Αρκετά. Εδώ και αρκετά χρόνια η μοναδική δουλειά μας ήταν η «διαμαρτυρία του καναπέ» μας , άντε και καμιά διαφωνία στο καφενείο.
Υπομείναμε στωϊκότατα την
υφαρπαγή της δουλειάς μας, της περιουσίας μας, της σύνταξής μας, της αξιοπρέπειάς
μας, επι της ουσίας χωρίς διαμαρτυρία.
Ο χρόνος όμως ολοκληρώνεται και οσο και να τρενάρει η Κυβέρνηση του ΤΣΙΠΡΑ την παραμονή της στην εξουσία, το καυτό μπαλάκι
είναι πλέον στα χέρια μας.
Διλήμματα έχει ο καθένας μας πολλά
και αμφιταλαντεύσεις άλλες τόσες. Εμείς, το μόνο που ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε, είναι επιτέλους
να σοβαρευτούμε, να μην ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΤΟΥΜΕ πάλι και με χαρτί και μολύβι να γράψουμε
τι μας έκαναν οι μεν, τι δεν μας έκαναν,
τι έπρεπε να κάνουν, πως εντέλει
διαχειρίστηκαν την εντολή που τους δώσαμε,ξεκινώντας από την Οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία, την Ασφάλεια-
Κοινωνική και Εθνική- και μάλιστα χωρίς
να υπολογίζουμε τις ελεημοσύνες των επιδομάτων. Αυτά δεν πρέπει να μας εξαπατούν
καθώς μας εχουν γδύσει στην κυριολεξία με την υπερφορολόγιση, άμεση και έμμεση.
Κανόνας δικός μας μετά τον
προσωπικό αυτό υπολογισμό ενός εκάστου
εξ ημών περί των «επι τόπου», δηλαδή περί όσων είναι στο γκουβέρνο με τον ένα ή άλλο τρόπο, αλλά και όσων ήταν και
ξανα-εμφανίζονται, να μην κάνουμε τις κωλοτούμπες που εκείνοι έκαναν και κάνουν.
Θυμάστε θαρρώ οι περισσότεροι που ουσιαστικά ενδιαφέρεστε και παρακολουθείτε τις δηλώσεις,
μια φράση κάποιου στο Κοινοβούλιο την οποία δεν τολμά να ξεστομίσει κανένας σοβαρός
άνθρωπος στον συνάνθρωπό του, σεβόμενος πρώτα τον εαυτό του και μετά τους άλλους
. Η περιβόητη αυτή φράση του «καμένου» απευθυνόμενου στην αντιπολίτευση: «..και
τώρα εσείς στα τέσσερα». Προσωπικά
αισθάνθηκα την μεγαλύτερη ντροπή της ζωής μου. Υπουργός να χρησιμοποιεί
εντός Κοινοβουλίου εκφράσεις χαμαιτυπίου!! Φοβούμαι δε ότι μάλλον απευθυνόταν προς όλους μας.
Αυτή την «ποιότητα» της πολιτικής την απεχθάνομαι και θεωρώ πως δεν υπάρχει κανένας λογικός 'Ελλην πολίτης
που να μην αισθάνθηκε το ίδιο με εμένα.
ΟΧΙ…Δεν ξεχνάω στο λογαριασμό μου κανέναν και μάλιστα
από πολύ παλιά. Και μπορεί να είμαι μικρός ακόμη - μόλις
67 Μαϊων, ή μάλλον.. Νοεμβρίων- αλλά δεν έχω ξεχάσει τίποτα από τα 14
χρόνια μου όταν άρχισα να αντιλαμβάνομαι
τι σημαίνει Πολιτική, Λαϊκισμός, τι σημαίνει Αξιοπρέπεια -το πρώτο αγαθό μετά
την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ- τα οποία πρέπει να ΚΑΤΑΚΤΑ κάθε πολίτης της χώρας δείχνοντας
σεβασμό και ΑΠΑΙΤΩΝΤΑΣ τον, αντίστοιχα.\
Φοβούμαι όμως πως μας γονάτισαν «στα τέσσερα» οι
τελευταίοι Κυβερνώντες, αφού λύγισαν τις αντιστάσεις μας οι προηγούμενοι. Το να
τους κάνουμε το χατήρι, να πάρουμε αυτή τη στάση, με κάνει προσωπικά να προτιμώ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ.
Οι επιλογές οι προσωπικές όμως δεν σταματούν στα όσα
μέχρι τώρα ανέφερα. Κανένας δεν θα αποσπάσει την ΨΗΦΟ μου αν πρώτα δεν τον «ξεσκονίσω με το δικό μου κόσκινο».
Κανένας με «αμαρτωλό»
παρελθόν «Βολευτής» δεν θα τύχει της
προτίμησής μου και της ψήφου μου.
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗΣ
https://twitter.com/mgvavour/status/1084805799526961153