Θα περάσει,Αδέλφια..
Και η ζωή μας άλλαξε.Απότομα,σκληρά,ΑΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΑ.
Και απομονωθήκαμε.Λες και πριν δεν είμαστε απομονωμένοι,επικοινωνώντας μέσω των socialmedia.Tώρα, απομονωθήκαμε αλλιώς.
Και μέσα στο σπίτι έχουμε παρέα.Τον λένε Φόβο.Αυτόν που πάλεψα μια ζωή,να μην με κυριεύσει στα πολύ δύσκολα.Και τον νικούσα.
Μόνο που τώρα,δεν μπορώ να ελέγξω την μοίρα μου.Δεν ξέρω πώς να το κάνω.Δεν έχω τρόπο,δεν έχω «όπλο» να παλέψω.Είμαι άοπλη,εξαρτώμενη απόλυτα από την αξιόπιστη Επιστήμη.Ομως όσα χρόνια πάλευα,έμαθα καλά ένα πράγμα:ΛΥΣΗ υπάρχει για όλα.Αρκεί να την δεις.Και να αποδεχτείς την σκληρότητα της πραγματικότητας,όταν δεν μπορείς να την αποφύγεις.
Ισως λοιπόν,να αυξηθούν οι απώλειές μας.Ισως πατήσουμε την «νάρκη»,άλλωστε αν ξέραμε ΠΟΥ ακριβώς είναι οι νάρκες,οι εκβάσεις των πολέμων θα ήταν αλλιώς.Ισως λοιπόν αύριο,πατήσω την νάρκη.Ισως και όχι.Να η πρώτη αχτίδα…ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΟΧΙ…
Ισως βγούμε από όλο αυτό,όλοι παρόντες.Δεν είναι απίθανο.Οι πιθανότητες είναι πολλές. Η Επιστήμη τρέχει,της χρειάζεται απλά χρόνος. Τρέχει όμως πολύ γρήγορα.Και σε λίγο,θα έχουμε νέα.Αν βρούμε την δύναμη και το κουράγιο ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ και ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ να μας περιγελά ενώ κάθεται απέναντί μας στο σαλόνι,θα έχουμε κάνει ένα γενναίο βήμα προς την Ελπίδα.
Τίποτα δεν χάθηκε.Ο,τι χαθεί ,θα το ξαναφτιάξουμε.Αν χρειαστεί,θα κλάψουμε και θα πονέσουμε πολύ.Μαθημένοι είμαστε.Ισως και ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ.
Θα περάσει κι αυτό..το μόνο σίγουρο.Οσο και να κρατήσει θα περάσει.Και η Ελληνική Φύση , ο Ηλιος θα μας ζεστάνει ξανά….
ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΔΕΛΦΙΑ…..