Άρον άρον …. λουκέτο
ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΤΡΑΤΟΥ,
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΓΕΩΠΟΝΩΝ TE
Είναι πασιφανές ότι η προσπάθεια αποδόμησης της Ανώτατης Τεχνολογικής εκπαίδευσης αλλά και η εξαφάνιση των αποφοίτων της είναι ο τελικός στόχος του Υπουργείου, καθώς σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρει την σημερινή κυβέρνηση το μέλλον χιλιάδων φοιτητών και αποφοίτων των ΤΕΙ. Στα νομοσχέδια που κατατίθενται με το πρόσχημα της πανεπιστημιοποίησης σε όλη την Ελλάδα δεν αναφέρονται οι ήδη απόφοιτοι των δύο ΤΕΙ, η τύχη τους και οι ενώσεις τους. Οι υπάρχοντες φοιτητές διαχωρίζονται σε «καλά και κακά παιδιά» ενώ και οι καθηγητές θα μπουν σε ένα τσουβάλι για την μεταφορά τους στα νέα ιδρύματα.
Βεβαία οι καθηγητές των ΤΕΙ που νομίζουν ότι έχουν τα απαραίτητα προσόντα γίνονται οι καλύτεροι κοινωνοί των σχεδίων του υπουργού, διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο την ησυχία των φοιτητών οι οποίοι πιστεύουν, κακώς, ότι θα πάρουν πτυχία Πανεπιστημίου. Βέβαια είναι και κοινωνοί των προθέσεων των συντεχνιών καθώς είναι μέλη τους και σε αγαστή συνεργασία με τα επιμελητήρια (ΤΕΕ και ΓΕΩΤΕΕ), παρεμβαίνουν μεροληπτικά και «ετσιθελικά» στα επαγγελματικά θέματα δεκάδων χιλιάδων αποφοίτων Α.Ε.Ι. της χώρας. Δεν σέβονται ούτε το ψωμί που τρώνε τόσα χρόνια διδάσκοντας φοιτητές για να βγουν στην αγορά εργασίας χωρίς όμως επαγγελματικά δικαιώματα, καθώς ο φορέας τους δεν το επιτρέπει.
Ο λόγος γίνεται, πέραν όλων των άλλων, για την κατάτμηση και διάλυση του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας άρον άρον χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό και πρόγραμμα προκειμένου να προλάβει ο Υπουργός πριν από τις εκλογές, καθώς έχει επιτύχει τον σκοπό του κοιμίζοντας την κοινωνία λέγοντας ότι πρόκειται για πανεπιστημιοποίηση. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν έχει μιλήσει με τις τοπικές κοινωνίες τους φοιτητές και τους απόφοιτους, που ουσιαστικά είναι οι άνθρωποι που τόσα χρόνια σπούδασαν και στήριξαν αυτά τα ιδρύματα, σε καμία περίπτωση δεν μας έπεισε για την ανάγκη διάλυσης της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
Η αλήθεια είναι ότι πλέον, αυτοί οι άνθρωποι, δεν έχουν επιχειρήματα, τους έχουμε πάρει χαμπάρι. Τα προσχήματα για σύσταση επιτροπών για τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων μηχανικών και γεωτεχνικών του Τεχνολογικού Τομέα των ΑΕΙ, η μεταφορά του θέματος των αποφοίτων στο μέλλον με το επιχείρημα ότι, ως δια μαγείας θα λυθούν όλα αργότερα, αποδεικνύει ότι ο μόνο στόχος είναι το λουκέτο.
Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα σε βάρος των Τ.Ε.Ι. και των Πτυχιούχων τους, Γεωτεχνικών και Μηχανικών, αυτά είναι αποκλειστικά πολιτικές αποφάσεις, που λήφθησαν με συντεχνιακά κριτήρια. Είναι θέσεις που εκφράζονται πολιτικά από τους υπουργούς, τους βουλευτές αλλά και τα στελέχη της Κυβέρνησης που θεωρούν ότι η δικαιοσύνη αφορά τον ισχυρό και όχι την κοινωνία, την αξία και την ανάγκη.
Αλλά όπου και αν τους συναντήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, όταν είμαστε άνθρωποι της αγοράς, άνθρωποι που καθημερινά μοχθούμε για το μεροκάματο, άνθρωποι που αντιμετωπίζουμε την λαίλαπα των μνημονίων μέσα από την καθημερινότητα μας,
και δεν έχουμε την δυνατότητα να πιέζουμε όπως κάνουν οι συντέχνες;
που έχουν ανοικτό τον δρόμο προς τον κρατικό κορβανά και τα κέντρα λήψης αποφάσεων;
ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΠΤΥΧΙΟΥΧΩΝ ΓΕΩΠΟΝΩΝ TE
Είναι πασιφανές ότι η προσπάθεια αποδόμησης της Ανώτατης Τεχνολογικής εκπαίδευσης αλλά και η εξαφάνιση των αποφοίτων της είναι ο τελικός στόχος του Υπουργείου, καθώς σε καμία περίπτωση δεν ενδιαφέρει την σημερινή κυβέρνηση το μέλλον χιλιάδων φοιτητών και αποφοίτων των ΤΕΙ. Στα νομοσχέδια που κατατίθενται με το πρόσχημα της πανεπιστημιοποίησης σε όλη την Ελλάδα δεν αναφέρονται οι ήδη απόφοιτοι των δύο ΤΕΙ, η τύχη τους και οι ενώσεις τους. Οι υπάρχοντες φοιτητές διαχωρίζονται σε «καλά και κακά παιδιά» ενώ και οι καθηγητές θα μπουν σε ένα τσουβάλι για την μεταφορά τους στα νέα ιδρύματα.
Βεβαία οι καθηγητές των ΤΕΙ που νομίζουν ότι έχουν τα απαραίτητα προσόντα γίνονται οι καλύτεροι κοινωνοί των σχεδίων του υπουργού, διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο την ησυχία των φοιτητών οι οποίοι πιστεύουν, κακώς, ότι θα πάρουν πτυχία Πανεπιστημίου. Βέβαια είναι και κοινωνοί των προθέσεων των συντεχνιών καθώς είναι μέλη τους και σε αγαστή συνεργασία με τα επιμελητήρια (ΤΕΕ και ΓΕΩΤΕΕ), παρεμβαίνουν μεροληπτικά και «ετσιθελικά» στα επαγγελματικά θέματα δεκάδων χιλιάδων αποφοίτων Α.Ε.Ι. της χώρας. Δεν σέβονται ούτε το ψωμί που τρώνε τόσα χρόνια διδάσκοντας φοιτητές για να βγουν στην αγορά εργασίας χωρίς όμως επαγγελματικά δικαιώματα, καθώς ο φορέας τους δεν το επιτρέπει.
Ο λόγος γίνεται, πέραν όλων των άλλων, για την κατάτμηση και διάλυση του ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας άρον άρον χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό και πρόγραμμα προκειμένου να προλάβει ο Υπουργός πριν από τις εκλογές, καθώς έχει επιτύχει τον σκοπό του κοιμίζοντας την κοινωνία λέγοντας ότι πρόκειται για πανεπιστημιοποίηση. Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν έχει μιλήσει με τις τοπικές κοινωνίες τους φοιτητές και τους απόφοιτους, που ουσιαστικά είναι οι άνθρωποι που τόσα χρόνια σπούδασαν και στήριξαν αυτά τα ιδρύματα, σε καμία περίπτωση δεν μας έπεισε για την ανάγκη διάλυσης της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
Η αλήθεια είναι ότι πλέον, αυτοί οι άνθρωποι, δεν έχουν επιχειρήματα, τους έχουμε πάρει χαμπάρι. Τα προσχήματα για σύσταση επιτροπών για τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων μηχανικών και γεωτεχνικών του Τεχνολογικού Τομέα των ΑΕΙ, η μεταφορά του θέματος των αποφοίτων στο μέλλον με το επιχείρημα ότι, ως δια μαγείας θα λυθούν όλα αργότερα, αποδεικνύει ότι ο μόνο στόχος είναι το λουκέτο.
Όλα όσα συμβαίνουν σήμερα σε βάρος των Τ.Ε.Ι. και των Πτυχιούχων τους, Γεωτεχνικών και Μηχανικών, αυτά είναι αποκλειστικά πολιτικές αποφάσεις, που λήφθησαν με συντεχνιακά κριτήρια. Είναι θέσεις που εκφράζονται πολιτικά από τους υπουργούς, τους βουλευτές αλλά και τα στελέχη της Κυβέρνησης που θεωρούν ότι η δικαιοσύνη αφορά τον ισχυρό και όχι την κοινωνία, την αξία και την ανάγκη.
Αλλά όπου και αν τους συναντήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, τι μπορούμε να κάνουμε εμείς, όταν είμαστε άνθρωποι της αγοράς, άνθρωποι που καθημερινά μοχθούμε για το μεροκάματο, άνθρωποι που αντιμετωπίζουμε την λαίλαπα των μνημονίων μέσα από την καθημερινότητα μας,
και δεν έχουμε την δυνατότητα να πιέζουμε όπως κάνουν οι συντέχνες;
που έχουν ανοικτό τον δρόμο προς τον κρατικό κορβανά και τα κέντρα λήψης αποφάσεων;