Οι εσωκομματικές εκλογές στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έθεσαν τον πολιτικό πήχυ σε άλλο επίπεδο ύψους.
Οι άψογες διαδικασίες μέχρι την επανεκλογή Ανδρουλάκη χαροποίησαν πολλούς, προβλημάτισαν άλλους και μεγένθυναν το ανύπαρκτο πολιτικό ανάστημα κάποιων.
Έγιναν αφετηρία αλλαγής του πολιτικού σκηνικού και το αφήγημα της Ν.Δ. έχει πάει “περίπατο”.
Οι τριακόσιες χιλιάδες μέλη τα οποία ψήφισαν την πρώτη Κυριακή, δεν είναι ούτε λίγα ούτε πολλά.
Αυτή η προσέλευση έχει δύο “αναγνώσεις”:
- η πρώτη είναι οτι το κόμμα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει ερείσματα στην κοινωνία ικανά ως βάση και η δεύτερη
-ότι για να μεγαλώσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ ως κόμμα πρέπει να ξεφύγει από την Ιστορία του και να πείσει το 50% των ψηφοφόρων που απείχαν των Εθνικών Εκλογών πως είναι σύγχρονο και ικανό ν’ ανταπεξέλθει στις σημερινές προκλήσεις τόσο τις εσωτερικές, όσο και τις εξωτερικές.
Οι ψηφοφόροι σήμερα στην πλειονότητά τους είναι Α-ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΙ.
Θα ψηφίσουν όποιο κόμμα καλύψει τις ανάγκες και λύσει τα προβλήματα τους στην Οικονομία, την Υγεία, την Παιδεία, την Ασφάλεια, διορθώσει το έγκλημα της τεκνοθεσίας ομοφυλοφίλων και τους κάνει ξανά υπερήφανους Εθνικά.
Η Κυβέρνηση έχει χάσει κάθε αξιοπιστία και βασίζεται στην επικοινωνία (ως ικανότητα του Πρωθυπουργού) εξαιρετικά ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ όμως για όσα βιώνει σήμερα ο Ελληνας Πολίτης.
Για τους λόγους αυτούς μεγαλύτερο πρόβλημα έχει το Κυβερνών Κόμμα από τον αποσυντεθειμένο πλέον οριστικά συριζα καθώς η επερχόμενη πτώση της Ν.Δ. απο “ψηλά” θα προκαλέσει όχι μόνο πολλούς “τραυματισμούς” αλλά και πολλά, πολλά “άλλα”.
Ο θυμόσοφος Λαός ξέρει ΚΑΙ να ψηφίζει ΚΑΙ να επαινεί και -πολύ καλά- ΝΑ ΤΙΜΩΡΕΙ.
Το ψέμα και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα και τερτίπια ξεγυμνώνονται μπροστά στην Καθημερινότητα.
Ι.Γ.Β.
