H ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
Οι κανόνες για
την επιτυχία μιας συνταγής είναι απλοί και πανκοίνως γνωστοί τόσο στους
«μάγειρες», όσο και στους «ζαχαροπλάστες», στις καλές νοικοκυρές αλλά και σε
κάθε «άνθρωπο» με τη φιλοδοξία να… «μαγειρέψει»!!
Ετοιμάζει το «σκεύος»
μέσα στο οποίο θα αναμίξει τα «υλικά». Φροντίζει πρώτιστα να είναι «καθαρό».
Μετά έχουν σειρά τα «υλικά» ώστε αφ΄ενός να είναι καλής ποιότητας και αφ΄ ετέρου
«φρέσκα» και «καθαρά». Στη συνέχεια ακολουθεί μια διαδικασία –εάν είναι και
λίγο γνώστης της χημείας των «τροφίμων»- ανάμειξης με τον κατάλληλο τρόπο, αφού
παίζει σημαντικό ρόλο και αυτό.
Ακολουθεί το ενδεδειγμένο «ψήσιμο» και «σερβίρισμα»…
Όπως καταλαβαίνετε η
πρόθεση μου δεν είναι να σας μάθω να μαγειρεύετε ή να «ζαχαροπλαστείτε». Εάν
πάλι το τολμήσετε φροντίσετε να μάθετε λεπτομέρειες καθώς δεν είναι του
παρόντος .
Εάν όμως είστε φιλόδοξος
πολιτικός, η παραπάνω συνταγή ακολουθείται μετ’ ευλαβείας.
Εάν πάλι είστε κατ’ όνομα πολιτικός
ή έχετε άλλους σκοπούς από την ανιδιοτελή προσφορά στα κοινά, το πράγμα
αλλάζει. Στη προκειμένη περίπτωση σας ενδιαφέρουν «άλλα» προσόντα. Πρώτα πόσα «κουκιά» διαθέτει το συγκεκριμένο
«υλικό» και όχι πόσο καθαρό είναι ή πόσο
κατάλληλο. Εάν δε το «υλικό» αυτό, έχει και μεγάλο περίγυρο τόσο το
καλύτερο. Δεν ενδιαφέρει ούτε εαν
είναι ή ήταν «υλικό» του… κοινού ποινικού δικαίου ούτε αν διαφεύγει
αυτού!
Εσείς εστιάζετε στο πόσα «κουκιά» θα φέρει.
Συνήθως βέβαια όλοι αυτοί οι
πολιτικοί «μάγειροι» ρίχνουν τα «υλικά» αυτά κακήν κακώς στην «κατσαρόλα» τους αδιαφορώντας
για τη χρησιμότητα, την καταλληλότητα και το αποτέλεσμα. Μόνο να διαθέτουν τον
τίτλο τους πολιτικού ώστε να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους τα οποία πολλάκις
μπορεί να είναι και άνομα. ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ όμως εκείνοι και οι
συν-αυτών, είναι ότι παρά το γεγονός ότι θα τους ψηφίσουν, χαϊρι δεν θα δουν. Το δε «γλυκό» ή «φαγητό»
των επικεφαλής θα «κόψει» θα είναι άνοστο και θα διασκορπιστεί στα εξ’ ων
συνετέθη.
Κοντολογίς και
επειδή το θέμα είναι καυτό και επίκαιρο η συμβουλή προς «ναυτιλομμένους» στη
θάλασσα του πολιτικού στίβου είναι πως «ανεμομαζώματα-διαβολοσκορπίσματα» .
Υπάρχουν πολλά και πολύ-πολύ πρόσφατα παραδείγματα τόσο στο τοπικό πολιτικό
επίπεδο -στα οποία πολλοί εξ υμών και ημών γίναμε μάρτυρες -αλλά και σε επίπεδο
Εθνικής Εμβέλειας. Παρατάξεις με την κακή συνταγή και αρχηγό ανίδεο ή με υστεροβουλία, δηλαδή χωρίς αρχές, διαλύονται. Πίσω
τους βέβαια αφήνουν «πλίνθους τε γαρ και κέραμους ατάκτως ερρημμένους» στην
καλύτερη των περιπτώσεων. Το παρατηρούμε και στα «κώματα» -συγνώμη - κόμματα
που εκπροσωπούνται σήμερα στη Βουλή όπου
και κυριαρχεί το «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».
Μα καλά για πόσο
ηλίθιους μας περνάτε;
Είναι δυνατόν να ψηφίσω αποστάτη, επίορκο, συμφεροντολόγο,
φιλοτομαριστή, οπαδό του ΟΦΑ (όπου φυσάει ο άνεμος»; ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ
ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΜΛΚΣ.
Τώρα θα μου πείτε:
-γιατί μήπως δεν μας θεωρούν;
Παιδιά !!! Αυτοί θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους, ΕΜΕΙΣ
όμως μπορούμε να τους στείλουμε στο ΠΥΡ το εξώτερον, να μην σας πω να τους
εξάγουμε στο εξωτερικό ως υλικό
πέραν κάθε χρησιμότητας. Πως λέμε
«βλαβερά, άκρως επικίνδυνα» ακόμα και ως… ραδιενεργά υλικά(όχι ραδιούργα!!!)
γιατί απ’ αυτά διαθέτουν κι αυτοί πολλά.
Για να κοντύνω
όμως την κουβέντα θα πω σε κάποιους «παραταξιάρχες» της πόλης ότι όλοι γνωρίζουν όλους και «δια παν ότι πράττεται ή
παραλείπεται να πράττεται ακεραίαν την
ευθύνην φέρει ο Αρχηγός».
Όποιος κατάλαβε, όσο
έχει καιρό ας απαλλάξει την παράταξη του από «βακέτες», γυρολόγους,
επιλήσμονες, ΟΦΑ, παραβατικούς (αν υπάρχουν) και γενικώς βαρίδια της
κοινωνίας.
Διαφορετικά αποτελεί μέρος τους και ως τέτοιο πρέπει
ν΄αντιμετωπιστεί.
ΗΡΘΕ ΤΟ ΠΛΗΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗ ΜΝΗΜΗ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ.-Ι.Γ.Β.
