συνέντευξις στην Εφημερίδα "ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ"
Στον απόηχο της απόφασης του Κυριάκου Μητσοτάκη να διαγράψει από τη Νέα Δημοκρατία τον Αντώνη Σαμαρά, όπως είναι φυσικό ζητήσαμε από τον
Κωστή Χατζηδάκη το σχόλιό του: «Τον τελευταίο μήνα ήταν σαν να επεδίωκε τη διαγραφή του. Φαινόταν σαν να μην αισθανόταν ο ίδιος άνετα, για τους δικούς του λόγους, στη Νέα Δημοκρατία», λέει ο υπουργός και πιστεύει πως δεν υπάρχει ενδεχόμενο κλονισμού της κυβέρνησης διότι «θα ήταν κρίμα να σπαταλήσουμε την πρόοδο που έχει γίνει, ειδικά στον τομέα της οικονομίας, και να μπούμε σε μία φάση αβεβαιότητας, αστάθειας και τελικά οπισθοδρόμησης».
Στα του χαρτοφυλακίου του, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, όπως πάντα, είναι σαφής και με ακλόνητα επιχειρήματα: «Εχουμε ακόμη δρόμο για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος της κρίσης. Αλλά θα το καλύψουμε μόνο αν είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι. Οχι αν υποσχεθούμε οικονομικό “διακτινισμό”», λέει με νόημα που όλοι αντιλαμβάνονται σε τι αναφέρεται…
Η αντιπολίτευση ισχυρίζεται ότι η ανάπτυξη της οικονομίας δεν αντανακλάται στο επίπεδο ζωής των πολιτών. Χρησιμοποίησαν και κάποια στοιχεία έκθεσης του ΟΟΣΑ που δείχνουν τους ελληνικούς μισθούς να είναι συγκριτικά πολύ χαμηλά…
Χαίρομαι που αναγνωρίζουν τουλάχιστον ότι η οικονομία αναπτύσσεται! Δείτε, η συγκεκριμένη έκθεση μας συγκρίνει με ορισμένες από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες παγκοσμίως –αυτό είναι ο ΟΟΣΑ–, όπως η Δανία, η Σουηδία, η Ελβετία. Η αντιπολίτευση όμως «ξεχνά» ότι την περασμένη δεκαετία οι χώρες αυτές ανέβαιναν, ενώ η Ελλάδα έπεφτε! Πού ήταν όλοι αυτοί όταν είχαμε μνημόνια στην Ελλάδα; Ακόμα περισσότερο, απομόνωσαν τον δείκτη που συγκρίνει εισοδήματα της περιόδου 2019-2022 –όταν ακόμη παλεύαμε με τον covid, από τον οποίο η Ελλάδα επλήγη δυσανάλογα λόγω τουρισμού– για να αποπροσανατολίσουν. Μόνο που πλέον είμαστε στο 2024. Και τα στοιχεία του ίδιου του ΟΟΣΑ δείχνουν ότι μεταξύ 2019 και α΄ τριμήνου 2024 η Ελλάδα σημειώνει μία από τις μεγαλύτερες αυξήσεις εισοδημάτων. Αλλά και η Eurostat λέει ότι η καθαρή αύξηση του εισοδήματος πάνω από τον πληθωρισμό είναι διπλάσια στην Ελλάδα από ό,τι στην ΕΕ (7,7% έναντι 3,3%). Αυτό συνέβη διότι τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα αυξήθηκαν οι επενδύσεις κατά 53%, οι εξαγωγές διπλασιάστηκαν ως ποσοστό του ΑΕΠ το 2023 σε σχέση με το 2008, από το 23% στο 43%, με αποτέλεσμα τους πολύ ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης και τη δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας. Και, όπως έδειξαν οι φθινοπωρινές προβλέψεις της Κομισιόν, θα συνεχίσουμε: καθώς η χώρα μας θα επιτύχει σημαντικά υψηλότερη ανάπτυξη από τον μέσο όρο της ευρωζώνης και της ΕΕ. Δεν τα λέω αυτά για να πανηγυρίσω. Απλώς βάζω τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Προφανώς έχουμε ακόμη δρόμο για να καλύψουμε το χαμένο έδαφος της κρίσης. Αλλά θα το καλύψουμε μόνο αν είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι. Οχι αν υποσχεθούμε οικονομικό «διακτινισμό». Αλλά αν συνεχίσουμε με μία οικονομική πολιτική που συνδυάζει τη δημοσιονομική σύνεση με μία φιλο-επενδυτική προσέγγιση, που είναι ο καλύτερος τρόπος για να δημιουργηθούν νέες και καλύτερες δουλειές και ένα καλύτερο επίπεδο ζωής για όλους!
Ποιες είναι οι σημαντικότερες παρεμβάσεις του νέου φορολογικού νομοσχεδίου;
Το νέο φορολογικό είναι απόδειξη όσων μόλις σας είπα. Οτι με την οικονομική μας πολιτική καλύπτουμε σταδιακά το χαμένο έδαφος της κρίσης. Με 12 μειώσεις φόρων, όπως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 1 ακόμη μονάδα που ενισχύει το εισόδημα των εργαζομένων και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος με 325 ευρώ όφελος για όλα τα φυσικά πρόσωπα, η απαλλαγή φόρου εισοδήματος για τρία χρόνια για κενά ακίνητα ή ακίνητα σε βραχυχρόνια μίσθωση που θα ενοικιαστούν, η μονιμοποίηση της επιστροφής του ΕΦΚ στο αγροτικό πετρέλαιο, το ισχυρότερο στην ΕΕ πλαίσιο επιχειρηματικών κινήτρων για την ενίσχυση της καινοτομίας, η θέσπιση αφορολόγητου για ποσά έως 300 ευρώ για τα φιλοδωρήματα. Αλλά και 12 αυξήσεις εισοδήματος όπως: η νέα αύξηση των συντάξεων, αυξήσεις στο Δημόσιο, έκτακτες ενισχύσεις για τους πιο ευάλωτους. Προβλέπεται επίσης ένα νέο πλαίσιο για τις φορολογικές δηλώσεις με «καμπάνες» για τους δημόσιους λειτουργούς που καθυστερούν τη διαδικασία υποβολής τους, αλλά και ο περαιτέρω ψηφιακός και συνολικότερος εκσυγχρονισμός της ΑΑΔΕ. Διότι κεντρική μας προτεραιότητα παραμένει ένα Δημόσιο φιλικό προς τον πολίτη!
Με το τέλος επιτηδεύματος για τα νομικά πρόσωπα τι έχει προβλεφθεί; Επίσης είναι στις προθέσεις σας η τιμαριθμοποίηση της φορολογικής κλίμακας;
Οπως σας είπα, μόλις προχωρήσαμε στην κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για τα φυσικά πρόσωπα, σε 11 ακόμη μειώσεις φόρων και 12 αυξήσεις αποδοχών. Ακόμη δεν έχει στεγνώσει το μελάνι αυτών των ρυθμίσεων. Επίσης, σας θυμίζω, ότι ήταν αυτή η κυβέρνηση που μείωσε τον εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή από το 22% στο 9%, του ΕΝΦΙΑ κατά 35%, καθώς επίσης ότι ήταν αυτή η κυβέρνηση οποία αύξησε το αφορολόγητο για τις οικογένειες με παιδιά. Ταυτόχρονα, όμως, ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, έχω την ευθύνη και την υποχρέωση να κρατάω ένα ζύγι. Διότι αν αρχίζαμε να ρίχναμε αλόγιστα τους φόρους θα θέταμε σε κίνδυνο τη δημοσιονομική σταθερότητα. Είναι μέσα στο πνεύμα της κυβέρνησης συνολικά η περαιτέρω μείωση των φόρων γιατί θέλουμε να στηρίξουμε την ανταγωνιστικότητα και το εισόδημα. Γι’ αυτό άλλωστε έχουμε μειώσει πάνω από 60 φόρους μέχρι σήμερα. Αλλά πρέπει κάθε φορά, πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε κίνηση, να μετράμε αν μπορούν να τη «σηκώσουν» ο προϋπολογισμός και η οικονομία. Διότι, αν θέσουμε σε κίνδυνο τον στόχο της δημοσιονομικής σταθερότητας, τότε δεν θα υπήρχαν τα θεμέλια για όλη την υπόλοιπη προσπάθεια στην οικονομία. Δεν πρέπει να είμαστε αυτάρεσκοι. Ούτε όμως ανεύθυνοι. Διότι ο λογαριασμός μία τέτοιας ανευθυνότητας στο τέλος δεν θα ερχόταν μόνο σε εμάς. Αλλά και σε όλους τους πολίτες.
Σε αυτήν την περίπτωση, οι μειώσεις των φόρων από τη μία μεριά και οι αυξήσεις των αποδοχών για τις οποίες μιλάτε, είναι συμβατές με τους νέους ευρωπαϊκούς δημοσιονομικούς κανόνες;
Απολύτως. Διότι η πολιτική μας στηρίζεται αφενός στην ανάπτυξη της οικονομίας και αφετέρου στη μείωση της φοροδιαφυγής. Δείτε για παράδειγμα, οι εισπράξεις του 1ου εξαμήνου του 2024 δείχνουν ότι, χωρίς αύξηση των φόρων, εισπράχθηκαν 10,3% παραπάνω φορολογικά έσοδα σε σχέση με το 1ο εξάμηνο του 2023, με πληθωρισμό περίπου 3%. Τα επιπλέον αυτά έσοδα προέρχονται τόσο από την ανάπτυξη της οικονομίας όσο και από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής με την προώθηση π.χ. της διασύνδεσης των POS με τις ταμειακές. Παρότι δηλαδή μειώσαμε τους φόρους, έχουμε παραπάνω έσοδα. Δεν είναι τυχαίο, αν δείτε την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού, θα διαπιστώσετε ότι, μετά από αυτά τα μέτρα, θα έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα μεγαλύτερο από τους στόχους, ενώ το συνολικό έλλειμμα του προϋπολογισμού αρχίζει να πλησιάζει προς το μηδέν. Το οποίο έχει και συμβολική αξία. Διότι η μεγάλη κρίση που βιώσαμε την προηγούμενη δεκαετία είχε να κάνει και με τα πολύ υψηλά ελλείμματα. Από εκεί και πέρα ο στόχος μας είναι, τα επόμενα χρόνια, ακριβώς επειδή έχουμε εξασφαλίσει τη δημοσιονομική σταθερότητα και αναμένουμε περαιτέρω πρόοδο στο μέτωπο περιορισμού της φοροδιαφυγής –υπολογίζουμε π.χ. ότι έως το 2027 θα έχουμε λόγω αυτού μία αύξηση, σταδιακά, των κρατικών εσόδων της τάξεως των 2,5 δισ. ευρώ– να προβούμε σε περαιτέρω μειώσεις φόρων, με προτεραιότητα στις μειώσεις άμεσων φόρων. Διότι αυτές δεν τις ενθυλακώνουν ενδιάμεσοι, αλλά έχουν άμεση αντανάκλαση στην τσέπη των πολιτών!
Κύριε υπουργέ, πώς φτάσαμε στη διαγραφή Σαμαρά;
Πρώτα απ’ όλα ήταν μία στενάχωρη εξέλιξη για μένα, καθώς με τον κ. Σαμαρά γνωριζόμαστε χρόνια, έχουμε υπάρξει συνάδελφοι στην Ευρωβουλή, υπηρέτησα ως υπουργός του και έχουμε τακτική επαφή. Ηταν όμως σαφές ότι, ιδιαίτερα από τις ευρωεκλογές και μετά, υπήρχε κλιμάκωση της κριτικής του απέναντι στην κυβέρνηση και προσωπικά στον πρωθυπουργό. Ιδιαίτερα τον τελευταίο μήνα ήταν σαν επεδίωκε τη διαγραφή του. Φαινόταν σαν να μην αισθανόταν ο ίδιος άνετα, για τους δικούς του λόγους, στη Νέα Δημοκρατία. Μετά την τελευταία συνέντευξή του στο «Βήμα», αν ο πρωθυπουργός και τώρα δεν αντιδρούσε, πώς θα προχωρούσε η κυβέρνηση; Τα κόμματα –και ειδικά τα κόμματα που κυβερνούν– χρειάζονται και ένα μίνιμουμ συνοχής.
Μπορεί η εξέλιξη αυτή να κλονίσει τη σταθερότητα της κυβέρνησης;
Δεν το πιστεύω και θα σας εξηγήσω γιατί: η Νέα Δημοκρατία πήρε δύο φορές ισχυρή εντολή από τον ελληνικό λαό – την τελευταία φορά με 41%, τον Ιούνιο του 2023. Θα ήταν παράδοξο, χωρίς να υπάρχει κάποιο μείζον θέμα, απλώς και μόνο με την υποψία ότι η κυβέρνηση έχει μια «ανομολόγητη» ατζέντα για τα Ελληνοτουρκικά –ενώ ο πρωθυπουργός κατηγορηματικά το διαψεύδει και ενώ η όποια συμφωνία θα πρέπει να περάσει από τη Βουλή– με υποψίες και μόνο να αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση. Από την άλλη πλευρά, θα ήταν κρίμα να σπαταλήσουμε την πρόοδο που έχει γίνει, ειδικά στον τομέα της οικονομίας, και να μπούμε σε μία φάση αβεβαιότητας, αστάθειας και τελικά οπισθοδρόμησης. Αν μπαίναμε σε μία τέτοια φάση, ο ιστορικός του μέλλοντος θα μας κοίταζε όλους με απορία. Θα αναρωτιόταν, πώς είναι δυνατόν, τη στιγμή που στην Ελλάδα για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια συνδυάζεται και πάλι η οικονομική πρόοδος με την πολιτική σταθερότητα, πώς στο καλό αυτοί αποφάσισαν να βάλουν τρικλοποδιά στον εαυτό τους! Είμαι βέβαιος ότι αυτές τις αλήθειες τις αντιλαμβάνονται όλοι οι συνάδελφοι της Νέας Δημοκρατίας.
Εκτιμάτε ότι η εκλογή Τραμπ θα καταφέρει να συσπειρώσει τις ευρωπαϊκές χώρες προς μία κοινή κατεύθυνση; Θεωρείτε πιθανή μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική ως προς την οικονομία και το μεταναστευτικό;
Ο Ζαν Μονέ είχε πει ότι η Ευρώπη προχωρά «μέσω κρίσεων». Ετσι προχώρησε η ολοκλήρωση της Κοινής Ευρωπαϊκής Αγοράς και της Νομισματικής Ενωσης ως αποτέλεσμα του στασιμοπληθωρισμού και της ενεργειακής κρίσης της δεκαετίας του ’70. Πιο πρόσφατα η χρηματοπιστωτική κρίση και η κρίση χρέους έφεραν νέους κανόνες εποπτείας των δημοσίων οικονομικών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ενώ η κρίση της πανδημίας οδήγησε σε μία ιδέα που έως τότε θεωρούνταν «ταμπού»: τον κοινό ουσιαστικά δανεισμό των κρατών-μελών της ΕΕ για να δημιουργηθεί το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Υπ’ αυτήν την έννοια, οι όποιες συζητήσεις για την εκλογή Τραμπ θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ευεργετικά για την Ευρώπη, προκειμένου να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις για μία σειρά από μεγάλα θέματα: την ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα, την ένωση των κεφαλαιαγορών, την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης, για πραγματικά κοινά ευρωπαϊκά δίκτυα στην ενέργεια, για την άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Δεν μπορώ να στοιχηματίσω ότι αυτά θα συμβούν. Αλλά είμαι σίγουρος για τρία πράγματα: πρώτον, ότι το αποτέλεσμα των εκλογών στις ΗΠΑ είναι δεδομένο και οφείλουμε να το σεβαστούμε. Δεύτερον, ότι πρέπει φυσικά να συνεχίσουμε να επιδιώκουμε ως ΕΕ τη συνέχιση της συνεργασίας μας με τις ΗΠΑ. Τρίτον, ότι σε κάθε περίπτωση είναι περισσότερο αναγκαίο παρά ποτέ η Ευρώπη να δει τα του οίκου της. Και το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα. Το σταθερό τιμόνι της κυβέρνησης Μητσοτάκη με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και διαρθρωτικές αλλαγές παντού είναι η καλύτερη εγγύηση απέναντι στην αβεβαιότητα. Είναι ο μόνος τρόπος για μία ακόμη πιο δυναμική οικονομία και ένα καλύτερο επίπεδο ζωής για όλους τους Ελληνες!
