Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας ανέφερε σήμερα, Παρασκευή 7 Μαρτίου 2025, κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής, στη συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης:
«Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες, κύριοι συνάδελφοι, συζητάμε σήμερα την πρόταση δυσπιστίας που κατέθεσε η Αντιπολίτευση εξαιτίας της τραγωδίας των Τεμπών. Και άρα είναι ορθό να ξεκινήσω την τοποθέτησή μου από αυτό.
Δύο χρόνια μετά το τραγικό δυστύχημα και την οδύνη που προκάλεσε σε όλους τους Έλληνες, η τραγωδία των Τεμπών εξακολουθεί να μοχλεύει βαθύτατη θλίψη στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας και να κινητροδοτεί μια πρωτοφανή κινητοποίηση. Και απαιτείται τεράστια προσοχή. Και απαιτείται σεβασμός, απόλυτος σεβασμός απέναντι στην ευρύτατη, σιωπηρή, συντεταγμένη λαϊκή διαμαρτυρία.
Είναι νομίζω προφανές σε όλους μας ότι η ελληνική κοινωνία διατηρεί ακέραιη την απαίτησή της για απόδοση ευθυνών για ό,τι συνέβη στα Τέμπη. Και, ταυτόχρονα, η λαϊκή κινητοποίηση επιβεβαιώνει ένα πρόταγμα βελτίωσης της λειτουργίας του ελληνικού κράτους. Τα Τέμπη είναι μια τεράστια συμφορά, με την οποία ταυτίστηκε κάθε ελληνική οικογένεια.
Και το πόρισμα των Τεμπών περιγράφει με ανατριχιαστική διαύγεια μια τεράστια εθνική αποτυχία. Μια καταστροφή που προβάλλει πεντακάθαρα μπροστά σε όλους μας διαχρονικές παραλείψεις, διαχρονικές αστοχίες, ολιγωρίες, στρεβλές αντιλήψεις, στρεβλές πρακτικές δεκαετιών στη λειτουργία του κράτους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Και θα παρακαλούσα να μην διατηρούμε αυταπάτες. Η τραγωδία των Τεμπών, επαναλαμβάνω, συνιστά στη συλλογική συνείδηση αποτυχία του κράτους στο σύνολό του και δεν αρμόζει σε μια διαδικασία που αφορά εθνική τραγωδία έντονη και υψηλών τόνων κομματική αντιπαράθεση.
Είναι βέβαιο ότι οι πολίτες απαιτούν απαντήσεις. Δεν απαιτούν αντεγκλήσεις. Απαντήσεις στέρεες, σαφείς, διαυγείς. Και, βέβαια, η Κυβέρνηση κρίνεται και ορθώς κρίνεται. Και κρίνεται πάρα πολύ αυστηρά, είναι προφανές αυτό.
Αλλά θα έλεγα κρίνεται και η Αντιπολίτευση. Και κρίνεται αν η Αντιπολίτευση προτεραιοποιεί την αποκάλυψη της αλήθειας ή την πτώση της Κυβέρνησης. Και ιδίως κρίνεται, κρινόμαστε όλοι από τη νέα γενιά, η οποία απαιτεί πολύ καθαρά από εμάς, όπου υπάρχει υστέρηση να εκσυγχρονίσουμε τη λειτουργία του κράτους. Να το κάνουμε ένα πραγματικό ευρωπαϊκό κράτος.
Τώρα, επειδή πρόκειται για πρόταση δυσπιστίας κατά της Κυβέρνησης, πρέπει και θα ήθελα να αναφερθώ και στον τομέα της λειτουργίας του κράτους του οποίου έχω τη συνταγματική ευθύνη, αυτήν που μου ανέθεσε ο Πρωθυπουργός.
Μεγάλη εικόνα: Ασύλληπτες γεωπολιτικές αλλαγές, ταχύτατες, που οδηγούν στην αδήριτη ανάγκη μιας διαφορετικής αντιμετώπισης. Πρέπει να αντιπαρέλθουμε κάθε καθεστηκυία ραθυμία και επίσης κάθε φόβο πολιτικού κόστους.
Και νομίζω ότι το κάνουμε αυτό στον τομέα της Εθνικής Άμυνας. Οφείλω να πω με ευρύτερη συναντίληψη μεταξύ των κομμάτων, του πολιτικού συστήματος της χώρας.
Μεταρρυθμίζουμε πλήρως τις Ένοπλες Δυνάμεις, με μια νέα προσέγγιση, με μια νέα φιλοσοφία, με ένα νέο αφήγημα εθνικής ασφάλειας, που λαμβάνει υπόψη τις προκλήσεις, αλλά λαμβάνει υπόψη και τα δημοσιονομικά μας περιθώρια.
Διαμορφώνουμε στρατηγική εικοσαετίας, δέκα συν δέκα χρόνια και εξοπλιστικό εικοσαετίας, δέκα συν δέκα χρόνια. Θα σας παρουσιαστεί σε πολύ λίγες ημέρες στην Ολομέλεια της Βουλής. Θα ήθελα να σας πω ότι εξοπλιστικό, πόσω μάλλον δεκαετίας ή εικοσαετίας, δεν έχει παρουσιαστεί στην ιστορία της Ελλάδας.
Ως πρωτοβουλίες, έχουμε ήδη διαμορφώσει την είσοδο στο διεθνές περιβάλλον αμυντικής καινοτομίας με το ΕΛΚΑΚ και με τη Διεύθυνση Καινοτομίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Και διαμορφώνουμε τη θωράκιση της Πατρίδας με «έξυπνα», προηγμένα, αλλά και φθηνότερα οπλικά συστήματα σε πεδία που μέχρι τώρα δεν υπήρχαμε.
Έχουμε δημιουργήσει ένα νέο δόγμα Άμυνας και Αποτροπής. Η «Ασπίδα του Αχιλλέα» κατ’ αρχήν, μια συνεκτική, αντιπυραυλική, αντιαεροπορική, αντι-drone, αντιπλοιϊκή και ανθυποβρυχιακή άμυνα. Η «Ασπίδα» μόλις ολοκληρωθεί θα απελευθερώσει τον στόλο των νέων φρεγατών και των αεροσκαφών 4,5 και 5ης γενιάς από το καθήκον της χωρικής υπεράσπισης που επιτελούν σήμερα και θα μπορούν απελευθερωμένα να εκπληρώσουν έναν ευρύτερο ρόλο αποτροπής με στρατηγικά όπλα, που επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία μας εισέρχονται στο ισοζύγιο. Δεν θα είναι εγκλωβισμένα στη στενή άμυνα του Αιγαίου.
Και δημιουργούμε συνθήκες διεξαγωγής κυβερνοπολέμου. Ήδη έχουμε αλλάξει τη δομή. Εγκρίθηκε από την αρμόδια Επιτροπή και το ΚΥΣΕΑ και «μέχρι το καλοκαίρι» (αυτό μέσα σε εισαγωγικά, γιατί αργεί πάρα πολύ το νομοθετικό έργο, έχουμε ήδη περάσει δύο νομοθετήματα από το Υπουργικό Συμβούλιο που δεν έχουν φτάσει ακόμα στη Βουλή, για την Υγεία και για την ακίνητη περιουσία των Ενόπλων Δυνάμεων ), ελπίζω να μπορέσουμε να σας έχουμε παρουσιάσει τα νομοθετήματα για τη νέα θητεία, τη νέα εφεδρεία, τη νέα Εθνοφυλακή και την εθελοντική στράτευση των γυναικών. Αύριο είναι η Ημέρα της Γυναίκας υπενθυμίζω.
Κοινώς, με την «Ατζέντα 2030» στοχεύουμε σε μια συνολική ‘’απογείωση’’ των αμυντικών μας δυνατοτήτων, ώστε να μπορέσουμε να καλύψουμε το τεράστιο πληθυσμιακό και αριθμητικό χάσμα έναντι της απειλής στη χώρα. Χωρίς, επαναλαμβάνω, να υποθηκεύσουμε την οικονομική μας ανεξαρτησία, που είναι το ίδιο σημαντική.
Και, βέβαια, θα ήθελα να επικροτήσω τα χθεσινά αποτελέσματα του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τη νέα ευρωπαϊκή προσέγγιση για τις δαπάνες για την Άμυνα, που αποτελεί αναγνώριση του λάθους και της σχιζοφρενούς αντίληψης που υπήρχε μέχρι σήμερα.
Και να υπογραμμίσω το ρόλο που ο Έλληνας Πρωθυπουργός έπαιξε για να καταλήξει το Συμβούλιο σε αυτά τα Συμπεράσματα.
Αναφέρομαι επιγραμματικά: Καταρχήν, στην εθνική ρήτρα διαφυγής, που αφορά το οικονομικό. Την κινητοποίηση της ιδιωτικής χρηματοδότησης για τις δαπάνες της Άμυνας. Μέσω του ΕΛΚΑΚ εμείς το κάνουμε ήδη, στους τομείς προτεραιότητας. Σας διαβάζω: αεροπορική, αντιπυραυλική άμυνα, συστήματα πυροβολικού με δυνατότητες κρούσης μακράς ακριβείας, drones, αντί-drones, ό,τι κάνουμε εμείς εδώ και δυο χρόνια.
Και, επίσης, κάτι εξαιρετικά σημαντικό στο τέλος. Λέει το Συμβούλιο ότι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη απειλές στα υπόλοιπα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναφέρεται στα σύνορα εκτός Βαλτικών χωρών και Ουκρανίας, δηλαδή και στα δικά μας. Ορθότατα, επιτέλους! Ορθότατα. Θα ήθελα να καταθέσω στα πρακτικά τα αποτελέσματα του χθεσινού Συμβουλίου.
Όμως, θα ήθελα να διατυπώσω με την άδειά σας και ένα ερώτημα. Μετά από δυο χρόνια επίμονης προσπάθειας για αυτό που χθες έγινε αποδεκτό, μετά οφείλω να πω την εκλογή του Προέδρου Τραμπ στις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι επειδή η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτοβούλως κατέληξε σε αυτά τα συμπεράσματα. Κατέληξε σε αυτά τα συμπεράσματα η Ευρωπαϊκή Ένωση χθές μάλιστα. Επί χρόνια όμως επιχειρεί και ορθά να στηρίξει μία χώρα μη μέλος της οποίας έχει παραβιαστεί η κυριαρχία και η εδαφική ακεραιότητα με εισβολή από έναν γείτονα, από έναν εισβολέα τριπλάσιο σε μέγεθος. Και έχει καταβάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων ως δωρεάν βοήθεια στο θύμα αυτής της εισβολής.
Όμως, μέχρι χθες περιόριζε, για να μην πω τιμωρούσε, δημοσιονομικά μία χώρα-μέλος, μία χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εξ ανάγκης δαπανούσε για δεκαετίες για την άμυνά της, γιατί ακριβώς είχε την ανάγκη να αμυνθεί, εάν χρειαζόταν, μόνη της.
Μία χώρα-μέλος η οποία αντιμετώπιζε διακηρυγμένη απειλή πολέμου εναντίον της εάν ασκούσε δικαιώματα τα οποία προβλέπονταν από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, δηλαδή την κοινή Συνθήκη δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και που αντιμετώπιζε όλα αυτά ως απειλή, όχι από τριπλάσιο γείτονα, αλλά από δεκαπλάσιο γείτονα.
Ήταν ή δεν ήταν σχιζοφρενική αυτή η προσέγγιση;
Είναι όμως χαρά μου που επιτέλους έστω, πρέπει να πω, ίσως και για εξωγενείς παράγοντες, επιστρέφουμε στην κοινή λογική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν επιδιώκει, και σας το έχουμε ξεκαθαρίσει από τις προγραμματικές δηλώσεις της Κυβέρνησης, πρόσκτηση πολιτικού οφέλους από τον χειρισμό των θεμάτων της Εθνικής Άμυνας, ιδίως, μάλιστα, σε ένα περιβάλλον σαν το σημερινό.
Επιδιώξαμε, επιδιώκουμε, θα επιδιώκουμε εθνική συνεννόηση και εθνική συναντίληψη. Γιατί πιστεύουμε, νομίζω όλοι αν μου επιτρέπετε, ότι υφίστανται υπαρξιακά ζητήματα για την Πατρίδα μας και οι αποφάσεις μας θα έχουν διαστάσεις ιστορικότητας.
Στα θέματα, λοιπόν, εθνικής ευθύνης δεν δικαιούμαστε να διολισθήσουμε σε μια στείρα αντιπαράθεση. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη των Ελλήνων πολιτών για να αισθάνονται ασφαλείς, για να αισθάνονται υπερήφανοι, για τη χώρα, για την Πατρίδα στην οποία ζουν και να νιώθουν μέσα τους βαθιά, όπως πρέπει, ιδίως η νέα γενιά η οποία εκπληρώνει αυτό το καθήκον, την τιμή και την υποχρέωση να υπερασπίζουν την Πατρίδα.
Σας ευχαριστώ πολύ».
Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, απαντώντας σε ερώτηση του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Ελληνικής Λύσης Κωνσταντίνου Χήτα, επισήμανε επίσης:
« Συγγνώμη, νομίζω ότι υπάρχει μια παρεξήγηση. Αν μπορώ να την εξηγήσω.
Αναφέρεστε, φαντάζομαι, με διορθώνετε, εσείς ξέρετε, στις δηλώσεις μου για την επιστολή Μπλίνκεν στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη. Αυτό είναι που λέτε, όχι για το ΕΛΚΑΚ. Δεν υφίσταται.
Πράγματι, το έχω πει και δεν έχω κανένα πρόβλημα να το επαναλάβω, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν εξεπλήρωσαν απέναντι στην Ελλάδα τα υπεσχημένα από την επιστολή Μπλίνκεν στον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
Εάν κατάλαβα επίσης καλά, εμένα με εγκαλείτε γιατί το είπα δημοσίως; Με εγκαλείτε γιατί απευθύνθηκα στις Ηνωμένες Πολιτείες και είπα ότι κακώς αυτά τα οποία υπεσχέθησαν προς τη χώρα δεν εκπληρώθηκαν;
Εγώ θεωρώ ότι αυτό ήταν το συνταγματικό μου καθήκον.
Με κρίνετε, προς Θεού, ούτως ή άλλως κάθε Υπουργός και βεβαίως εγώ, είναι υπό την απόλυτη κρίση της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Δεν το συζητώ. Σας απαντώ απλώς επ’ αυτού.
Δεύτερον, όσον αφορά τη Συμφωνία με την Αίγυπτο. Εγώ είμαι υπερήφανος, πραγματικά υπερήφανος, για τις συμφωνίες Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών που υπέγραψα για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Αναφέρομαι στη Συμφωνία με την Ιταλία, αναφέρομαι στη Συμφωνία με την Αίγυπτο και αναφέρομαι στην καταρχήν Συμφωνία με την Αλβανία, η οποία ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα περιβληθεί κι αυτή τον τύπο της Συμφωνίας όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Αλλά την καταρχήν Συμφωνία την πετύχαμε κι εκεί.
Στερήσαμε έτσι, κύριοι συνάδελφοι, από τη γειτονική χώρα ένα μέγα επιχείρημα: “Οι Έλληνες λένε για εμάς; Ναι, αλλά δεν συμφωνούν με κανέναν”.
Και, επίσης, η ελληνο-αιγυπτιακή Συμφωνία, στην οποία αναφερθήκατε, κατοχυρώνει απολύτως τα εθνικά μας συμφέροντα, αντιμετωπίζοντας μια ανύπαρκτη έμμεση διεκδίκηση προερχόμενη από τη γειτονική χώρα, διατυπούμενη διά του απίστευτου κειμένου του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Η χώρα έχει υποφέρει από μαξιμαλισμούς. Η χώρα έχει υποφέρει από συλλογικές ονειρώξεις. Και σας ξαναλέω. Και αν οτιδήποτε άλλο δεν μπορέσω να πετύχω στο υπόλοιπο της όποιας πολιτικής μου ζωής, θα διατηρώ πάντα ως τεράστια υπερηφάνεια μέσα μου και ως τεράστιο επίτευγμα της Κυβέρνησης Μητσοτάκη την υπογραφή των Συμφωνιών για τις Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες και ιδιαίτερα τη Συμφωνία με την Αίγυπτο.
Εάν η Ελλάδα δεν είχε υπογράψει Συμφωνία με την Αίγυπτο, διέτρεχε υπαρξιακό κίνδυνο, στον οποίο έφτασε πολύ κοντά επί Κυβέρνησης Μόρσι στην Αίγυπτο.
Κατά συνέπεια, για εμάς, τη Νέα Δημοκρατία, οι Συμφωνίες αυτές είναι προϊόν υπερηφάνειας. Για εσάς, το κρίνετε εσείς».
