Με αφορμή τα τελευταία " εκκλησιαστικά" γεγονότα, βρήκα κάποια παλιά σατιρικά και σας τα παραθέτω. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως "όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν!"
- ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ
------------------------------
Οι μίτρες οι δεσποτικές εβγήκαν στο παζάρι.
όποιος θα δώσει πιο πολλά , εκείνος και θα πάρει
του Επισκόπου το ραβδί στο άγιο του το χέρι.
Λοιπόν εμπρός Δεσπότες μου, εις την δημοπρασία!
Πρέπει να δίνει κάτι τι, θαρρώ, κι η Εκκλησία...
Οσον παρά θα δώσετε για το δεσποτιλίκι,
ο παντοδύναμος Θεός διπλό θα σας το δώσει..
Εκείνο το φαρδύ- φαρδύ δεσποτικό μανίκι
πόσα και πόσα πράγματα δεν ημπορεί να χώσει!
Για σας οι μίτρες οι βαριές, για σας τα πετραχήλια,
για σας οι πολυέλαιοι και τα χρυσά καντήλια.
Πόσος παράς , πόση τιμή και δόξα σας προσμένει!
Και με τον ύψιστο Θεό ακόμη θα μιλάτε!
Αυτός θα σας μυριοπλουτεί, αυτός θα σας παχαίνει
και ένα βόδι μόνοι σας θ' αντέχετε να φάτε!
Η μίτρα στο κεφάλι σας ακτίνας θα σκορπίζει
κι ο διάκος με το θυμιατό θε να σας λιβανίζει!
..............................
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ (1882)
- ΚΑΤΑ ΚΑΛΟΓΗΡΩΝ
-----------------------------
Καλόγερος και διάβολος αδέλφια διδυμάρια
και σαν αδέλφια καρδιακά τηρούν δουλειά καθάρια.
Του Σατανά τα έργατα, δουλειές του καλογέρου,
και διαβολιές του άγιου, σκοτούρες του δευτέρου.
Του ενός τα τεχνουργήματα ο άλλος έχει δρόμο
και σ’ όσα κι αν εργάζονται, κοινόν κρατούν το νόμο.
Δεν βλέπεις πως σε όλα τους δεν θέλουν να χωρίζουν,
μόνε κι οι δυο απαράλλαχτα σαν κόρακες μαυρίζουν;
και σαν αδέλφια καρδιακά τηρούν δουλειά καθάρια.
Του Σατανά τα έργατα, δουλειές του καλογέρου,
και διαβολιές του άγιου, σκοτούρες του δευτέρου.
Του ενός τα τεχνουργήματα ο άλλος έχει δρόμο
και σ’ όσα κι αν εργάζονται, κοινόν κρατούν το νόμο.
Δεν βλέπεις πως σε όλα τους δεν θέλουν να χωρίζουν,
μόνε κι οι δυο απαράλλαχτα σαν κόρακες μαυρίζουν;
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΗΛΑΡΑΣ
- ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΝΔΡΙΑΝΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ
------------------------------
Πώς μας θωρείς ακίνητος;
πού τρέχει ο λογισμός σου;
Τάχα δεν βλέπεις την κλεψιά
που γίνετα εμπρός σου
και μέρα - μεσημέρι;
Γιατί τη πατερίτσα σου
δε σκώνεις με το χέρι,
να μας μετρήσεις τα πλευρά
από εχθρό ως φίλο,
και να μας λύσεις γέροντα,
τον αφαλό στο ξύλο;
Μπάρε μου , μπήξε μια φωνή
εμπρός σε τέτοιο χάλι
Απ' άκρη σ' άκρη χαλασμός!
Κλέβουν μικροί- μεγάλοι!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΟΚΟΣ (1921)
