Το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ, είναι ένα δημιούργημα του 21ου αιώνα, που προσπαθεί να κρατήσει το παραδοσιακό "Κέντρο", ενώ δεν θέλει να κάνει αυτοκριτική.
Προσπαθεί να ξεχαστούν πρόσφατα γεγονότα που μας ταλανίζουν, σπέρνοντας μια αίσθηση ελπίδας για αυτά που θα έρθουν.
Στην θέση τους, και εγώ το ίδιο θα έκανα, αλλά αρκούν?
Θέλει να τραβήξει μια "γραμμή λήθης" και να πεί ότι "Ο γέγονε, γέγονε! Τώρα, είμαστε κάτι άλλο και σας καλώ να πάμε μαζί στην νέα πορεία".
Πιστευτό? Ειλικρινές? Μονόδρομος? Ε, σίγουρα ναι!
Ο Κεντρώος χώρος, παραμένει ανεκμετάλlευτος και ιδεολογικά, παραμένει θολός, όσο θολά παραμένουν πάντα τα "μεσαία" ιδεολογικά σχήματα. Πολύ πιο καθαρά εμφανίζονται τα "άκρα" που σε κάθε περίπτωση δεν διεκδικούν μαζική προσέλευση, πράγμα τίμιο και ειλικρινές.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, θα πώ ότι εξακολουθεί να παραπαίει ανάμεσα στις δύο κατηγορίες - του άκρου και του μαζικού - πράγμα που αποτελεί και το μεγαλύτερο ιδεολογικό και πρακτικό του λάθος. Θα περίμενα να επέλεγε την αναμόρφωση Κοινωνικά και Ιδεολογικά της Ελληνικής Κοινωνίας, πρίν ζητήσει την ρεβάνς των ποσοστών στις κάλπες.
Δεν το έκανε και σήμερα, είναι δέσμιος του αίολου 35% που ζητά ξανά την εξουσία και υψηλά ποσοστά "Τώρα"! Πολύ αργά να κάνει πίσω, φοβάται ότι το ποσοστό αυτό, θα κουραστεί να παίζει τον ρόλο του θεατή σε μια αναγκαία - πλην όμως - άνευ εμφανούς δόξης πορεία του κόμματος.
Αυτό το "35%", ζητάει να πάρει το κύπελλο και να δοξαστεί η επιλογή του! Θέλει άμεσα αποτελέσματα και τα θέλει τώρα! Μοιραία, ο ΣΥΡΙΖΑ πελαγοδρομεί, σε ένα παιγνίδι ποιότητας και ποσότητας, διεκδικώντας και τα δύο ταυτόχρονα! Όλοι οι υπόλοιποι πολιτικοί παίκτες, είναι τουλάχιστον πιο ρεαλιστές...
Η ΝΔ υπόσχεται λύση βασικών προβλημάτων και επενδύσεις.
Το ΚΚΕ: να αναγνώσουμε πρώτα το Κομουνιστικό μανιφέστο, να το κατανοήσουμε, να δώσουμε εξετάσεις, να περάσουμε και μετά... Ε, θα ξεκινήσουμε σιγά-σιγά να οργανώνουμε την Επανάσταση. Ανέφικτο μεν, αλλά τουλάχιστον ξεκάθαρο.
Για την ακροδεξιά, δεν θα ασχοληθώ καν. Βαθύτατα συμπλεγματική, εξακολουθεί να στηρίζει τον αντίλογό της στους "κακούς". Την ΕΕ, τους μετανάστες... Εύκολοι στόχοι, γι΄αυτό και το φαινόμενο "Χρυσή αυγή" δεν θα επαναληφθεί.
Που μένουμε τελικά? Ο καθένας μόνος του!
Μετατρεπόμαστε στον κεντρικό ήρωα απο τους "Αχαρνής" του Αριστοφάνη και είμαστε όλοι ένας Δικαιόπολις που αγνοεί την εξουσία, προκειμένου να επιζήσει.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, δεν είναι και λάθος...
