Η ΑΤΟΜΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΣΚΟΤΑΔΙΣΤΙΚΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ
Γράφει ο Κώστας Λάμπος
«Πρέπει να χτίσουμε μια νέα συμμαχία. Δεν έχει μείνει κανείς για να του απευθύνουμε αιτήματα.
Είμαστε εμείς αυτοί που περιμένουμε και πρέπει να δημιουργήσουμε αυτό που ζητάμε»
Άντζελα Ντέιβις[1]
1. ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΚΟΥΦΙΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ 2019 ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ ΓΝΩΣΗ
Μας μάθανε να πορευόμαστε σε λάθος δρόμο, να προσευχόμαστε σε κάποιον ανύπαρκτο Γιαχβέ ή Μεσσία, Αλλάχ ή Μωάμεθ, Θεό ή Ιησού και να ευχόμαστε μοιρολατρικά ο ένας υγεία και ευτυχία στον άλλον και να ζητάμε όσα δικαιούμαστε από τον κάθε φορά καινούργιο χρόνο. Κι εμείς άκριτα ακολουθούμε ως ποίμνια σκοταδιστικούς μύθους και ως λόχοι φονικές ιδεολογίες, νόμους άδικους και εξουσιαστικές συμμορίες, χωρίς ποτέ να κοπιάσουμε να βρούμε των δεινών μας και των καταστροφικών πολέμων τις πραγματικές αιτίες.
Κι όμως είναι τόσο απλό να σκεφτούμε ποια πράγματα μας ενώνουν και ποια μας χωρίζουν. Μας ενώνει η ανάγκη της επιβίωσης και της καθολικής ευημερίας, του αμοιβαίου σεβασμού, της ισότητας, της ειρήνης και της ελευθερίας, που παράγουν και αναπαράγουν πολιτισμό και ευτυχία.
Ενώ μας χωρίζουν μοναχά η ατομική ιδιοκτησία και οι θρησκείες που η κάθε μια ξεχωριστά και όλες μαζί μας εκμεταλλεύονται, μας καταπιέζουν και μας οδηγούν ως άτομα, ως κοινωνικές τάξεις και ως έθνη σε ανταγωνισμούς, σε ανισότητες, σε ταξικούς εμφύλιους και σε ‘ιερούς’ καταστροφικούς τοπικούς και παγκόσμιους πολέμους που σκορπάνε δυστυχία στο 99% του παγκόσμιου πληθυσμού και επιβάλλουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα του 1%.
Αυτή την παράλογη και παράνομη ανισότητα που καταγράφει την υποταγή του 99%, στο οποίο ανήκουμε όλοι όσοι αποτελούμε τις εξαρτημένες δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού, στο 1% που το αποτελούν οι ελάχιστοι παράνομοι ιδιοκτήτες/εξουσιαστές των μέσων παραγωγής και διανομής του παγκόσμιου πλούτου, οφείλουμε να την ανατρέψουμε, καταργώντας, με την δύναμη, την θέληση και την πνευματική και ηθική ανωτερότητα του 99%, την ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής και την εξουσία τους πάνω στους ανθρώπους, στις κοινωνίες και στην ανθρωπότητα.
Με την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής και την εγκαθίδρυση σχέσεων κοινωνικής ισότητας στα πλαίσια της Άμεσης Δημοκρατίας θα μαραθούν σταδιακά όλες οι θρησκευτικές και εξουσιαστικές ιδεολογίες και ο ανθρώπινος πολιτισμός θα παίρνει σταδιακά διαστάσεις ενός οικουμενικού ουμανισμού, χωρίς ανισότητες και ανταγωνισμούς, χωρίς αφεντικά και δούλους. Να αποφασίσουμε τώρα, από αντικείμενο, να γίνουμε το υποκείμενο της ανθρώπινης ιστορίας.