Ξέρουμε ότι το οικονικόπολιτικό καθεστώς των «αγορών» εργάζεται με τελικό σκοπό το κέρδος και μόνο αυτό. Βέβαια για να πετύχει αυτόν τον σκοπό, ενώ στηρίζεται στις σταθερές κολώνες του συστήματος, κατεργάζεται και χρησιμοποιεί επιπλέον ένα σωρό προπαγανδιστικά κολπάκια και τερτίπια που τα ονομάζει marketing. Σχηματίζεται έτσι ένα ισχυρό προστατευτικό δίκτυο, που κάνει τους απλούς ανθρώπους, να νοιώθουν δέος και τρόμο. Στην πραγματικότητα περνάει τις θελήσεις του, που οι περισσότερες συμβαδίζουν με τις επιθυμίες της κοινής γνώμης, όπως την διαμορφώνουν οι ίδιοι. Από την στιγμή όμως που ξεπέρασε την δημιουργική του περίοδο, αφού σε σχέση με το φεουδαρχικό καθεστώς έχουμε μια πολύ μεγάλη τεχνική, πολιτική και κυρίως οικονομική ανάπτυξη, γνωρίζει ότι χρειάζεται αλλαγή (το σύμπαν δεν επιδέχεται την σταθερότητα) και είναι ήδη έτοιμο. Έχουν οι καπιταλιστές, (που σημειωτέον είναι και άριστοι μαρξιστές) πλήρη γνώση, ότι τα καθεστώτα πρέπει να αλλάζουν όταν συσσωρεύουν τεράστια ποσότητα άσχημης ενέργειας και δράσης, όταν γίνονται φαινομενικά εμπόδιο στην όποια εξέλιξη.
Αυτήν την εποχή ζούμε. Ο καπιταλισμός δεν αμύνεται πια, κάνει παιχνίδι μόνος του κι ετοιμάζει γεννητούρια! Ας δούμε κάποια από τα προπαγανδιστικά κολπάκια που είχε ετοιμάζει για την Ελλάδα και που σε σύμπραξη κι αγαστή συνεργασία με τα δοσίλογα πολιτικά τραβέλια εκτέλεσε. Ας διαβάσουμε λοιπόν περί ΧΡΩΠΕΙ και του Σωτήριου Σοφιανόπουλου.
ΧΡΩΠΕΙ: Σωτήριος Σοφιανόπουλος
Το 1883 ιδρύεται στον Πειραιά από το Λειβαρτζινό Σπήλιο Οικονομίδη η μικρή Ο.Ε. με την επωνυμία «Σπήλιος Α. Οικονομίδης και Σία», που πολύ γρήγορα επεκτάθηκε. Έτσι, το 1899 μεταφέρεται σε πολύ μεγαλύτερες εγκαταστάσεις στο Νέο Φάληρο, με τη νέα της μορφή ως βιομηχανία χρωμάτων και την επωνυμία «ΧΡΩΜΑΤΟΥΡΓΕΙΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ», γνωστότερη σαν ΧΡΩΠΕΙ. Εκτός από τον ιδρυτή της εργάσθηκαν σε αυτή και οι τέσσερις άλλοι αδελφοί του Σπήλιου, οι Λεόντιος, Κλεομένης, Χαρίλαος και Γεώργιος, παιδιά του Αναγνώστη Οικονομίδη, από τη συνοικία Απανάκρη του Λειβαρτζίου. Στη επιχείρηση απασχολήθηκαν ακόμα και οι εξ αγχιστείας συγγενείς Σωτήριος Σοφιανόπουλος και Αχιλλέας Καραμεσίνης, από το Σοπωτό και τη Βλασία, αντίστοιχα.
Το 1950 η εταιρία περνάει στην αποκλειστική διαχείριση του Σ. Σοφιανόπουλου. Τότε επιχειρείται παραγωγή και νέων προϊόντων, όπως ζωοτροφών, ενώ συνεχίζεται με μεγάλη επιτυχία η παρασκευή φαρμάκων και χημικών προϊόντων, με γνωστότερο το αναλγητικό-παυσίπονο «αλγκόν» (με δραστική ουσία το ακετυλοσαλικυλικό οξύ), που είχε χαρακτηριστεί και σαν Ελληνική έκδοση της ασπιρίνης.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος (Αθήνα 1938) Έλληνας επιστήμονας, πολιτικός, επιχειρηματίας και πρώην οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων. Είναι γνωστός και με το όνομα που έτρεχε στους αγώνες, σαν Είπωρχ. Έβγαλε το γυμνάσιο Αναβρύτων και σπούδασε χημικός στην Θεσσαλονίκη και την Θράκη. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην «ΧΡΩΠΕΙ» όπου ήταν και ο τελευταίος της ιδιοκτήτης. Το 1977 παρήγαγε στην Ζάκυνθο πετρέλαιο . Είναι ιδρυτής και πρόεδρος του κόμματος Ελληνισμού που παίρνει μέρος στις ελληνικές βουλευτικές εκλογές από το 1981. Αγωνιζόταν για πολλά χρόνια στους ελληνικούς αγώνες αυτοκινήτων με μεγαλύτερη επιτυχία του η κατάκτηση του πανελλήνιου πρωταθλήματος ταχύτητας το 1968 και του πρωταθλήματος Ράλι το 1973.
Από το 1990 αφιερώθηκε στο ζήτημα των πανωτοκίων για τα οποία τελικά ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε το 1997 ότι είναι παράνομα. (!) Ειδικεύτηκε στην αναπτυξιακή έρευνα και τεχνολογία και μεταξύ άλλων κατασκεύασε τα πρώτα ελληνικά όπλα μετά το 1974. Είχε ξεκινήσει και την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων αλλά για τους γνωστούς λόγους (!) η παραγωγή σταμάτησε.
Στα εργαστήρια της ΧΡΩΠΕΙ ο Σοφιανόπουλος συνέθεσε και το προωθητικό υγρό πυραύλων Υδραζίνη. Στα ναυπηγεία Αυλίδος κατασκεύασε τορπιλακάτους που όμως η προσπάθεια για τους γνωστούς λόγους (!) δεν συνεχίστηκε. Προσκλήθηκε από τον τότε πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή να υποβάλει «οικονομικό υπόμνημα». Για λογαριασμό του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης έφερε σε πέρας υλικό εφαρμοσμένης έρευνας υψηλοτάτης τεχνολογίας με άκρως απόρρητη σύμβαση, το οποίο χαρακτηρίστηκε εθνικό θέμα υψίστης ασφάλειας, αλλά ποτέ δεν προσκλήθηκε στις δοκιμές, για τους γνωστούς λόγους. (!)
Το 1972 απέδειξε ότι η σόγια ευδοκιμεί στη χώρα μας, αλλά ναυάγησαν για τους γνωστούς λόγους, (!) οι προσπάθειες του για βιομηχανική εκμετάλλευση. Κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο παρασκευής πρωτεϊνούχων αλεύρων υψηλής περιεκτικότητας σε οξέα. Την τεχνολογία ζήτησε εκτός των άλλων κρατών και η Βουλγαρία με ανταλλαγή τεχνολογίας παραγωγής κιτρικού οξέος, αλλά το κράτος δεν επέτρεψε τη συνεργασία αυτή και διέταξε το κλείσιμο του εργοστασίου, για τους γνωστούς λόγους (!) Το 1977 παρήγαγε το πρώτο ελληνικό πετρέλαιο στο Κερί Ζακύνθου και κατέληξε στα δικαστήρια κατηγορούμενος από την κρατική μηχανή (!) παρ’ όλο που είχε πάρει δύο άδειες γι’ αυτό τον σκοπό, για τους γνωστούς λόγους (!) Μην με ρωτήσετε ποιοί είναι οι «γνωστοί λόγοι» άλλωστε γι’αυτό είναι «γνωστοί» κι όχι «άγνωστοι» αποκαλούνται, Μυστικές Εταιρίες, Στοές και Λαγούμια.
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος (από την ιστοσελίδα που είχε στο διαδίκτυο)
Η Ελλάδα και η παραγωγή της έχει καταληστευτεί από τις τράπεζες με τα πανωτόκια που καθιέρωσε η Νέα Δημοκρατία με νόμο το 1980. Το ΠΑΣΟΚ με υπουργό οικονομικών τον Τσοβόλα τα συνέχισε. Με δικές μας ενέργειες αποδείξαμε την τοκογλυφία των τραπεζών και κατάφερε να ρίξει το νόμο 1083 και την 289 απόφαση της νομισματικής επιτροπής την οποία μεταξύ των άλλων υπέγραψε και ο Μάνος που έκανε το ένα εκατομμύριο σε 20 χρόνια 1 δις 24 εκατομμύρια. Το ΠΑΣΟΚ όμως επανέφερε τα πανωτόκια με νέο νόμο. Με τα πανωτόκια διέλυσαν την ελληνική παραγωγή και οδήγησαν την Ελλάδα στο να χρωστάει τεράστια ποσά. Το 1974 κάθε ‘Ελληνας χρωστούσε 11.300 δρχ για να ξεχρεώσει εσωτερικό και εξωτερικό χρέος και σήμερα χρωστάει 5.500.000 δρχ. Δηλαδή 550 φορές επάνω.
‘Εκλεισαν πάνω από 50.000 μικρές και μεγάλες, επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να έχουμε φοβερή ανεργία και πολλοί ‘Ελληνες να ζουν στα όρια της φτώχειας. Οι νέοι μας απελπισμένοι, γιατί δε βρίσκουν δουλειά στρέφονται στα ναρκωτικά και στην πορνεία. Το ΠΑΣΟΚ υπέγραψε τις συμφωνίες στην κοινή αγορά για τη μείωση των αγροτών από 2,5 εκατομμύρια άτομα σε 700 χιλιάδες μόνον. Η Νέα Δημοκρατία τηρεί σιγή ιχθύος για το θέμα αυτό. Που θα απασχοληθούν το 1,8 εκατομμύρια άνθρωποι, που τους διώχνουν απ’ τη γεωργία και την κτηνοτροφία;
Τα ελληνικά φρούτα δεν εξάγονται, αλλά θάβονται στις χωματερές. Το γάλα έχει ποσόστωση μόνο εβδομήντα κιλά κατά κεφαλήν, ενώ η Πορτογαλία έχει πάρει 3 επιπλέον φορές και η Ισπανία 2,5 φορές. Αυτά είναι η προδοσία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που εναλλάσσονται την εξουσία τα τελευταία 25 χρόνια. Πέρσι εισάγαμε από την κοινή αγορά κρέας, γάλα και τυρί αξίας 1 τρις 100 δις, αν παράξουμε αυτά τα προϊόντα στην Ελλάδα θα δημιουργηθούν τουλάχιστον 600.000 νέες θέσεις εργασίας, από τη ζωοτροφή τη ζωοπαραγωγή και τη βιομηχανική επεξεργασία γάλακτος, τυριού, κρέατος και δερμάτων. Επίσης απαιτούνται τουλάχιστον 40 χιλιάδες φορτηγά αυτοκίνητα ημερησίως.
Μας διοικούν με την τράπεζα και την εφορία
Εάν οι επιχειρήσεις, που έκλεισαν από τις τράπεζες, δοθούν πίσω στους ιδιοκτήτες τους και χρηματοδοτηθούν με το μέσο ευρωπαϊκό επιτόκιο, που είναι 1,2 έως 2 % μέσα σε έξι μήνες θα έχουν απασχοληθεί τουλάχιστον 400 χιλιάδες άτομα και μέσα σε δύο χρόνια οι εργαζόμενοι σ’ αυτές θα έχουν ξεπεράσει τα 1,5 εκατομμύρια ανθρώπους. Μ’ αυτόν τον τρόπο θα εξαλειφθεί μια για πάντα το πρόβλημα της ανεργίας στην Ελλάδα και θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα των ταμείων που είναι χρεοκοπημένα (IKA κ.λ.π.) διότι θα εισπράξουν καινούρια χρήματα!
Πρέπει να γνωρίζουν οι Ελληνες ότι η Ελλάδα έχει όλες τις πρώτες ύλες που χρειάζεται ένας πολιτισμός, όπως πετρέλαιο. Η Eλλάς επιπλέει, κυριολεκτικά πάνω στο ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ! Το 1978 στη Ζάκυνθο και στη θέση Κερί, ο Σωτήριος Σοφιανόπουλος ξεκίνησε την άντληση αργού πετρελαίου και το ανθελληνικό κράτος με προσωπική εντολή του τότε υπουργού βιομηχανίας Μιλτιάδη Έβερτ του πέρασε δύο φορές χειροπέδες. Τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε καθημερινά για την ανακάλυψη (sic) των πετρελαίων στο Ιόνιο και τη Νότια Κρήτη. Τώρα πήραν χαμπάρι τα πετρέλαια στη δυτική Ελλάδα; Ή μήπως τώρα ήρθε η ώρα να τα εκμεταλλευτούν; Τα μυρίστηκαν πρώτοι οι άγγλοι το 1927, τα δοκίμασε το πολεμικό μας ναυτικό το 1928, η ιδιωτική τους εκμετάλλευση άρχισε το 1965 και η ζωή τους έκλεισε το 1979. Μια απίστευτη περιπέτεια του πρώην ιδιοκτήτη της ΧΡΩΠΕΙ. Εξόντωσαν τον επιστήμονα που ανακάλυψε το πετρέλαιο στο Κερί Ζακύνθου!
Πετρέλαια Ζακύνθου: Πρώτοι οι Άγγλοι μυρίστηκαν το πετρέλαιο της Ζακύνθου και πολύ αργότερα οι αναθυμιάσεις οδήγησαν εκεί και τη μύτη ενός επιχειρηματία: του ιδιοκτήτη της διαλυμένης σήμερα βιομηχανίας ΧΡΩΠΕΙ, Σωτήρη Σοφιανόπουλου. Το 1927 η αγγλική εταιρεία «NEAR EAST PETROLEUM COMPANY» έρχεται στη Ζάκυνθο, για να μελετήσει τις δυνατότητες αντλήσεως πετρελαίου. Δεν γίνεται όμως εντατική άντληση, των φρεατίων, γιατί λείπουν τά επαρκή μηχανήματα και οι δεξαμενές. Το 1928, η ελληνική κυβέρνηση στέλνει το τορπιλοβόλο «Πέργαμος» για να κάνει δοκιμές καύσεως. Η έκθεση που συντάσσεται καταλήγει σε ένα αισιόδοξο συμπέρασμα: «Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι τ’ αποτελέσματα των δοκιμών ήσαν ικανοποιητικά».
Το 1965, ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος επισκέπτεται για πρώτη φορά τη Ζάκυνθο και μαθαίνει ότι στο Κερί, σ’ ένα βάλτο 1.000 στρεμμάτων, υπάρχει πετρέλαιο! Τα χρόνια της δικτατορίας αποφασίζει να ασχοληθεί επιχειρηματικά με την υπόθεση της Ζακύνθου. Η χούντα είχε τότε παραχωρήσει άδεια για γεωτρήσεις στην αμερικανική εταιρεία ANCAR OIL. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος συναντιέται στα γραφεία της ΧΡΩΠΕΙ με τον ελληνικής καταγωγής πρόεδρο της ΑΝΚΑΡΟΪΛ Στερτζ (Στέργιου), καταλήγουν σε συμφωνία και αποφασίζεται να γίνει το συντομότερο γεώτρηση βάθους 2.500 μέτρων: «Η ΑΝΚΑΡΟΪΛ και η ΧΡΩΠΕΙ θα είχαν ποσοστά επί της παραγωγής και της εκμετάλλευσης του πετρελαίου. Παρασκευή, θα ερχόταν ξανά ο Στερτζ για να υπογράψουμε τη σύμβαση και την Τρίτη γίνεται το πραξικόπημα στην Κύπρο. Ο Στερτζ δεν έρχεται και βέβαια η σύμβαση ναυαγεί. Γίνονται τα γνωστά, έρχεται η μεταπολίτευση και εγώ εξακολουθώ να ενδιαφέρομαι για τα πετρέλαια. Επισκέπτομαι τον καθηγητή Ζάχο, διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠ (Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου). Πραγματικά, στέλνει στη ΧΡΩΠΕΙ την άδεια να προχωρήσω τις εργασίες στο Κερί».
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος πηγαίνει στη Ζάκυνθο και στήνει εκεί ένα κανονικό εργοτάξιο επανδρωμένο με μηχανικούς και τεχνικούς της ΧΡΩΠΕΙ. «Η μεγαλύτερη γεώτρηση που είχα κάνει ήταν βάθους 120 μέτρων το περισσότερο, όμως, πετρέλαιο έβγαινε από μια των 18 μέτρων. Πετρέλαιο χωρίς υδρόθειο, με βάση τη νάφθα. Έφτασα να βγάζω, ανάλογα με τις υδροστατικές πιέσεις, μέχρι και 70 βαρέλια πετρέλαιο την ημέρα. Για μήνες ολόκληρους τα πετρελαιοκίνητα φορτηγά της ΧΡΩΠΕΙ κινούνταν με αυτό το καύσιμο, ενώ επί χρόνια μου ζητούσαν να τους πω το μυστικό – πώς δηλαδή, κατάφερα να βγάλω ντίζελ σε πρώτη φάση χωρίς διυλιστήριο!».
Ο δραστήριος επιχειρηματίας ζητά από το υπουργείο Βιομηχανίας άδεια εκμεταλλεύσεως: «Έτρεχα από το υπουργείο Βιομηχανίας στη ΔΕΠ και τούμπαλιν. Σ’ αυτά τα δρομολόγια με κορόιδευαν όλοι μαζί. Τράβηξα μια εταιρεία στη Ζάκυνθο και πουλούσα το πετρέλαιο που έβγαζα με κανονικό τιμολόγιο στη ΧΡΩΠΕΙ». Η δουλειά στο Κερί κρατάει δύο χρόνια και σταματάει με τη σύλληψη του Σωτήρη Σοφιανόπουλου. Όπως αναφέρει ο ίδιος:«ενώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε ζητήσει από τον υπουργό Βιομηχανίας να μου δοθεί άδεια εκμεταλλεύσεως, αντ’ αυτού μια ωραία πρωία έρχονται στο Κερί και με συλλαμβάνουν ως παραβάτη του νόμου επειδή παράγω αργό πετρέλαιο».
Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος δικάζεται τον Μάιο του 1979 και αθωώνεται. Με δικαστική απόφαση, όμως, αναστέλλονται οι δύο άδειες που είχε για παραγωγή πετρελαίου. Από τότε, κανείς δεν ασχολήθηκε πια με τα πετρέλαια της Ζακύνθου. Η περιοχή αναδίδει ακόμα τη μυρωδιά του πετρελαίου και ο βάλτος βουλιάζει στα περασμένα υγρά γυαλιστερά μεγαλεία. Ο Σωτήρης Σοφιανόπουλος υποστηρίζει από τότε ότι εσκεμμένα σκέπασαν την υπόθεση και κατηγορεί όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης ότι παραδίδουν τον εθνικό πλούτο της χώρας στις πολυεθνικές. Πριν από 40 χρόνια λοιπόν, αποδείχθηκε περίτρανα ότι στη Δυτική Ελλάδα υπάρχουν κοιτάσματα πετρελαίου.
ΧΡΩΜΙΟ ΚΑΙ ΝΙΚΕΛΙΟ σε πολύ μεγάλες ποσότητες. Χωρίς χρώμιο και νικέλιο δεν υπάρχει ανοξείδωτος χάλυβας στην παγκόσμια βιομηχανία!
ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ σε μεγάλες πoσότητες τo οποίο μας το παίρνουνε οι Γάλλοι σχεδόν τζάμπα (σύμβαση Καραμανλή). Επί ΕΡΕ και η σύμβαση ΠΑΣΟΚ επί Παπανδρέου η οποία ευτυχώς δεν ολοκληρώθηκε.
ΧΡΥΣΟΣ υπάρχει αποδεδειγμένα σε 55 σημεία στη χώρα μας! ‘Ενα κιλό χρυσός κάνει 3,5 εκατομμύρια δρχ, ένας τόνος κάνει 3,5 δις και χίλιοι τόνοι 3,5 τρις. Γιατί οι κυβερνήσεις δεν εκμεταλλεύονται το χρυσό αλλά χρεώνουν τη χώρα κάθε χρόνο 2,5 τρις; (Η παραγωγή του Γαλλικού ποταμού σταμάτησε το 1960). Μόνο από εκεί παρείγοντο 280 Kg. ετησίως.
ΜΑΡΜΑΡΑ η χώρα μας έχει τεράστιες ποσότητες! Ολοι ξέρουν το μάρμαρο του Παρθενώνα, το πεντελικό μάρμαρο. Η Πεντέλη έχει αρκετά κυβικά χιλιόμετρα μάρμαρο. Ένα κυβικό χιλιόμετρο είναι ένα δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα και κάθε κυβικό μας δίνει καθαρά 40 τετραγωνικά μέτρα σε φύλλα 2 πόντους πάχος, άρα 40 δις τετραγωνικά μέτρα και με 25 χιλιάδες δρχ. το τετραγωνικό μέτρο κατ’ ελάχιστον μας κάνουν 1 τετράκις δρχ. ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ! ! ! Γιατί οι κυβερνώντες απαγόρευσαν με νόμο την εκμετάλλευσή του; Για παράδειγμα η Γερμανία δεν έχει καθόλου πρώτες ύλες, αλλά είναι οικονομικά η πιο δυνατή σ’ ολόκληρη την Ευρώπη λόγω βιομηχανίας και υποστήριξης των Η.Π.Α.
Κοράλλια σε τεράστιες ποσότητες: Η Ελλάς έχει μεγάλες ποσότητες κοραλλιών στις θάλασσες της. Τα κοράλλια έχουν αξία 200 χιλιάδες το κιλό, αλλά με νόμο απαγορεύεται να βγάλουμε κοράλλια!!! Πέρσι εισάγαμε 300 χιλιάδες, τόνου, αλάτι, κυρίως, από το Ισραήλ. Η Ελλάδα δεν έxει θάλασσες;
Βιομηχανία όπλων: Στην ΧΡΩΠΕΙ ο κ. Σοφιανόπουλος κατασκεύασε όπλα (οπλοπολυβόλα, καραμπίνες) για το στρατό και ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ, που ΔΕΝ ανιχνεύονται από ραντάρ, αλλά το Kράτος τα απαγόρευσε και την έκλεισε ! Την έκλεισε διαμέσου της Αγορανομίας, καθήλωσε τις τιμές των φαρμάκων επί 22 χρόνια!
Ναυτιλία: Είμαστε Η ΠΡΩΤΗ ΔΥΝΑΜΗ σε ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟΛΟ στον πλανήτη, αλλά τους πλοιοκτήτες τους διώξαμε εκτός Ελλάδος. Στα ναυπηγεία της Ελλάδος και οι επισκευαστικές ζώνες υπολειτουργούν και κλείνουν. Μπορούμε και πρέπει να τους φέρουμε πάλι στην Ελλάδα για να ξαναδουλέψουν τα ναυπηγεία διότι οι Έλληνες ναυπηγούν τουλάχιστον 50 πλοία το χρόνο. Άρα θα έχουμε εργασία για 50 ναυπηγεία.
Πολύτιμο Νερό: Η χώρα μας έχει τα πιο πολλά νερά, μαζί με την Φιλανδία στην Ευρώπη που δυστυχώς χύνονται ανεκμετάλλευτα στη θάλασσα και αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα στην άρδευση των χωραφιών και στην ύδρευση πόλεων και χωριών, με αποτέλεσμα να ξοδεύονται πολλά δις για γεωτρήσεις και να εισχωρεί η θάλασσα στον υπόγειο υδάτινο ορίζοντα και να καθιστούν τα υπόγεια νερά ακατάλληλα προς ύδρευση και άρδευση. Προτείνουμε τη δημιουργία φραγμάτων και υδροηλεκτρικών έργων, ώστε να λυθεί το πρόβλημα της ύδρευσης της άρδευσης και της ηλεκτρικής ενέργειας , η οποία θα κοστίζει ελάχιστα, ενώ τώρα κοστίζει ακριβά και μέρος της εισάγεται (3-4%).
Πολύτιμη Γη για γεωργική παραγωγή: Η χώρα μας έχει έκταση 132 εκατομμύρια στρέμματα, που πάρα πολλά είναι ξερικά. Εάν αρδεύσουμε 10 εκατομμύρια στρέμματα απ’ αυτά, που τώρα καλλιεργείται σιτάρι και οι παραγωγοί κερδίζουν μόνο δύο-τρεις χιλιάδες το στρέμμα και καλλιεργήσουμε σόγια, μιας και το κλίμα της Ελλάδος είναι ιδανικό, θα πάρουμε κατά στρέμμα σπόρο-χορτονομή 2 τόνους σόγιας, δηλαδή 20 εκατομμύρια τόνους και επί 70 δρχ. το κιλό μας κάνει 140 δις. καινούρια λεφτά για τους αγρότες μας. Τώρα δεν παράγουμε ούτε κιλό.
Υπογεννητικότητα, το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδος: Αξιοποιώντας τον πλούτο της χώρας θα αυξηθεί η ετήσια παραγωγή τουλάχιστον 3 φορές και το κράτος θα έχει τη δυνατότητα να δώσει οικονομικά κίνητρα για τους πολύτεκνους: επιδόματα, μισθό ανά παιδί, συντάξεις στις μητέρες ,ρούχα, τρόφιμα κ.τ.λ. Μόνο έτσι θα λυθεί το πρόβλημα της υπογεννητικότητας και της ερήμωσης της Ελλάδος.
Προδοσία των συμμάχων το 1922 και η απόκρυψη της, Κατέστρεψαν Ελληνισμό 30 Αιώνων. Το 1936 ο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ έγγραφε ότι το ΚΚΕ όχι μόνο χάρηκε για την καταστροφή του 1922 αλλά και την επιδίωξαν ! Αλλά και στην 5η Ολομέλεια πήραν απόφαση η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ να πάει στη Βουλγαρία ! και στην Σερβία.
ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑΝ ΨΩΡΟΚΩΣΤΑΙΝΑ ΣΚΟΠΙΜΩΣ.
ΑΣ ΞΑΝΑΦΤIΑΞΟΥΜΕ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
Ναρκωτικά: Το πρόβλημα των ναρκωτικών παγκοσμίως είναι γνωστά. Υποτίθεται ότι όλα τα κράτη παίρνουν μέτρα κατά των ναρκωτικών. Δυστυχώς, όμως, παρ’ όλα όσα λέγονται, η πράξις αποδεικνύει ότι τα ναρκωτικά όλο και περισσότερο διαδίδονται και η χρήσις τους οδηγεί κάθε μέρα χιλιάδες νέους εις τον θάνατον και την καταστροφήν. Στα διεθνή αεροδρόμια, λιμάνια, στα διάφορα σημεία εισόδου ξένων στη χώρα μας (σύνορα) αλλά και εντός της χώρας θα υπάρχουν ανηρτημένες πινακίδες που θα προειδοποιούν ότι οι έμποροι ναρκωτικών εφ’ όσον δεν είναι οι ίδιοι χρήστες θα καταδικάζονται εις θάνατον κατόπιν συνοπτικής δικαστικής διαδικασίας. Η διαδικασία θα λαμβάνει χώρα μετά το ιατρικό πιστοποιητικά ότι ο συλληφθής έμπορος είναι χρήστης.
Σ’ αυτή την περίπτωση θα οδηγείται σε ειδική κλινική εφ’ όσον είναι ‘Ελλην υπήκοος ή θα απελαύνεται εις την χώραν από την οποία κατάγεται συνοδεία αστυνομικών και θα παραδίδεται στις αστυνομικές αρχές της χώρας του. Οι καταδικαζόμενοι εις Θάνατον ξένοι που συλλαμβάνονται ιδιαιτέρως στα σύνορα, σε ειδικούς πίνακες ανακοινώσεων εμφανείς εις τους διερχομένους θα αναγράφονται το όνομα του συλληφθέντος, ημερομηνία συλλήψεως, το είδος του ναρκωτικού που διακινούσε και η ποσότης καθώς και η ημερομηνία εκτελέσεως. Επίσης θα τοποθετείται και η φωτογραφία του. Η αντιμετώπισης αυτή θα τεθεί εις την κρίσιν του ελληνικού λαού σε δημοψήφισμα και εφ’ όσον εγκριθεί θα γίνει νόμος του κράτους που μόνο πάλι με δημοψήφισμα θα μπορεί να καταργηθεί ή τροποποιηθεί
Ελληνικό Κάρβουνο: Το κράτος χρόνια τώρα λέει ότι η πατρίδα μας στερείται πηγών ενεργείας. Πώς γίνεται όμως ενώ εισάγουμε κάρβουνο για τα Θερμοηλεκτρικά μας εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενεργείας στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα και συγκεκριμένα 26 χιλιόμετρα πάνω από το Παρανέστι να υπάρχουν κυριολεκτικώς βουνά από ένα ορυκτό είδος άνθρακος με 5 έως 6 χιλιάδες θερμίδες ανά κιλό, δηλαδή διπλασίας ενεργειακής αποδόσεως από το λιγνίτη και σήμερα που γράφονται αυτά σχεδόν ούτε κιλό να μην εξορύσσεται.
Πρόχειροι υπολογισμοί απέδειξαν ότι εάν το εργοστάσιο της Ξάνθης και μόνο αντί πετρελαίου που καταναλίσκει σήμερα (μαζούτ 3.5000) 25.000 τόνους ετησίως κάψει αυτά το ελληνικά κάρβουνο τότε τα μεν κέρδη της εταιρείας ζαχάρεως του συγκεκριμένου εργοστασίου όμως μόνο, δηλαδή της Ξάνθης, θα αυξηθεί δε όφελος της χώρας θα ανέλθει σε 4.000.000 δολάρια.
Μικρές προσπάθειες που είχαν γίνει στο παρελθόν από ιδιώτες ανεστάλησαν από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όπως ακυρώθηκε και από τη Ν.Δ. το 1975 η σύμβαση με τη Σοβιετική ‘Ενωση της 7ετίας για την αξιοποίηση της Τύρφης των Φιλίππων που παραμένει ακόμη αναξιοποίητη. Πληρώσαμε τότε και ποινική ρήτρα 30.000.000 δολάρια διότι επιστρέψαμε στους Σοβιετικούς το μηχανολογικό εξοπλισμό που είχε ήδη ξεφορτωθεί στο λιμάνι της Καβάλας. Πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι το κοίτασμα της Τύρφης των Φιλίππων είναι από τα μεγαλύτερα γνωστά του κόσμου ελαχίστης περιεκτικότητος 7 δισεκατομμυρίων τόνων που σε θερμίδες αντιστοιχεί σε πάνω από 8 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρέλαιο. Κατά τ’ άλλα εισάγουμε ρεύμα μέχρι και από την Αλβανία. Πρέπει αμέσως να αρχίσει η αξιοποίηση και των δυο αυτών περιοχών.
Όροι δόμησεως: Διά νόμου θα επιτραπεί η κατασκευή κτιρίων απεριορίστου αριθμού ορόφων. Έτσι θα υπάρξει μεγάλη οικονομία σε μήκος δρόμων, αποχετεύσεων, σωληνώσεων, καλωδίων κ.λπ. Π.χ. αντί να έχουμε 10 οικοδομές των 5 ορόφων μπορεί να έχουμε μία των 50 ορόφων. 0 δρόμος έτσι θα σταματήσει, στο σημείο του πρώτου κτιρίου. Εάν το κάθε κτίριο έχει πρόσοψη π.χ. 15 μ. και σε συνεχή δόμηση ακόμα θα έχουμε οικονομία 9 χ 15 μ = 135 μ. Με έναν πολύ πρόχειρο υπολογισμό και με κόστος ανά μέτρο δρόμου (υπονόμων, ρεύματος, τηλεφώνου, υδρεύσεως κ.λπ συνυπολογισμένων) 15.000€ θα έχουμε οικονομία 135 Χ 15.000. € = 675.000. € Η κάλυψη δεν & ξεπερνά το 50%. Ετσι θα περισσεύει πολύς χώρος για στάθμευση αυτοκινήτων, παιδικές χαρές, κήπους, αέρα, φως κ.λπ.
Μεταλλεύματα – Μεταλλοφορία – Μεταλλεία
1) ‘Ολες οι υπό του ΙΓΜΕ δεσμευμένες περιοχές θα αποδεσμευθούν και θα αποδοθούν στον ελληνικό λαό προς ελευθέραν εκμετάλλευσιν. Σήμερα είναι δεσμευμένα περίπου 8.000.000 στρέμματα. 2) ‘Ολα τα αργούντα μεταλλεία θα λειτουργήσουν. 3) ‘Ολα τα κρατικά μεταλλεία θα δημοπρατηθούν εφόσον έχουν ζημιές.
Εμπορική Ναυτιλία
1) Κατάργηση του νόμου που απαγορεύει σε πλοία άνω των 18 ετών να υψώσουν την ελληνική σημαία, διότι η κατάσταση του πλοίου εξαρτάται από την συντήρηση και όχι από τα χρόνια. Κατά πόσον θα υψώνει την ελληνική σημαία θα εξαρτάται από την κατάσταση στην οποίαν ευρίσκεται. αυτό θα προστατεύσει το πλήρωμα από τον κίνδυνο ναυαγίων.
2) Δημιουργία χρηματιστηρίου ναυλώσεων στον Πειραιά.
3) Δημιουργία διαλυτηρίου πλοίων με καρμανιόλα, ώστε να πέσει το κόστος διαλύσεως και έτσι να μην φεύγουν τα πλοία που είναι προς διάλυση από την Ελλάδα, αλλά και να συμφέρει να έλθούν και άλλα
4) Δημιουργία Παγκοσμίου Ελληνικής Ασφαλιστικής, ώστε να ασφαλίζονται σε ελληνική ασφαλιστική εταιρεία τα ελληνικής πλοιοκτησίας πλοία (αλλά και πολλά αλλά), συνολικής χωρητικότητας σήμερα 85.000.000 κόρων, που είναι η πρώτη δύναμη στον κόσμο.
Ένοπλες Δυνάμεις, Άμυνα
Για να αποκτήσουμε μεγαλύτερη αυτοδυναμία στα απλά πολεμικά μέσα, θα αρχίσει η κατασκευή στην χώρα.
1 ) Των Π.Α.Ο. των 90 και 106 χιλ.
2) Η κατασκευή πετρελαιοκινητήρων ΜΑΛΚΟΤΣΗ 106 ίππων χωρίς συμπιεστή των οποίων είχε αρχίσει η κατασκευή και σταμάτησε.
3) Με αυτή τη μηχανή και ένα ΠΑΟ των 106 χιλιοστών ένα ελαφρά άρμα μάχης, αφού υπάρχει γραντζοκόπτης 2.000 χιλιοστών.
4) Η κατασκευή πυροβόλων των 100 χιλιοστών αφού υπάρχει μηχανή ψυχράς σφυρηλατήσεως μέχρι 120 χιλιοστών.
5) Η ναυπήγηση πυραυλακάτων και τορπιλακάτων 26 μ., 50 τόνων, με 2 μηχανές M.Ι.Υ. 3.500 ίππων εκάστη, που θα δίνουν ταχύτητα στα σκάφη 46 κόμβους. Τα σκάφη αυτά θα γίνουν από FΙBRΕ GLΑSS. Επίσης θα ναυπηγηθούν και παρόμοιες ΤΟΡΠΙΛΑΚΑΤΟΙ, οπλισμένες και με 1 ή 2 Π.Α.Ο. των 106 χιλιοστών.
6) Η κατασκευή γυροσκοπικής πυξίδας, ώστε να μπορέσουμε να κατασκευάσουμε ελληνικές τορπίλες και κατευθυνόμενους βαλλιστικούς πυραύλους. Οι πύραυλοι θα κινούνται με νιτρική υδροζίνη που η ένυδρος μορφή της χρησιμοποιείται και κατά την ειρήνη για τον καθαρισμό των δεξαμενοπλοίων. Η υδροζίνη θα παραχθεί από άνυδρο αμμωνία που παράγεται στην Ελλάδα, είτε διά της μεθόδου RΑSCHΙΝG είτε διά ΡΑΔΙΟΛΥΣΕΩΣ με βόμβα ΚΟΒΑΛΤΙΟΥ, την οποίαν επίσης διαθέτει η χώρα μας. Και πολλά άλλα.
7) Στα νησιά του Αιγαίου, και σε συγκεκριμένα από αυτά, θα τοποθετηθούν αυτοκινούμενα πυροβόλα των 175 χιλιοστών. ‘Ετσι θα ελέγχουμε όλο το Αιγαίο. Δεν μπορούμε να πούμε σε ποια, διότι αυτό είναι απόρρητο.
Δημόσιοι Οργανισμοί: Σταδιακά θα αρχίσει να καταργείται το ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ των δημοσίων οργανισμών. Θα επιτραπεί σε κάθε ‘Ελληνα πολίτη, υπό την επιτήρηση του κράτους και την συνεργασία του εκάστοτε δημοσίου οργανισμού, η παροχή υπηρεσιών προς το κοινωνικό σύνολο. Π.χ. θα επιτραπεί η δημιουργία και άλλων αερομεταφορέων πλην της Ολυμπιακής. Δι’ αυτής της οδού θα αρχίσει ο ανταγωνισμός, δηλαδή το ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΠΝΕΥΜΑ της ΑΜΙΛΛΑΣ και έτσι θα ενεργοποιηθούν οι κρατικοί δημόσιοι οργανισμοί, οι οποίοι σήμερα μη έχοντες ανταγωνισμό αδρανούν. Σε πολλές περιπτώσεις και τοπικώς μπορούν μικροεπιχειρήσεις να βοηθήσουν τον δημόσιο οργανισμό. Π.χ. στην ΓΕΡΜΑΝΙΑ ένας παλαιός νερόμυλος είχε μετατραπεί σε μικρή μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας η οποία ηλεκτροδοτούσε 70 κατοικίες, δηλαδή ένα μικρό χωριό. Πόσες τέτοιες μονάδες θα μπορούσαμε άραγε να φτιάξουμε στην χώρα μας από τους παλαιούς νερόμυλους; Τέτοιες μελέτες της ΔΕΗ απορρίπτονται και αντ’ αυτών γίνονται μονάδες με εισαγόμενο ΚΑΡΒΟΥΝΟ και ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ.
Β. Διοίκηση Δημόσιων Οργανισμών: Για να λειτουργήσει η αξιοκρατικώς η δημοκρατία οι δημόσιοι οργανισμοί θα λειτουργήσουν ως εξής: Ανά 1000 εργαζομένους θα εκλέγεται ένα μέλος στο διοικητικό συμβούλιο. Υποψηφιότητα θα μπορούν να βάλουν όσοι έχουν ακαδημαϊκά δίπλωμα, και οι οποίοι εν συνεχεία θα μπορούν να βάλουν υποψηφιότητα και για τη Θέση του διοικητού, Υποδιοικητού, Γενικού Διευθυντού και Γενικού Γραμματέως. Επίσης άσοι έχουν ένα μέσο δίπλωμα θα μπορούν να Θέσουν υποψηφιότητα μόνον ως μέλη του Δ.Σ. Απαραίτητη προϋπόθεση και η προϋπηρεσία 5 ετών στον οργανισμό. ‘Ετσι τα φαινόμενα ΤΟΜΠΡΑ θα καταργηθούν και ο οργανισμός απρόσκοπτος θα λειτουργήσουν ανεξαρτήτως πολιτικής καταστάσεως.
Παραγωγή Οινοπνεύματος: Κατάργηση της μικράς χρονικής περιόδου λειτουργίας των αποστακτηρίων, ώστε να μπορούν να επεξεργάζονται πάσης φύσεως φρούτα.’Ετσι, εκτός του δη θα αυξηθεί η παραγωγή οινοπνεύματος, θα υπάρξουν μεγάλες ποσότητες υποπροϊόντων, οι οποίες πιθανώς θα συμφέρει οικονομικώς να αποξηρανθούν προς δημιουργίαν πρώτης ύλης ζωοτροφών. κάθε μέρος σακχάρεως δίνει ένα μέρος οινοπνεύματος. Δηλαδή από 100 kg ξερά σύκα με 70% ζάκχαρα παίρνουμε 70 kg οινόπνευμα. Χιλιάδες τόνοι φρούτων που σήμερα πετούνται μπορούν να μετατραπούν σε οινόπνευμα. ‘Οπως και στη Βραζιλία έτσι και δω μπορούν μερικώς τα αυτοκίνητα να κινηθούν με οινόπνευμα. Το εκ φυσικής ζυμώσεως οινόπνευμα φρούτων έχει μεγάλη τιμή στο διεθνές εμπόριο, εν σχέσει με το τεχνητό.
Σταφίδα – Γεωργικά
Α. Σταφίδα
1) Η σκάρτη σταφίδα θα πληρώνεται στον παραγωγό σε τιμή ίση προς την του καλαμποκιού, Διότι η βιολογική αξία της σταφίδος σε αμυλομονάδες ξεπερνά αυτήν της του καλαμποκιού διότι ως μονοζάχαρο που βασικώς είναι δεν θα χρειάζεται μεγάλη πεπτική διαδικασία, άρα κατανάλωση θερμίδων πέψεως.
2) Η σταφίδα θα αποτελέσει μέρος της γαλέτας του στρατού με τα εξής πλεονεκτήματα: α) αυξάνει την Θερμογόνο δύναμη, β) βελτιώνει την γεύση, γ) διευκολύνει το μάσημα. Επίσης οι φούρνοι υποχρεωτικώς ανά μία ή και περισσότερες μέρες της εβδομάδος θα παράγουν σταφιδόψωμο, ώστε εκτός του ότι θα καταναλίσκεται η σταφίδα μας (αντί να ης δίνουμε έναντι 3 δρχ. / Kg) θα αυξάνει και την βιολογική αξία και τη γεύση του ψωμιού που θα είναι, ιδιαιτέρως τον χειμώνα, πολύ ωφέλιμο και θρεπτικό γα τα παιδιά.
3) από την σταφίδα θα γίνει και μιας πρώτης τάξεως μαρμελάδα. Σήμερα ο στρατός μας καταναλίσκει όλο κι όλο 4 γραμμ. / άτομο ημερησίως.
Β. Γεωργικά
1) Επέκταση της καλλιέργειας Σόγιας, η οποία δεν μπορεί να ευδοκιμήσει σε άλλα κράτη της Κοινής Αγοράς, λόγω κλιματολογικών συνθηκών. Για παχυνόμενα κοτόπουλα και μόνο ξοδεύουμε κάθε χρόνο τουλάχιστον σε συνάλλαγμα για σόγια $70.000.000. Χώρια ότι εισάγουμε και σογιέλαιο. Η επέκταση της Σογιοκαλλιέργειας στη χώρα μας μπορεί να αλλάξει από μόνη της την οικονομική μας κατάσταση, θα είναι σχεδόν το μόνο γεωργικό προϊόν που θα αγοράζεί η Κοινή Αγορά χωρίς πρόβλημα, διότι δεν το παράγει. Η Ολλανδία και μόνον για παχυνόμενα κοτόπουλα χρειάζεται 1.500.000 kg ημερησίως ή σε αξία $700.000, δηλαδή το χρόνο $225.000.000. Η Σὀγια μπορεί να σώσει τη χώρα συναλλαγματικώς. Τις ποσότητες που χρειάζεται η Κοινή Αγορά σε σόγια, που εισάγει σήμερα βασικώς από τις ΗΠΑ, δεν μπορεί να τις παράγει η χώρα μας; Η Γαλλία όσο συνάλλαγμα κερδίζει από τις εξαγωγές των αυτοκινήτων της το ξοδεύει συν 10%, για να εισάγει σόγια για την κτηνοτροφία της. Σε περσινή καλλιέργεια σκληρού σίτου στη Μακεδονία μετά από σόγια, η απόδοση έφθασε τα 830 kg / στρέμμα. Ποτέ άλλοτε δεν είχε ξεπερασθεί η ποσότης των 600 kg / στρέμμα. Αύξηση δηλαδή σχεδόν 4096.
2) Τα άχυρα που σήμερα καίγονται θα κοκκοποιούνται μέσα στο χωράφι με μελάσα από ειδικό μηχάνημα. ‘Ετσι θα παραχθεί άνω των 500.000 τόνων άριστη ζωοτροφή για τα μηρυκαστικά αξίας 500.000.000 kg χ 10 δρχ. = 5.000.000.000 δρχ. Αυτή η τόσο φθηνή ζωοτροφή θα δώσει τετραετή προώθηση στην αύξηση της κτηνοτροφίας μας μηρυκαστικών. Επίσης με την παράδοση του σίτου κάθε γεωργός πρέπει να παραδίδει και μια αναλογία από μπάλες άχυρο τις οποίες βέβαια θα πληρώνεται. Η μεγάλη παραγωγή σίτου είναι εκεί που υπάρχουν και τα ζαχαρουργεία, Θεσσαλίας, Μακεδονία, Θράκη. Τα ζαχαρουργεία θα κάνουν εγκαταστάσεις στις οποίες θα αναμειγνύουν αλεσμένο άχυρο με πούλπα και επειδή το άχυρο είναι πολύ ξερό θα μειωθεί και το κόστος ξηράνσεως της πούλπας. ‘Ετσι θα παραχθεί μια πολύ φθηνή ζωοτροφή μηρυκαστικών που θα αποδώσει περίπου $200.000.000, αξιοποιώντας ταυτοχρόνως και την περισσευούμενη μελάσσα των ζαχαρουργείων.
3) Αναδιάρθρωση της καλλιέργειας Σίτου και Κρίθης, διότι, ενώ το Σιτάρι περισσεύει εισάγουμε το Κριθάρι και για την κτηνοτροφία μας και για την παραγωγή μπίρας. Η Βύνη αυτών των εργοστασίων θα αποξηρανθεί, διότι σ’ αυτή τη μορφή είναι 70% αξίας βιολογικής Σόγιας (πρωτεϊνες) κ.λπ.
4) ‘Οποιος δεν καλλιεργεί τη γη του, θα μπορεί να την καλλιεργεί κάποιος άλλος και να του δίνει το 10% της παραγωγής ή κάποιο ενοίκιο.
5) Με δενδρώδη μηδική θα φυτευθούν οι λόγγοι της χώρας για να βελτιωθούν οι βοσκότοποι.
6) Με τις τεχνητές λίμνες (βλέπε ύδατα, ποτάμια, υδροβιότοποι) και με γεωτρήσεις πρέπει να μετατραπούν όλα τα ξερικά χωράφια σε αρδευτικά πρωτίστως για παραγωγή σόγιας και όλων των άλλων αρδευομένων καλλιεργειών που βασικώς όμως θα αυξήσουν την κτηνοτροφία μας, όπως τα κτηνοτροφικά τεύτλα, που καθόλου δεν καλλιεργούμε εν αντιθέσει με τα κράτη-μέλη της κοινής αγοράς.
Σφαγεία
1) Σε κάθε σφαγείο θα γίνουν εγκαταστάσεις με τις οποίες θα συλλέγεται το αίμα των ζώων που σφάζονται. Χιλιάδες τόνοι αίμα χάνονται σήμερα, ενώ πολύτιμα προϊόντα από αυτό θα μπορούσαν να παραχθούν. Π.χ. βρώσιμα προϊόντα αλλαντοποιίας, λιπάσματα, αιματάλευρο με 80% πρωτεΐνες για την παραγωγή ζωοτροφών καθώς επίσης και αιμογλομπολίνη, πρώτη ύλη για φαρμακευτικούς σκοπούς.
2) Οι τρίχες από τα χοιρινά (τα λεγόμενα μαδητά) θα συλλέγονται. Διότι αποτελούν την καλύτερη πρώτη ύλη για την παραγωγή πινέλων.
3) Τα μη βρώσιμα τεμάχια των ζώων όπως π.χ. χοιρινά πλεμόνια και έντερα, που τώρα απορρίπτονται, και τόσα αλλά θα μετατρέπονται διά ξηράνσεως και εκχυλίσεως σε βιομηχανικό λίπος και κρεατάλευρο.
4) Τα κόπρανα θα διασκορπίζονται στους πέριξ αγρούς, διότι είναι πρώτης τάξεως λίπασμα, αφού πρώτα χωνέψουν σε ειδικό δοχείο ή σιλό. Εφ’ όσον οι ποσότητες είναι μεγάλες θα μπορούν και να πωληθούν αυξάνοντος τα έσοδα του σφαγείου. Τοιουτοτρόπως θα προστατευθεί και το περιβάλλον, διότι όλα αυτά βασικώς απορρίπτονται στις χωματερές και σήπονται.
Υδροβιότοποι – Οικολογικά
Ειπώθηκε και στη Βουλή ότι ήταν λάθος η αποξήρανση της λίμνης Κάρλας. Αυτά τα 400.000 στρέμματα λίμνης εκτός του ότι θα άρδευαν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, θα μπορούσαν με επιστημονικές μεθόδους να παράγουν και 10δες χιλιάδες τόνους ψάρια γλυκού νερού, όπως γριβάδια που εισάγουμε. Η μεγάλη και φθηνή αυτή παραγωγή ψαριών γλυκού νερού μπορεί να γίνει τροφή για ψάρια ακριβώς όπως, χέλια, τσιπούρες, καραβίδες κ.λπ. Στη λίμνη Κάρλα το χειμώνα διαβιούσε και ο Μαύρος Κύκνος τον οποίον ο γράφων έχει δει επανειλημμένως σε κυνήγια. ‘Ολοι αυτοί οι Υδροβιότοποι που έχουν αποξηρανθεί πρέπει να ξαναπλημμυρίσουν. Διότι εκτός του οικοσυστήματος που δημιουργούν, παράγουν και πολλές πρωτεΐνες. Οι καραβίδες του γλυκού νερού π.χ. που διαβιούν γηγενώς στη χώρα σε δυο είδη (επιστημονικό όνομα ΑSΤΑCΥS -ΑSΤΑCΥS) γίνονται κάθε χρόνο ανάρπαστες από τους Σουηδούς η δε τιμή τους έχει φθάσει τις 3000 δρχ./kg, και στην Σουηδία τις 12.000 δρχ. / kg. Τέτοιοι υδροβιότοποι εκτός της ΚΑΡΛΑΣ είναι η ΑΓΟΥΛΙΝΙΤΣΑ, το Δέλτα του ΕΒΡΟΥ κ.λπ. που σήμερα τίποτε δεν προσφέρουν μετά την ολέθρια αποξήρανσή τους, διότι γίνανε αρμυροχώραφα.
Οικολογικά
1) Κατασκευή κεντρικών εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού λυμάτων, διότι είναι πιο φθηνά από πολλούς μικρούς.
2) ‘Διά δημοψηφίσματος να απαγορευθεί η οιαδήποτε πυρηνική εγκατάσταση. ‘Οσο και αν γίνουν ασφαλή τα εργοστάσια πάντα υπάρχει κίνδυνος του ανθρωπίνου λάθους π.χ. ΤΣΕΡΝΟΜΠΙΛ. Το μεγάλο πρόβλημα όμως, και αν υποθέσουμε ότι είναι τελείως ασφαλή τα εργοστάσια παραγωγής Η.Ε., βρίσκεται στα απόβλητα. Τίποτα δεν μπορούμε να κάνουμε με αυτά. Είναι έγκλημα η σημερινή τακτική των μεγάλων κρατών, που ποντίζουν τα πυρηνικά απόβλητα στους ωκεανούς με κίνδυνο ανεξαρτήτως βάθους να διαταράξουν το οικοσύστημα των ωκεανών, από την οποία διαταραχή μπορεί να διαταραχθεί η οικολογική ισορροπία του πλανήτη μας. Η Πυρηνική εκμετάλλευση είναι αφύσικη από θέση και πρέπει να καταργηθεί τελείως. Είναι απαράδεκτο για οικονομικούς λόγους να καταστρέφουμε τη φύση μας ανεπιστρεπτί.
3) Προτείνουμε την κατάργηση τελείως των ζιζανιοκτόνων και την αντικατάσταση της μεθόδου αυτής διά της μηχανικής καταστροφής των ζιζανίων (ΦΡΕΖΑΡΙΣΜΑ) το οποίο βοηθά πολύ την παραγωγή, διότι έτσι γίνεται χλωρολίπανση. Τα χημικά ζιζανιοκτόνα, εκτός του ότι καταστρέφουν τα παράσιτα, περνούν και στις ρίζες των δένδρων και έτσι ποσότητες του δηλητηρίου καταλήγουν και στα φρούτα ή στο λάδι. Η μεγάλη όμως ζημιά γίνεται στα έντομα και γενικώς στο μικρόκοσμο του εδάφους με αποτέλεσμα να έχει εξαφανισθεί μεγάλο μέρος της ζωής της υπαίθρου. π.χ. Λαγοί, πέρδικες, ορτύκια, ασβοί, νυφίτσες, πρασάγγουρες ή κολοκυθοκόφτες, φίδια και τόσα άλλα.
Τουρισμός
1 ) ‘Οποιος μπαίνει στην Ελλάδα θα χαλάει στα σύνορα ή στα αεροδρόμια ή θα έχει χαλάσει από την πατρίδα του 300 δολάρια τουλάχιστον για κάθε 15 μέρες παραμονής. ‘Ετσι θα ανέβει η ποιότητα του τουρισμού μας, διότι διαθέτουμε τα καλύτερα αξιοθέατα και τα διαθέτουμε σχεδόν δωρεάν.
2) Επειδή ο θαλλάσιος τουρισμός αφήνει τα πιο πολλά λεφτά αλλά χρειάζεται μαρίνες. Ελεύθερα θα επιτραπεί στον οποιονδήποτε ‘Ελληνα να κατασκευάσει ΜΑΡΙΝΕΣ και να τις εκμεταλλευθεί υπό την επίβλεψη του Δημοσίου. Η κατασκευή θα πρέπει να πληρεί ακριβείς προδιαγραφές και να παρέχει τηλέφωνο, ρεύμα και νερά. Τα καύσιμα νοούνται.
3) Το νοτιότερο άκρο της χώρας, η νήσος Γαύδος, θα γίνει πόλος συναντήσεως της Ευρώπης με την Αφρική και την Ασία. θα κατασκευασθούν εκεί Καζίνα, Μαρίνες, Ξενοδοχεία πολυτελείας , οίκοι αναψυχής υψηλής στάθμης και πολλά άλλα. Το ελληνικό κράτος θα εισπράττει τεράστια ποσά σε συνάλλαγμα, διότι η Γαύδος μπορεί να αντικαταστήσει αυτό που παλιά ήταν η Βηρυτός, τα κέντρα διασκεδάσεως της της οποίας ήταν πολύ καλύτερα και αυτών του Παρισιού.
Εμπλουτισμός των Θαλασσών
Σε πολλά σημεία της χώρας θα γίνουν σταθμοί ιχθυογενετικής, οι οποίοι εκτός του ότι θα πωλούν το γόνο στις εγκαταστάσεις παχύνσεως ψαριών (ιχθυοκαλλιέργειες) θα εμπλουτίζουν και τη θάλασσα με γόνο μετά από ένα ορισμένο μέγεθος. Στη φύση επιβιώνουν μόλις το 7%° των εκκολαπτομένων ιχθυδίων, ενώ έτσι επιβιώνουν 7%. Η χώρα μας εισάγει κάθε χρόνο σε νωπά και κατεψυγμένα ψάρια πάνω από 50.000 τόνους, η αξία των οποίων φθάνει τα 25.000.000.000 δρχ. ή 150.000.000 δολάρια. Είναι απαράδεκτο με 15.000 χιλιόμετρα παραλίες και 3000 νησιά να εισάγουμε ψάρια. ‘Αγνωστος είναι η ποσότης των εισαγομένων κονσερβών ψαριών.
Κρατική Εταιρεία Ζαχάρεως
1) Τα 5 ζαχαρουργεία της χώρας εργάζονται μόνο 5 μήνες το χρόνο, όσο δηλαδή υπάρχουν ζαχαρότευτλα. ‘Ενας τεράστιος μηχανισμός και εγκαταστάσεις δισεκατομμυρίων κάθονται και δεν αξιοποιούνται επί μήνες. Το Κόμμα Ελληνισμού κατόπιν μελέτης προτείνει τα ζαχαρουργεία να γίνουν και εργοστάσια επεξεργασίας Σόγιας, Διότι επιτέλους μετά από δεκαετίες άρχισε στη χώρα μας η καλλιέργεια ΣΟΓΙΑΣ. Το 1989 επρόκειτο να καλλιεργηθούν 100.000 στρέμματα. Επειδή η Σόγια είναι ξερή μπορεί να αποθηκευθεί σε Σιλόκαι να αρχίσει η επεξεργασία της μόλις τελειώσει η καμπάνια της ζαχάρεως. Το μόνο που θα χρειασθεί είναι ο εκχυλιστήρας, διότι όλα τα αλλά υπάρχουν. ‘Ετσι ο κολοσσός αυτός θα προσφέρει πολλά περισσότερα στο κοινωνικά σύνολο.
2) Πρέπει να γίνουν ξηραντήρια σε όλα τα ζαχαρουργεία εκτός των υπαρχόντων ώστε να ξηραίνονται όλα τα υποπροϊόντα προς παραγωγήν ζωοτροφών μηρυκαστικών.
4% της ποσότητος ζαχαροτεύτλων επιστρέφονται στους παραγωγούς και απορρίπτονται. Δηλαδή 80.000 τόνοι, που θα απέδιδαν 20.000 τόνους ξηρή ουσία βιολογικής αξίας ίσης περίπου της του καλαμποκιού δηλαδή 20.000.000 kg χ 35 δρχ. – 700.000.000 δρχ. ή 4.000.000$.
3) Η Α.Ε. Ζαχάρεως θα αρχίσει να παράγει και μαύρη ζάχαρη, που σήμερα δυστυχώς εισάγεται. Γενικώς πρέπει να δοθεί αυτονομία στην Α.Ε. Ζαχάρεως και όχι όπως σήμερα, που ακολουθεί τις εντολές του Υπουργείου Γεωργίας. Το 1987 π.χ. αντί να δοθεί αύξηση στους παραγωγούς το πολύ 2 δρχ. ανά κιλό στα τεύτλα ώστε να τους συμφέρει δεν εδόθη τίποτα. ‘Ετσι οι παραγωγοί δεν εκαλλιέργησαν αρκούντως τεύτλα (χρειαζόμεθα 2.000.000 τόνους για αυτάρκεια) και έτσι κάνουμε εισαγωγή αξίας 20.000.000.000 δρχ. σε συνάλλαγμα ή 170.000.000$.
Τα τελευταία 3 χρόνια η Α.Ε. ΖΑΧΑΡΕΩΣ εζημίωσε τη χώρα πάνω από 300.000.000 δολάρια, ο Κοσκωτάς ως λέγεται μόλις 200.000.000 και αυτά σε δραχμές. Αλλά στη ζάχαρη πού είναι η κάθαρση; Γιατί αντί να μοιράσουν 4.000.000.000 δρχ. σε χιλιάδες γεωργούς από τη Λάρισα έως τον ΕΒΡΟ έδωσαν 20.000.000.000 σε συνάλλαγμα για να εισάγουν Ζάχαρη αυτό να το κρίνει ο αναγνώστης. Με αυτά τα 2.000.000.000 τεύτλα η χώρα γίνεται αυτάρκης σε Ζάχαρη, θα επιτραπεί και σε ιδιώτες να παράγουν Ζάχαρη.
Γλωσσικόν
Η γλώσσα διαμορφώνεται και εξελίσσεται από μόνη της. Άλλη η γλώσσα του Ομήρου και άλλη του Ξενοφώντος. Αυτή η διαφοροποίηση έγινε μέσα σε 800 χρόνια. Σήμερα στη χώρα μας παρουσιάζεται το φαινόμενο άλλη γλώσσα να έχουν διδαχθεί οι πατεράδες μας, άλλη εμείς και άλλη να διδάσκονται τα παιδιά μας. ‘Αραγε από λάθος; Η Γαλλία υπερηφανεύεται ότι επί 300 χρόνια διατήρησε τη γλώσσα της σταθερή. Το SUPΕR MΑRKΕT στη Γαλλία το ονόμασαν γαλλικά, δηλαδή GRΑND MΑGΑZINΕ. Είναι αδιανόητο να επιβάλεις μια μορφή γλώσσης δια νόμου, αποτέλεσμα του οποίου είναι ακόμα και η ΤΡΑΠΕΖΑ της ΕΛΛΑΔΟΣ να γράφει στον ισολογισμό της, στο εξώφυλλο, «ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ» αντί ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ή ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ.
Σήμερα οι συμβολαιογράφοι δεν ξέρουν τι γράφουν, αμφίβολο δε αν υπάρχει μορφή γλώσσας. Υποχρέωση της πολιτείας είναι να μάθει όλους τους ‘Ελληνες γράμματα ώστε να καταλαβαίνουν τουλάχιστον στην καθαρεύουσα την οποία είχε ακόμη και ο Ελευθέριος Βενιζέλος θεσπίσει ως επίσημη γλώσσα του κράτους. Αλλα κρύβονται πίσω από τα δικαιολογητικά ότι επειδή κάποιος δεν καταλαβαίνει, προφανώς λόγω αγραμματοσύνης, να δημιουργήσουμε αυτό το κομφούζιο. Η καθομιλουμένη είναι αυτή η γλώσσα όπως εξελίχθηκε και ελευθέρως θα πρέπει κάθε ‘Ελλην να γράφει και να χρησιμοποιεί αυτό που ξέρει και μπορεί. Ακόμα και ο αγράμματος μανάβης στη γειτονιά φωνάζει «Φρούτα πρώτης τάξεως» κι όχι «Φρούτα πρώτης τάξης».
Εχει επικρατήσει να λέμε το Μάτι, αλλά όταν μας πονάει πάμε στον Οφθαλμίατρο κι όχι στο ματόγιατρο. Περιμένουμε στην «Αίθουσα Αναμονής» κι όχι στο «Δωμάτιο του περίμενε» παρότι και οι τέσσερις αυτές λέξεις είναι ελληνικές. Δεν επιτρέπεται κύριοι Καραμανλή, Ράλλη, Παπανδρέου, και λοιποί, για καθαρώς ψηφοθηρικούς λόγους να διαλύετε μια γλώσσα η οποία στις χιλιετίες που πέρασαν έχει υποστεί τη μικρότερα αλλαγή από όλες τις άλλες γλώσσες του κόσμου.
Απαγόρευση Πετρελαιοκίνησεως στα Ι.Χ.
Το μικροσυμφέρον του κράτους εις βάρος του ελληνικού λαού. Κοντόφθαλμος στενοκεφαλιά ή προδοτική σκοπιμότης; Κατά το Σύνταγμα της χώρας, αλλά και όλων των Συνταγμάτων των κρατών της Γης (όσοι έχουν, διότι π.χ. η Αγγλία δεν έχει) όλοι οι πολίτες έχουν ίσα δικαιώματα. Αυτή δεν μπορεί παρά να είναι η θεμελιακή αρχή λειτουργίας του δημοκρατικού καθεστώτος επί των ημερών μας αλλά και της δυνατότητας η εις τον μεγαλύτερον βαθμόν ίση κατανομή του εθνικού προϊόντος στους κατοίκους της χώρας. Στην περίπτωση όμως της πετρελαιοκινήσεως στον τόπο μας από δεκαετίες τώρα ισχύει ένα περίεργο καθεστώς ανισότητος μεταξύ των πολιτών, ανισότητα που καθορίζουν νόμοι και διατάξεις.
Τελευταίως μάλιστα όταν περί το 1981 επί τέλους επετράπη, αντισυνταγματικά μάλλον, η πετρελαιοκίνηση στους επαγγελματίας οδηγούς ΤΑΞΙ και μόνο, αυτή η αντισυνταγματικότης επεκτάθη, που επιτρέπει σε ορισμένους μόνον την πετρελαιοκίνηση ενώ την απαγορεύει στους λοιπούς πολίτες. αυτό είναι ένα προνόμιον των μεν, εις βάρος των δε. Το αυθαίρετο σκεπτικό ότι αυτοί είναι επαγγελματίες δεν στέκει.
Διότι υπάρχουν και πλείστοι όσοι άλλοι επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων, όπως π.χ. μικροπλασιέ, οι οποίοι υποχρεούνται να πληρώνουν το κάθε χιλιόμετρο που διανύουν προς τουλάχιστον 8-10 δρχ. με το βενζινοκίνητά τους, ενώ θα τους εκόστιζε μόνον 3-4 εάν τους επετρέπετο να χρησιμοποιούν πετρελαιοκίνητο. Παρ’ όλα αυτά, εάν προς το συμφέρον του συνόλου του ελληνικού λαού υπήρχε αυτή η απαγόρευση τότε θα μπορούσε κανένας να παραβλέψει και την αντισυνταγματικότητα και οτιδήποτε άλλο.
Αναλύοντας όμως το Θέμα διά της λογικής, αλλά και των αριθμών, θα αφήσουμε τον αναγνώστη να κρίνει μόνος του την απαράδεκτη αυτή πράξη της διοικήσεως, η οποία συνεχίζεται επί δεκαετίες και επί πολλών κυβερνήσεων με ολέθρια αποτελέσματα εις βάρος του ελληνικού λαού και ιδιαιτέρως της εκβιομηχάνισης της πατρίδος μας.
Η κοσμοθεωρία του Ελληνισμού στηρίζεται στη λογική και στους αριθμούς ενώ άλλες κοσμοθεωρίες χρησιμοποιούν το συναίσθημα και την ωραία ακουόμενη φρασεολογία για να παρασύρουν τις μάζες στην καταστροφή, προς όφελος τους. Στην προκειμένη περίπτωση θα χρησιμοποιήσουμε και τις δυο Θεμελιακές αρχές του Ελληνισμού, για να αποδείξουμε εις πάντα καλόπιστο την ορθότητα του ισχυρισμού μας.
Θα αρχίσουμε πρώτον διά της λογικής. Πουθενά στον ελεύθερο κόσμο δεν απαγορεύεται στον οιονδήποτε πολίτη μιας χώρας να αγορεύσει, προς οιανδήποτε κατά κρίσιν του χρήσιν, ένα πάσης φύσεως πετρελαιοκίνητο αυτοκίνητο από τους άπειρους τύπους που παράγει η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία, ανεξαρτήτως ωφελίμου φορτίου, σχήματος, μεγέθους, ιπποδυνάμεως κ.λπ. Ως εκ τούτου δεν μπορεί οι Νορβηγοί, οι Σουηδοί, οι Φιλανδοί, οι Δανοί, οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί, οι Βέλγοι, οι Ελβετοί, οι Αυστριακοί, οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Εγγλέζοι, οι Ισπανοί, οι Πορτογάλοι, οι Ιάπωνες, οι Αμερικανοί, οι Καναδοί, οι Αυστραλοί και πλείστοι άλλοι λαοί, να κάνουν λάθος και οι κυβερνήσεις τους να ενεργούν εις βάρος όλων αυτών των λαών και να κάνει το σωστό μόνο το ελληνικό κράτος.
Είναι απορίας άξιον, πώς μπορεί να έχει πέσει έξω η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία στους υπολογισμούς της και να βρήκαν το σωστό ελάχιστοι μανδαρίνοι και πολιτικάντηδες μερικών υπουργείων των κυβερνήσεων της χώρας μας; Διότι εάν επετρέπετο μόνο στα ΤΑΞΙ ανά την υφήλιο να χρησιμοποιούν τα πετρελαιοκίνητα και δει τελευταίως, όπως στην Ελλάδα, τότε δεν θα συνέφερε να κατασκευασθεί ούτε ένα.
Πέραν δε αυτού, η τεχνολογία δεν θα είχε εξελιχθεί όπως έχει εξελιχθεί, ώστε σήμερα ένα πετρελαιοκίνητο να είναι σχεδόν τόσο αθόρυβο όσο και το βενζινοκίνητο και να τραβάει, όπως λέμε, εξίσου καλά, Διότι δεν θα υπήρχε αντικείμενο σε αυτήν την εξέλιξη προς έρευνα. Βλέπετε οι κουτόφραγκοι δεν κάνουν έρευνα διά την έρευνα και δει αορίστως όπως εδώ, αλλά εφηρμοσμένης έρευνα κατά βάσιν και αναπτυξιακή τεχνολογία, η οποία δυστυχώς όμως (και αυτό ίσως όχι συμπτωματικά), στην πατρίδα μας δεν επιτρέπεται. Το θέμα πετρελαιοκίνηση από του σκοπού που το εξετάζουμε δηλαδή για το γενικό και συνολικό συμφέρον της χώρας, θετικό ή αρνητικό, έχει τρία σκέλη.
Δηλαδή έχει το θέμα: α) υγείας του λαού και όχλησης του περιβάλλοντος, β) κατανάλωσης καυσίμων, γ) ανάλωσης διαφόρων εξαρτημάτων της μηχανής~ δηλαδή χρόνος ζωής της και ανάλωσης κατά την επισκευή μερών της μηχανής, όπως πιστόνια, ελατήρια, μπιέλες, στρόφαλοι κ.λπ. Το συμφέρον της χώρας μας σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορεί παρά μόνον αριθμητικώς να εξετασθεί και αναλυθεί, δηλαδή διά της απλής θεμελιακής αρχής της κοσμοθεωρίας του Ελληνισμού, δηλαδή του αριθμού. Στον έναν από τους παράγοντες, την υγεία του κόσμου, και την προστασία του περιβάλλοντος μόνον, θα το αντιμετωπίσουμε καθαρώς επιστημονικώς από πλευράς ιατρικής.
Τι βλάπτει δηλαδή περισσότερο τους πνεύμονές μας και τη φύση γενικώς, τα καυσαέρια της βενζίνης ή του πετρελαίου; Εδώ λοιπόν η πλάστιγγα δυστυχώς, εν αντιθέσει με ό,τι άφησε να γίνει πιστευτό το κράτος, γέρνει υπέρ του πετρελαιοκινήτου σε μεγάλο βαθμό, Διότι η βενζίνη περιέχει Θειικό μόλυβδο, ο οποίος δεν περιέχεται στο πετρέλαιο διότι είναι επιπρόσθετος και είναι σοβαρώς καρκινογόνος ουσία. από την πλευρά αυτή και μόνο, αντιμετωπιζόμενο το πρόβλημα, θα έπρεπε να απαγορεύεται η βενζινοκίνηση και όχι η πετρελαιοκίνηση.
Απόδειξη αδιάσειστη του ισχυρισμού μας είναι το γεγονός ότι παγκοσμίως πλέον απαγορεύθηκε η με Θειικό μόλυβδο βενζίνη και αναγκαστικώς πλέον θα το εφαρμόσουμε και εμείς. Μέχρι σήμερα όμως και μέχρι το 1992, όπου και πλέον θα έχει εφαρμοστεί το μέτρο, η υγεία του κόσμου και το περιβάλλον έχουν πληγεί πολύ περισσότερο για τα μικροσυμφέροντα του δημοσίου και μόνο. Φορομπηχτική πολιτική, χειρότερη της τουρκοκρατίας. Το οθωμανικά δίκαιο εφήρμοζε το σύστημα της δεκάτης, σου έπαιρνε δηλαδή το 10% και τέλειωνε. Στο θέμα μας όμως, διότι το θέμα των φόρων θα μας απασχολήσει αλλού.
Αρχίζουμε λοιπόν τον αριθμητικά συλλογισμό. Με ελεύθερη πετρελαιοκίνηση θα είχαμε τουλάχιστον 500.000 αυτοκίνητα πετρελαιοκίνητα εν σχέσει με βενζινοκίνητα που είναι σήμερα. Εάν δε υπολογίσουμε και σε 6 λίτρα λιγότερα καύσιμα ημερησίως ανά αυτοκίνητο, διότι τα πετρελαιοκίνητα καταναλώνουν κατά τουλάχιστον 30% λιγότερα καύσιμα από τα βενζινοκίνητα. Βενζινοκινητήρας: 230 γραμμάρια κατανάλωση βενζίνης ανά ίππο και ώρα.
Πετρελαιοκινητήρας
160 γρ / ιπ /ΩΡΑ (περισσότερες τεχνικές αποδοτικές λεπτομέρειες είναι γνωστές και δεν ενδιαφέρουν την παρούσα ανάλυση). θα είχαμε ημερησίως 3.000.000 λίτρα οικονομία στα καύσιμα. 0 αριθμός αυτός διαιρούμενος διά του 1.000, για να φθάσουμε σε κυβικά μέτρα, δίδει 3.000 μ3. Το κάθε μ3 όμως μας δίδει 7 βαρέλια περίπου, για να φθάσουμε σε κάτι που όλοι πλέον γνωρίζουν (είναι το αμερικανικό βαρέλι των 157 λίτρων που έχει επικρατήσει παγκοσμίως για να μετριούνται τα πετρελαιοειδή εν γένει από το αργά πετρέλαιο μέχρι και των τελικών προϊόντων αυτού).
Εάν τώρα υπολογίσουμε ότι κατά μέσον άρον σε διεθνείς τομείς ένα βαρέλι έτοιμου προϊόντος τιμάται προς $50, τότε έχουμε 3.000 μ3 Χ 7 = 21.000 βαρέλια ημερησίως, Λιγότερα καύσιμα Και 21.000 χ $50 = 1.050.000 δολάρια την ημέρα οικονομία. Και $1.050.000 Χ 365 ημέρες, διά τις Κυριακές και εορτές τα αυτοκίνητα κινούνται πιο πολύ, έχουμε $383.250.000 οικονομία ετησίως. Ας ληφθεί υπ’ όψιν ότι οι αριθμοί που χρησιμοποιούμε είναι λίαν συντηρητικοί και στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα θα ήτο πολύ μεγαλύτερο.
Πέραν αυτών, υπάρχει και το ότι είχαμε στην Ελλάδα τρία εργοστάσια κατασκευής πετρελαιοκινητήρων που θα είχαν εξελιχθεί, ενώ σήμερα έχουν κλείσει και τα τρία, τι σύμπτωση (ΜΑΛΚΟΤΣΗΣ, ΑΞΕΛΟΣ και ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ), ενώ δεν είχαμε κανένα εργοστάσιο βενζινοκινητήρων. Ο λόγος είναι ότι ο βενζινοκινητήρας εφευρέθη πρώτος, από τον ΟΤΤΟ, διότι τότε υπήρχε μόνον η βενζίνη, με πολλά επιπλέον εξαρτήματα που δεν έχει ο πετρελαιοκινητήρας που εφεύρε αργότερα ο ΝΤΙΖΕΛ (Dιesel).
Τα εξαρτήματα αυτά όπως μπουζί, πολλαπλασιαστής, πλατίνες, συμπυκνωτής, ντιστριμπιτέρ, καρμπυρατέρ και δυναμό (διότι ο βενζινοκινητήρας αυτοκαταναλίσκει ρεύμα, ενώ ο πετρελαιοκινητήρας όχι κατά πλειοψηφία, δηλαδή το δυναμό είναι υποχρεωτικά στο βενζινοκινητήρα). Η βιομηχανία βενζινοκινητήρων χρειάζεται απαραιτήτως πολύ περισσότερες δορυφορικές βιομηχανίες από τη βιομηχανία πετρελαιοκινητήρων, που είναι και πιο απλοί στην κατασκευή τους.
Για να εισπράξει όμως το «ΔΟΒΛΕΤΙ» των Αθηνών τους φόρους επάνω σε κάθε επιπλέον λίτρο καυσίμου, που καταναλίσκεται, καταχρεώνει σε συνάλλαγμα τον τόπο και σε τελική ανάλυση τον ελληνικά λαό με μύρια δεινά που ακολούθησαν και ακολουθούν αυτή την πολιτική, η οποία όμως αφού κατευθύνεται από το κράτος και όχι από τον πολίτη, δεν μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερη οικονομία.
Με αυτά τα αριθμητικά δεδομένα δηλαδή τα 3.000.000 λίτρα ημερησίως, και με 60 δρχ / λίτρο, φάρο καταναλώσεως, το δημόσιο εισπράττει 180.000.000 ημερησίως και επί 365 ημέρες το χρόνο, μας δίδει 654.000.000.000 δρχ. / ετησίως, για να πληρώνονται μη παραγωγικοί άνθρωποι εις βάρος των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας, ύψους $383.250.000 όπως υπολογίσαμε προηγουμένως. Δηλαδή συντηρούνται με 6.000 δρχ. ημερήσιο κόστος 30.000 δημόσιοι υπάλληλοι.
Με σημερινές τιμές $30.050.000 το αεροπλάνο, αυτό μας δίδει περίπου 12 μαχητικά αεροπλάνα Φάντομ ή ΜΙΡΑΖ, δηλαδή από της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν 15 χρόνια χ 12 = 180 αεροπλάνα, δηλαδή η περιβόητος αγορά του αιώνος 2 φορές και αυτό από τα καύσιμα και μόνον. Τώρα στα αναλώσιμα υλικά, όπως μπουζί κ.λπ. επειδή το 90% των αυτοκινήτων σήμερα είναι τετρακίλυνδρα, έχουμε 500.000 βενζινοκίνητα Χ 4 μπουζί = 2.000.000 μπουζί στην αλλαγή και με 6 αλλαγές το χρόνο τουλάχιστον, έχουμε 12.000.000 μπουζί/ χ 1 $ ανά μπουζί = $12.000.000.
Τώρα υπολογίσθε επιπλέον πλατίνες, πολλαπλασιαστές, καρμπυρατέρ, ντιστριμπιτέρ, καλώδια, πίπες, συμπυκνωτές κ.λπ. Πέραν αυτών, πρέπει κανείς να υπολογίσει ότι ο βενζινοκινητήρας πέφτει όπως λέμε, σε πολύ λιγότερα χιλιόμετρα από τον Diesel και θέλει επισκευή γρηγορότερα. Πρέπει να υπολογισθούν εδώ, πιστόνια, ελατήρια, ρεκτιφιέ, φλάντζες, κύλινδρα κ.ο.κ. ‘Εχει βέβαια και ο πετρελαιοκινητήρας τη συντήρησή του. Ακριβή στοιχεία είναι πέραν αυτής της ανακοινώσεως να δώσουμε. Πάντως ευκόλως αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι μιλούμε για αρκετά εκατομμύρια δολάρια που θα είχε ωφεληθεί ο ελληνικός λαός, θα είχε μειωθεί η ανεργία και η μετανάστευση, το σπουδαιότερο δε όλων, θα είχε συμβάλει η ελευθερία αυτή στη σε μικρότερους αριθμούς αστυφιλίας που παρετηρήθη μεταπολεμικώς, λόγω υπέρμετρου κρατισμού όπου κατέληξε να είναι κρατική βία επί του πολίτου.
Βλέπουμε λοιπόν ότι από πάσης πλευράς, δηλαδή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ, ΥΓΕΙΑΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΟΣ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ και πολλών άλλων, η απαγόρευση της πετρελαιοκινήσεως έχει αποβεί εις βάρος της Ελλάδος και συνεχίζεται και σήμερα χωρίς κανένας ποτέ να το έχει καταγγείλει στον «Κυρίαρχο Λαό μας» ανεξαρτήτως ποιο πολιτικά πιστεύω είχε σαν κόμμα πολτικό. Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Λύκοι κόκκινοι, πράσινοι λύκοι, μπλε λύκοι, όλοι λύκοι είναι. Βλακεία, λοιπόν, στενοκεφαλιά, άγνοια ή ΠΡΟΔΟΣΙΑ; Αυτό το αφήνουμε να το κρίνει ο αναγνώστης και ας μην ξεχνάμε τους δήθεν «συμμάχους μας» και τις «πολυεθνικές» που πρέπει να μας εκμεταλλεύονται χάριν του αριστεροτάτου οικονομικού συστήματος μας που εθέσπιζε όμως η «δεξιά». Το θέατρο του παραλόγου σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.
Αλάτι
‘Ενα από τα προϊόντα που μονοπώλησε το ελληνικό κράτος εις βάρος του ελληνικού λαού και των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας είναι και το αλάτι. Γενικώς πιστεύεται ότι το αλάτι είναι μόνο για το φαγητό. αυτό όμως δεν είναι έτσι, διότι το αλάτι είναι απαραίτητο ως πρώτη ύλη στη βιομηχανία (π.χ. Η ΕSSΟ-ΠΑΠΠΑΣ και σημερινή ΕΚΟ εισάγει αλάτι διότι το δικά μας ούτε φθάνει αλλά και ποιοτικώς είναι ακατάλληλο). Επίσης είναι απαραίτητο στην αποσκλήρυνση του νερού για την ατμοπαραγωγή άνευ της οποίας σε πολύ μικρό διάστημα βουλώνουν οι σωλήνες ατμού από τα άλατα και αχρηστεύονται. Αυτά ως συνέπεια έχει να δαπανώνται πολύ περισσότερα χρήματα σε αντικαταστάσεις σωληνώσεων παρά από όσα κοστίζει η αποσκλήρυνση του νερού με αλάτι.
Το μονοπώλιο αυτά συνεχίζεται ουσιαστικώς, διότι οι Αλυκές παραμένουν κρατικές και πολύ δύσκολα κάποιος ιδιώτης μπορεί να φτιάξει αλυκή διότι η παραλία και ο αιγιαλός καθώς και το χειμέριο κύμα ανήκουν στο κράτος και η γραφειοκρατία κατασπαράσσει τα πάντα πριν προλάβουν να γίνουν. Ενώ το αλάτι δεν μας έφθανε, ούτε φθάνει (από τους 350.000 τόνους που καταναλίσκουμε, τους 180.000 τόνους τους εισάγουμε), η τιμή του μονοπωλίου ήταν 2,30 δρχ./kg και της εισαγωγής 7 δρχ./kg και δει σε συνάλλαγμα. Εισαγωγή από το Ισραήλ τη Γαλλία κ.λπ. μέσω Ελβετίας.
Η τιμή των 2,30 δρχ./kg όμως δεν κάλυπτε τα έξοδα των Αλυκών και με αυτή τη δικαιολογία έκλειναν τις Ελληνικές Αλυκές, έστω και κρατικές και με πολλαπλάσιο κόστος έκαναν και κάνουν εισαγωγές. Μπορεί να υπάρχει τόση βλακεία; ‘Εστω 5 δρχ./kg εάν το έβαζαν καμιά αλυκή δεν θα είχε κλείσει π.χ. Ανάβυσσος και τόσες άλλες. Αλλά και ο τσοπάνης όταν μάζευε λίγο αλάτι από τα βράχια για να δώσει στο κοπάδι, εάν τον έβλεπε ο αγροφύλακας τον έγραφε και στο δικαστήριο έπρεπε να σφάξει ένα ζώο και να πληρώσει το πρόστιμο.
Ο Γκάντι με την περίφημη πορεία του άλατος, ξεσήκωσε εκατομμύρια λαού λέγοντας «ότι το αλάτι ανήκει στο λαό και δεν μπορεί να είναι κρατικό μονοπώλιο και δει Αγγλικό». Είναι αδιανόητο η χώρα μας με 15.000 χιλιόμετρα παραλίες, όσες δεν έχει όλη η υπόλοιπος Ευρώπη, να εισάγει αλάτι διότι στη Β. Ευρώπη έχει μεν θάλασσα αλλά ο ήλιος δεν επαρκεί για να την εξατμίσει ώστε να παραχθεί αλάτι, αλλά και στην Αφρική και δη την κεντρική έχει θάλασσα, μόνον που και ‘κει η σχετική υγρασία, πλέον, είναι τόσο υψηλή ώστε πάλι δεν εξατμίζεται η θάλασσα. Μόνον στην Ελλάδα ευκολότατα παράγεται αλάτι από την θάλασσα.
Μετά τις μεγάλες κρίσεις πετρελαίου ασχέτως εάν ήσαν τεχνητές διά οικονομοπολιτικούς λόγους αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, που δεν είναι της παρούσης να αναπτύξουμε, η παγκόσμιος τεχνολογία εστράφη προς άλλους τομείς παραγωγής ενέργειας διά να μην υπάρχει τόσο μεγάλη εξάρτησις από το πετρέλαιο αλλά και για να διερευνηθεί η δυνατότης να αποκτήσει η ανθρωπότης ενέργεια πρωτίστως ηλεκτρική, όχι μόνον φθηνότερη από την του πετρελαίου, αλλά και για να προστατευτεί το περιβάλλον από την μεγάλη έκλυση διοξειδίου του άνθρακος εις την ατμόσφαιρα από τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια που λειτουργούν ανά τον κόσμο καίοντας είτε πετρέλαιο, είτε φυσικό αέριο, είτε κάρβουνο, είτε λιγνίτη, είτε ξύλα, διότι οι καύσεις πάντοτε έχουν καυσαέρια.
Εκτός βεβαίως του διοξειδίου του άνθρακος αναλόγως του καυσίμου διοχετεύονται εις την ατμόσφαιρα και μονοξείδιο του άνθρακος και διοξείδιο του θείου και οξείδια του αζώτου που ναι μεν δεν μολύνουν το περιβάλλον σ’ αυτά το βαθμό που διά άλλους λόγους, πάλι οικονομοπολιτικούς, εμφανίζεται ότι μολύνουν, αλλά οπωσδήποτε οχλούν, και θα πρέπει αυτή την όχληση να την περιορίσουμε πράγματι όσο το δυνατόν περισσότερο.
‘Ενας τρόπος λοιπόν διά να επιτευχθούν όλα αυτά είναι να δαμάσει ο άνθρωπος τα φυσικά φαινόμενα, πρωτίστως τον αέρα, που και δωρεάν υπάρχει και ατελείωτος είναι και το περιβάλλον δεν οχλεί. ‘Αλλη τέτοια μορφή ενεργείας είναι η γεωθερμία, δηλαδή τα ζεστά νερά ή ο ατμός που μπορούμε να πάρουμε από διάφορα σημεία του πλανήτη μας καθώς επίσης ο κυματισμός της θάλασσας ή υδατοπτώσεις ή ηλιακή ενέργεια και ορισμένες άλλες.
Η πατρίδα μας είναι και σε αυτό τον τομέα προνομιούχος, διότι όχι μόνο στην ηλιοφάνεια και εις την ηλιακήν θερμοκρασίαν υπερτερεί σχεδόν όλων των άλλων κρατών της Ευρώπης αλλά πρωτίστως στην Αιολική ενέργεια έχει μάλλον πρωτεύουσα σειρά, ιδιαιτέρως στο Αιγαίο, όπου η μέση ταχύτης ετησίως είναι και άνω των 10 μέτρων ανά δευτερόλεπτο, ενώ της υπολοίπου Ευρώπης δεν ξεπερνά τα 6 μέτρα ανά δευτερόλεπτο και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής επίσης περί τα 5,6 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.
Στο θέμα αυτό θα κάνουμε μια μεγαλύτερη ανάλυση, διότι οι δυνατότητες πράγματι της χώρας μας είναι κολοσσιαίες στο θέμα της Αιολικής ενέργειας και που άμεσα θα μπορούσε να επιλύσει τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν και που συντόμως θα υπάρξουν στη χώρα μας από την ανεπάρκεια ηλεκτρικής ενεργείας που προβλέπεται να δημιουργηθεί από του 1992 λόγω ελλείψεως μελετών αλλά και έργων υποδομής διά την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Διά να αντιληφθεί ο ‘Ελλην πολίτης το πόσο το κρατικό κατεστημένο και ο παλαιοκομματισμός ανεξαρτήτως χρώματος και σχήματος έχει αδρανήσει αναφέρουμε ότι η Δανία π.χ. σήμερα παράγει το 12% της παγκοσμίου ηλεκτροπαραγωγής από ανεμογεννήτριες ενώ έχει όπως προαναφέραμε 80% μικρότερες μέσες ετήσιες ταχύτητες ανέμου από την Ελλάδα. Εκεί όμως που πράγματι έχει αρχίσει κυριολεκτική βιομηχανική επανάστασις διά την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και αντλήσεως υδάτων διά άρδευσιν με τη δύναμη του αέρα είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.
Προσφάτως ετέθη σε λειτουργία ανεμογεννήτρια ισχύος 3,2 μέγα βατ η οποία με μια διάμετρο έλικας 97,5 μέτρων εξοικονόμησε σε λιγότερο από 3 χρόνια ενέργεια αντιστοιχούσα με πετρέλαιο 100.000 βαρελιών. Το 1982 αι ΗΠΑ παρήγον 6 εκατομμύρια κιλοβατώρες ετησίως με ανεμογεννήτριες και το 1989 έφτασαν τα 2 δισεκατομμύρια 150 εκατομμύρια κιλοβατώρες. Τα τεχνολογικά τους προγράμματα εφηρμοσμένης ερεύνης και αναπτυξιακής τεχνολογίας σ’ αυτούς τους τομείς έχουνε ως στόχο να μειώσουν το κόστος κατασκευής κατά 60% και αντιστοίχως να αυξήσουν την απόδοση κατά το ίδιο ποσοστό.
Αυτή η ραγδαία εξέλιξις τα τελευταία 6 χρόνια εμείωσε την έκλυση διοξειδίου του άνθρακος εις την ατμόσφαιραν κατά 6,8 εκατομμύρια τόνους. Αλλά πέραν της περιβαλλοντικής ωφελείας η Αιολική ενέργεια σήμερα κοστολογικώς ισούται με την του γαιάνθρακος με 6,8 σεντς ανά κιλοβατώραν, που υπολείπεται λίγο του φυσικού αερίου και των υδατοπτώσεων με 4,5 σεντς ανά κιλοβατώραν. Αλλά και το κόστος λειτουργίας και συντηρήσεως δεν ξεπερνά το 1 σεντς ανά κιλοβατώραν.
Εν αντιθέσει με όσα γράφονται και λέγονται και με μυστικά προγράμματα που είχαν ξεκινήσει για να αποκτήσουμε δυστυχώς και εις την Ελλάδα και που ευτυχώς δεν αποκτήσαμε πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, διότι δήθεν η πυρηνική ενέργεια είναι η φθηνότερη, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, και είναι και η ακριβότερη με 15 σεντς ανά κιλοβατώραν. Εάν δεν είχε γίνει το Τσερνόμπιλ δυστυχώς για τους πληθυσμούς της περιοχής όπου χιλιάδες θα πεθάνουν τα προσεχή χρόνια από καρκίνο, το πρόγραμμα αυτό θα είχε προχωρήσει και στην Ελλάδα.
Η μόνη σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από οποιαδήποτε άλλη μόλυνση του περιβάλλοντος είναι η ατομική ενέργεια, η οποία πρέπει να καταργηθεί σε όλο τον κόσμο, διότι ανεξαρτήτως της πιθανότητος τεχνολογικώς τα εργοστάσια να γίνουν τόσο ασφαλή ώστε να μην ξαναϋπάρξει Τσερνόμπιλ, το πρόβλημα της διαθέσεως των πυρηνικών αποβλήτων παραμένει άλυτο εκτός εάν τα στείλουμε στο διάστημα με πυραύλους με άγνωστες συνέπειες μήπως ξαναεπιστρέψουν.
Το Αιολικά δυναμικά του Αιγαίου, κατ’ ελάχιστον, δύναται να καλύψει τις ηλεκτρικές ανάγκες της χώρας με μερικά σημεία αξιοποιήσεως μόνο τρεις φορές. Για να μπορέσουμε όμως να εκμεταλλευτούμε αυτές τις δυνατότητες πρέπει πριν να συνδεθούν τα νησιά με υπόγειο καλώδιο διά την διοχέτευσιν του παραγομένου ηλεκτρικού ρεύματος εις την ενδοχώραν να γίνουν αμέσως εγκαταστάσεις κατά μήκος των ακτών του κορμού της Ελλάδος από Μακεδονίας μέχρι και Πελοποννήσου πρωτίστως εις το νότιο τμήμα της Ευβοίας (Κάβο Ντόρο) από τα οποία σημεία εύκολα και φτηνά, διότι υπάρχει το δίκτυο, θα μπορέσει το ρεύμα να διοχετευτεί στην κατανάλωση.
Είναι απαράδεκτο σήμερα να καταναλίσκεται πετρέλαιο σε πολλά νησιά του Αιγαίου και στην Κρήτη διά την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος όταν ακόμη υπάρχουν τα δείγματα των προπολεμικών ανεμομύλων που άρδευαν τις περιοχές και που εύκολα η συνέχιση αυτής της πρακτικής θα έλυνε το σημαντικά αυτά πρόβλημα του ρεύματος στη χώρα μας.
Το Κόμμα Ελληνισμού έχει στο πρόγραμμά του σε πρώτη προτεραιότητα την κατασκευή όλων των μελετών υδατοπτώσεων που έχει εκπονήσει η ΔΕΗ, και άλλων που εύκολα μπορούν να γίνουν διότι εκτός του ηλεκτρικού ρεύματος εξ υδατοπτώσεων που είναι και το φθηνότερο, τα φράγματα έχουν μεγάλη οικολογικήν σημασίαν, βοηθούν εις την πυρόσβεσιν των δασών αρδεύουν τις γύρω περιοχές και αναγκάζουν τα νερά να διοχετεύονται εις το υπέδαφος αντί ευκόλως καταστρέφοντας και τη γη επιφανειακώς να καταλήγουν στη θάλασσα. ‘Ετσι εμπλουτίζεται ο υπόγειος ορίζων και κάθε χρόνο θα υπάρχει περισσότερο νερά αντί λιγότερο (βλέπε κεφάλαιο ‘Υδατα-Ποτάμια).
Επίσης σε πρώτη προτεραιότητα θα ξεκινήσει ένα τεράστιο πρόγραμμα αξιοποιήσεως της Αιολικής ενεργείας του Αιγαίου Πελάγους καθώς επίσης θα γίνουν οι απαραίτητες γεωτρήσεις για την αξιοποίηση της γεωθερμίας. Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος όχι μόνο θα υπερκαλύψει τις ανάγκες της χώρας σε ηλεκτρικό ρεύμα τις επόμενες δεκαετίες αλλά θα δώσει και την δυνατότητα στην πατρίδα μας να εξάγει μεγάλες ποσότητες ηλεκτρικού ρεύματος αντί να εισάγει, ώστε να μειώνεται συνεχώς το κόστος του ρεύματος, διά να μειώνεται αντιστοίχως και η τιμή με την οποία χρεώνεται σήμερα ο ‘Ελλην καταναλωτής.
Ας υπενθυμίσουμε εδώ ότι η ΠΕΣΗΝΕ πληρώνει το ηλεκτρικά ρεύμα πολύ κάτω του κόστους και πολύ πιο κάτω από ό,τι το πληρώνει ο ‘Ελλην καταναλωτής και η ελληνική βιομηχανία, τα διάφορα Πολυτεχνεία και Τεχνικές Σχολές της χώρας σε συνδυασμό με κατασκευαστές θα αρχίσουν τη δημιουργία ελληνικής τεχνολογίας κατασκευής μηχανών αξιοποιήσεων της Αιολικής ενέργειας τόσον διά ρεύμα αλλά και διά άρδευσιν καθώς επίσης και διά άλλες χρήσεις.
Τροποποίηση της Νομοθεσίας, διά της οποίας τροποποιήσεως, η ΔΕΗ θα υποχρεωθεί να καταβάλει τόκους εις τους συνδρομητάς της διά το ποσά της εγγυήσεως την οποία ο κάθε καταναλωτής υποχρεούται να καταβάλει εις τη ΔΕΗ. Οι τόκοι θα εκπίπτουν του λογαριασμού της καταναλώσεως ρεύματος και το υπόλοιπο θα χρεώνεται εις τον καταναλωτήν. Υπολογιζομένων κατ’ ελάχιστον 3.000.000 μετρητών ρεύματος (ρολόγια) προς ελάχιστη εγγύηση 50.000 ανά μετρητή των βιομηχανιών και βιοτεχνιών συμπεριλαμβανομένων και λοιπών άλλων μας δίδει 150 δισεκατομμύρια ως άτοκο κεφάλαιο με 20% τάκο που πρέπει να καταβάλει η ΔΕΗ, σημαίνει ότι η ΔΕΗ θα πρέπει να επιστρέφει στους καταναλωτές της τάκους ύψους 30 δισεκατομμυρίων ετησίων.
Εάν υπολογίσουμε το μέσο ετήσιο κόστος ανά εργαζόμενο στη ΔΕΗ προς 5.000.000 δραχμές (σημερινές τιμές, δηλαδή 300.000/μήνα επί 14 = 4.200.000 και 800.000 κάποιες υπερωρίες. Πιστεύουμε ότι αυτά είναι πολύ περισσότερα από ό,τι λαμβάνουν οι άλλοι μη προνομιούχοι εργαζόμενοι ‘Ελληνες, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται το δωρεάν ρεύμα) σημαίνει ότι οι τόκοι και μόνον καλύπτουν τους μισθούς 6.000 εργαζομένων. Καμιά ιδιωτική βιομηχανία δεν απασχολεί σήμερα στην Ελλάδα 6.000 εργαζομένους. Αυτοί οι απλοί υπολογισμοί και μόνον αποδεικνύουν περίτρανα το πάσο και σε ποιο βαθμό το κράτος δρα ανθελληνικά και κατακλέβει, αν όχι προδίδει.
@Σωτήρης Σοφιανόπουλος /1981
***
Ας δούμε την πορεία του Φαρμάκου στην Ελληνική παρανοϊκή επικράτεια
Γράφει ο Ιβάν Ίλιτς, «Πριν από χρόνια είχαμε υγιείς κοινωνίες, που περιέκλειναν και μερικούς αρρώστους. Σήμερα το ιατρικό κατεστημένο πέτυχε να έχει το αντίθετο, Μια κοινωνία αρρώστων, με εξαίρεση κάποιους υγιείς». Κύριο στήριγμα και χρηματοδότης του ιατρικού κατεστημένου, είναι το φάρμακο, η φαρμακοβιομηχανία. Το καλό φάρμακο γίνεται μαγικό χαπάκι. Κατορθώνουν μ΄ αυτόν τον τρόπο, οι πολυεθνικές του φαρμάκου, να κρατούν υψηλά το ποσοστό κέρδους. Για να διατηρήσουν την δύναμή τους, παίρνουν βέβαια και κάποια μέτρα. Εμποδίσουν τους ιθαγενείς να αποκτήσουν χημεία, βασική επιστήμη για την ανάπτυξη του φάρμακου. Ξέρουν οι αστοί – μαρξιστές, ότι η επιστήμη σήμερα είναι άμεση παραγωγική δύναμη, που δεν υπήρχε την εποχή του Μαρξ, και που αγνοούν τα επίσημα κομμουνιστικά κόμματα. Πως το εφάρμοσαν αυτό στην Ελλάδα; Απλά!
Ξεκίνησαν από τον δωσίλογο «εθνάρχη» Καραμανλή, που ενώ αγόρασε πετροχημικό εργοστάσιο για λογαριασμό του ελληνικού Κράτους, όταν τον αγρίεψαν τα «αφεντικά» το έθαψε κάτω από οικολογικές ευαισθησίες. Ποτέ δεν μάθαμε ποιος τιμωρήθηκε για την κακή αυτή επιλογή. Ξέρουμε ότι την πλήρωσε το Δημόσιο. Από το πετροχημικό θα μπαίναμε στη περιοχή της φίνας [ραφινάτης] χημείας. Την ίδια εποχή γίνεται προσπάθεια δημιουργίας φαρμακοβιομηχανίας στην Ελλάδα.
Από την δεκαετία του 1960, η Ελλάδα ήταν σε κρίσιμο σημείο να περάσει σε βιομηχανία παραγωγής δραστικών ουσιών, πρώτων υλών, για φάρμακα. Μέχρι τότε, η ελληνική βιομηχανία, έκανε μόνο φάρμακο από πρώτες ύλες που αγόραζε από το εξωτερικό. Η βιομηχανία ΧΡΩματουργεία ΠΕΙραιά [ΧΡΩΠΕΙ] προσπαθούσε να κάνει τα πρώτα βήματα . Δυστυχώς, ο πρωτεργάτης, βιομηχανικό μυαλό της εταιρείας μεσαίος αδελφός Γιάννης Σοφιανόπουλος σκοτώθηκε σε ένα περίεργο αεροπορικό ατύχημα(;) στην περίοδο της Χούντας. Το όνειρο, και η προσπάθεια, παραγωγής ελληνικού φαρμάκου, που θα ήταν ένας φραγμός στην άνοδο των τιμών και τον περιορισμό της άσκοπης κατανάλωσης, ναυάγησε μπροστά στην ημιμάθεια και τη μίζα.
Το Κράτος με την πολιτική τιμών που ακολουθούσε, ευνοούσε την εισαγωγή φαρμάκων και την παραγωγή φασόν, απάλλαξε δε τους έλληνες από πνευματική εργασία, μη πάθουμε και πνευματική υπερκόπωση! Με ένα μικρό παράδειγμα, ίσως γίνει κατανοητό πως με την πολιτική τιμών, εξουθένωναν την ΧΡΩΠΕΙ. Η τιμή του Αλγκόν ήταν 9 δρχ. το χάπι. Κάλυπτε ίσα – ίσα τα έξοδα και άφηνε ένα πολύ μικρό περιθώριο κέρδους. Ζητούσαμε επιμόνως μια αύξηση 10%, που θα κάλυπτε όλα τα έξοδα της εταιρείας. Στο εξωτερικό πουλούσαμε με πολύ πιο ψηλή τιμή. Ο ΕΟΦ, το αρνήθηκε κατηγορηματικά. Να μην γίνει το χάπι 10 δρχ. Όταν έκλεισε η ΕΛΒΙΠΥ [ΧΡΩΠΕΙ] και ο διαχειριστής ξεπούλησε τα περιουσιακά στοιχεία, η Μπέριγκερ που αγόρασε το Αλγκόν, το κυκλοφόρησε με τιμή 50 δρχ. το χάπι. Την τιμή και στις δυο περιπτώσεις ρύθμιζε ο πρόεδρος του ΕΟΦ, Γεράσιμος Καββαδίας, ο και διαχειριστής της εν πτωχεύσει ΕΛΒΙΠΥ!!
Με την μεταπολίτευση, την περίοδο 1974 – 1980, και με την άνοδο του προοδευτικού κινήματος, που ακολούθησε την Χούντα, πολλοί επιστημονικοί σύλλογοι, χημικών, γιατρών, μικροβιολόγων, φαρμακοποιών, βιολόγων, γεωπόνων, μετά από συζητήσεις και συσκέψεις που κράτησαν χρόνια, κατέληξαν σε ένα κοινό πρόγραμμα για το φάρμακο, που υιοθέτησε το ανερχόμενο ΠΑΣΟΚ. Το πρόγραμμα ζητούσε την οικοδόμηση Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων [ΕΟΦ] την δημιουργία Εθνικής Φαρμακοβιομηχανίας, με αγορά του εργοστασίου ΧΡΩΠΕΙ, και κατασκευή ειδικών σύγχρονων μονάδων [π.χ. ινσουλίνης] λειτουργία Εθνικής Φαρμακαποθήκης, για να καλύπτει τις εθνικές ανάγκες σε περιόδους κρίσης, εταιρεία ελέγχου της Αγοράς [ΦΑΡΜΕΤΡΙΚΑ], και εταιρεία παραγωγής παραϊατρικών προϊόντων [εξαγορά της ΝΤΑΙΜΣ στην Κόρινθο]. Κάλυπτε το σύνολο των αναγκών και οχύρωνε το Κράτος, αφήνοντας θέση και στις Πολυεθνικές, για τα καινούργια φάρμακα, εκεί που το ερευνητικό επίπεδο της χώρας δεν έδινε ακόμη ελπίδες επιτυχίας.
Με «το ΠΑΣΟΚ στη Κυβέρνηση και τον Λαό στη εξουσία», το κυρίαρχο ΠΑΣΟΚ έκανε πράξη το πρόγραμμα των επιστημονικών συλλόγων. Κτίστηκε ο ΕΟΦ έγιναν οι θυγατρικές του, αγοράστηκε εργοστάσιο φαρμάκου που μετατράπηκε με σύγχρονα ολοκαίνουργια μηχανήματα για παραγωγή ινσουλίνης, απέκτησε καινούργιο, μοντέρνο, εργοστάσιο παραγωγής αντιβιοτικών στην Πάτρα, αγόρασε την ΧΡΩΠΕΙ, Αγόρασε την μοντέρνα επιχείρηση παραγωγής συρίγγων μιας χρήσης, με αποστείρωση με ακτινοβολία γ στη Μαγούλα Αττικής {σύγχρονη μονάδα, προβληματική από έλλειψη ρευστού}, κατασκεύασε εργοστάσιο τεχνητού νεφρού στη Λάρισα. Η ΦΑΡΜΕΤΡΙΚΑ λειτούργησε και το Κράτος, ανά πάσα στιγμή γνώριζε με απόλυτη ακρίβεια, παραγωγή, εισαγωγές, εξαγωγές, αποθέματα όλων των φαρμάκων, επί πλέον, άρχισε και έρευνα Αγοράς για διάφορα προϊόντα.
Το μικρό εργοστάσιο συρίγγων της ΝΤΑΙΜΣ, συγχρονίστηκε με αυτοματισμούς, απέκτησε ένα επιστημονικό επιτελείο, από 2 χημικούς, 2 χημ. Μηχανικούς, δυο βιολόγους, ένα πληροφορικής, έναν φυσικό της ακτινοβολίας και μια οικονομολόγο. Το επιστημονικό επιτελείο, συνολικά μιλούσε τις ακόλουθες γλώσσες. Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Γερμανικά, Ρουμανικά και Βουλγάρικά. Προγραμμάτιζε δε την πρόσληψη τεχνικού με αραβική κουλτούρα, γιατί η εταιρεία είχε προσανατολισμό τις εξαγωγές. Έβγαλε προϊόντα εφάμιλλα των ευρωπαϊκών, και άρχισε μελέτες για νέα προϊόντα. Έγινε κερδοφόρο.
Η ΧΡΩΠΕΙ, αγοράστηκε από τον ΕΟΦ, λίγο πριν αναλάβει η Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο εκλεκτός της Ν.Δ. παρέλαβε την επιχείρηση απαλλαγμένη από όλες τις υποχρεώσεις, και με 1,6 δις. δραχμές κεφάλαιο στη Τράπεζα. Στο τέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, παρέδωσε στη νέα ηγεσία, άδειο [κυριολεκτικά] ταμείο, μεγάλα χρέη κι αστεία παραγωγή. Η διοίκηση του εκλεκτού των Εβερτ, Γιαννάκου, Δ.Σ ο Σαββίδης Γιάννης, ακολούθησε τακτική απαξίωσης της Εταιρείας. Οι διάδοχοί αυτού, διορισμένοι από τον Υπ. Υγείας Σούρλα, Πρόεδρος Ψάρρης και Δ.Σ Βαγιωνάς, έκαναν προτάσεις για το πως θα μπορούσε να σταθεί δημιουργικά η Εταιρεία, για το συμφέρον του ελληνικού λαού, ενώ ο Σούρλας, το μόνο που ήθελε ήταν να μην κλείσει η ΧΡΩΠΕΙ στα χέρια του και την διατηρούσε διασωληνωμένη.
Μετά τον Μητσοτάκη, η πολιτική για το φάρμακο της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, είχε αλλάξει. Γινόταν φανερό ότι ήθελε να απαλλαγεί από τον έλεγχό της. Πολιτική αδυναμία, ανικανότητα, πίεση, λάδωμα, όλα μαζί. Κατέβαλαν προσπάθεια να σβήσουν ότι σωστό είχαν κάνει προηγουμένως. Στην ΧΡΩΠΕΙ, δεν βρήκαμε, η νέα διοίκηση, ούτε χρήματα, ούτε πρώτες ύλες Τα πάντα και οι πάντες έσπρωχναν στο κλείσιμο της εταιρείας. Δεν ήθελε όμως κανένας να αναλάβει την ευθύνη, το πολιτικό κόστος του κλεισίματος, ήθελαν να κλείσει από αδυναμία λειτουργίας. Όμως η εταιρία, δούλευε μόνο με εξαγωγές και το Αλγκόν, κρατιόνταν. Για τις εξαγωγές του Αλγκόν στην Αφρική, ο αγοραστής πλήρωνε την πρώτη ύλη και τα εργατικά έξοδα, και καλύπταμε όλα τα λειτουργικά έξοδα. Βοήθεια από πουθενά. Η Ν.Δ. ήταν πιο σωστή απ’ όλους. Δεν ήθελε το Κράτος μπακάλη. Το ΚΚΕ, με επικεφαλής στο εργοστάσιο το ανερχόμενο στέλεχος Β. Ξένο, έκανε το παν να κλείσει την εταιρία. Από την στιγμή δε που πήραν την υπόσχεση να τους κάνουν όλους δημόσιους υπάλληλους, ξεπέρασαν κάθε όριο.
Τότε υπήρχε μια μεγάλη ένταση με τους ορούς. Θελαν να χτυπήσουν τη ΧΡΩΠΕΙ, και γράφανε για μολυσμένους όρους. Δεν είχαν βρεθεί μολυσμένοι οροί της ΧΡΩΠΕΙ. Ο Παπαδόπουλος, συντάκτης της «ΑΥΓΗΣ» έγραψε στην πρώτη της σελίδα: «Μολυσμένοι οροί της ΧΡΩΠΕΙ. Κινδύνεψαν άνθρωποι». Επισκέφτηκα τα γραφεία της ΑΥΓΗΣ. Εξήγησα ήρεμα στον κύριο αυτό, ότι δεν ήταν οροί της ΧΡΩΠΕΙ, αλλά άλλης εταιρίας. Σηκώθηκε όρθιος κι άρχισε να με βρίζει. Κινδύνεψαν παιδιά και δεν θα γράψω; Τον εξήγησα να γράψει και περισσότερα, αλλά δεν ήταν της ΧΡΩΠΕΙ, να αναφέρει την πραγματική εταιρία. Συνέχισε να φωνάζει. Ντράπηκα! Ήμουνα και κεντρική επιτροπή της ΕΑΡ. Σκέφτηκα είναι βλάκας ή κακοήθης; Πόσο θα ήθελα να είναι βλάκας!
Το ΠΑΣΟΚ, είδε και έτσι και αλλιώς, έκρινε ότι με το χρόνο η εταιρία ξανακέρδιζε σε πρεστίζ, και αποφάσισε να δράσει. Με ειδοποίησαν να δω τον Γιαννίτση, να συζητήσουμε τις δυνατότητες της Εταιρίας. Έκλεισε το ραντεβού. Τον επισκέφτηκα σε ένα γραφείο στο Κολονάκι. Ο Γιαννίτσης, σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου και κολλητός του Σημίτη [αργότερα υπουργός του Σημίτη] ήταν στην ώρα του. Δεν είπα λέξη εκτός από το καλημέρα. Με πέταξε δυο ισολογισμούς πάνω στο τραπέζι, με είπε είναι παθητικοί και η εταιρία θα κλείσει. Και έφυγε. Τέτοια και τόσο σοβαρή συζήτηση για ένα πρόβλημα σαν αυτό, της ύπαρξης φαρμακευτικής βιομηχανίας στην Ελλάδα.
Την συνέχεια την αναφέρω όπως την σχολίασε ο έγκριτος δημοσιογράφος Γιώργος Βότσης, στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, της Παρασκευής 22 Δεκεμβρίου 1995, Τα λόγια και τα «έργα». «Πολύ ωραία ακούγονται όσα είπε στη Βουλή ο υπουργός εθν. Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου: Ότι πρέπει επιτέλους να αξιοποιηθεί η περιουσία του Δημοσίου (ιδιαίτερα στους τομείς Υγείας και Παιδείας) υπολογιζόμενη «ίσως και σε τρισεκατομμύρια». Ιδού, λοιπόν, ένα σκαστό παράδειγμα: Τρία ολοκαίνουργια εργοστάσια διαθέτει ο ΕΟΦ (Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκου): Αντιβιοτικών στην Πάτρα, ειδικών παραγωγών στην Παλλήνη και φίλτρων τεχνητού νεφρού στη Λάρισα. κόστισαν πάνω από 6 δις. και ολοκληρώθηκαν το1991. Δεν λειτούργησαν ποτέ! Ωραία, επίσης, ακούστηκαν όσα είπε τις προάλλες ο ίδιος υπουργός για τη πάταξη της αισχροκέρδειας στο τομέα του φαρμάκου- με τα πανίσχυρα σ’ όλες τις κυβερνήσεις βρώμικα κυκλώματα. Ενδεικτικό το παράδειγμα: Εισαγωγή ορών ηπατίτιδας έκαναν η Ελλάδα και η Κύπρος. Γαλαντόμος η Ελλάδα αγόρασε σε υψηλότερες τιμές (ένα δισεκατομμύριο περίπου η διαφορά). Αντιπρόσωπος της προμηθεύτριας εταιρείας και στην Ελλάδα και την Κύπρο ο ίδιος. Ο ίδιος μάλιστα μετέχει στην επιτροπή κοστολόγησης φαρμάκων!
Αυτά τα μικρά (υπάρχουν και πλέον σκανδαλώδη) παραδείγματα δεν είναι άγνωστα στους υπεύθυνους υπουργούς και άλλους αρμόδιους: Ένα εξαιρετικά αποκαλυπτικό άρθρο με τίτλο «ΠΑΣΟΚ και πολιτική στο φάρμακο» δημοσιεύτηκε στην «Εξόρμηση» (9-4-95). Αρθρογράφος η χημικός (μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία) Ντένια Παράσχη – Παπακώστα, διευθύντρια ποιοτικού ελέγχου και έρευνας στην ΕΛΒΙΠΥ Α.Ε. (πρώην ΧΡΩΠΕΙ), όπου εργάζεται από το 1972 (με έργο ζωής την ανάπτυξη της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και την πάταξη των κυκλωμάτων αισχροκέρδειας, είχε πρωτοστατήσει και στο αυτοδιαχειριστικό, πείραμα της ΧΡΩΠΕΙ). Ε, λοιπόν: Η τολμηρή αρθρογράφος εξωπετάχτηκε από την ΕΛΒΙΠΥ, η απόλυση της κοινοποιήθηκε με δικαστικό κλητήρα στις 6-12-95. Δεν την έσωσε ούτε το ότι είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και δυο φορές υποψήφια βουλευτής του στον Πειραιά.
Με τέτοιο ιστορικό παρελθόν του πολιτικού κόσμου, και ξεχωριστά της Ν.Δ. και ιδίως του ΠΑΣΟΚ, τι μπορούμε να περιμένουμε: Να ματώσουν τα δυο κόμματα από την κάθαρση; Να πληρώσουν όσοι σπατάλησαν την δημόσια περιουσία; Να πληρώσουν για να βγει η χώρα από την κρίση; Να πάνε φυλακή οι κλέφτες όποιοι κι’ αν είναι; Και με εθνική, δική μας φαρμακοβιομηχανία, οι πολυεθνικές θα έβγαζαν το κέρδος τους από τα πρωτότυπα φάρμακα, θα διατηρούσαν το υψηλό ποσοστό κέρδους. Χωρίς όμως αντιπάλους, χωρίς ντόπια αντίδραση, κάνουν μόνοι τους παιχνίδι.
Εμείς θα διατηρούσαμε τον έλεγχο σε όλα τα κοινά και πιο χρήσιμα φάρμακα. Όλες οι στατιστικές δείχνουν ότι το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας βρίσκεται στους νέους επιστήμονες. Μια σωστή βιομηχανική πολιτική – σημειωτέον κανένα κόμμα δεν έχει βιομηχανική πολιτική, η πολιτική του Μπάτση είναι η μοναδική – θα έδινε μια μικρή διέξοδο στη επιστημονική ανεργία. Θα δουλεύαμε και πνευματικά. Δεν θα ήμασταν μόνο τα γκαρσόνια της Ευρώπης. Οι φίλοι μας οι ξένοι, «οι προστάτες μας» παίρνουν τα μέτρα τους βέβαια, για να μην έχουν ιθαγενείς αντιπάλους. Διαθέτουν δύναμη που μπορεί να εκμαυλίσει κυβερνήσεις. Όταν μάλιστα η ιθύνουσα τάξη του τόπου, κρατά γερά την παράδοση των μαυραγοριτών και των δωσίλογων! Διέξοδος: Μορφωτική επανάσταση, με οργάνωση με εσωτερικές διαφωνίες, δηλαδή με καθαρή ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ.
Επίλογος: Η Μοναδική μας Ελπίδα Επιβίωσης
Την ΧΡΩΠΕΙ την έκλεισαν με μοχλό την Εθνική Τράπεζα και μ’ ένα ανύπαρκτο δάνειο που δήθεν χρωστούσε.
Φημολογείται (άλλωστε ως γνωστόν μιλάμε και με τα ξωτικά και διαβάζουμε βιβλία σπάνια, εποχής, που γράφουν πολλά διασκεδαστικά και διαφωτιστικά) ότι η ΧΡΩΠΕΙ απασχολούσε 1300 άτομα προσωπικό εξ αυτών περίπου 300 επιστήμονες. Όταν τους έκλεισαν, ο Σοφιανόπουλος ρώτησε τους επιστήμονες ποιός θέλει να δουλέψει για το καλό του πλανήτη και της ανθρωπότητας, τους έκανε λοιπόν υπόδειξη να πάνε στην Β. Κορέα, όπως κι έγινε. Ως γνωστόν τίποτε δεν είναι όπως φαίνεται, αν δε πιστεύεις ότι το τύπος της Β. Κορέας είναι ο κακός του παιχνιδιού, κοιμάσαι ύπνο βαθύ, μην αλλάξεις πλευρό μη τυχόν και ξυπνήσεις. Τα όπλα δε που διαθέτει η Β. Κορέα είναι πέρα από κάθε φαντασία, γιατί αυτοί οι επιστήμονες, δούλεψαν και δουλεύουν εκεί. Είναι δε ένας από τους βασικότερους λόγους που τίποτε δεν τολμάει να πλησιάσει εκεί. Μην αρχίσεις να τσαμπουνάς για δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα και λοιπές μαλακίες στην Β. Κορέα γιατί εύκολα μπορείς να αντιληφθείς (αν διαθέτεις μυαλό) ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν υπάρχουν πουθενά στον πλανήτη, σε καμία εποχή, σε κανένα πολίτευμα.
Ζούμε σε ένα πολύ επικίνδυνο περιβάλλον όλοι οι ζωντανοί άνθρωποι
Οι πραγματικά ζωντανοί άνθρωποι, στις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους και την κοινωνία, είναι απλοϊκά ευγενικοί, τρυφεροί, πράοι και απτόητοι και γι’ αυτό, κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες του παρανοϊκά «πολιτισμένου κόσμου» κυριολεκτικά κινδυνεύουν. Νομίζουν ότι οι συνάνθρωποι τους ακολουθούν τους ίδιους ηθικούς νόμους της λογικής και της ζωής, άρα είναι ευγενικοί, σπλαχνικοί και γενναιόδωροι. Αυτή η φυσική τάση, που είναι βασική στο υγιές παιδί και στον πρωτόγονο κι αθωράκιστο άνθρωπο, υπάρχει, μέχρι να εμφανιστεί η συγκινησιακή πανούκλα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος στον αγώνα της λογικής τάξης των πραγμάτων κι αυτό γιατί το άρρωστο και θωρακισμένο άτομο αποδίδει τα δικά του παρανοϊκά χαρακτηριστικά, συναισθήματα, αξίες και σκέψεις, στους συνανθρώπους του.
Το ευγενές και υγιές άτομο πιστεύει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ευγενικοί και δρουν ανάλογα. Το άρρωστο άτομο πιστεύει ότι όλοι οι άλλοι άνθρωποι διαπράττουν απάτες, κλέβουν, λένε ψέματα και διψούν για εξουσία. Ξεκάθαρα λοιπόν οι ζωντανοί άνθρωποι μειονεκτούν και βρίσκονται σε κίνδυνο στις συναναστροφές τους με τους άρρωστους. Όταν προσφέρουν κάτι στο άρρωστο άτομο, τότε αυτό θέλει να τα παίρνει όλα, χλευάζοντας και καταδιώκοντας τους κι όταν το εμπιστεύονται, αυτό τους προδίδει και τους ξεγελά. Αυτό έπαθαν ο Dr Royal Raymond Rife, ο Georges Lakhovsky, Dr Ryke Geerd Hamer, ο Nicola Tesla και φυσικά ο Dr Wilhelm Reich. Έτσι ήταν τα πράγματα από πάντα στον γνωστό κόσμο, πριν και μετά την εμφάνιση του «πολιτισμού».
«Το βαθύ, φονικό μίσος εναντίον κάθε ζωντανού είναι πολύ γνωστό και έχει πολλές φορές περιγραφεί έξοχα από τους συγγραφείς. Το πρόβλημα, δεν είναι η ύπαρξη του μίσους και η γνώση των λειτουργιών του, αλλά η πλήρης αδυναμία αυτών των δεδομένων να διεισδύσουν στον ανθρώπινο όχλο. Ούτε μια προσπάθεια να εξαλειφθεί αυτό το μίσος δεν πέτυχε. Συνεπώς, ο κύριος στόχος μιας ορθολογικής, αποφασιστικής προσπάθειας να αντιμετωπισθεί η συγκινησιακή πανούκλα, πρέπει να είναι η παροχή του κατάλληλου εδάφους στην ανθρώπινη συνείδηση, όπου να μπορέσει να ευδοκιμήσει μια τέτοια γνώση και να ασκήσει την επιρροή της κατά της πανούκλας.» Dr Wilhelm Reich [
Αντιμέτωποι με τη Συγκινησιακή Πανούκλα]
Αυτός που θέλει να προστατέψει τη ζωή και την υγεία του ανθρώπου, ενάντια στη συγκινησιακή πανούκλα του ανθρωπάκου, πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί το δικαίωμα του «ελευθέρως εκφράζεσθαι και πράττειν» για το καλό, τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό που η συγκινησιακή πανούκλα κι ο ανθρωπάκος, το χρησιμοποιεί για το κακό. Αν δοθεί το δικαίωμα στην έκφραση της γνώμης, η λογική τελικά πρέπει να νικήσει. Αυτή είναι η ελπίδα της ανθρωπότητας.
Είπαμε μετά την ΥΒΡΙΝ ακολουθεί η ΝΕΜΕΣΙΣ
@Ιων Μάγγος / miastala.com 2010
