Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου σε ό,τι αφορά τα άρθρα της ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ και του ΓΙΑΝΝΗ Γ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια των Αρθρογράφων. Νόμος 2121/1993 - Νόμος 3057/2002, ο οποίος ενσωμάτωσε την οδηγία 2001/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ,τ.Αντιπροέδρου της Ελληνικής Κυβερνήσεως,άρθρο
Μετά Χριστόν ΠροφήτηςJun 05, 2018 10:43 am | admin2
Ένα ελαφρώς κωμικό πρόσωπο που προσπαθεί να εμφανιστεί μετά την Παλαιά Διαθήκη στην Ελληνοεβραϊκή παράδοση είναι ο «Μετά Χριστόν Προφήτης». Απλώς δεν βρίσκει θέση στην ιστορία. Μετά την έλευση του Χριστού, τη Σταύρωση και την Ανάστασή του, δε χωρούν πλέον προφητείες. Πολλές φορές, αισθάνομαι ότι βρίσκομαι σε αυτήν τη θέση. Δηλαδή ότι έχω προφητεύσει γεγονότα, έχω εκφράσει πρόωρα απόψεις, που αργότερα, ενίοτε πολύ αργότερα, δικαιώνονται.
Προ ημερών μια παρέα νέων από τους Φούρνους της Ικαρίας καβάλησαν ένα ταχύπλοο γεμάτο σημαίες και έσπευσαν να μπήξουν όσες μπορούσαν από αυτές σε διάφορες τρύπες των ερημονησίδων Ανθρωποφάς, Πρασονήσι κλπ. Εγκλημάτησαν έτσι εναντίον των εθνικών μας απόψεων, υπονόμευσαν την Κυβέρνηση της χώρας, η οποία έχει δημοκρατικά αναδειχθεί και μας έχουν βάλει σε ένα καθεστώς ομηρίας. Έκαναν δηλαδή ότι δεν έπρεπε να κάνουμε, πάνω από 20 χρόνια πριν, όταν εξελίχθηκε αυτό το επεισόδιο στα Ίμια στη λύση του οποίου έχω διαδραματίσει κάποιο ρόλο.
Η εθνική σημαία δεν είναι ένα κομμάτι πανί για να το βάζει κανείς όπου και όποτε του καπνίσει και να το εγκαταλείπει στην τύχη του. Οι σημαίες σε δημόσια κτήρια και πλατείες κυματίζουν για να δηλώσουν την εθνική κυριαρχία. Γίνεται έπαρση και υποστολή τους με συγκεκριμένο τυπικό και απόδοση τιμών και οι κάτοικοι τις φυλάνε ως κόρη οφθαλμού μέχρι και την τελευταία τους πνοή.
Όταν στα Ίμια το ελληνικό απόσπασμα που εβρίσκετο σε μια από τις βραχονησίδες υπέστειλε και παρέλαβε τη σημαία που είχε τοποθετήσει, αυτό δεν σήμαινε καθόλου ότι η νήσος περιήρχετο εις την τουρκική κυριαρχία ή σε κατάσταση γκρίζας ζώνης. Όπως εξαναγκάστηκε να ομολογήσει τότε η κ. Τανσού Τσιλέρ, Πρωθυπουργός της Τουρκίας, επρόκειτο για μια πράξη αμοιβαίας απαγκίστρωσης από τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου, η μια από τις δύο βραχονησίδες είχε εξάλλου καταληφθεί από τουρκικό άγημα και είχε ανυψωθεί τουρκική σημαία. Με τον τρόπο αυτόν τα Ίμια δεν περιήρχοντο καθόλου σε κατάσταση γκρίζας ζώνης αλλά επανήρχοντο στο “stausquoante”, δηλαδή της εν τοις πράγμασι κατάσταση, η οποία υπήρχε πριν από το επεισόδιο (Κτηνοτροφική χρήση από Καλύμνιο βοσκό και αλίευση στα χωρικά τους ύδατα από Έλληνες ψαράδες). Η Τουρκία δεν είχε ποτέ αναγνωρίσει τυπικά και βάσει του διεθνούς διακαίου την κυριαρχία της Ελλάδας σε αυτά τα μικρά ακατοίκητα νησιά.
Ποιος ήταν ο στόχος της Τουρκίας; Ο ίδιος όπως και τώρα. Όχι να καταστήσει δηλαδή μέρος της αχανούς επικράτειάς της τα λίγα τετραγωνικά μέτρα του Ανθρωποφά και του Πρασονησίου αλλά να κάτσει σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα εφαρμόζοντας το δίκιο του ισχυροτέρου και όχι το διεθνές δίκαιο ή το δίκαιο της θαλάσσης, που εξάλλου η γείτων δεν είχε ποτέ παραδεχθεί.
Οι άμυαλοι νεαροί από τους Φούρνους είχαν προφανώς, ως «μάγκες και Ελληναράδες», κάνει λανθασμένη ανάγνωση των συνθηκών που επέβαλε η σημερινή γεωπολιτική συγκυρία. Παίζανε ποδόσφαιρο σε αλάνα με χαλικάκι και όχι μπάσκετ σε κλιματιζόμενο κλειστό γήπεδο.
Οι τούρκοι όμως είναι πολλοί. Εάν κινούμεθα σε επίπεδο υποδεέστερο από άποψη ευφυίας και τεχνολογίας, δεν έχουμε καμία ελπίδα. Το επιχείρημα: «μπορώ να βάλω μια εθνική σημαία όπου μου αρέσει στο εθνικό έδαφος» είναι σωστό. Καθίσταται βλακώδες και υποβολιμαίο όταν έχουμε την αξίωση από το κράτος να αναλάβει τη φρούρηση και την εν γένει περιποίηση του αποτελέσματος της κίνησής μου. Αγνοί μπορεί να ήταν οι νεαροί των Φούρνων. Ευφυείς όμως δεν ήταν. Ας ακούσουν τον «μετά Χριστόν Προφήτη». Καμιά φορά έχει και αυτός δίκιο.
"ΑΥΛΑΙΑ" ΓΙΑ ΤΗΝ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ 2000-2022",ΕΙΚΟΣΙ ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ..
Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ 2000-2022» μετά από εικοσιδύο ολόκληρα χρόνια ΕΝΤΥΠΗΣ και ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ έκδοσης, ολοκλήρωσε τον κύκλο της τον Δεκέμβριο 2022 οπότε και σταμάτησε την κυκλοφορία της για να μεταλλαχθεί σε THINK TANK BLOG.
Ευχαριστούμε από καρδιάς όσους μας αγάπησαν, μας τίμησαν με την απίστευτη αναγνωσιμότητά της, μας εμπιστεύθηκαν και ακόμα το κάνουν έως σήμερα.
Ευχαριστούμε όσους συνεργάστηκαν μαζί μας, όσους μας εμπιστεύθηκαν και μας στήριξαν.
Με αληθινή, βαθύτατη εκτίμηση προς Ολους Σας…
ΓΙΑΝΝΗΣ και ΜΑΡΙΑ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ
Ο Ιστοχώρος μας ΔΕΝ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ τα κείμενα των Αρθρογράφων του. Αυτά δημοσιεύονται εκφράζοντας τους ιδίους.
Tι ήταν η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ»..για όσους δεν γνωρίζουν.
Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» γεννήθηκε το 2000,ως συνέχεια του Περιοδικού «ΑΧΑΡΝΕΩΝ Έργα». Δημιουργήθηκε από Επαγγελματίες Εκδότες με δεκαετίες στον τομέα της Διαφήμισης, των Εκδόσεων και των Δημοσίων Σχέσεων και αρχικά ήταν μια Υπερτοπική Εφημερίδα με κύριο αντικείμενο το Αυτοδιοικητικό Ρεπορτάζ.
Επί χρόνια, κυκλοφορούσε την έντυπη έκδοσή της σε ένα ικανότατο τιράζ (5000 καλαίσθητων φύλλων εβδομαδιαίως) και εντυπωσίαζε με την ποιότητα της εμφάνισης και το ουσιώδες, μαχητικό και έντιμο περιεχόμενο της.
Η δύναμη της Πένας της Εφημερίδας, η Ειλικρίνεια, οι Ερευνές της που έφερναν πάντα ουσιαστικό αποτέλεσμα ενημέρωσης, την έφεραν πολύ γρήγορα πρώτη στην προτίμηση των αναγνωστών και γρήγορα εξελίχθηκε σε Εφημερίδα Γνώμης και όχι μόνον για την Περιφέρεια στην οποία κυκλοφορούσε.
=Επι είκοσι δύο (22) χρόνια, στήριζε τον Απόδημο Ελληνισμό, χωρίς καμία-ούτε την παραμικρή- διακοπή
.
=Επί είκοσι δυο ολόκληρα χρόνια, προέβαλε με αίσθηση καθήκοντος κάθε ξεχωριστό, έντιμο και υπεύθυνο Πολιτικό τόσο της Τοπικής όσο και της Κεντρικής Πολιτικής Σκηνής. Στις σελίδες της, θα βρείτε ακόμα και σήμερα μόνο άξιες και χρήσιμες Πολιτικές Προσωπικότητες αλλά και ενημέρωση από κάθε Κόμμα της Ελληνικής Βουλής. Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ουδέποτε διαχώρησε τους αναγνώστες της ανάλογα με τα πολιτικά τους πιστεύω. Επραττε το καθήκον της, ενημερώνοντας όλους τους Ελληνες, ως όφειλε.
=Επί είκοσι δυο ολόκληρα χρόνια, έδινε βήμα στους αδέσμευτους, τους επιτυχημένους, τους γνώστες και θιασώτες της Αλήθειας. Στήριζε τον Θεσμό της Ελληνικής Οικογένειας, την Παιδεία, την Ελληνική Ιστορία, πρόβαλλε με όλες της τις δυνάμεις τους Αδελφούς μας απανταχού της Γης, ενημέρωνε για τα επιτεύγματα της Επιστήμης, της Επιχειρηματικότητας και πολλά άλλα που πολύ καλά γνωρίζουν οι Αναγνώστες της.
=Επί είκοσι δύο ολόκληρα χρόνια, ο απλός δημότης–πολίτης, φιλοξενήθηκε στις σελίδες της με μόνη προϋπόθεση την ειλικρινή και αντικειμενική γραφή και την ελεύθερη Γνώμη, η οποία ΟΥΔΕΠΟΤΕ λογοκρίθηκε.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ», στην διακοπείσα πλέον ηλεκτρονική έκδοσή της, ήταν ένα βήμα Ισονομίας και Ισοπολιτείας, έννοιες απόλυτα επιθυμητές, ιδιαιτέρως στις ημέρες μας. Υπήρξε ο δικτυακός τόπος της έκφρασης του πολίτη και της εποικοδομητικής κριτικής, μακριά από κάθε στήριξη αφού δεν ετύγχανε οικονομικής υποστήριξης από Δήμους, Κυβερνήσεις ή όποιους άλλους Δημόσιους ή Ιδιωτικούς Φορείς, δεν είχε ΠΟΤΕ χορηγούς, ή οποιασδήποτε μορφής υποστηρικτές. Απολάμβανε όμως του Διεθνούς σεβασμού αφού φιλοξενούσε ενημέρωση από αρκετά ξένα Κράτη-κάτι που συνεχίζεται και σήμερα- πράγμα που της περιποιεί βεβαίως, μέγιστη τιμή.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διέγραψε μια αξιοζήλευτη πορεία και απέκτησε ΜΕΓΙΣΤΗ αναγνωσιμότητα (που συνεχίζεται ως σήμερα).
Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διεκδίκησε και κέρδισε την αποδοχή και τον σεβασμό που της ανήκε, με «εξετάσεις» εικοσιδύο ολόκληρων ετών, με συνεχείς αιματηρούς αγώνες κατά της τοπικής διαπλοκής, με αγώνα επιβίωσης σε πολύ δύσκολους καιρούς, με Εντιμότητα, αίσθηση Καθήκοντος και Ευθύνης.