Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ
Στις μέρες του Sars-CoV-2
Αντί για ευχές: Λογική, Φιλότιμο, Παιδεία και ολίγον ρεαλισμό από τον ιδρυτή του σουρεαλισμού André Breton
1. Παιδεία δεν είναι τα αξιώματά μας, πτυχία μας, τα λεφτά μας και η ‘υψηλή’ καταγωγή μας, αλλά η σχέση μας με την Λογική, η συνείδηση και η αισθητική μας.
2. Παιδεία είναι να τηρούμε απαρέγκλιτα, προσεκτικά και με υπευθυνότητα τις οδηγίες των ειδικών και αρμόδιων επιστημόνων για την αντιμετώπιση του φονικού ιού Sars-CoV-2, για να μην θέσουμε σε κίνδυνο τη ζωή μας και τις ζωές των άλλων.
3. Παιδεία είναι ο τρόπος με τον οποίο μπαίνουμε στο λεωφορείο ή στο μετρό, συνομιλούμε, φλερτάρουμε, περπατάμε στον δρόμο, ανταποκρινόμαστε στην Καλημέρα του άλλου, κρατάμε την πόρτα να περάσει ο άγνωστος στο ασανσέρ και ευχαριστούμε τον συνάνθρωπο που κάποια στιγμή και κάπου μας εξυπηρέτησε.
4. Παιδεία είναι το αυθεντικό, το πηγαίο χαμόγελό μας, ο τρόπος που μιλάμε, οι λέξεις μας, η διακριτικότητά μας, τα όρια της ελευθερίας μας, η γλώσσα του σώματός μας, το πόσο αγαπάμε να ακούμε τον συνομιλητή μας για να μαθαίνουμε, να διαβάζουμε για να μαθαίνουμε για να αλλάζουμε εμείς οι ίδιοι και για να αλλάζουμε τον κόσμο.
5. Παιδεία είναι η σεμνότητα αλλά και η επιμονή στις αξίες μας, το ότι δεν είμαστε προς αγορά ή προς πώληση, το ότι σεβόμαστε τον συνάνθρωπο, την/τον σύντροφο, την θέση και το παιδί του/της άλλου/ης, την κυρία που καθαρίζει τον χώρο που εργαζόμαστε, τον κύριο που καθαρίζει τον δρόμο ή το πάρκο, την κυρία που μας σερβίρει, την κοπέλα στο ταμείο.
6. Παιδεία είναι η αναγνώριση των λαθών μας, η κατανόησή μας απέναντι στο λάθος του άλλου, η προθυμία μας να ποτίσουμε την γλάστρα του γείτονα που λείπει και η προθυμία μας να φροντίζουμε όχι μόνο την μπροστινή, αλλά και την πίσω πλευρά του σπιτιού μας.
7. Παιδεία είναι η αλληλεγγύη και η ετοιμότητα να προστατεύουμε λόγω και έργω τον αδύναμο, τον ξένο συνάνθρωπό μας, να τα βάζουμε με τους ισχυρούς, τους σκοταδιστές, τους ρατσιστές και τους φασίστες, τους δυνάστες εργοδότες, τους υποκριτές επαγγελματίες πολιτικούς και τους εξουσιαστές κρατικούς αξιωματούχους.
8. Παιδεία είναι η γενναιότητα, η ευθύτητα και η ευθύνη να αναγνωρίζουμε την όποια συμβολή των όποιων άλλων που ενισχύει το δημόσιο συμφέρον και το γενικό καλό και να αντιστεκόμαστε απέναντι στα σχέδια, στα ταμπού, στα 'θεία σκιάχτρα' της εξουσίας, στις σκοταδιστικές ανοησίες, στις ουσίες και στις καταπιεστικές εξουσίες.
9. Παιδεία είναι να διαλέγεις τον δύσκολο δρόμο της αξιοπρέπειας, του αγώνα και συνάμα να καίγεται το μέσα σου για το κοινό καλό, για το ωραίο και το αληθινό.
10. Παιδεία είναι να ονειρευόμαστε και να αγωνιζόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο, τον κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της παγκόσμιας συνεργασίας και ειρήνης, της άμεσης δημοκρατίας και του οικουμενικού ουμανισμού.
Για την αντιγραφή/διασκευή
Κώστας Λάμπος
