Καλό μεσημέρι.

«Καλάθι του Νοικοκυριού» – «Κάρτα Αγοράς» – Τιμές ηλεκτρικού ρεύματος

Θέλω να σημειώσω ότι, ενώ διανύουμε την 15η εβδομάδα που εφαρμόζεται το «Καλάθι του Νοικοκυριού», οι τιμές στο 91% των προϊόντων που περιλαμβάνονται σε αυτό μειώνονται ή διατηρούνται σταθερές. Με βάση τους νέους τιμοκαταλόγους που γνωστοποίησαν στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων ολες οι αλυσίδες που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία αυτή, από το σύνολο 882 προϊόντων στο «Καλάθι» που είναι απολύτως συγκρίσιμα, στα 70 (ποσοστό 8%) η τιμή μειώθηκε, στα 734 (ποσοστό 83%) η τιμή παρέμεινε σταθερή και σε 78, (ποσοστό 9%) η τιμή αυξήθηκε.

Υπενθυμίζεται ότι στο δεύτερο δεκαπενθήμερο Φεβρουαρίου πρόκειται να μπει σε εφαρμογή η «Κάρτα αγορών», το «Market Pass», με την οποία θα χορηγείται στους καταναλωτές με χαμηλά, αλλά και μεσαία εισοδήματα, σε μια ιδιαίτερα αυξημένη και ενισχυμένη περίμετρο, το 10% του κόστους των βασικών τους αγορών, μέχρι βεβαίως ενός συγκεκριμένου ποσού, ανάλογα με τα εισοδηματικά τους κριτήρια και με τον αριθμό των μελών κάθε οικογένειας. Έτσι, για παράδειγμα, κάθε τετραμελής οικογένεια θα εισπράττει 52 ευρώ το μήνα.

Στο μεταξύ, τα στοιχεία του πανευρωπαϊκού δείκτη HEPI (Household Energy Price Index)  για τον Ιανουάριο δείχνουν ότι οι τιμές ρεύματος στα κυμαινόμενα τιμολόγια παραμένουν στη χώρα μας πιο κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Αποδεικνύεται, έτσι, ότι η πολιτική της Κυβέρνησης και στο θέμα αυτό συνεχίζει να παράγει αποτελέσματα για τους Έλληνες καταναλωτές. Η ουσιαστική στήριξη των καταναλωτών, η διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής, η ενεργειακή επάρκεια σε προσιτές τιμές, έχουν πάρει στον τόπο μας μόνιμα χαρακτηριστικά. Και η πολιτική αυτή -όπως έχει επανειλημμένα δεσμευτεί ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης- θα συνεχιστεί για όσο διάστημα διαρκεί η κρίση.

Φυσικά γνωρίζουμε, καταλαβαίνουμε, παρακολουθούμε ότι τα προβλήματα στην καθημερινότητα, όχι μόνο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά και στη χώρα μας από τις κρίσεις ακρίβειας, παραμένουν. Δεν έχουν λυθεί τελείως, δεν έχει μηδενιστεί το αποτύπωμα στις ζωές των ανθρώπων. Αλλά, είμαστε και θα παραμείνουμε σε καλό δρόμο, θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες. Οι πολιτικές μας βρίσκουν στόχο και βήμα βήμα πάμε καλύτερα. Με σχέδιο, με πραγματισμό, με επαγγελματισμό, με κοινωνική ευαισθησία και κυρίως πολιτικό ανθρωπισμό, είμαστε διαρκώς στο πλάι της κοινωνίας, θα συνεχίσουμε την προσπάθεια για όσο καιρό απαιτείται, για όσο καιρό χρειαστεί.

Ξεκίνησε το πρόγραμμα δημιουργίας χώρων φροντίδας βρεφών από 120  επιχειρήσεις

Ένα ακόμη σημαντικό πρόγραμμα για τη στήριξη των νέων ζευγαριών και ειδικότερα για την εναρμόνιση της επαγγελματικής με την οικογενειακή ζωή. Το πρόγραμμα αυτό μπήκε από χθες στις ράγες. Πρόκειται για πρόγραμμα που αφορά στη δημιουργία χώρων φροντίδας βρεφών, ηλικίας από 6 μηνών έως 2,5 ετών σε 120 μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις. Για το σκοπό αυτό άνοιξε η ειδική πλατφόρμα στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, στην οποία οι ενδιαφερόμενες επιχειρήσεις μπορούν να υποβάλουν τις αιτήσεις τους για τη συμμετοχή στο πρόγραμμα.

Σημειώνεται ότι το πρόγραμμα έρχεται σε συνέχεια μιας σειράς δράσεων που έχει αναλάβει η Πολιτεία για την κάλυψη των αναγκών της οικογένειας. Αυξήσαμε κατά 30.000 τα παιδιά που πάνε σε βρεφονηπιακούς σταθμούς τα τελευταία χρόνια. Διευρύναμε τις γονικές άδειες. Προχωρήσαμε στο πρόγραμμα «Νταντάδες της γειτονιάς». Και τώρα είναι η σειρά αυτού του προγράμματος,  της δημιουργίας 120 χώρων φροντίδας για μικρά παιδιά εργαζομένων σε ισάριθμες επιχειρήσεις. Όλες αυτές οι δράσεις, αλλά και αυτές που έρχονται, αυτές που θα συνεχίσουμε, στοχεύουν στην ενίσχυση των νέων οικογενειών και στην ενίσχυση της προσπάθειας για την αντιμετώπιση της δημογραφικής απειλής.

Καλλιτέχνες

Το Προεδρικό Διάταγμα 85/2022 αφορά αποκλειστικά και μόνο στο προσοντολόγιο του Δημοσίου, χωρίς να θίγει κανένα ισχύον δικαίωμα των καλλιτεχνών, και δεν αλλάζει τίποτα, σε σχέση με αυτά που ισχύουν στον τόπο μας και εδώ 20 χρόνια, άρα και επί της προηγούμενης διακυβέρνησης. Θα ήθελα να παραθέσω γεγονότα και στοιχεία πρώτα, ώστε αμέσως μετά να κάνουμε τις πολιτικές κρίσεις.

Πρώτα από όλα, να ξεκινήσω από το γεγονός ότι με τροπολογία τα όσα αφορούσαν τους καλλιτέχνες σε αυτό το Προεδρικό Διάταγμα έχουν ήδη αποσυρθεί, έχουν ήδη καταργηθεί. Άρα το βασικό αίτημα της απόσυρσης του σκέλους του Προεδρικού Διατάγματος που αφορούσε τους καλλιτέχνες έχει ήδη, με νόμο που ψήφισε η Κυβέρνηση, πραγματοποιηθεί.

Από εκεί και πέρα, επειδή συνεχίζει να διατηρείται μία ένταση, αμφιβολίες, αβεβαιότητες και μεγάλη σύγχυση, να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα:

Διατυπώνεται η άποψη ότι, όσο ίσχυε ακόμη το σκέλος που αφορούσε τους καλλιτέχνες στο Προεδρικό Διάταγμα πριν αυτό αποσυρθεί, οι καλλιτέχνες που έχουν παρακολουθήσει διάφορες καλλιτεχνικές σχολές με αντικείμενο την καλλιτεχνική εκπαίδευση κρατικές ή ιδιωτικές υποβιβάζονται με βάση το Προεδρικό Διάταγμα σε αποφοίτους λυκείου. Αυτό δεν ισχύει.

Η πραγματικότητα είναι ότι το Προεδρικό Διάταγμα δεν ασχολείται με ακαδημαϊκές διαβαθμίσεις, αυτό είναι αντικείμενο του Υπουργείου Παιδείας και του ΕΟΠΠΕΠ με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Το Προεδρικό Διάταγμα λέει ότι θέσεις της κατηγορίας ΔΕ με τις οποίες γίνονται διαγωνισμοί του ΑΣΕΠ είναι εκείνες για τις οποίες ως τυπικό προσόν διορισμού ή πρόσληψης ορίζεται το πτυχίο ή δίπλωμα ή απολυτήριος τίτλος δευτεροβάθμιας ή μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της ημεδαπής ή ισότιμος τίτλος της αλλοδαπής.

Με απλά λόγια δηλαδή το ότι μπορεί να υπάρχουν στους διαγωνισμούς ή να περιγράφεται στο Προεδρικό Διάταγμα κλάδος ΔΕ ηθοποιών διδασκάλων υποκριτικής, που υπάρχει τα τελευταία 20 χρόνια, από το 2003 και μετά, όπως υπάρχει και κλάδος ΔΕ Κυβερνητών Εμπορικού Ναυτικού, δεν σημαίνει ότι εξισώνεται ο τίτλος σπουδών του ηθοποιού ή της ειδικότητας του πλοιάρχου εμπορικού ναυτικού με το απολυτήριο Λυκείου. Ομοίως δεν σημαίνει ότι εξισώνεται για το κλάδο ΔΕ πληροφορικής, ΔΕ ξεναγών κ.τλ. με τους αποφοίτους Λυκείου. Και φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν μιλάμε -γιατί ακούγεται και αυτό, θα έρθω και παρακάτω- για μια κίνηση που στοχοποιεί τους καλλιτέχνες, αφού αυτά ισχύουν οριζόντια για όλους τους κλάδους.

Με τροπολογία έχει αποσυρθεί το σκέλος που αφορά τους καλλιτέχνες. Διατυπώνεται η άποψη από διάφορους ότι πρέπει να αποσυρθεί, να καταργηθεί στο σύνολό του το Προεδρικό Διάταγμα. Όμως το Προεδρικό Διάταγμα δεν αφορά μόνο καλλιτέχνες, αφορά γιατρούς, μηχανικούς, διοικητικούς, λογιστές, δημοσιογράφους, στελέχη πολιτιστικής διαχείρισης, γεωτεχνικούς, πολλές άλλες ειδικότητες. Πρόκειται για ένα Προεδρικό Διάταγμα -το λέω αυτό για εκείνους που λένε ότι πρέπει να καταργηθεί το Προεδρικό Διάταγμα- το οποίο κατάφερε να περιορίσει τους κλάδους από 2.500 σε περίπου 500, προχωρώντας σε έναν απαραίτητο, αναγκαίο εξορθολογισμό. Από πού και ως πού πρέπει να αποσυρθεί ολόκληρο το Προεδρικό Διάταγμα, που δεν αφορά μόνο καλλιτέχνες, όπως εμφανίζεται να ζητούν κάποιοι από αυτούς. Επίσης, αν καταργηθεί το Προεδρικό Διάταγμα, όπως δεσμεύτηκε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αν γίνει Πρωθυπουργός, αυτό είπε ότι θα πράξει αν κερδίσει τις εκλογές, αυτό θα επηρεάσει το σύνολο των προσλήψεων στο Δημόσιο, θα παγώσουν όλες οι προγραμματισμένες προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ για όλους τους κλάδους και για όλες τις ειδικότητες. Πάμε σε άλλα ζητήματα σημαντικά της υπόθεσης αυτής.

Να δούμε τι θέσεις αφορούσε το Προεδρικό Διάταγμα, ποιους αφορούσε δηλαδή, για ποιες προσλήψεις μιλούσε. Το Προεδρικό Διάταγμα αφορούσε για προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ στο Δημόσιο καλλιτεχνών που δεν θα διεκδικούσαν καλλιτεχνικές ιδιότητες. Οι θέσεις αυτές, οι περισσότερες από τις οποίες ήταν προσωποπαγείς τα τελευταία 20 χρόνια κυμαίνονται σε ένα αριθμό 100 -λιγότερες από 100- σε ένα σύνολο δημοσίων υπαλλήλων που είναι περί τις 750.000. Για να καταλαβαίνουμε γιατί μιλάμε. Επαναλαμβάνω, δεν αφορούν θέσεις καλλιτεχνικών ειδικοτήτων -θα πω για αυτές στη συνέχεια- είναι θέσεις που οι περισσότερες από αυτές ήταν προσωποπαγείς και ο αριθμός τους ήταν λιγότερες από 100 σε ένα σύνολο 750.000. Για αυτές τις θέσεις μιλούσε το Προεδρικό Διάταγμα στο σκέλος που αφορά τους καλλιτέχνες, έτσι κι αλλιώς -επαναλαμβάνω- έχει αποσυρθεί. Δηλαδή το Προεδρικό Διάταγμα δεν αφορά τον τρόπο που οι καλλιτέχνες προσλαμβάνονται σε κρατικές ορχήστρες, σε κρατικές σκηνές, στο Εθνικό Θέατρο, στο ΔΗΠΕΘΕ, σε άλλες δηλαδή δομές όπου ασκούν την καλλιτεχνική δραστηριότητα για την οποία έχουν παρακολουθήσει σχολές, έχουν πάρει κατάρτιση, έχουν εξελίξει την εκπαίδευσή τους. Για την πρόσληψη εκεί υπάρχουν συγκεκριμένες διαδικασίες εκτός ΑΣΕΠ. Συγκεκριμένα:

Το 2021 ψηφίστηκε ο Ν.4765/2021 με τίτλο «Εκσυγχρονισμός του συστήματος προσλήψεων στον δημόσιο τομέα και ενίσχυση του Ανώτατου  Συμβουλίου Επιλογής Προσωπικού (Α.Σ.Ε.Π.) και λοιπές διατάξεις». Είναι σαφές στο νόμο ότι οι καλλιτέχνες εξαιρούνται από τις κλασικές διαδικασίες ΑΣΕΠ. Επαναλαμβάνω, μέσω ΑΣΕΠ πηγαίνουν καλλιτέχνες που θέλουν να διεκδικήσουν θέσεις μη καλλιτεχνικές στο Δημόσιο, ως επί το πλείστον διοικητικές. Απόδειξη όλων των παραπάνω είναι ότι το Εθνικό Θέατρο στις 25/1/2023 -μετά δηλαδή το Προεδρικό Διάταγμα- έβγαλε για τους ηθοποιούς πρόσκληση, όπου η διαδικασία επιλογής προσδιορίζεται από άλλα κριτήρια, τελείως διαφορετικά από του ΑΣΕΠ και από αυτά που προσδιόριζε το Προεδρικό Διάταγμα. Επαναλαμβάνω, απόδειξη της αλήθειας των όσων ισχυριζόμαστε, ότι δηλαδή για αμιγώς καλλιτεχνικές θέσεις το Προεδρικό Διάταγμα δεν άλλαζε, δεν επηρέαζε, δεν καθόριζε τίποτα, είναι ότι μετά την έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος, διαγωνισμός, πρόσκληση του Εθνικού Θεάτρου για πρόσληψη ηθοποιών είχε τη δική του διαδικασία επιλογής, όπως και ισχύει για όλα τα παρεμφερή αυτά νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου.

Επίσης, καμία σχέση δεν έχει το Προεδρικό Διάταγμα με την διαδικασία αμοιβής και εξέλιξης των καλλιτεχνών σε ό,τι αφορά στην καλλιτεχνική τους δραστηριότητα και απασχόληση, σε κρατικές ορχήστρες, κρατικά θέατρα, ΔΗΠΕΘΕ κ.τλ.

Συγκεκριμένα, ο Ν.4354/2015 με τίτλο «Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες επείγουσες διατάξεις εφαρμογής της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» αποτυπώνει μεταξύ άλλων και τις προβλέψεις για το ενιαίο μισθολόγιο. Όμως, οι καλλιτέχνες εξαιρούνται, όπως αναφέρεται στο άρθρο 22 του νόμου, το οποίο στην παράγραφο 6 αναφέρει:

«6.α. Οι κάθε είδους αποδοχές του καλλιτεχνικού προσωπικού των νομικών προσώπων δημοσίου (Ν.Π.Δ.Δ.) και ιδιωτικού δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) καθορίζονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Οικονομικών και του εκάστοτε αρμόδιου Υπουργού.»

Δηλαδή, οι καλλιτέχνες στις κρατικές ορχήστρες, στο Εθνικό Θέατρο, σε κρατικές τέτοιες δομές, νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου, όπου απασχολούνται και προσλαμβάνονται, επαναλαμβάνω, με βάση την καλλιτεχνική τους εκπαίδευση και την καλλιτεχνική τους ιδιότητα, αμείβονταν και εξακολουθούν να αμείβονται εκτός ενιαίου μισθολογίου.

Με το ΠΔ 85/2022, συνεπώς, δεν καταργούνται ειδικές μισθολογικές και άλλες ρυθμίσεις που ίσχυαν για καλλιτέχνες. Επίσης, για την εξέλιξή τους, για διευθυντικές θέσεις ακολουθείται μια εντελώς διαφορετική διαδικασία από αυτή που προβλέπεται στο υπόλοιπο Δημόσιο και προφανώς ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί, μπορούν να τις διεκδικήσουν στους οργανισμούς αυτούς, όπως ίσχυε και μέχρι τώρα.

Μάλιστα επεκτείναμε το πεδίο εφαρμογής του νόμου που εξαιρούσε από το ενιαίο μισθολόγιο τους καλλιτέχνες και στους Ο.Τ.Α., έτσι ώστε και στα ΔΗΠΕΘΕ να μπορούν να αμείβονται με βάση τα όσα ίσχυαν και για τους συναδέλφους τους σε άλλες κρατικές δομές εκτός, δηλαδή, ενιαίου μισθολογίου.

Έρχομαι τώρα σε ένα άλλο ζήτημα που διατυπώνεται, αυτό της περιβόητης ισοτίμησης με ΤΕ. Είναι αλήθεια ότι υπήρξε μια ρύθμιση ισοτίμησης των σχολών αυτών, κρατικών ή ιδιωτικών μεταλυκειακής εκπαίδευσης των καλλιτεχνών από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τι αφορούσε όμως; Αφορούσε τίτλους σπουδών από ιδιωτικές και δημόσιες καλλιτεχνικές σχολές μόνο όσων είχαν αποφοιτήσει μέχρι το 2003. Και γιατί μέχρι το 2003; Γιατί εκεί στην ουσία έχουμε μια κατάργηση της φυσιογνωμίας των τεχνολογικών σχολών της χώρας μας όπως ήταν και μία αναβάθμιση του προγράμματος σπουδών που τους έχει φέρει στα σημερινά επίπεδα. Δεν υπήρξε, δηλαδή, η οποιαδήποτε κίνηση εξίσωσης των ανθρώπων που είχαν αποφοιτήσει από δημόσιες ή ιδιωτικές καλλιτεχνικές σχολές από το 2003 μέχρι το 2023. Η ρύθμιση της περιόδου ΣΥΡΙΖΑ περιελάμβανε το 2003 και σωστά γιατί τότε σταμάτησε η λειτουργία των σχολών τεχνολογικής εκπαίδευσης όπως την ξέραμε και έγιναν οι περισσότερες από αυτές τετραετούς φοίτησης.

Διατυπώνεται από τους καλλιτέχνες η απαίτηση, αυτόματα, αυτού του είδους οι καλλιτεχνικές σχολές, κρατικές ή ιδιωτικές στις οποίες σπουδάζουν, να αναβαθμιστούν και να γίνουν ΤΕ και όσοι έχουν αποφοιτήσει από αυτές να γίνουν ΤΕ με τη μία, έτσι ώστε να έχουν τα αντίστοιχα δικαιώματα σε διαγωνισμούς του Δημοσίου.

Αυτό, όμως, δεν μπορεί να γίνει από τη μία στιγμή στην άλλη, ούτε μπορεί να γίνει οριζόντια για όλους. Επαναλαμβάνω ότι στον κλάδο προσόντων 6 ΠΕ και ΤΕ είναι οι απόφοιτοι σχολών που έχουν μπει με εξετάσεις, που έχουν συγκεκριμένα προγράμματα σπουδών, που οι καθηγητές τους έχουν διδακτορικά, που πληρούν εν πάση περιπτώσει μια σειρά από προϋποθέσεις, οι οποίες είναι απαραίτητες για την αντιστοίχιση των προσόντων με τους τίτλους σπουδών όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό. Πώς μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη οριζόντια αυτό για όλες αυτού του είδους τις σχολές; Και πώς, αν γινόταν αυτό, θα μπορούσε να αρνηθεί το ίδιο δικαίωμα ή την ίδια επιδίωξη ή την ίδια αναβάθμιση οποιουδήποτε δημόσιου ή ιδιωτικού ΙΕΚ σε άλλη ειδικότητα η ελληνική Πολιτεία; Εδώ, λοιπόν, και από όσους παροτρύνουν, υιοθετούν αυτού του είδους τα αιτήματα άκριτα, υποκρύπτεται και μια τεράστια υποκρισία. Πώς θα αρνηθείς σε έναν που σπουδάζει λογιστική σε ένα δημόσιο ή ιδιωτικό ΙΕΚ να τον ισοβαθμήσεις με τον απόφοιτο της ΑΣΟΕΕ, του Πανεπιστημίου Πειραιά ή του Τμήματος Οικονομικού του ΕΚΠΑ, αν κάνεις το ίδιο για έναν αντίστοιχο που σπουδάζει σε μια καλλιτεχνική σχολή, δημόσια ή ιδιωτική, χωρίς τα κριτήρια της πανεπιστημιακής σχολής, εισαγωγής, προγράμματος σπουδών ή διδακτορικών προσόντων αυτών που διδάσκουν εκεί;

Ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε νέα νομοθετική πρωτοβουλία για να μην υπάρχουν αμφιβολίες όχι μόνο στους καλλιτέχνες, αλλά και στους φορείς του Δημοσίου. Για αυτό τον λόγο αυτό αποτυπώνεται πλέον και νομοθετικά όλα όσα είπα προηγουμένως.

Όπως, όμως, σε πολλά άλλα εκκρεμή και σοβαρά ζητήματα, που ταλαιπωρούν επί δεκαετίες τους πολίτες και που οξύνθηκαν την περίοδο 2015-2019 εξαιτίας της προκλητικής αδράνειας του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και στην καλλιτεχνική εκπαίδευση ο ΣΥΡΙΖΑ -δυστυχώς και εδώ- ισχυρίζεται σήμερα, κατόπιν εορτής, πως δήθεν «ήθελε», αλλά τελικά δεν πρόλαβε, στα 4,5 χρόνια που κυβερνούσε, να διευθετήσει την κατάσταση. Αυτό δεν εμποδίζει τον κ. Τσίπρα να βγαίνει σήμερα με περισσό θράσος, ως κήνσορας -και εδώ- και να εγκαλεί την Κυβέρνηση για όσα δεν έκανε ο ίδιος, για όσα δεν έκανε και η Υπουργός Πολιτισμού της Κυβέρνησής του, παρότι και η ίδια ήταν ηθοποιός.

Η πραγματικότητα είναι μια και μόνο μια: Η Κυβέρνησή μας αναγνωρίζει τις στρεβλώσεις, την αδράνεια της Πολιτείας στο θέμα αυτό και σε μια ειλικρινή προσπάθεια εκτόνωσης της έντασης στο χώρο του πολιτισμού, προχώρησε την περασμένη εβδομάδα σε  νομοθετικές παρεμβάσεις και μια πολιτική δέσμευση αντί της ατολμίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Τις επαναλαμβάνουμε:

1) εξαιρέσαμε ρητά, όπως ζητούσαν οι καλλιτέχνες, τους καλλιτέχνες από τις προβλέψεις του ΠΔ 85/2022 σε ό,τι αφορά στις προσλήψεις τους και την αμοιβή τους από το δημόσιο,

2) εξαιρέσαμε από το ΑΣΕΠ και το ενιαίο μισθολόγιο τις προσλήψεις ηθοποιών από Δήμους -επεκτείναμε δηλαδή το πεδίο εφαρμογής- ΔΗΠΕΘΕ και λοιπούς φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης, ώστε να αμείβονται καλύτερα βάσει σωστής διαδικασίας,

3) δεσμευτήκαμε, διά του Πρωθυπουργού, ότι η Κυβέρνηση θα κοιτάξει το ζήτημα της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, θα δημιουργήσει ανώτατες δημόσιες σπουδές παραστατικών τεχνών. Αυτό, όμως, δεν γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτό είναι κάτι που καμία Κυβέρνηση δεν έχει κάνει έως τώρα. Και για να πραγματοποιήσουμε, να το μελετήσουμε σωστά, να γίνει σωστά, σεβόμενοι τις απαιτήσεις που υπάρχουν σε όλο αυτό το χώρο, συστήσαμε τρεις αρμόδιες διυπουργικές ομάδες εργασίας με τη συμμετοχή και όλων των κρατικών σχολών παραστατικών τεχνών για να κάνουν τις σχετικές εισηγήσεις. Οι ομάδες θα αρχίζουν να συνεδριάζουν, νομίζω την Παρασκευή θα είναι η πρώτη τους συνεδρίαση.

Με τις παρεμβάσεις αυτές απαντώνται όλα τα αιτήματα που έθεσαν αρχικά οι καλλιτέχνες, ενώ τίθενται οι βάσεις για την επίλυση, επιτέλους, χρόνιων ζητημάτων που αφορούν την εκπαίδευσή τους. Αντιλαμβανόμαστε τις αντιδράσεις, σεβόμαστε τις διαμαρτυρίες, αλλά θέλουμε να καλέσουμε όλους όσους διαμαρτύρονται, να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου με καλή πίστη για να πάμε όλοι μαζί βήματα μπροστά σε ένα εξαιρετικά σημαντικό και ευαίσθητο ζήτημα.

Ο κ. Τσίπρας, ο οποίος γενικώς αξίζει Όσκαρ πολιτικής υποκρισίας, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η τέχνη είναι αυτοσκοπός και συνιστά μεγάλη ευτέλεια να την υποβιβάζει σε μέσο ταπεινών αντιπολιτευτικών εντυπώσεων.

Η Κυβέρνηση ήταν, είναι και θα παραμείνει πρόθυμη να διαλεχθεί, ανοικτά και ανυπόκριτα, με όλες τις κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες, πόσο μάλλον με τους καλλιτέχνες. Δεν βάζουμε κανέναν απέναντί μας. Δεν έχουμε απέναντί μας τους καλλιτέχνες και τον πολιτισμό. Άλλωστε, όλη μας η συμπεριφορά και η οικονομική στήριξη στον τομέα του πολιτισμού, κατά τη διάρκεια της πρώτης αυτής τετραετίας, αποδεικνύει αυτά που λέω. Το κλίμα όξυνσης και έντασης δεν προάγει τη λύση, περισσότερο συντηρεί το πρόβλημα. Αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε τις ανησυχίες, πολύ περισσότερο αναγνωρίζουμε και σεβόμαστε τη διαχρονική προσφορά του καλλιτεχνικού κόσμου στην Ελλάδα και στον ελληνικό πολιτισμό. Είμαστε εδώ για να βελτιώσουμε την κατάσταση έμπρακτα, όπως άλλωστε αποδείξαμε καθόλη τη διάρκεια και αυτής της περιόδου, αλλά και με τη γενικότερη συμπεριφορά μας απέναντι στον πολιτισμό, σε αυτή την πρώτη τετραετία της διακυβέρνησής μας. Όμως, η Κυβέρνηση μιλά με γεγονότα, μιλά με στοιχεία. Αν κάτι από αυτά που λέμε είναι ψέματα, να έρθει κάποιος να το υποστηρίξει και να μας το αποδείξει. Αν κάτι από αυτά που λέμε δεν είναι ακριβές, δεν έχει γίνει κατανοητό, να έρθει να το συζητήσουμε και να το επεξηγήσουμε περισσότερο. Αν όμως τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει, αν τα όσα λέμε είναι η απόλυτη αλήθεια, όπως αυτή τεκμηριώνεται από τους νόμους που ψηφίσαμε και που ισχύουν, από όσα ίσχυαν όλο το προηγούμενο διάστημα, από όλα όσα έχουμε υποσχεθεί, δεσμευτεί και υλοποιούμε, τότε δικαιούμαστε να έχουμε δεύτερες σκέψεις ότι όλη αυτή η κατάσταση ενδεχομένως εκκινεί από σκοπιμότητες τελείως διαφορετικές, από αυτές που θα έπρεπε να έχουν όσοι επιθυμούν να λυθεί το πρόβλημα, να διαλυθούν οι συγχύσεις και να προχωρήσουμε μπροστά.

Τροπολογία

Ψηφίστηκε χθες με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ η διάταξη  που δεν επιτρέπει την ανακήρυξη εγκληματικών οργανώσεων ως κομμάτων που μετέχουν στις εθνικές εκλογές. Η ρύθμιση αυτή ψηφίστηκε γιατί η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ αντιλήφθηκαν ότι σε ζητήματα ύψιστης εθνικής ευθύνης πρέπει να παραμερίζονται και διαφορές και διαφορετικές οπτικές και πάντως σίγουρα σκοπιμότητες. Η ρύθμιση δεν ήλθε ούτε ξαφνικά, ούτε σε νομικό κενό, αλλά ως επιστέγασμα μιας συνολικής μακρόχρονης προσπάθειας της Πολιτείας να διασφαλίσει και να εγγυηθεί τη Δημοκρατία. Στόχος της νέας διάταξης είναι να θέσει τις προϋποθέσεις, ώστε εγκληματικές οργανώσεις να μην ανακηρύσσονται  από τον ‘Άρειο Πάγο ως κόμματα και να μη συμμετέχουν στις εκλογές με το μανδύα πολιτικού κόμματος. Η διάταξη σε καμιά περίπτωση δεν εισέρχεται σε κυνήγι αναζήτησης και κρίσης της ιδεολογίας των κομμάτων, πράγμα που απάδει προς τα πολιτικά μας ήθη και την παράδοσή μας.

Η Δημοκρατία όμως, επαναλαμβάνω, παρότι πολίτευμα ανοχής και ελευθερίας, δεν πρέπει να είναι θεσμικά αφελής. Η αφέλεια και η έλλειψη προνοητικότητας έχουμε διδαχθεί και από το πρόσφατο παρελθόν ότι πληρώνονται πολύ ακριβά στην παγκόσμια πολιτική ιστορία. Η Δημοκρατία δεν είναι Πολίτευμα άνευ προϋποθέσεων, από τη φύση της και την ιστορία της, και αυτό οφείλουν να το συνειδητοποιήσουν όλοι. Ως Κυβέρνηση αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε την ιστορική, πολιτική και θεσμική συνείδηση να προστατεύσουμε το Πολίτευμά μας: συνταγματικά και αποτελεσματικά. Και αυτό κάνουμε.

Ενώ η  Κυβέρνηση, από τον περασμένο Νοέμβριο, ενημέρωσε τα κόμματα για την κατάρτιση της τροπολογίας, επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή συναίνεση,  ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε να θέτει προσχήματα, επέμενε να κατασκευάζει λόγους και να ανακαλύπτει αιτίες προκειμένου να είναι απών και από αυτή τη μεγάλη θεσμική στιγμή. Τα όσα ο ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε, θα άνοιγαν την κερκόπορτα για τον αποκλεισμό και άλλων κομμάτων και την ανακήρυξη της διάταξης ως αντισυνταγματική. Θα οδηγούσαν, δηλαδή, στον κίνδυνο που ισχυριζόταν ότι ήθελε να αποτρέψει. Επιπλέον, εάν υιοθετείτο μια τέτοια  πρόταση, τότε η ρύθμιση είναι βέβαιο ότι θα κρινόταν αντισυνταγματική, θα κατέπεφτε αμέσως και θα είχαμε την κάθοδο στις εκλογές τέτοιων μορφωμάτων με συνταγματική βούλα. Κάτι που θα είχε οδυνηρές συνέπειες. Ύστερα από περίπου 3 μήνες, μόλις χθες ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στη Βουλή και κατέθεσε την πρότασή του. Από μόνο του αυτό αποδεικνύει τη σκοπιμότητα και την έλλειψη βούλησης για ουσιαστική συναίνεση και αντιμετώπιση του προβλήματος.

Η Κυβέρνηση έδειξε από την πρώτη στιγμή συναινετική διάθεση και ήταν ανοιχτή -όπως έμπρακτα το απέδειξε- στην υιοθέτηση δημιουργικών προτάσεων από την Αντιπολίτευση και στην υιοθέτηση προτάσεων και από την Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, απαιτούσε την αποσύνδεση της διάταξης από το άρθρο 29 του Συντάγματος για τη συνολικότερη δράση του κόμματος. Αξίωση την οποία απέρριψε ο Υπουργός Εσωτερικών, τονίζοντας ότι η σύνδεση αυτή ήταν απαραίτητη για τη συνταγματική θωράκιση της διάταξης.

Με όσα υποστήριξαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο κ. Τσίπρας και οι βουλευτές του κόμματός του, αλλά και με την απόφασή τους να μην ψηφίσουν τελικά τη ρύθμιση απέδειξαν ότι δεν ήθελαν να γίνει κανένα βήμα, απέδειξαν ουσιαστικά ότι δεν ήθελαν καμία ρύθμιση που να κόβει πραγματικά, αποτελεσματικά και ουσιαστικά το δρόμο προς τη Βουλή εγκληματικών οργανώσεων.

Ο κ. Τσίπρας είναι κατά συρροήν απών από τις μεγάλες προκλήσεις και εντός και εκτός Κοινοβουλίου. Γιατί το παρών του μεταφράζεται και πάλι σε απών. Ο κ. Τσίπρας δεν κατανοεί ότι είμαστε υπεύθυνοι όχι μόνο για ό,τι πράττουμε, αλλά και για ό,τι παραλείπουμε να πράξουμε. Και η απουσία του δε μπορεί να κρυφτεί, όπως ο ίδιος επιδιώκει, πίσω από θεωρητικές αναλύσεις και περισπούδαστους δεκάρικους λόγους.

Την ώρα αυτή -που η θεσμική και ιστορική ευθύνη επιβάλλει αρραγές μέτωπο για τη ριζική αντιμετώπιση των εγκληματικών οργανώσεων που εμφανίζονται σαν κόμματα- συνεχίζει να κρύβεται πίσω από ανιστόρητους ισχυρισμούς και δικολαβικά τερτίπια, ώστε να δικαιολογήσει ότι αποτελεί και πάλι μια εξαίρεση. Άλλωστε, αυτοί που δεν έβρισκαν τάχα αίθουσα για να δικάσουν την Χρυσή Αυγή, αυτοί που έλεγαν υπαινικτικά ότι «Στη Βουλή δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι» προκειμένου να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο, αυτοί εφαρμόζουν κατά γράμμα το εγχειρίδιο του τραμπισμού για να προκαλέσουν κοινοβουλευτική και γενικότερη πολιτική αρρυθμία, και στο Πολίτευμα και στην κοινωνία, δεν δικαιούνται να παριστάνουν τους τιμητές στη Νέα Δημοκρατία, γιατί θυμίζω ότι η Νέα Δημοκρατία είναι που θαρραλέα ξεσκέπασε και οδήγησε στο εδώλιο την Χρυσή Αυγή. Η Νέα Δημοκρατία είναι που μάχεται έμπρακτα, από συστάσεώς της, κάθε έκφανση της ακροδεξιάς. Η υπευθυνότητα του καθενός μετριέται με πράξεις, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και χθες ήταν μια ευκαιρία να μιλήσουν όλοι με πράξεις. Για αυτό και η Ιστορία στους απόντες επιφυλάσσει περιφρόνηση και κατάκριση, κυρίως σε σημαντικά, κορυφαία γεγονότα της κοινοβουλευτικής μας λειτουργίας.

Ευχαριστώ πολύ και παρακαλώ για τις ερωτήσεις σας.

Β. ΣΑΜΑΡΑ: Κύριε Εκπρόσωπε, η μεταγραφή του κ. Καρανικόλα σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία έχει στραμμένη την προσοχή της και στα στελέχη του ΚΙΝΑΛ; Και σημαίνει αυτό κάτι και για τις προθέσεις σας για μετά τις εκλογές;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα ανοιχτό, πολυσυλλεκτικό κόμμα, στο οποίο μπορούν να βρουν έκφραση πολίτες που συμμερίζονται τις απόψεις και τις αντιλήψεις μας για τον προσανατολισμό της χώρας.

Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Περιγράψατε μία κατάσταση στα θέματα των καλλιτεχνών, που λίγο-πολύ είναι όλα ρόδινα. Αυτή την ώρα κλείνουν πάνω από ενάμιση μήνα κινητοποιήσεων, θέατρα τελούν υπό κατάληψη, καθηγητές του Εθνικού Θεάτρου παραιτήθηκαν διαμαρτυρόμενοι και βλέπουμε στο πλευρό τους να κινητοποιούνται και καλλιτέχνες πολύ προβεβλημένοι, υπεράνω αντιπολιτευτικής υποψίας. Εσείς που αποδίδετε τις τεράστιες κινητοποιήσεις; Θεωρείτε ότι είναι υποκινούμενοι; Δεν αναγνωρίζετε άλλα αιτήματά τους;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Μίλησα με γεγονότα. Οι καλλιτέχνες, μάς ζήτησαν να αποσύρουμε από το Προεδρικό Διάταγμα κάτι που αφορούσε τις προσλήψεις τους στο Δημόσιο. Το αποσύραμε. Δεν ξέρω αν υπάρχει σύγχυση ότι αυτό το Προεδρικό Διάταγμα άλλαζε κάτι σε ό,τι αφορούσε τις προσλήψεις τους για κατεξοχήν καλλιτεχνικά επαγγέλματα. Αν υπάρχει αυτή η σύγχυση κάνουν λάθος. Απλά, κάνουν λάθος. Ο τρόπος με τον οποίο προσλαμβάνονται στις κρατικές ορχήστρες, στα κρατικά θέατρα, στα ΔΗΠΕΘΕ δεν έχει καμία σχέση με διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Επίσης, δεν έχει καμία σχέση το Προεδρικό Διάταγμα με τον τρόπο με τον οποίο αμείβονται. Δεν ξέρω αν δεν το γνωρίζουν ή αν επιμένουν να μην το γνωρίζουν. Ή αν δεν έχει γίνει εκτεταμένη συζήτηση στους κόλπους τους για όλο αυτό. Πάντως, δεν έχει να κάνει σε τίποτε το Προεδρικό Διάταγμα με αυτή την ιστορία. Επίσης, το Προεδρικό Διάταγμα δεν υποβιβάζει τα προσόντα τους. Οι καλλιτέχνες που έχουν αυτή την μεταλυκειακή εκπαίδευση μπορούν με βάση το σύστημα που έχουμε διαμορφώσει, να εγγράφονται στο τρίτο εξάμηνο ανωτάτων σχολών, αντιστοίχων αν υπάρχουν ή παρεμφερών, όπως συμβαίνει και για άλλες ειδικότητες. Επαναλαμβάνω, αμείβονται εκτός Ενιαίου Μισθολογίου. Δεν μιλάμε για κάποια μισθολογική τους υποβάθμιση σε σχέση με ό,τι ίσχυε. Αντίθετα, εμείς διευρύναμε το πεδίο εφαρμογής για να μπορούν να αμείβονται εκτός Ενιαίου Μισθολογίου και στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Εάν το αίτημα είναι με ένα άρθρο και έναν νόμο, η μεταλυκειακή τους εκπαίδευση σε κρατικές ιδιωτικές σχολές, αντίστοιχα, δηλαδή, κρατικά ή ιδιωτικά Ι.Ε.Κ. να γίνουν τεχνολογικής ή πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει. Έχουν άδικο εάν αυτό είναι το αίτημά τους. Δεν μπορεί να γίνει μια σχολή τριετούς φοίτησης, χωρίς διαδικασίες επιλογής και χωρίς καθηγητές που έχουν διδακτορικό, ανώτατη σχολή από τη μία στιγμή στην άλλη. Βεβαίως, πρέπει να αντιστοιχηθούν οι καλλιτεχνικές ιδιότητες, να δούμε την ανωτατοποίηση των σπουδών τους, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μέσα από μελέτη, από ένα συγκεκριμένο και οργανωμένο σχέδιο, στον χρόνο που επιβάλλεται και που απαιτείται και με διαδικασίες που η Κυβέρνηση έχει ξεκινήσει. Αυτό, λοιπόν, που λέω -και το λέω πάρα πολύ έντιμα- είναι ότι προφανώς και εμείς δεν θέλουμε απέναντι μας τους καλλιτέχνες. Δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε με τους καλλιτέχνες. Άλλωστε, είναι αυτή η Κυβέρνηση που έχει ενισχύσει τον πολιτισμό και τον σύγχρονο πολιτισμό και συνολικότερα τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Πολιτισμού κατά πολλά παραπάνω εκατομμύρια σε σχέση με το τι είχε γίνει στο παρελθόν. Μιλάμε με γεγονότα και με αλήθειες. Αν κάτι δεν έχει εξηγηθεί καλά, είμαστε εδώ να το εξηγήσουμε. Αν κάτι πρέπει να εξηγηθεί ακόμη περισσότερο σε πιο συγκεκριμένους κλάδους, είμαστε εδώ για να το κάνουμε. Αν κάτι από όλα αυτά που λέμε είναι ψέματα, να έρθουν να μας το αποδείξουν. Αν τίποτε από όλα αυτά, όμως, δεν ισχύει, δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι η επιδίωξη αυτής της συνεχιζόμενης έντασης, ενδεχομένως έχει και άλλα ελατήρια. Επαναλαμβάνω και πάλι: Δεν βάζουμε κανέναν απέναντί μας. Είπα και σήμερα και δεν είναι η πρώτη φορά που η Κυβέρνηση το κάνει, συγκεκριμένα πράγματα. Αμφισβητεί κανείς ότι αυτά που λέμε είναι αλήθεια; Αμφισβητεί κανείς ότι δεν έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο κάποιος προσλαμβάνεται σε μια κρατική ορχήστρα ή αμείβεται σε μια κρατική σκηνή ή σε ένα ΔΗΠΕΘΕ; Υποβαθμίζεται κάπως; Αυτό από πού προκύπτει; Αμφισβητεί κανείς ότι δεν μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη μία ιδιωτική ή δημόσια σχολή μεταλυκειακής εκπαίδευσης να γίνει Α.Ε.Ι., όπως ορισμένοι εμφανίζονται να ζητούν; Και πώς θα το αρνηθείς αυτό στα υπόλοιπα ΙΕΚ για παράδειγμα, αν το κάνεις μόνο για εκεί; Λέμε κάτι ψέματα, κάτι υπερβολικό; Προσβάλλουμε κανέναν, υποβιβάζουμε κάποιον; Αν υπάρχουν συγκεκριμένα επιχειρήματα που μπορούν να μας τεθούν προς την κατεύθυνση αυτή να τα ακούσουμε, αλλά δεν υπάρχουν. Ή αμφισβητεί κανείς ότι το Προεδρικό Διάταγμα αφορούσε προσλήψεις στο Δημόσιο που δεν αφορούσαν καλλιτεχνικό έργο, αλλά, κυρίως, διοικητικές θέσεις ή προσωποπαγείς θέσεις, όπως αυτές που προκηρύσσονται τα τελευταία 20 χρόνια; Αντί, λοιπόν, για τις γενικές συζητήσεις και τα μακροσκελή κείμενα, που διάφοροι διαβάζουν, επικαλούνται, κατηγορούν, να κάνουμε μία συζήτηση επί της ουσίας. Όσο αποφεύγουν αυτή την συζήτηση επί της ουσίας ή όσο δεν υπάρχει μια αποδόμηση αυτών των επιχειρημάτων με πολύ μεγάλο σεβασμό στον καλλιτεχνικό κόσμο, στις ευαισθησίες του, στην προσφορά στον ελληνικό πολιτισμό, δικαιούμαστε να πιστεύουμε ότι ενδεχομένως υπάρχουν και κάποια άλλα ελατήρια, που δεν θέλω να πιστέψω ότι εκφράζουν το σύνολο των καλλιτεχνών που διαμαρτύρονται. Πιστεύω ότι, κυρίως, πρόκειται περί σύγχυσης και παρεξήγησης, που η Κυβέρνηση, χωρίς καμία διάθεση να κουνάει το δάχτυλο σε κανέναν ή καμία διάθεση νικητών και χαμένων, είναι εδώ για να  κάνει τη σχετική συζήτηση.

Γ. ΣΚΙΤΖΗ: Κύριε Εκπρόσωπε, μένοντας στο θέμα, που καταλαβαίνουμε όλοι -και από την εισαγωγή σας-  ότι απασχολεί, προφανώς, την Κυβέρνηση, εντόνως. Μιλάτε για ενδεχόμενα πολιτικά ελατήρια. Άρα, ξεκάθαρα, βλέπετε πολιτική υποκίνηση πίσω από τις κινητοποιήσεις αυτές των καλλιτεχνών, οι οποίες εντείνονται; Και δεύτερον, εδώ, ενδεχομένως να υπάρχει, όπως λέτε, μια σύγχυση. Τι γίνεται ακριβώς; Υπάρχει ενδεχόμενο συνάντησης με την ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού για να ξεκαθαριστούν αυτά τα θέματα ή ακόμα και με τον ίδιο τον Πρωθυπουργό;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Πρώτα απ’ όλα δεν μίλησα για πολιτικά ελατήρια, ούτε κομματικά ελατήρια, ούτε υποκίνηση. Λέω, ότι εδώ τρία πράγματα ισχύουν. Ή υπάρχει μια σύγχυση και δεν έχουν εξηγηθεί καλά αυτά τα πράγματα, οπότε είμαστε εδώ να τα εξηγήσουμε- σήμερα έκανα μια προσπάθεια πολύ συγκεκριμένη- ή λέμε ψέματα. Να βγει κάποιος να μας πει ότι αυτά που λέτε είναι ψέματα. Δεν είναι έτσι. Ή υπάρχουν άλλα ελατήρια για τη συνεχιζόμενη αυτή ένταση. Δεν ξέρω τι είναι. Ούτε πιστεύω ότι είναι αυτή η πιθανότερη αιτία. Πιστεύω ότι, κυρίως, επικρατεί μια σύγχυση και είμαστε εδώ για να τη διαλύσουμε. Αλλά, για να είμαστε ειλικρινείς τρία πράγματα συμβαίνουν. Ή λέμε ψέματα και να έρθει κάποιος να μας πει ότι λέμε ψέματα. Ή δεν έχουν γίνει πλήρως κατανοητά αυτά που λέμε. Ότι για παράδειγμα αυτός ο διαγωνισμός δεν αφορούσε καλλιτεχνικές ειδικότητες. Δεν είχε να κάνει με τι εκπαίδευση είχε πάρει ο καθένας. Αφορούσε διοικητικές θέσεις. Και ότι δεν μπορεί μέσα σε μια νύχτα τριετείς ή διετείς σχολές, ιδιωτικές ή κρατικές, ανεξαρτήτως της ποιότητας της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης που κάνουν να γίνουν Ανώτατες Σχολές. Δεν γίνεται αυτό.  Αν κάτι απ’ αυτό είναι παράλογο, αν είναι ψέματα, αν υποβαθμίζεται σε σχέση με το παρελθόν, να έρθουν να μας πουν με συγκεκριμένα στοιχεία ότι ήταν. Αν τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ισχύει, προφανώς κάτι άλλο υπάρχει. Τώρα, το ότι υπάρχει μια προσπάθεια χειραγώγησης από την πλευρά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αυτό είναι χωρίς αμφιβολία. Δεν θέλω να δεχτώ ότι οι καλλιτέχνες στον τόπο μας είναι χειραγωγούμενοι, για όνομα του Θεού.

Γ. ΜΠΑΣΚΑΚΗΣ: Σε ένα άλλο θέμα. Ο κ. Μπογδάνος, δήλωσε πρόσφατα στο «Attica TV» ότι ο κ. Καρατζαφέρης τον προέτρεψε να στηρίξει την Κυβέρνηση στην πρόταση δυσπιστίας, προκειμένου να δρομολογηθεί η επιστροφή του στην Νέα Δημοκρατία. Με δεδομένο ότι σήμερα παλιοί συνεργάτες του κ. Καρατζαφέρη βρίσκονται σε καίρια πόστα στην Κυβέρνηση, θα μπορούσε να υπάρξει οποιαδήποτε συνεργασία με τον κ. Καρατζαφέρη, είτε εντός ψηφοδελτίων της Νέας Δημοκρατίας, είτε εκτός; Και μια δεύτερη ερώτηση. Η Κυβέρνηση θεωρεί ότι ο κ. Καρατζαφέρης εκφράζει δυνάμεις εντός ή εκτός του συνταγματικού τόξου;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Δεν υπάρχει καμία συζήτηση συνεργασίας με τον κ. Μπογδάνο ή με τον κ. Καρατζαφέρη σε κανένα επίπεδο.

ΑΝΤ. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ: Χθες, είχαμε την ομαδική παραίτηση των καθηγητών στο Εθνικό Θέατρο. Υπάρχει μια σύγχυση γενικότερα. Κάποιοι λένε ότι οι συμβάσεις τους είχαν λήξει, άρα, λοιπόν, ήταν κάτι που έγινε για λόγους εντυπωσιασμού, θα μπορούσαμε να πούμε. Κάποιοι άλλοι, όμως, λένε ότι δεν έγινε αυτό και ότι είναι στο πλαίσιο μιας τακτικής που ακολουθείται και θα υπήρξε ανανέωση, την οποία φυσικά την αρνήθηκαν, εφόσον παραιτήθηκαν. Τι ακριβώς συμβαίνει με τους καθηγητές αυτούς και το καθεστώς που θα υπάρχει από εδώ και στο εξής στο Εθνικό;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Να πω, κατ’ αρχάς, ότι είναι μια εξέλιξη δυσάρεστη, η οποία εντάσσεται σε όλο το πλαίσιο που είπα προηγουμένως και νομίζω ότι είναι μια περιττή ένταση. Θέλω να πιστεύω ότι βασίζεται στη σύγχυση, εκτός αν εκτιμούν -επαναλαμβάνω- ότι τα όσα λέμε είναι ψέματα και δεν θέλω να πιστέψω ότι υπάρχει οτιδήποτε άλλο. Τώρα, για τα υπόλοιπα, μπείτε στο «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», δείτε τις συμβάσεις, κάνετε τη διασταύρωση και θα πάρετε τις απαντήσεις σας.

ΜΗΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Χθες, σε ρεπορτάζ το «Politico» περιέγραψε την Κυβέρνηση λίγο-πολύ ως εντολοδόχο της Σαουδικής Αραβίας. Ο κ. Αυγενάκης δεν διέψευσε τις επαφές για το Μουντιάλ του 2030 και τη σχετική πρόταση που μεταφέρεται. Έχετε να δώσετε εξηγήσεις για τις σχέσεις της Κυβέρνησης με τη Σαουδική Αραβία; Είμαστε μπροστά σε ένα νέο Qatar Gate;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Όχι, δεν είμαστε σε ένα Qatar Gate.

ΜΗΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Όχι, δεν έχετε να δώσετε εξηγήσεις ή δεν είμαστε μπροστά σε ένα Qatar Gate.

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Το δημοσίευμα του «Politico» ήταν γεμάτο ανακρίβειες. Υπάρχει μια θεωρητική συζήτηση ανοιχτή, αλλά τίποτα συγκεκριμένο και, εν πάση περιπτώσει, έτοιμο να ανακοινωθεί. Οτιδήποτε, όμως, κι αν υπάρξει, είναι πολύ μακριά από αυτά που περιέγραφε το «Politico» στο δημοσίευμά του. Νομίζω ότι και ο κ. Αυγενάκης, με ανάρτηση και με δήλωσή του, αποκατέστησε την πραγματικότητα.

ΑΝΤ. ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ: Πριν από λίγο, είπατε, αναφορικά με την ψήφιση της τροπολογίας, ότι αντιλήφθηκαν Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ ότι σε μεγάλες στιγμές κάνουν στην άκρη τις όποιες αντιπαλότητες, τις όποιες διαφωνίες. Αυτό μπορεί να ερμηνευτεί και ως μια τύπου γέφυρα για μετεκλογική συνεργασία ή ήταν μια στιγμιαία αποτύπωση;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Για να είμαι απολύτως καθαρός και να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, είχε αναφορά στη χθεσινή στάση ευθύνης της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Αυτό και τίποτε άλλο.

Γ. ΣΚΙΤΖΗ: Ο κ. Τσίπρας δήλωσε, πριν από λίγο από τις Βρυξέλλες, ότι το καθεστώς Μητσοτάκη αποτελεί κεντρικό θέμα συζήτησης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Κατηγορεί την Κυβέρνηση για υποκρισία. Σας καταλογίζει ότι, όπως λέει, έχετε απομακρύνει τη χώρα από την Ευρώπη και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Τι απαντάτε;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μας έχουν συνηθίσει σε μια τακτική κατασυκοφάντησης της χώρας στο εξωτερικό και όταν είναι στην Ελλάδα και όταν είναι στο εξωτερικό. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Να πρωτοθυμηθεί την περίπτωση της μικρής Μαρίας, να πρωτοθυμηθεί την υιοθέτηση κατηγοριών κατά του Λιμενικού και των Σωμάτων Ασφαλείας στη χώρα μας; Τώρα, από εκεί και πέρα, σε ό,τι αφορά την άποψη των ευρωπαϊκών θεσμών για την ελληνική Κυβέρνηση, τον προτρέπουμε να δει σειρά αποφάσεων και τα αποτελέσματα που οι αποφάσεις αυτές παράγουν για τη ροή των χρηματοδοτικών εργαλείων προς την Ελλάδα, για την αποτύπωση των επιδόσεων της χώρας σε ό,τι αφορά τις εξαγωγές, τις επενδύσεις, τη μείωση του χρέους, για την αναβάθμιση της χώρας σε δείκτες αντίληψης της κοινωνίας για τη διαφθορά και δεικτών Index του Economist και μια σειρά από άλλα τέτοιου είδους γεγονότα.

ΜΗΝ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κύριε Εκπρόσωπε, πάνω σε αυτό, πριν από λίγες ημέρες στη συνάντησή της με τον κ. Γεραπετρίτη, η κυρία Jourová ανήρτησε πως στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι δημοσιογράφοι πρέπει να προστατεύονται από υποκλοπές και να εξασφαλίζεται η ελευθερία του Τύπου. Επίσης, είδαμε την Έκθεση του Παρατηρητηρίου Ελευθερίας του Τύπου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που έφερε την Ελλάδα πρώτη σε νομικές επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων και Μέσων Ενημέρωσης. Στο δημοσίευμα του «Economist» που, εάν δεν κάνω λάθος, και στελέχη σας αναφέρθηκαν, γίνονται συγκεκριμένες αναφορές για τα σκάνδαλα υποκλοπών και της ελευθερίας του Τύπου και 15 Φεβρουαρίου έχουμε στην Ευρωβουλή συζήτηση για τη διάβρωση του Κράτους Δικαίου στην Ελλάδα, το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών και την ελευθερία του Τύπου. Συνάδει αυτή η κατάσταση, αυτά τα γεγονότα, με αυτό που λέτε, για την εικόνα των ευρωπαϊκών θεσμών, για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα, σας προβληματίζει καθόλου;

Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ: Απολύτως συνάδει. Κατ’ αρχήν, όπως πολύ σωστά είπατε, κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει με την κυρία Jourová ότι στην Ευρώπη πρέπει να προστατεύονται οι δημοσιογράφοι από τις παράνομες παρακολουθήσεις. Ποιος διαφωνεί με αυτό; Κανείς. Και εδώ στη χώρα μας έχουμε πάρει και σειρά πρωτοβουλιών, νομίζω πρώτοι απ’ όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, σε ό,τι αφορά τα κακόβουλα λογισμικά, αποκαθιστώντας και διάφορα περίεργα που έκανε η προηγούμενη Κυβέρνηση, μια εβδομάδα πριν τις προηγούμενες εκλογές.

Δεύτερον, οποιοσδήποτε μιλάει για ζητήματα ελευθερίας του Τύπου στην Ελλάδα, αγγίζει τα όρια του σουρεαλισμού, νομίζω το έχουμε αναδείξει αυτό πάρα πολλές φορές, οι περισσότεροι βασίζονται σε Εκθέσεις κάποιων οργανώσεων που βάζουν τις δικτατορίες πάνω από τη χώρα μας. Η Ελλάδα είναι ένα ισχυρό Κράτος Δικαίου. Όπου εντοπίζονται αδυναμίες και λάθη, δεν κρύβονται κάτω από το χαλί, αντιθέτως με θεσμικό τρόπο, μέσα από τη Δικαιοσύνη και με ουσιαστικές παρεμβάσεις, διορθώνονται. Και αυτό ακριβώς, αντανακλά -παρά τις παρατηρήσεις που σωστά λέτε-  αυτό επισημαίνει και ο «Economist» στην άνοδο της χώρας μας, σε σχέση με το 2019, κατά δεκαπέντε θέσεις στο δείκτη Δημοκρατίας.

Σας ευχαριστώ.