Μέ τήν είσοδό μας στήν τότε ΕΟΚ επιλέξαμε γιά τόν πρωτογενή τομέα τής χώρας τό πρότυπο :<<επιδοτούμαστε καί δανειζόμαστε γιά νά καταναλώνουμε ό,τι εισάγουμε>>, αντί τού ορθού <<εξασφαλίζουμε τήν διατροφική επάρκειατής χώρας καί εξάγουμε>>.
Η πολιτική τής ανάπτυξης τού πρωτογενούς τομέα, τής διατροφικής επάρκειας,τών εξαγωγών τών αγροτικών προϊόντων, τής ανάπτυξης,τής καινοτομίας,τής εφαρμοσμένης έρευνας,τής αειφορίας καί γενικά τής παραγωγής προϊόντων πού προσφέρουν στό ΑΕΠ τής χώρας,σταδιακά όλα αυτά εγκαταλείφθηκαν.
Τό θλιβερό συνεπακόλουθο όλων αυτών,η Ελλάδα σήμερα νά πληρώνει γιά εισαγωγές διατροφικών προϊόντων,όσα σχεδόν πληρώνει γιά τήν εισαγωγή πετρελαίου.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
Τό νερό είναι ένας φυσικός πόρος σέ ανεπάρκεια.
Η χώρα μας μαζί μέ τήν Φινλανδία διάθέτει τά περισσότερα νερά τής Ευρώπης.
Η Ελλάδα θεωρητικά φαίνεται νά μήν αντιμετωπίζει πρόβλημα, καθώς τό ετήσιο ύψος τών βροχοπτώσεων φθάνει τά 700 mm ετησίως πού αντιστοιχεί σέ 115 Δίς κυβικά μέτρα. Ομως η ποσότητα αυτή τού νερού δέν κατανέμεται ομοιόμορφα ούτε χρονικά ούτε χωροταξικά,μέ αποτέλεσμα σοβαρές ελλείψεις νερού άρδευσης. Η έλλειψη σέ ποσότητα αλλάκαί μέ τήν υποβάθμιση τής ποιότητας λόγω τής ρύπανσης καί μόλυνσης τών επιφανειακών καί υπόγειων νερών καί τήν έλλειψη έργων υποδομής τά προβλήματα συσσωρεύονται.. Επί πλέον,μέ τίς γεωτρήσεις πού όλο καί βαθύτερες γίνονται,εισχωρεί η θάλασσα στόν υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα,καί καθιστούν έτσι τά υπογεια νερά ακατάλληλα.
Νά σκεφτούμε ότι τά παγκόσμια think--tanks προβλέπουν ότι ο επόμενος Παγκόσμιος Πόλεμος θά ξεσπάσει λόγω τού ανταγωνισμού τών χωρών στήν κατοχή τού νερου (βλέπουμε σήμερα Τουρκία κατά Ιράκ καί Συρίας, Ισραήλ κατά Παλαιστίνης καί Συρίας, Αιγύπτου κατά Αιθιοπίας, Κίνας κατά Ινδίας,κλπ).
Σήμερα στή χώρα μας μας,τό 80% τού διαθέσιμου νερού καταναλώνεται στήν άρδευση τού 41% τής καλλιεργούμενης έκτασης,ενώ η ζήτηση εμφανίζει αυξητικές τάσεις.
Η αναγκαιότητα τής επέκτασης καί βελτίωσης τών συστημάτων άρδευσης γιά τήν εξασφάλιση βιώσιμης καί αειφόρου γεωργίας γίνεται επιτακτική.
Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΛΥΣΗ γιά τήν κάλυψη τών αυξανόμενων αναγκών τής Γεωργίας σέ νερό είναι η ορθολογική διαχείριση καί η αποτελεσματική του χρήση, όπως:
*Eφαρμογή ορθής αρδευτικής πολιτικής
*Εφαρμογή ορθής διαχείρισης τού εδάφους
*Πολιτική τιμών
*Ανάκτηση καί επαναχρησιμοποίηση τών υποβαθμισμένων νερών.
Ομως χωρίς τήν ενεργό συμμετοή τών αγροτών σέ όλα τά επίπεδα λήψης αποφάσεων είναι αδύνατο νά αντιμετωπισθεί μέ επιτυχία καί νά βρεθεί βιώσιμη λύση. Απαιτούνται βαθειές αλλαγές στό επίπεδο επαγγελματισμού τών αγροτών, όπως συμβαίνει σέ άλλες χώρες. Εδώ στήν Ελλάδα, είναι υπερβολικό νά λέμε ότι διαθέτουμε εκπαιδευμένο προσωπικό όταν μόνο τό 6% έχει παρακολουθήσει μαθήματα Γωργίας καί εφαρμοσμένης πρακτικής στό χωράφι.Είναι πολύ θλιβερό νά βλέπεις στήν Κωπαϊδα νά ποτίζουν χωράφια μέ καλαμπόκι ,εκτοξεύοντας μέ κανονάκι τό νερό επάνω στά φυτά,όταν η Θερμοκρασία ένα μεσημέρι τού Ιουλίου ξεπερνούσε τούς 40 βαθμούς Κελσίου.
Αραγε,κανείς γεωπόνος δέν είχε ενημερώσει τόν αγρότη αυτόν τί έπρεπε νά κάνει; Οτι δηλαδή σπαταλάει τό νερό, άφού μέ τέτοιες υψηλές θερμοκραίες τήν ώρα εκείνη τό νερό εξατμίζεται,καίει τά φυτά,κλπ
Δυστυχώς τό ίδιο ισχύει καί στήν χρήση τρακτέρ στό χωράφι(δεκάδες οι νεκροί καί τραυματισμένοι αγρότες), μή χρήση μέσων προφύλαξης όταν ραντίζουν από τά φυτοφάρμακα,κλπ.Ενα άλλο δυσάρεστο γεγονός είναι ότι η πλειοψηφία τών γεωργών υπερβαίνει τήν ηλικία τών 55 ετών.ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ δύσκολα μπαίνουν στό επάγγελμα.Γιατί τό κράτος έκανε τήν εργασία στό χωράφι, όχι χαρά καί δημιουργία,αλλά νά <<δουλεύεις μόνο γιά τήν Τράπεζα>>.
Κάθε καλοκαίρι, αγρότες τής Θεσσαλίας αλλά καί αλλού , διαμαρτύρονται ότι δέν έχουν νερό γιά τό πότισμα τών χωραφιών τους. Μέ ένα ανορθολογικό τρόπο οι κυβερνήσεις αντιμετωπισαν τό πρόβλημα καί εδώ. Γιατί,σήμερα,η πολιτική τής μονόπλευρης διαχείρισης τής προσφοράς τού νερού,πού συνδέθηκε μέ τήν αναζήτηση νέων πηγών νερούπρός εκμετάλλευση,κάθε φορά πού τά αποθέματα νερού εξαντλούνται,έχουμε γίνει μάρτυρες τής εύκολης λύσης τώνγεωτρήσεων,χωρίς όμως τήν στοιχειώδη μελέτη καί ασφαλώς χωρίς καμμία αδειοδότηση.αυτά σίγουρα οξύνουν τόπρόβλημα.
Δημιουργία φραγμάτων καί ηδροηλεκτρικών έργων,ώστε νά λυθούν τά προβλήματα ύδρευσης.άρδευσης καί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας
ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ
Μέ απόφαση τού ΣτΕ(Συμβουλίου τής Επικρατείας) η εκχώρηση τής ΕΥΔΑΠ καί η ΕΥΑΘ στό Υπερταμείο(ΤΑΙΠΕΔ) είναι Αντισυνταγματική.
Μετά από αυτό,ομολογούν καί οι Δανειστές μας ότι η απόφαση τού ΣτΕ αποτελεί πλήγμα,καθώς ΕΥΔΑΠ καί ΕΥΑΘ είναι <<από τά πιό ανθεκτικά περιουσιακά στοιχεία τού χαρτοφυλακίου του ΤΑΙΠΕΔ,καθώς αποδίδουν σταθερά μερίσματα>>.Εννοείται γιά τούς Δανειστές.
Παρατήρηση Πρώτη: Σύμφωνα μέ τό Ελληνικό Σύνταγμα οι υπηρεσίες ύδρευσης καί ενέργειες αποτελούν κοινωνικά αγαθά καί δέν μπορούν νά εκχωρηθούν. άρα οι παραπάνω δικαιοπραξίες είναι παράνομες.Ομως,όλες οι κυβερνήσειςαπό τό 2010 μέχρι καί σήμερα ξεπουλάνε αδιάντροπα όλες τίς Δημόσιες Υποδομές,προκειμένου νά εξοφληθεί ένα παράνομο,δυσθεώρητο καί μή βιώσιμο Δημόσιο χρέος, ΑΦΟΥ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΧΕΙ ΚΟΥΡΕΛΙΑΣΤΕΙ !..Κυβερνούν μέΠΝΠ (Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου).Η Ελληνική Βουλή έχει μετατραπεί σέ <<πλυντήριο εντολών τών Δανειστών>>.
Παρατήρηση Δεύτερη:Σύμφωνα μέ τά δημοσιεύματα τού Τύπου,<<η υπόθεση μελετάται από τούς Νομικούς τού Υπερταμείου>>.Τό θέμα δέν μελετάται καθόλου από τούς Νομικούς τού κράτους,εκτός άν υποθέσουμε ότι Υπερταμείο τών Δα νειστών καί Ελληνικό κράτος είναι ένα καί τό αυτό.
Ομως,ιδιαίτερα γιά τό νερό,αυτή τήν ώρα γίνονται πόλεμοι (όπως καί γιά τό πετρέλαιο)καί οι Ελληνικές κυβερνήσεις τό ξεπουλάνε γιά νά γίνουν πλουσιότεροι οι Ολιγάρχες.Τέτοια Διοίκηση ψηφίσαμε νά έχουμε !...
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΛΙΜΝΩΝ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΩΝ
Μέ τίς τεχνητές λίμνες(ΥΔΑΤΑ--ΠΟΤΑΜΙΑ-- ΥΔΡΟΒΙΟΤΟΠΟΙ) καί μέ γεωτρήσεις πρέπει νά μετατραπούν όλα τά Ξερικάχωράφια σέ ΑΡΔΕΥΤΙΚΑ,πρωτίστως γιά παραγωγή ΣΟΓΙΑΣ καί άλλων καλλιεργειών(πχ Κτηνοτροφικά Τεύτλα,πού δέν καλλιεργούνται)
Παρόλο πού η χώρα μας μπορεί νά παράγει ποιοτικές καί ασφαλείς πρώτες ύλες γιά ζωοτροφές,η παραγωγή στηρίζεται,σήμερα, σέ εισαγωγές πρώτων υλών πού κοστίζουν στήν Εθνική οικονομία,περίπου 500(πεντακόσια)εκατομμύρια ευρώ,ετησίως.Οι εισαγωγές αυτές αφορούν,κυρίως,τήν ΣΟΓΙΑ,η οποία συχνά είναι ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΗ.Ομως στόν αντίποδα αυτής τής πολιτικής υπάρχει η Βιώσιμη Γεωργία,δηλαδή,η καλλιέργεια ελληνικών κτηνοτροφοκών φυτών,τά οποία μπορούν νά υποκαταστήσουν τήν σόγια.Αυτή η Βιώσιμη Γεωργία δέν εξαρτάται από μεταλλαγμένα καί φυτοφάρμακα.
Στή χώρα μας υπάρχουν μικρές καί μεγάλες λίμνες,πού κατά τό μάλλον η ήττον,παραμένουν ανεκμετάλλευτες.Ομως αυτές οι λίμνες μέ επιστημονικές μεθόδους θά μπορούσαν νά παράγουν χιλιάδες τόνους ψαριών τού γλυκού νερού,όπως,γριβάδια,πού τώρα εισάγουμε.Η μεγάλη καί φθηνή αυτή παραγωγή ψαριών γλυκού νερού μπορεί,μέ τήν σειρά της νά γίνει τροφή γιά άλλα ψάρια(τσιπούρες,καραβίδες, χέλια,κλπ).
Χρειάζεται νά δημιουργηθούν σέ πολλά σημεία τής χώρας ιχθυογεννητικοί σταθμοί,πού πέραν τής πώλησης γόνου στά ιχθυοτροφεία,θά εμπλουτίζουν,επίσης,καί τίς θάλασσές μας μέ γόνο.
Η Μεσόγειος είναι μία από τίς υπεραλιευμένες θάλασσες στόν κόσμο.Πάνω από τό 65% τών ιχθυοαποθεμάτων στήν περιοχή κινδυνεύουν μέ εξαφάνιση.Η μικρής κλίμακας παράκτια αλιεία είναι σημαντική γιά τίς κοινωνίες τών νησιώνκαί τών παρακείμενων περιοχών,στηρίζοντας διατροφικά,επαγγελματικά αλλά καί κοινωνικά τούς κατοίκους τών παραθαλάσσιων περιοχών.Είναι προφανές ότι τό ισχύον πλαίσιο διαχείρισης καί ελέγχου τής αλιείας στήν Ελλάδα είναιελλειπές,καί οδηγεί στήν εκτεταμένη υποβάθμιση τών αλιευμάτων,καθώς επιτρέπει τήν υπεραλίευση καί τήν παράνομη καί καταστροφική αλιεία.Οι αλιευτικοί πόροι υπεραλιεύονται συχνά μέ τήν χρήση καταστροφικών πρακτικών.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1. Δίκτυο <<προστατευομένων περιοχών αλιείας>>,δυστυχώς,δέν εφαρμόστηκε ποτέ.
2.Ανεπαρκής προστασία τών ανακηρυγμένων ως προστατευόμενων παραγωγικών θαλάσσιων οικοτόπων
3.Ανεπαρκής προστασία τών προστατευόμενων θαλασσίων ειδών
4.Δεδομένης τής ελλειψης αποτελεσματικού ελεγκτικού μηχανισμού,μεγάλες ποσότητες υπομεγεθών αλιευμάτων,αλιεύονται καί διοχετεύονται στήν ντόπια αγορά.
5.Ανεπαρκής λειτουργία τού δορυφορικού συστήματος παρακολούθησης σκαφών μέ παράνομες αλιευτικές δραστηριότητες.
Ακόμη, δημιουργία,τεχνητών ζωνών ναυαγίων, πέριξ όλων τών νησιών μας(νησιών,νησίδων, βραχονησίδων) ,βυθίζοντας παλιά πλοία(διαθέτουμε στά λιμάνια μας εκατοντάδες τέτοια πλοία,πού δέν ξέρουμε πώς θά απαλλαγούμε από αυτά),όπως,ήδη κάνουν,Ισραήλ,Κύπρος, Τουρκία, κλπ,μή παρεμποδίζοντας,όμως,τήν ασφαλ ή διέλευση πλοίων.θά αποτελούν δέ υποθαλάσσιους χώρους ,ιδανικούς γιά τήν ανάπτυξη τού θαλάσσιου υδροκόσμου,μέ εκατομμύρια ψά ρια καί λοιπούς θαλάσσιους οργανισμούς,πόυ θά αναπτύσσονται ,αξιοποιώντας τίς θάλασσές μας,καί θά τονώσουν τήν απασχόληση καί τά εισοδήματα τών νησιωτών μας.Αλλωστε,οι θερμοκρασίες τού θαλάσσιου νερού αλλά καί η υφαλμύρωση,ιδιαίτερα τού Αιγαίου,είναι ιδανικές.
Ομως,υπάρχουν καί άλλες αναπτυξιακές ευκαιρίες. Δέν είναι δυνατόν νά συμβαίνει τό εξής σήμερα:Aρκετούς μήνες τόν χρόνο,γίνεται η μετανάστευση εκατομμυρίων ψαριών τσιπούρας,τόνων,κλπ, από τήν Μεσόγειο πρός Εύξεινο Πόντο,γιά νά γεννήσουν.Στήν πρός βορράν πορεία τους,λοιπόν,εκατομμύρια από αυτά εγκλωβίζονται στά δίχτυα τών ψαράδων μας,ιδιαίτερα Νάξου,Πάρου,κλπ .Είναι ο αποκαλούμενος <<πόλεμος τής τσιπούρας>>μέ τήν Τουρκία.Οι αλιευόμενες ποσότητες σημαντικές,αλλά πουθενά στά νησιά μας μιά μονάδα τυποποίησης καί κονσερβοποίησης.Τί αναγκάζονται,λοιπόν, καί κάνουν;Τά αλιεύματα αυτά μέ containers μεταφέρονται ατμοπλοϊκώς στόν Πειραιά καί απόεκεί μέ αυτοκίνητα στό αεροδρόμιο .Από εκεί αεροπορικώς στό Μόναχο τής Γερμανίας,Εν συνεχεία,μέ άλλο αεροσκάφος γιά τό Τόκυο (Ιαπωνία).Εκεί μεγάλη βιομηχανία μετά τήν επεξεργασία, τά εξάγει σέ όλο τόν κόσμο ώς <<τονάκιαΙαπωνίας>>.Τά βρίσκετε δέ καί εδώ σέ όλα τά μεγάλα s/m τής χώρας.ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΠΙΚΗΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ,εάν όλη αυτή η διαδικασία γινόταν στά νησιά μας,Τό ίδιο,αλλωστε,συμβαίνει καί μέ τό Ελληνικό χύμα αγνό παρθένο ελαιόλαδο μέ τούς Ιταλούς,αλλά καί μέ μιά σειρά άλλα προΪόντα.Τό Ελληνικό κράτος συσκέπτεται ακόμη !...
Η χώρα μας εισάγει κάθε χρόνο σέ νωπά καί κατεψυμένα ψάρια(χωρίς νά συμπεριλαμβάνουμε καί τίς κονσέρβες ψαριών),πάνω από 50,000 τόνους.Είναι απαράδεκτο η Ελλάδα μέ 15.000 χιλιόμετρα παραλίας καί πάνω από 3.000 νησιάκαί νησίδες νά εισάγει ψάρια.Επίσης,είναι απαράδεκτο νά δρούν ασύδοτα καί νά ρημάζουν κυριολεκτικά τούς θαλάσσιους βυθούς τού Αιγαίου, υπερσύγχρονα Τουρκικά αλιευτικά σκάφη (πού γράφουν στά <<παλαιότερα τών υποδημάτων τους>> κάθε Ευρωπαϊκή νομοθεσία προστασίας τών θαλασσών ,πλησιάζοντας,ακόμη καί σέ απόσταση 500 μέτρων από τίς ακτές μας,λεηλατώντας τό βυθό καί τρομοκρατώντας τούς ψαράδες μας,συνοδευόμενα τά σκάφη αυτά καί από τεράστιες ακταιωρούς (σέ σύγκριση μέ τά <<καρυδότσουφλα>>τά δικά μας πλοία τού Λιμενικού, προσπαθώντας ακόμη καί νά τά βυθίσουν.Αυτή η διαρκής Τουρκική ψυχολογική τρομοκρατία πού εμπεδώνει de facto τήν τουρκική κυριαρχία στίς Ελληνικές θάλασσες .
Ομως,Τό Ελληνικό κράτος σιωπά,καί όταν δραστηριοποιείται τό πράττει γιατί διαμαρτύρονται έντονα οι ψαράδες μας.
Τό φοβικό σύνδρομο έναντι τής Τουρκίας αναγκάζει τίς κυβερνήσεις μας σέ επ άπειρο αναβολή οριοθέτησης τής υφαλοκρηπίδας καί τής ΑΟΖ μας.Αυτή είναι η καθαρή αλήθεια, έως πότε ;
Ομως αλιευτικό ρεσάλτο στό Αιγαίο πραγματοποιούν μεγάλα ιταλικά αλιευτικά,κλιμακώνοντας τήν μεγάλη πίεση πούδέχονται οι Ελληνες αλιείς αλλά καί τά ευαίσθητα ιχθυοαποθέματα.Ιταλικές μηχανότρατες μήκους άνω τών 30---32 μέτρων σαρώνουν τά θαλάσσια <<λειβάδια>> μεταξύ Δωδεκανήσου καί Κρήτης,προκαλώντας τόσο οικονομική ζημιά στόυς ψαράδες μας όσο καί οικολογική καταστροφή,αφού μετά τούς πολύ αυστηρούς ελέγχους από τίς αλιευτικές υπηρεσίες τών χωρών τής Βορείου Αφρικής(Μαρόκου,Τυνησίας, Αλγερίας,κλπ), <<μετακόμισαν>>.στό Αιγαίο,καννιβαλίζοντάς το,αφού Τό Ελληνικό κράτος κωφεύει...Αλλωστε,η κάθοδος τών Ιταλών στό Ιόνιο είναι γνωστή εδώ καί χρόνια,αλλά....
Οι Ιταλοί σήμερα ψαρεύουν πάνω στήν υφαλοκρηπίδα μας,πάνω στά αλιευτικά πεδία πού τροφοδοτούν τήν εγχώρια αλιεία μας,Οι δικοί μας παράκτιοι αλιείς δέν έχουν βέβαια τήν δυνατότητα νά ψαρεύουν στήν Αδριατική....Τά μεγάλα αλιευτικά σκάφη,λοιπόν,διαθέτουν βυθόμετρα μέ τά οποία ακτινογραφούν τόν βυθό,προχωρώντας σέ τρισδιάστατη απεικόνιση σέ βάθος εκατοντάδων μέτρων,παρέχοντας μάλιστα καί αυτόματη ογκομέτρηση τής βιομάζας. Καταστρέφουν τά πάντα στό πέρασμά τους.Πρόκειται γιά ανυπολόγιστη καί ανεπανόρθωτη καταστροφή !...
Μάλιστα,τό 1/3 τών ψαριών πετιούνται νεκρά στή θάλασσα γιατί είναι ασύμφορα οικονομικά.
Αιτία ; Δέν γίνεται έλεγχος από τίς Ελληνικές Αρχές:Ποιός ελέγχει εάν οι Ιταλοί συμμορφώνονται μέ τούς Ευρωπαϊκούςκανονισμούς ;Ποιός ελέγχει τό ημερολόγιο αλιευμάτων; Πού ξεφορτώνονται τά αλιεύματα καί ποιός τά καταγράφει ;
Τελικά,τό Ελληνικό Λιμενικό τί κάνει ; Γιά πόσο ακόμη θά συνεχίζεται η αλιεία τής μηχανότρατας πού <<ξεσκίζει>> τούςβυθούς;Πάντως,είναι σίγουρο ότι κανένας Υπουργός Ναυτιλίας Ελληνικής κυβέρνησης δεν έθεσε ποτέ τό θέμα στόν αρμόδιο Επίτροπο Αλιείας.Είχε βέβαια στείλει ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου σάν Επίτροπο Αλιείας τήν πρώην <<κομμουνίστρια>> τήν κυρία Δαμανάκη,αλλά αυτή είχε άλλες ασχολίες,αδελφέ,μέ τούς Ελληνες ψαράδες θά ασχολείτο ;Βέβαια μετά τό τέλος τής θητείας της,δέν έμεινε άνεργη,Τοποθετήθηκε σέ ΜΚΟ μέ παρόμοιες ασχολίες!
Η αλιεία συνδέεται μέ τήν παραδοσιακή βιοτεχνία κατασκευής αλιευτικών καϊκιών,πολλά από αυτά, θαύματα τεχνικής, συμμετρίας καί αισθητικής.Ο χειρισμός,όμως,μέ εντολή τής ΕΕ,τής μείωσης τών σκαφών αυτών γιά τήν απόσυρσή τους καί καταστροφή τους(έναντι κάποιας επιδότησης η εναλλακτικά η δρομολόγησής τους μόνο γιά τουριστικούς λόγους),στερούν τήν Ελλάδα από τήν κληρονομιά τής θάλασσας.Οι περισσότεροι τεχνίτες αυτών τών καϊκιών έχουνφύγει από τούτο τόν μάταιο κόσμο.Αρκετά θά μπορούσαν νά διασωθούν καί νά ομορφαίνουν τήν ζωή μας.Τό Αιγαίο,κυρίως,ήταν αυτό πού <<φιλοξενούσε>> τά πλοιάρια αυτά. Μιά πρόταση θά ήταν δεκάδες από αυτά φρεσκοβαμμένα μέ τό γαλάζιο,καϊκια,θά μπορούσαν νά προσφερθούν σέ μεγάλες πόλεις τής Ευρώπης,Αμερικής,Αυστραλίας, κλπ,γιά νά στολίζουν τίς πλατείες τους,θυμίζοντάς τους τήν Ελλάδα καί τό Αιγαίο μας,αποτελώντας ανέξοδους καί αέναους <<πρεσβευτές μας>> ,σχεδόν σέ όλη τήν υφήλιο.
Τό Αιγαίο αυτό πού σήμερα η Τουρκία τό εκμεταλλεύεται τουριστικά,προσκαλώντας τούς Ευρωπαίους καί άλλους τουρίστες, μέ διαφημίσεις τού τύπου <<ελάτε γιά διακοπές στο γαλάζιο ΑΙΓΑΙΟ ΜΑΣ>>
ΑΛΑΤΙ
Τό ίδιο συμβαίνει καί μέ τό αλάτι,αφού η χώρα μας εισάγει,ετησίως,περίπου 500.000 τόνους αλάτι,κυρίως, από τό Ισραήλ. Οι θάλασσές μας μάς περιμένουν,αλλά εμείς τίς...σνομπάρουμε....
ΚΟΡΑΛΛΙΑ
Επίσης,οι θάλασσές μας διαθέτουν μεγάλες ποσότητες κοραλλιών.Τά κοράλια έχουν υψηλή τιμή,αλλά μέ Νόμο απαγορεύεται νά βγάλουμε κοράλλια !...
ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΡΩΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΩΝ ΦΥΤΩΝ (ΑΦΦ): ENAΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΓΙΑ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Στατιστική καλλιεργειών:Στήν Ελλάδα η καλλιεργήσιμη γή ανέρχεται στά 40(σαράντα)εκατομμύρια στρέμματα,καί απόαυτά:
67%αποτελείται από φυτά μεγάλης καλλιέργειας
24% είναι δενδρώδεις καλλιέργειες
5% αμπέλια
4% λαχανοκομικές καλλιέργειες.
Ειδικότερα,από τά φυτά μεγάλης καλλιέργειας,τό μεγαλύτερο μέρος κατέχουν τά σιτηρά(χειμερινά καί εαρινά σιτηρά), μέ τό 60%τής καλλιεργούμενης έκτασης,ακολουθούν τά βιομηχανικά φυτά(ζαχαρότευτλα,καπνός, βαμβάκι,ελαιόλαδο) μέ 25%,τά κτηνοτροφικά φυτά 13,70%,τά βρώσιμα όσπρια μέ 1,28%,καί τέλος,τα ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΦΥΤΑ μέ 0,02%
Η χλωρίδα τής Ελλάδας αποτελείται από περισσότερα από 6.000 είδη φυτών,από τά οποία 500--600 χαρακτηρίζονται ως αρωματικά καί φαρμακευτικά προϊόντα.Η πλούσια χλωρίδα τής χώρας μας σέ αρωματικά καί φαρμακευτικά φυτά τήν κάνει ένα ιδανικό μέρος γιά τήν καλλιέργεια πολλών από τά παραπάνω φυτά.Παρόλα αυτά η εξάπλωση τής καλλιέργειάς τους στή χώρα μας είναι περιορι
σμένη καί έχει περισσότερο τοπική σημασία.
Οι κυριότερες χώρες πού παράγουν καί εξάγουν αρωματικά καί φαρμακευτικά φυτά είναι:Βουλγαρία,Τουρκία, Αλβα
νία,Ουγγαρία,Πολωνία,Τσεχία, Κροατία.
Κύριοι εισαγωγείς:Γερμανία,Γαλλία, Ιταλία,Ισπανία,Αγγλία,Ελβετία, Βελγιο,Λουξεμβούργο(η δική του παραγωγή δέν αρκεί).
Στήν ΕΕ καλλιεργούνται 650.000 στρέμματα μέ κύριες χώρες παραγωγής τους τήν Γαλλία(250.000 στρέμματα),Ισπανία (190.000 στρέμματα),Γερμανία (57.000 στρέμματα),Αυστρία (43.000).Στήν Ελλάδα η καλλιεργούμενη έκταση ανέρχεταισέ 23.000 στρέμματα μέ παραγωγή ΜΟΝΟ 3.000 τόνων.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ
1.Ελλειμμα ,ως πρός τήν πιστοποίηση τής Ελληνικής προέλευσης τού πολλαπλασιαστικού υλικού
2.Στήν χώρα μας ενδημούν περισσότερα από 150 είδη ΑΦΦ καί παρατηρείται μία συγκέντρωση τής συστηματικής καλλιέργειας στόν κλάδο σέ ελάχιστα από αυτά.
3.Διαπιστώνεται ότι η στροφή σέ νέα είδη είναι πάρα πολύ αργή
4.Ειδικότερα η Ελληνική χλωρίδα διαθέτει περίπου 1.490 ενδημικά φυτά,από τά οποία,τουλάχιστον,τό 15% είναι ΑΦΦκαί από αυτά αξιοποιούνται μόνο τά 5(πέντε).Τήν ίδια ώρα,έχουμε εμβληματικά ενδημικά φυτά πού έχουν έγκριση απότόν Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων καί κυκλοφορούν ώς φυτικά φάρμακα,κάτι τό οποό ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΙ,ούτε από τούς παραγωγούς ούτε από τίς μεγαλύτερες εταιρείες.Υπάρχει έλλειμμα τόλμης καί επιχειρηματικότητας.
Οσο αφορά τίς προοπτικές,λεκτέα τά εξής:
1.Γιά νά αναπτυχθεί η καλλιέργεια θά πρέπει νά είνι εξασφαλισμένη η διάθεση τού προϊόντος.Υπήρξαν περιπτώσειςκαλλιεργητών ΑΦΦ στήν Θράκη,όπου δέν μπορούσαν νά διαθέσουν τήν παραγωγή τους στήν Ελλάδα,αναγκαζόμενοινά τήν ξεπουλήσουν όσο--όσο στήν Τουρκία !...
2.Εάν θέλει κάποιος νά βρεί πιστοποιημένο σπόρο,αυτό δέν είναι εύκολο,γιά νά μήν πούμε αδύνατο.Τό ΕΘΙΑΓΕ σέ σπόρους δέν μπορεί.Επειγόντως απαιτείται κρατική εμπλοκή ,μέσω τού ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ,γιά τήν πιστοποίηση καί τήν επισήμανση τής προέλευσης καί τού τελικού προϊόνυος.
3.Πλήρως καθετοποιημένες μονάδες παραγωγής,μεταποίησης καί εμπορίας ΑΦΦ.
Η καλλιέργεια πού νά ανταποκρίνεται στίς απαιτήσεις τών διεθνών προδιαγραφών αποτελεί Προϋπόθεση,προκειμένου νά καθιερωθούν τά ΑΦΦ. Αυτό θά επιτευχθεί μόνο,εάν κάποιος καλλιεργήσει πραγματικά επιστημονικά,νά έχει δίπλα του ειδικούς επιστήμονες καί συμβούλους,νά εκπαιδεύσουν τούς παραγωγούς ΑΦΦ,Τό κόστη μιάς τέτοιας προσπάθειας είναι υψηλά.Γιά νά μή πέσουν,λοπόν,στά νύχια τών τραπεζών(Συμβολαιακή Γεωργία),απαιτείται η ίδρυση ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΩΝ σύγχρονων,μέ εκπαιδευμένους καλλιεργητές,καί ένα Κράτος,πού μέσω μιάς Αγροτικής τράπεζας θά συνσυνδράμει αποφασιστικά.Αλλιώς ο καλλιεργητής μόνος του ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ. Γιατί μέσω τού Συνεταιρισμού του θά μάθει πολύ σύγρονες καλλιέργειες,θά γίνει η σωστή εμπορική αξιοποίηση καί παραπέρα θά γίνει η δημιουργία
ΜΟΝΑΔΑΣ ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ,γιατί εκεί είναι <<όλα τά λεφτά>>.
Υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός στίς Διεθνείς αγορές,όπου Τουρκία,Κίνα,κλπ, οι οποίες έχουν,ήδη,εισέλθει στίς αγορές αυτές από πολλά χρόνια, μέ υποδεέστερη ποιότητα αλλά σημαντικά χαμηλότερη τιμή,Είναι ένας δύσκολος ανταγωνισμός.
4.Συνεργασία μέ τό Γεωργικό Πανεπιστήμιο Αθηνών γιά νά βρεθούν οι πιό κατάλληλες περιοχές γιά τήν καλλιέργειαεπιλεγμένων βοτάνων,πού διακρίνονται γιά τήν μοναδικότητα τής δράσης τους.
5.Περιφρούρηση τών συνόρων μας.Σύγχρονη τεχνολογία υπάρχει (drones,κλπ) Είναι απαράδεκτοι νά γίνεται πλιάτσικο από ξένους, σημαντικής ποσότητας βοτάνων από αλλοδαπούς,οι οποίοι κυριολεκτικά τά καταστρέφουν,αφού δέν συλλέγουν,απλά, τό άνθος τους, αλλά καί τά ξεριζώνουν,Πρόσφατα παραδείγματα:Γερμανοί γέμιζαν,ανενόχλητοι,containers μέ βότανα στή Θράκη γιά νά τά πουλήσουν στήν Γερμανία, Αλβανοί μέ γαϊδουράκια στήν Ηπειρο μεταφέρουν φορτώματα βοτάνων στήν Αλβανία ,κλπ Αραγε γιατί τέτοια ασυδοσία καί παρανομία ; Τί κάνουν οι
Δασικές υπηρεσίες; <<Αμπέλι ξέφραγο>> καί εδώ η Ελλάδα ;
ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ
H μέλισσα πραγματοποιεί τό 80% τών επικονιάσεων.Στά 100 είδη πού παράγουν τό 90% τής παγκόσμιας τροφής,τά71 επικονιάζονται από αυτήν.Καί όπως έλεγε ο Αϊνστάϊν:<<Αν κάποτε οι μέλισσες εκλείψουν,τό ανθρώπινο είδος δένθά αργήσει νά τίς ακολουθήσει>>.Επίσης,στήν χώρα μας εκτρέφονται τό 10,80% τών κυψελών στήν ΕΕ,μέ τό 73% τών ασχολουμένων νά είναι επαγγελματίες μελισσοκόμοι.Σύμφωνα δέ μέ τήν ΕΛΣΤΑΤ,η ελληνική παραγωγή μελιού ανέρχεται στό 1% τής παγκόσμιας παραγωγής μελιού καί στό 7,4% τής Ευρωπαϊκής(τέταρτη θέση),μέ 16.000(δεκαέξι χιλιαδες) τόνους.
Τό ελληνικό μέλι αναγνωρίζεται διεθνώς ώς εξαιρετικής ποιότητας μέ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά καί γεύση,λόγω τών ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών τής χώρας μας καί τής πλούσιας καί ποικίλης Μελισσοκομοκής χλωρίδας.
Προτάσεις
1.Δημιουργία Μελισσοκομικού Μητρώου
2.Ψήφιση νόμου πού προσδιορίζει αυστηρές διαδικασίες γιά τήν ταυτοποίηση,εμπορία, καί πιστοποίηση Βιολογικότητας.
3,Ενταξη τής ζάχαρης στίς επιδοτούμενες ζωοτροφές(γιά παρασκευή μελισσοκομικού ζαχαροζύμαρου)
4.Πάταξη τού λαθρεμπορίου μελιού καί τών Ελληνοποιήσεων.
ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ
Η αξιοποίση τής Γεωθερμίας(πέραν τών υδάτων) έχει μπροστά της πολύ δρόμο.
Απαιτούνται δράσεις,όπως :
Α.Κατασκευή όλων τών έργων Υδατοπτώσεων(η ΔΕΗ έχει όλες τίς μελέτες).Ετσι,εκτός τοή ηλεκτρικού ρεύματος από υδατοπτώσεις, πού είναι καί τό φθηνότερο,τά φράγματα έχουν μεγάλη οικολογική σημασία,βοηθούν στήν πυρόσβεσητών δασών,αρδεύουν τίς γύρω περιοχές καί <<αναγκάζουν>>τά νερά νά διοχετεύονται στό υπέδαφος,αντί ευκόλως νά καταστρέφουν τό έδαφος,παρασύροντάς το στή θάλασσα.Εχει υπολογισθεί πώς σέ μία πενταετία,ο όγκος τού χώματος πού καταλήγει μέ τίς πλημμύρες στή θάλασσα είναι ισοδύναμος μέ ένα νησί τού Αιγαίου.Πού είναι,άραγε,τά αντιπλημμυρικά,αντιδιαβρωτικά, καί εγγειοβελτιωτικά έργα,γιά νά μήν μιλήσουμε γιά τήν εγκατάλειψη τών δασών μετά τίς καταστροφικές πυρκαγιές; Ετσι,λοιπόν,θά εμλουτίζεται ο υπόγειος υδροφόρος ορίζοντας καί κάθε χρόνο θά υπάρχει περισσότερο νερό αντί λιγότερο.
Β.Εκπονηση τεράστιου προγράμματος αξιοποίησης τής Αιολικής ενέργειας τών νησιών τού Αιγαίου πελάγους,καθώς επίσης νά γίνουν οι απαραίτητες γεωτρήσεις γιά τήν αξιοποίηση τής γεωθερμίας πού διαθέτουν τά νησιά μας.
ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΞΕΝΩΝ ΠΡΟΊΟΝΤΩΝ
Ανύπαρκτος ο έλεγχος καί πανταχού παρούσα η ολιγωρία τού κρατικού μηχανισμού.
Οι επιτήδειοι καί τά διάφορα κυκλώματα ελληνοποιούν αγροτικά προϊόντα άγνωστης προέλευσης καί ποιότητας, ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΣ τήν εγχώρια αγορά.Ανθρωποι μέ γνώση τής αγοράς υπολογίζουν ότι κάθε χρόνο,ελληνοποιούνται,πχ,600 εκατομμύρια αυγά,από Τουρκία καί Βουλγαρία.Κάτι ανάλογο συμβαίνει καί μέ πολλά άλλα αγροτικά προϊόντα(βασιλικός πολτός,μέλι,κλπ).
Δύο τρόποι γιά νά αντιμετωπίσουμε τό πρόβλημα:
ΠΡΩΤΟΣ ΤΡΟΠΟΣ:Οι αρμόδιες Κρατικές Υπηρεσίες πρέπει συνεχώς καί ενδελεχώς νά διενεργούν εντατικούς καί
αυστηρούς ελέγχους,μέχρι νά φθάσουμε στήν λεγόμενη ΙΧΝΗΛΑΣΙΜΟΤΗΤΑ.Τότε μόνο θά εξαλειφθούν φαινόμενα
ΑΘΕΜΙΤΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ καί δέν θά παραπλανάται ο καταναλωτής.
ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ:Παράλληλα μέ τούς εντατικούς ελέγχους, νά θεσπισθούν αυστηρά ποιοτικά κριτήρια τά οποία θάμάς επιτρέψουν νά περιορίσουμε τίς εισαγωγές Τρίτων χωρών (όπως τό πράττουν καί άλλες Ευρωπαϊκές χώρες), χωρίς νά παραβιάζουμε κοινοτικούς κανονισμούς.
ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ
H πιστοποίηση τών προϊόντων από αναγνωρισμένους φορείς αποτελεί ,πλέον,απαραίτητο διαβατήριο γιά τά προϊόντα,στήν εγχώρια ,αλλά,κυρίως,στήν ξένη αγορά.
Η πολύ πλούσια βιοποικιλότητα, η μοναδική παράδοση καί οι μικρές παραγωγές,πού συνεπάγεται ο περιωρισμένοςκλήρος τής Ελλάδας,επιβάλλουν ώς μονόδρομο τήν ανάπτυξη τού πρωτογενούς τομέα τής χώρας καί τήν στρατηγικήστροφή πρός τήν παραγωγή πιστοποιημένων προϊόντων μέ υψηλή Προστιθέμενη Αξία,απαραίτητο διαβατήριο,γιά τίςεξαιρετικά ανταγωνιστικές αγορές τής Ευρώπης.
ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ (ΠΔΕ)
Τονίζουμε τά εξής:
Α.Η αύξηση τών Δημοσίων Επενδύσεων επαναπροσδιορίζει τό μέγεθος καί τήν σύνθεση τής ζήτησης.Επιφέρειαμεσότερα καί ισχυρότερα αποτελέσματα στήν συνολική ζήτηση καί στό προϊόν από ο,τι μιά αντίστοιχη αύξηση τής Δημόσιας Δαπάνης γιά κατανάλωση.
Β. Η αύξηση τών Δημοσίων Επενδύσεων επιφέρει μόνιμη αύξηση τών ιδιωτικών επενδύσεων καί τής απασχόλησης,αφού αυξάνουν τήν παραγωγικότητα τού ιδιωτικού τομέα καί δημιουργούν κίνητρα γιά τήν ανάληψη νέων ιδιωτικώνεπενδύσεων,μέ θετικό αντίκτυπο στήν απασχόληση.Γιατί μέσω εξωτερικών οικονομιών δημιουργεί Προστιθέμενη Αξίαη οποία διαχέεται σέ όλους τούς τομείς τής οικονομικής δραστηριότητας.
Γ. Οι επενδύσεις σέ Υποδομές έχουν σημαντικά βραχυπρόθεσμα καί μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη,αφού δημιουργούν ζήτηση καί θέσεις απασχόλησης στίς κατασκευές καί υποδομές,αλλά καί σέ άλλους κλάδους τής οικονομίαςμέ πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα γιά τήν συνολική ζήτηση καί τό ΑΕΠ. Επίσης η Τράπεζα τής Ελλάδας επισημαίνει ότι η αύξηση τών Δημοσίων Επενδύσεων έχει θετική επίδραση στό ΑΕΠ, η οποία γίνεται ορατή από τήν πρώτη περίοδο καί ισχυροποιείται μέ τήν πάροδο τού χρόνο.
Ομως,ο διάβολος κρύβεται στίς λεπτομέρειες !...Οι αιτίες τής παρατηρούμεης υστέρησης είναι πολλαπλές καί σχετίζονται μέ ΧΡΟΝΙΕΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Η ιδιαιτερότητα τού ΠΔΕ(Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων) είναι ότι τά έργα πού χρηματοδοτούνται είναι,κατά,κανόνα,Πολυετή.Αρα η πολυετής εκτέλεση τού προϋπολογισμού εξαρτάται σχεδόν από τήν ύπαρξη <<ώριμων έργων>>,τά οποία οφείλουν νά έχουν σχεδιαστεί σέ παρελθόνταχρόνο.ΚΑΤΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ,αστοχίες η καθυστερήσεις στόν σχεδιασμό νέων έργων εμφανίζονται μέ καθυστέρηση,περίπου 2(δύο) ετών,ώς υστερήσεις στήν εκτέλεση τού ΠΔΕ.
ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Αξιοποιώντας τό πλουτοπαραγωγικό δυναμικό τής χώρας μας,θά αυξηθεί η ετήσια παραγωγή,τουλάχιστον,3(τρείς)φορές,καί τό κράτος θά μπορεί νά δώσει οικονομικά κίνητρα καί στούς πολύτεκνους(δωρεάν σπίτι,επιδόματα,σύνταξηστήν πολύτεκνη μητέρα,τρόφιμα,ρουχισμό,κλπ), γιατί μόνο έτσι θά λυθεί τό πρόβλημα τής υπογεννητικότητας καίτής ερήμωσης τής Ελλάδας.
ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ
Ο Γάλλος υπουργός γεωργίας προτείνει στούς πολίτες νά αγοράζουν ντόπιες φράουλες καί τομάτες παρότι πιό ακριβές.Στήν Πολωνία εκδόθηκε black list(μαύρη λίστα) γιά 15 τοπικές μεταποιητικές μονάδες πού αγόραζαν γάλααπό άλλες χώρες.Επίσης,πολλές χώρες επιβάλλουν αυτοπεριορισμούς στίς εξαγωγές τους,πού λόγω τού πολέμου Ρωσίας -Ουκρανίαςκαί τής επερχόμενης επισιτιστικής κρίσης,φοβούνται ότι θά πεινάσουν οι λαοί τους.Παραδείγματα τέτοια,στήν απαγόρευση εξαγωγών,η Βουλγαρία(καλαμπόκι),Βιετνάμ( ρύζι),κλπ.