το Διεθνές Δίκαιο, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, ο σεβασμός των συνόρων, ο σεβασμός των διεθνών συνθηκών. Αυτό είναι το θέμα. Οι χώρες που το προσυπογράφουν αυτό είναι ευπρόσδεκτες να είναι αλληλένδετες σε αυτήν την πολύ σύνθετη δομή που, όπως σωστά είπατε, έχει να κάνει με την Άμυνα. Αλλά έχει επίσης να κάνει σε μεγάλο βαθμό με την Οικονομία. Και η Άμυνα και η Οικονομία, παρεμπιπτόντως, στον σύγχρονο κόσμο είναι αρκετά διασυνδεδεμένες. Όλοι γνωρίζουν για το έργα διπλής χρήσης και τα προϊόντα που χρησιμοποιούμε για την Άμυνα, αλλά έχουν επίσης τεράστιο αντίκτυπο στην Οικονομία, πέρα από την Άμυνα. Η πρόκληση λοιπόν είναι να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον που να είναι ασφαλές, που να είναι σταθερό, που να είναι σύμφωνο με το Διεθνές Δίκαιο, που να λειτουργεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και ταυτόχρονα να επιτρέπει στις χώρες που συμμετέχουν να αναπτύξουν τις οικονομίες τους, να είναι πιο ευημερούσες και να συνεργάζονται μεταξύ τους σε ένα αμυντικό οικοσύστημα που να εξυπηρετεί και άλλους τομείς της οικονομίας τους».
Οι σχέσεις με τη Ρωσία
«Εμείς οι Έλληνες είμαστε φίλοι της Ρωσίας εδώ και χρόνια, αλλά η Ρωσία μας έβαλε σε ένα δίλημμα. Όταν πέρασε παράνομα τα σύνορα της Ουκρανίας, δεν σεβάστηκε το Διεθνές Δίκαιο, δεν σεβάστηκε τις συνθήκες. Επομένως, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα κοινό αφήγημα, που να μπορούμε όλοι να προσυπογράψουμε; Αν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, σύμφωνα με αυτό το αφήγημα, που δήλωσα αρκετά ξεκάθαρα, το Διεθνές Δίκαιο, το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, τη μη παραβίαση των συνόρων, το σεβασμό των διεθνών συνθηκών, αν προσυπογράψουμε αυτό το κοινό αφήγημα, που είναι πολύ απλό, θα πρόσθετα τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, αλλά αυτό είναι το προφανές, όχι κάποιο είδος μακρινής ουτοπίας. Οι χώρες που προσυπογράφουν το αφήγημα έχουν μια κοινή αντίληψη της κατάστασης του κόσμου σήμερα. Και θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και ελπίζουμε να αντιμετωπίσουμε επιτυχημένα αυτές τις προκλήσεις στο τέλος, νωρίτερα από όσο περιμένουμε. Δεν είναι πυρηνική φυσική. Δεν είναι τόσο πολύπλοκο».
Η «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας και η μη συμμετοχή της σε East Med και διάδρομο IMEC κ.ά.
«Δεν είμαι καθόλου χαρούμενος που η Τουρκία δεν είναι μαζί μας. Δεν είμαι καθόλου χαρούμενος. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα, είναι μια σημαντική χώρα, με μια πολύ υπερήφανη ιστορία και θα μου άρεσε πολύ η Τουρκία να ήταν μαζί μας. Η χώρα μου, αλλά και εγώ προσωπικά, είμαστε υπέρμαχοι της πορείας της Τουρκίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, προς ένα κοινό ευρωπαϊκό μέλλον. Όχι μόνο για το δικό μας καλό, αλλά και για το καλό της Τουρκίας, για το καλό της τουρκικής κοινωνίας. Διότι, όπως είπα και πριν, πιστεύω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο χώρος προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας που είναι απαραίτητα για κάθε κοινωνία, έτσι όπως τουλάχιστον το βλέπουμε εμείς. Βέβαια, ποιοι είμαστε εμείς που θα το πούμε; Είναι θέμα του τουρκικού λαού να επιλέξει. Είναι θέμα της τουρκικής ηγεσίας, είναι θέμα του Τούρκου Προέδρου να αποφασίσει. Αλλά είναι το πρόβλημα που αναφέρατε. Αυτό το “Mavi Vatan”, η “Γαλάζια Πατρίδα”. Υπήρχε αυτό πριν από 20 χρόνια; Είχε γραφτεί κάποια λέξη, είχατε ακούσει γι’ αυτό; Αυτά είναι καινούργια δεδομένα. Και αν δείτε τον χάρτη, περιλαμβάνει τα μισά ελληνικά νησιά. Μερικές φορές υπάρχουν διάφορες ερμηνείες. Σε ένα χάρτη που έχω δει η Κρήτη συμπεριλαμβάνεται επίσης σε αυτό το “Mavi Vatan”. Το είπα ως αστείο, αλλά δεν είναι καθόλου αστείο, είμαι πολύ χαρούμενος που το νησί μου οι Παξοί και το νησί μου η Κέρκυρα δεν περιλαμβάνονται στο “Mavi Vatan”. Μάλλον είμαστε στην πλευρά της Ελλάδας. Τι είναι λοιπόν αυτό το “Mavi Vatan”; Είναι ένα νεο-ιμπεριαλιστικό, νεο-οθωμανικό όνειρο ενός μέρους, πιθανότατα όχι του συνόλου του τουρκικού πολιτικού κατεστημένου, το οποίο σαφώς απειλεί την Ελλάδα, το οποίο σαφώς παραβιάζει τα διεθνή σύνορα, το οποίο είναι σαφώς αντίθετο με το Διεθνές Δίκαιο, το οποίο είναι σαφώς αντίθετο με το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και επιτρέψτε μου να είμαι ειλικρινής: είναι πλήρης ανοησία, διότι δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Ποτέ! Αλλά τι κάνει; Παγιδεύει την τουρκική κοινωνία σε μια γωνία αντιπαράθεσης με την Ελλάδα, μια χώρα που είναι κοντά, είναι πολύ μικρότερη και μια χώρα που θα μπορούσε να είναι εξαιρετικά σημαντική για την Τουρκία ως σημείο εισόδου προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και προς τη Δύση. Και μια χώρα που δεν έχει καμία αξίωση έναντι της Τουρκίας. Δεν ισχυριζόμαστε ότι έστω μια πέτρα που ανήκει σήμερα στην Τουρκία είναι ελληνική. Έτσι, θα μπορούσε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να είναι εξαιρετικά εύκολο για την Τουρκία να συμφωνήσει με την Ελλάδα σχεδόν σε όλα υπό μία προϋπόθεση: Διεθνές Δίκαιο, Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, Καταστατικό των Ηνωμένων Εθνών, αναγνωρισμένα σύνορα, διεθνείς συνθήκες, αυτό είναι όλο. Ακούγεται πολύ περίπλοκο; Είναι πολύ δύσκολο;».
Οι εξελίξεις στη Συρία και η ενδεχόμενη προσπάθεια από την Τουρκία για οριοθέτηση ΑΟΖ με τη χώρα
«Όλοι ήμασταν ευτυχείς που είδαμε το καθεστώς Άσαντ να φεύγει. Αυτό που αναζητούμε τώρα είναι για η δημιουργία μιας κυβέρνησης χωρίς αποκλεισμούς στη Συρία και ελπίζουμε σε ένα δημοκρατικό μέλλον για το λαό της Συρίας, ένα μέλλον που θα επιτρέψει στη Συρία να γίνει ευημερούσα. Υπάρχει μια τεράστια πολιτιστική παράδοση, ένα μέλλον που θα επιτρέψει στους πρόσφυγες να επιστρέψουν στις πατρίδα τους και επίσης να υπάρξει μια κυβέρνηση που θα τηρεί το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας. Τώρα, αν μια τέτοια κυβέρνηση θα επέλεγε να είναι φιλική προς την Τουρκία, δεν μας πειράζει. Δεν έχουμε πρόβλημα. Δεν προσπαθούμε να αποκλείσουμε την Τουρκία. Μάλλον το αντίθετο. Θα μπορούσε να υπάρχει αυτή η οριοθέτηση μελλοντικά με την Τουρκία; Και πάλι, δεν μας πειράζει. Έχω υπογράψει ο ίδιος δύο συμφωνίες οριοθέτησης, μία με την Ιταλία και μία με την Αίγυπτο. Και θα χαρώ η Τουρκία να υπογράψει συμφωνίες οριοθέτησης με όλες τις χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Αλλά ποια είναι η επιφύλαξη; Να είναι στο πλαίσιο της UNCLOS (Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας). Γιατί η Τουρκία έχει αποδείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να κάνει πράγματα που είναι παράλογα. Για παράδειγμα, έχει υπογράψει μια συμφωνία με την Λιβύη, για την οριοθέτηση της ανατολικής Μεσογείου, η οποία “πατάει” ακριβώς πάνω από την Ελλάδα. Υποθέτει ότι η Ελλάδα δεν υπάρχει! Επιτρέψτε μου να δώσω ένα παράδειγμα. Είναι σαν η Ελλάδα και η Ισπανία να οριοθετούν θαλάσσιες ζώνες και να προσποιούνται ότι η Σικελία δεν υπάρχει. Αν λοιπόν κάνει κάτι τέτοιο, φυσικά και υπάρχει πρόβλημα. Και ας μην ξεχνάμε ότι ακριβώς δίπλα στη Συρία υπάρχει μια άλλη χώρα. Και αυτή η χώρα, έχει μια διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση, που είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Υποθέτω ότι και η Κύπρος έχει κάτι να πει. Αυτές είναι λοιπόν οι παράμετροι».
Το Ισραήλ και η Χαμάς
«Το Ισραήλ ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικό απέναντι στην Χαμάς και τη Χεζμπολάχ. Και δεν θα το κρύψω. Δεν είμαστε φίλοι της Χαμάς. Είμαστε φίλοι του παλαιστινιακού λαού. Μόλις τέσσερις ημέρες πριν, ενέκρινα την αποστολή εκατοντάδες τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας για τη Γάζα. Επομένως, είμαστε φίλοι του παλαιστινιακού λαού και του αραβικού κόσμου, αλλά όχι της Χαμάς».
Η Ερυθρά Θάλασσα και ο ρόλος της Ελλάδας
«Υπάρχει μια αρχή στην Ερυθρά Θάλασσα και αυτή είναι ξεκάθαρη: ελευθερία ναυσιπλοΐας. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε καμία τρομοκρατική ομάδα και σε κανέναν επιβουλέα να εμποδίζει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Αφορά την παγκόσμια οικονομία και την ευζωία κάθε ανθρώπου στον πλανήτη. Και τώρα, οι Χούθι έχουν βρει έναν πολύ απλό τρόπο για να το εμποδίσουν αυτό. Απλώς χρησιμοποιούν πυραύλους και απειλούν κάθε πλοίο που πλέει βορείως, στο κανάλι του Σουέζ. Όχι μόνο τα ισραηλινά πλοία, καθώς ισχυρίζονται ότι το κάνουν για τους Παλαιστινίους, αλλά κάθε πλοίο. Επομένως, εμείς στην Ελλάδα, λόγω του ότι ιστορικά έχουμε τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο του κόσμου και είναι καθήκον μας προς τους εαυτούς μας, τον λαό μας και την παγκόσμια οικονομία να προστατεύσουμε την ελευθερία της ναυσιπλοΐας, ξεκινήσαμε να υποστηρίζουμε την ιδέα μιας επιχείρησης εκεί και καταλήξαμε την επιχείρηση ASPIDES. Της οποίας έχουμε αναλάβει την ηγεσία έχοντας Έλληνα Αξιωματικό επικεφαλής, συνεισφέροντας με δυνάμεις, πλοία και βάζοντας τους ναυτικούς μας σε κίνδυνο. Επιτρέψτε μου να είμαι ειλικρινής. Αυτοί οι άνθρωποι κινδυνεύουν. Έχουμε πάει στην Ερυθρά Θάλασσα τέσσερις φορές έως τώρα, ακριβώς για να πούμε στους Έλληνες ναυτικούς πως αντιμετωπίζουν κίνδυνο για τη ζωή τους, προασπιζόμενοι τα συμφέροντα της χώρας μας, της Ευρώπης και της ελεύθερης ναυσιπλοΐας, η οποία είναι καθοριστικής σημασίας για τη ζωή κάθε ανθρώπου. Για να γίνω πιο πρακτικός, καθώς οι ιδέες ακούγονται αφηρημένες και μερικές φορές ίσως και οι άνθρωποι στον 21ο αιώνα να μην ενδιαφέρονται, σκεφτείτε πως ένα μικρό ποτήρι στο ελληνικό σούπερ μάρκετ είναι τέσσερις φορές πιο ακριβό από τότε που δραστηριοποιήθηκαν οι Χούθι. Επειδή αυτό το μικρό ποτήρι χρειάζεται να κάνει τον κύκλο της Αφρικής για να καταλήξει σε ένα κατάστημα της Αθήνας, κάτι το οποίο επηρεάζει το επίπεδο ζωής των συμπατριωτών μου και όλων των Ευρωπαίων. Και παράλληλα, δημιουργείται πρόβλημα στις χώρες που παράγουν το μικρό ποτήρι διότι τα προϊόντα τους γίνονται πολύ πιο ακριβά. Άρα, πέφτει το βιοτικό επίπεδο το αγοραστή αλλά και του παραγωγού. Και ποιος το έχει πετύχει αυτό; Μια μικρή ομάδα στη μέση του πουθενά, οι Χούθι, οι οποίοι παρεμπιπτόντως χρηματοδοτούνται από άγνωστες πηγές και δημιουργούν ένα παράδειγμα τρομοκρατίας, το οποίο αν το ακολουθήσουν και άλλοι άνθρωποι θα υπάρχει πρόβλημα στην παγκόσμια οικονομία. Οι Χούθι είναι μια πρόκληση που πρέπει να αντιμετωπιστεί. Δεν πρέπει να σκεφτόμαστε ότι αφορά μόνο το Ισραήλ ή την Αφρική ή ότι είναι ένα πρόβλημα στη μέση του πουθενά. Δεν είναι αυτό. Είναι ένας εκκολαπτόμενος κίνδυνος».
Για τις ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες για τη Λωρίδα της Γάζας και τον ρόλο της Κύπρου
«Η Κύπρος διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στον Θαλάσσιο Ανθρωπιστικό Διάδρομο. Έδωσα εντολή στο Πολεμικό Ναυτικό μας να έχει τέσσερα πλοία έτοιμα να μεταφέρουν βοήθεια στη Γάζα. Από την Κύπρο και από την Ελλάδα. Χρειαζόμασταν την Κύπρο όμως σαν «σκαλοπάτι». Αλλά είχαμε τα πλοία που θα βοηθούσαν. Δυστυχώς, η προσπάθεια των ΗΠΑ με το τεχνητό λιμάνι δεν συνεχίστηκε λόγω της σφοδρής κακοκαιρίας. Προσφερόμαστε να συνεισφέρουμε στο κομμάτι της ανθρωπιστικής βοήθειας τόσο στη Γάζα όσο και στον Λίβανο. Αυτή είναι η περιοχή μας. Ο αραβικός κόσμος, το Ισραήλ, η Αίγυπτος, αυτή είναι η οικογένεια μας. Έτσι θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα σταθερό μέλλον με στόχο την ευημερία. Έχουμε περιορισμένους πόρους, αλλά είμαστε εκεί».
