του Λεωνίδα
Κουμάκη, μέλους του ΙΗΑ
Ο Ρ.Τ.
Ερντογάν ντυμένος με την προβιά του καλοκάθαγου αρνιού υποδέχθηκε στις 13
Μαρτίου 2022 και τον Έλληνα πρωθυπουργό στην Κωνσταντινούπολη.
Μετά
την θερμή υποδοχή του αρχηγού του (μέχρι και πέρσι) Ισραηλινού «κράτους
τρομοκρατίας», την διπλωματική καταδίωξη του «δολοφόνου Σίσι» και των «δολοφόνων
του Τζαμάλ Κασόγκι» για άφεση αμαρτιών, τους εναγκαλισμούς με αυτούς που «ενισχύουν
τους Γκιουλενιστές», αυτούς που «είναι εχθροί» τους στην Λιβύη και αυτούς που
επέτρεψαν στον αρχιμαφιόζο Πεκέρ «να κελαηδάει», τις συνεχείς διπλωματικές
προσπάθειες σε ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Γαλλία και Χαλιφά Χαφτάρ, να ξεχάσουν όλες
τις υβριστικές του επιθέσεις εναντίον τους, ήρθε επιτέλους και η σειρά να
υποδυθεί τον «ειρηνοποιό» και να απευθύνει πρόσκληση σε εκείνον που μόλις πριν
ένα χρόνο δεν ήθελε να συναντήσει αηδιασμένος, επειδή (δήθεν) ”προκαλούσε την
Τουρκία”.
Ο
πόλεμος στην Ουκρανία και η εξέλιξη της υπενθυμίζει επικίνδυνα σε όλους τους
παντουρκιστές τις εφιαλτικές ομοιότητες με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και
την συνεχιζόμενη κατοχή Κυπριακού εδάφους.
Το «σήμα κινδύνου» εξέπεμψε μια ανάρτηση του Τούρκου
καθηγητή Mehmet Efe Caman ο οποίος ζει
στον Καναδά. Η ανάρτηση που έκανε στο twitter, σχολιάζοντας την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ξεσήκωσε
σάλο:
«Αγαπητοί Τούρκοι, πότε θα δείτε την αλήθεια ότι δηλαδή η
Τουρκία ελέγχει το 37% περίπου της Κυπριακής Δημοκρατίας και άρα βρίσκεται
ακριβώς στην ίδια θέση της Ρωσίας σαν εισβολέας, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο;»
Όλοι οι παντουρκιστές ξεσηκώθηκαν αναστατωμένοι για την επικίνδυνη
αυτή σύγκριση. Πολλοί, μεταξύ των οποίων και εγχώριοι «ειδήμονες», απεφάνθηκαν
ότι η Τουρκική επέμβαση ήταν «νόμιμη» γιατί η Τουρκία ήταν εγγυήτρια δύναμη.
Ξέχασαν βέβαια σκοπίμως, ότι η «εγγύηση»
αφορούσε την προστασία της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι την διάλυση της, ούτε φυσικά την μετατροπή της σε παράδεισο της μαφίας, των ναρκωτικών και της
παρανομίας!
Ο
τρόμος των παντουρκιστών για
ενδεχόμενη ενεργοποίηση στέρεων παραλληλισμών (ο
Έλληνας ΥΠΕΞ απέδειξε την ικανότητα του να τους στριμώχνει διπλωματικά με
εξαιρετικά πειστικό τρόπο), οδήγησε
εσπευσμένα τον Ρ. Τ. Ερντογάν στην ενδυμασία του ειρηνοποιού και στην υποδοχή
”πρωτοφανούς φιλικότητας” που επιφυλάχτηκε στον Έλληνα πρωθυπουργό.
Όλα
αυτά βέβαια, μέχρι να περάσει αυτή η κρίσιμη περίοδος, οπότε θα επανέλθει και
πάλι στους καθημερινούς, γνωστούς παραλογισμούς αποστρατικοποίησης ελληνικών
νησιών ώστε να είναι εύκολο το έργο της καραδοκούσας στα Μικρασιατικά παράλια
τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου, στις φαντασιώσεις για ”γαλάζια πατρίδα”,
”σύνορα της καρδιάς” και πολλά άλλα πράσινα άλογα...
