Ευάγγελος Βενιζέλος:εν Χανίοις δηλώσεις | Συνεδρίαση Πολιτικής Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης

Χανιά, 15.5.2022



Δηλώσεις Ευάγγελου Βενιζέλου από το Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων, στο πλαίσιο της συνεδρίασης της Πολιτικής Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που πραγματοποιείται στα Χανιά



Ευ. Βενιζέλος: Είμαι προσκεκλημένος της κας Μπακογιάννη, που είναι επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, για να μετάσχω ως εισηγητής σε μια από τις συνεδριάσεις της Πολιτικής Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης που φυσικά θα έχει ως κεντρικό αντικείμενο τον πόλεμο στην Ουκρανία και την ανατροπή των έως τώρα δεδομένων, διότι έχουμε μπει σε ένα νέο κεφάλαιο της Ιστορίας. Είναι σημαντικό και το Συμβούλιο της Ευρώπης, που είναι θεματοφύλακας των αξιών της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας, να δώσει πολύ μεγάλη έμφαση στο ζήτημα αυτό, ιδίως μετά την αποχώρηση της Ρωσίας και την εκ μέρους της καταγγελία της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που είναι μια πολύ μεγάλη υποχώρηση ως προς την προστασία των Δικαιωμάτων και των Ρώσων πολιτών, αλλά και όσων πολιτών άλλων χωρών βρίσκονται στην πραγματική δικαιοδοσία των ρωσικών αρχών και δυνάμεων.



Δημοσιογράφος: Κύριε Πρόεδρε σε σχέση με την ένταξη της Φινλανδίας και τη Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και ότι αυτό σημαίνει για την Ευρώπη και γενικότερα για την ασφάλεια της περιοχής τι σχόλιο έχετε να κάνετε;

Ευ. Βενιζέλος: Η δραματική πρωτοβουλία του Βλάντιμιρ Πούτιν να ξεκινήσει αυτόν τον πόλεμο στην Ουκρανία λειτουργεί ως επιταχυντής πολλών εξελίξεων. Μια από τις εξελίξεις που επιταχύνεται είναι η διεύρυνση του ΝΑΤΟ. Παραδοσιακά ουδέτερες χώρες αποφασίζουν, νιώθοντας ανασφάλεια, νιώθοντας απειλούμενες, να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ. Και νομίζω ότι αυτή είναι μια πράξη άμυνας, στην οποία θα συμπράξει και η Βορειοατλαντική Συμμαχία, διότι πρέπει να προσφέρει αίσθημα ασφάλειας και πραγματική υποδομή ασφάλειας στους πολίτες αυτών των χωρών. Αυτό δεν σημαίνει απειλή κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Δεν απειλείται η Ρωσική Ομοσπονδία, δεν έχει έλλειμμα ασφάλειας. Δυστυχώς, αυτή είναι που έχει εισβάλει στην Ουκρανία και απειλεί με τη χρήση πυρηνικών όπλων. Με πάρα πολύ μεγάλη ευκολία. Με εντυπωσιακή ευκολία, απρόσμενη για την εποχή μας, ο Βλάντιμιρ Πούτιν έθεσε από την πρώτη σχεδόν μέρα του πολέμου, ζήτημα πυρηνικών όπλων. Αυτό αλλάζει ριζικά όλα τα δεδομένα.



Δημοσιογράφος: Πιστεύετε ότι θα σταματήσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν ;

Ευ. Βενιζέλος: Δεν νομίζω, δυστυχώς. Πρέπει να διαμορφωθεί ένας αρκετά σαφής συσχετισμός επί του εδάφους. Άλλωστε, αυτή τη στιγμή διεξάγεται ένας πόλεμος προφανής που αφορά την Ουκρανία, την αξιοπρέπεια, την κυριαρχία, την εδαφική της ακεραιότητα. Αυτή είναι που θα κρίνει. Από την άλλη μεριά, υπάρχει ένα πρόβλημα φιλελεύθερης δημοκρατίας, ισορροπίας δυνάμεων, παγκόσμιας και περιφερειακής σταθερότητας και ειρήνης. Αυτά όλα έχουν δυστυχώς διαταραχθεί. Άρα, βεβαίως, πρέπει να πάμε το ταχύτερο στην αποκατάσταση της ειρήνης και πάντως σε μια κατάσταση μη πολέμου ή έστω ψυχρού και όχι θερμού πολέμου, αλλά για να επιτευχθεί αυτό, καλώς ή κακώς, το λέω με πολύ μεγάλη μου λύπη, πρέπει να έχουν διαμορφωθεί εμφανείς συσχετισμοί δυνάμεων που θα εξαναγκάζουν σε κάτι τέτοιο. Και αυτό η Δύση το ξέρει. Και όταν λέω Δύση εννοώ αυτό που εκπροσωπεί τις αξίες μας, γιατί και εμείς πιστεύουμε ως χώρα σε κάποιες αξίες οι οποίες τελικά αφορούν τους πολίτες και το πεπρωμένο τους.



Δημοσιογράφος: Μιλήσατε για μια νέα εποχή. Σε αυτή τη νέα εποχή η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει σε συγκεκριμένες ενέργειες. Θέλουμε ένα σχόλιο για τις ενέργειες αυτές και ποια πιστεύετε ότι θα πρέπει να είναι από εδώ και στο εξής η στάση της κυβέρνησης αναφορικά με τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής -βάζω και στην εξίσωση και την Τουρκία.

Ευ. Βενιζέλος : Η κυβέρνηση, ανεξαρτήτως κόμματος, είναι κυβέρνηση μιας χώρας που είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, του ΝΑΤΟ από το 1952. Είναι μια σαφώς δυτική χώρα και υπερασπιζόμαστε την εθνική μας κυριαρχία και τα εθνικά μας συμφέροντα, όταν είμαστε καθαροί και δεν έχουμε αμφιθυμίες και αμφιταλαντεύσεις. Η Τουρκία προσπαθεί να αναδείξει τον ρόλο της και γεωγραφικά παίζει έναν πολύ σημαντικό ρόλο γιατί εκτίθεται σε κινδύνους, από την άλλη μεριά, βεβαίως, πάντα πρέπει να αποδεικνύει ότι είναι συνεπής σύμμαχος του ΝΑΤΟ, ότι είναι μια χώρα που ανήκει εντέλει στη Δύση. Εμείς όμως πρέπει να έχουμε συνείδηση ότι η γεωπολιτική αξία της Ελλάδας αναβαθμίζεται επίσης. Άλλωστε η Ελλάδα ιδρύθηκε ως ανεξάρτητο κράτος με το επιχείρημα ότι σε συνδυασμό με την τότε παρακμάζουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία μπορεί να λειτουργήσει πολύ αποτελεσματικά ή έστω πιο αποτελεσματικά ως ανάχωμα σε σχέση με την παντοτινή επιδίωξη της Ρωσίας, ανεξαρτήτως καθεστώτος και εποχής, να πλησιάσει στις λεγόμενες θερμές θάλασσες.

Δημοσιογράφος: Η αμυντική συνεργασία που υπογράφεται μεταξύ της Ελλάδας και των ΗΠΑ δέχτηκε κριτική από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Ένα σχόλιο.

Ευ. Βενιζέλος : Η εμβάθυνση της ελληνοαμερικανικής εταιρικής σχέσης, που είναι μια σχέση αμυντική , είναι προϊόν όλων των κυβερνήσεων. Και η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, έκανε βήματα προς την κατεύθυνση αυτή. Και η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Μπορεί να υπάρχει μια συγκυριακή ρητορεία γύρω από τα θέματα αυτά, αλλά νομίζω ότι με ευρύτατη συναίνεση το ελληνικό πολιτικό σύστημα και η ελληνική κοινωνία θέλει αυτή τη σχέση, τη στρατηγική εταιρική σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς να ξεχνάμε βεβαίως, ότι είμαστε μια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

https://evenizelos.gr/mme/statementsgr/454-statements2022/6641-diloseis-ev-venizelou-koinovouleftiki-synelefsi-tou-symvouliou-tis-evropis-xania.html

Γεωργιούπολη Χανίων- 16.5.2022

Δηλώσεις Ευάγγελου Βενιζέλου απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων στο περιθώριο της συνεδρίασης της Πολιτικής Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά

Δημοσιογράφος: Μια εκτίμηση για τους στόχους, για τα πρώτα συμπεράσματα της Συνόδου, ποια είναι η εικόνα που έχετε αυτή τη στιγμή.

Ευ. Βενιζέλος: Είναι πολύ σημαντικό και για την Ελλάδα, για την Κρήτη, τα Χανιά, αλλά και για τον ίδιο τον θεσμό του Συμβουλίου της Ευρώπης, το γεγονός ότι εν μέσω πολέμου, διεξάγεται εδώ, αυτή η πολύ κρίσιμη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση είναι ένα πάρα πολύ ισχυρό forum κοινοβουλευτικής διπλωματίας και μπορεί να βοηθήσει ώστε η Ευρώπη, ως πολιτική οντότητα, να αντιληφθεί ποιες είναι οι προτεραιότητες τώρα μετά τη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας και τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Δημοσιογράφος: Πώς μπορούν να αξιοποιηθούν τα συμπεράσματα από την Συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής του Συμβουλίου της Ευρώπης;

Ευ. Βενιζέλος: Ούτως ή άλλως, πρέπει αυτή τη στιγμή να αντιληφθεί η Ευρώπη ως ήπειρος, ως ιστορική οντότητα, γιατί εδώ δεν μιλάμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο αλλά για την ευρύτερη Ευρώπη, ότι πρέπει να αντιμετωπίσει τη Ρωσική πρόκληση ακριβώς όπως είναι χωρίς να την εξωραΐζει, γιατί δυστυχώς ζούμε το πρώτο θερμό επεισόδιο που μπορεί να εξελιχθεί σε Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ταυτόχρονα ζούμε υγειονομική κρίση που δεν έχει τελειώσει με την πανδημία, ενεργειακή κρίση, επισιτιστική κρίση, ζούμε το φαινόμενο του πληθωρισμού και αρχίζουν να υπάρχουν φαινόμενα ύφεσης. Τέτοια συρροή κρίσεων είχαμε πάρα πολλές δεκαετίες να ζήσουμε. Αυτό αφορά όλον τον κόσμο, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη αλλά αφορά ιδιαιτέρως την Ελλάδα, η οποία έχει τις γνωστές διαρθρωτικές αδυναμίες. Άρα, χρειάζεται υπευθυνότητα, διορατικότητα, δεν μπορούμε να κινούμαστε συγκυριακά, δεν μπορούμε να κινούμαστε ρητορικά. Πρέπει να είμαστε σοβαροί, να είμαστε ενωμένοι και βεβαίως να είμαστε υπεύθυνοι στις τοποθετήσεις μας, γιατί εδώ δεν μιλάμε μεταξύ μας, μιλάμε με τη νέα πραγματικότητα στον κόσμο.

Δημοσιογράφος: Μήπως έχει αργήσει η Ευρώπη να κάνει μια οργανωμένη ειρηνευτική παρέμβαση σε ότι αφορά τον πόλεμο;

Δημοσιογράφος: Φαίνεται να μιλούν περισσότεροι για τον πόλεμο παρά για την ειρήνη.

Ευ. Βενιζέλος: Δεν έχει αργήσει, δεν έχει δυνατότητες. Είχε προσπαθήσει να μην ξεσπάσει ο πόλεμος, να μη γίνει η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας, αλλά ήταν ανειλικρινής ο Βλαντιμίρ Πούτιν και εξετέθησαν Ευρωπαίοι ηγέτες, εξετέθησαν Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που είχαν την εντύπωση ότι δεν θα γίνει η εισβολή, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες έλεγαν ότι θα γίνει η εισβολή. Και τώρα στην πραγματικότητα η Ρωσική πλευρά λέει, μιλάω μόνο με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Δεν μιλάει ούτε καν με την κυβέρνηση της Ουκρανίας, εναντίον της οποίας διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις.

Βεβαίως πάντα, η Ευρώπη μπορεί να παίξει ρόλο και οφείλει να παίξει ρόλο, διότι έχει μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, πυρηνικές δυνάμεις όπως η Γαλλία και η Βρετανία, αλλά δεν μπορεί να κινηθεί χωρίς να λαμβάνει υπόψη τον πραγματικό συσχετισμό δυνάμεων. Και ο πραγματικός συσχετισμός δυνάμεων έγινε δυστυχώς ξανά πυρηνικός. Διότι ο κ. Πούτιν έθεσε, με πολύ μεγάλη ταχύτητα και ευκολία, ζήτημα πυρηνικής απειλής. Σ’ αυτό η Ευρώπη δεν μπορεί να απαντήσει μόνη, πρέπει να απαντήσει με αυτόν που έχει πραγματικά όπλα, που είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και προσφέρει ασφάλεια και ανάσχεση.

Δημοσιογράφος: Αυτή τη στιγμή ένας παίχτης σε διεθνές πια επίπεδο, είναι η Τουρκία, δεν ξέρω πόσο αυτό σας προβληματίζει τόσο σε σχέση με την ένταξη Σουηδίας- Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, όσο και σε σχέση με το διπλωματικό πεδίο δράσης - Ρωσία και Ουκρανία-, σε ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα και τις συνεχείς προκλήσεις.

Ευ. Βενιζέλος: Καταρχάς το γεγονός ότι η Φινλανδία και η Σουηδία, δυο ουδέτερες παραδοσιακά χώρες, μάλιστα η Φινλανδία που έχει ζήσει τη μακράν εμπειρία της «φινλανδοποίησης», σπεύδουν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ σημαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ασφάλεια χωρίς ΝΑΤΟ δεν υπάρχει. Η ένταξη τους θα επιτευχθεί, υπολογίζω ότι θα καμφθούν οι τουρκικές αντιδράσεις, οι οποίες εντάσσονται σε ένα πλαίσιο συνολικής διαπραγμάτευσης, κυρίως μεταξύ Τουρκίας και Ηνωμένων Πολιτειών για τα εξοπλιστικά προγράμματα, όμως γεωγραφικά και ιστορικά η Τουρκία είναι «καταδικασμένη» να ακολουθήσει τη δυτική γραμμή και αυτό θα κάνει. Εμείς λοιπόν, βεβαίως παρακολουθούμε τι κάνει η Τουρκία, η οποία γεωγραφικά παίζει έναν ρόλο, αλλά και εμείς γεωγραφικά παίζουμε έναν ρόλο και ο δικός μας ρόλος αναβαθμίζεται και εμείς έχουμε πάρα πολύ ισχυρά επιχειρήματα, βεβαίως πάντα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΝΑΤΟ και της Ελληνοαμερικανικής Εταιρικής σχέσης η οποία είναι πάρα πολύ ισχυρή.

https://evenizelos.gr/mme/statementsgr/454-statements2022/6640-diloseis-evaggelou-venizelou-synedriasi-politikis-epitropis-tis-koinovouleftikis-synelefsis-tou-symvouliou-tis-evropis-xania.html

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ:"Delphi Economic Forum: No End οf History - The Ukraine War & The Repercussions for the European Security"

 Video: https://vimeo.com/696639895 

 

https://evenizelos.gr/speeches/conferences-events/455-conferencespeech2022/6622-delphi-economic-forum-no-end-f-history-the-ukraine-war-the-repercussions-for-the-european-security.html 

Τετάρτη 6 Απριλίου 2022

 

Delphi Economic Forum

 

Fireside Chat: No End οf History – The Ukraine War & The Repercussions for the European Security

 

Συζητούν: Ευάγγελος Βενιζέλος- Αθανάσιος Έλλις

 

Α. Έλλις: Καλησπέρα σας. Θεωρώ ότι είναι τιμή μας ότι τη συζήτηση αυτή παρακολουθεί η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν με εκπλήσσει καθότι έχω την τύχη να συζητήσω με τον κ. Βενιζέλο για ένα τέτοιο θέμα. Να τονίσω ότι ο κ. Βενιζέλος σήμερα, όπως πάντα, φοράει πολλά καπέλα, πρώην Υπουργός Εξωτερικών, πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Οικονομικών και Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου γιατί θέλω να ρωτήσω και κάτι για τα εγκλήματα πολέμου.

Να ξεκινήσω λοιπόν, χωρίς να θέλω να πάρω άλλο από το χρόνο σας, με την ερώτηση, κατά πόσον η Ευρώπη ήταν έτοιμη ή μήπως ήταν αφελής ενδεχομένως, τολμώ να χρησιμοποιήσω αυτήν έκφραση, σε ό,τι αφορά τη στάση της Ρωσίας και σε ό,τι αφορά τον πόλεμο που ακολούθησε. Διότι θυμίζω ότι ο Πρόεδρος Μπάιντεν μιλούσε για επικείμενη εισβολή και πολλοί από εμάς, και εγώ ήμουν ένας εξ αυτών, δεν ήμασταν τόσο βέβαιοι, όλοι ελπίζαμε, ίσως, ότι δεν θα γίνει. Μάλιστα ο Πρόεδρος Πούτιν χλεύαζε και αυτούς που έλεγαν ότι, μα σε δύο-τρεις ημέρες θα γίνει ο πόλεμος και σε πολλές δηλώσεις του είχε πει «πότε λέγατε ότι θα γίνει;». Τελικά έγινε και εισβολή και πόλεμος.

Απόσπασμα από την τοποθέτηση του Ευ. Βενιζέλου στο O.T. Forum:Ξανά στην εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας;

Απόσπασμα από την τοποθέτηση του Ευ. Βενιζέλου στο O.T. Forum (30.3.2022) Ξανά στην εποχή των κυβερνήσεων συνεργασίας;   Δ. Νασόπουλος: Θα ξεκινήσω από τα χθεσινά, από αυτόν εδώ το χώρο και από το forum του Οικονομικού Ταχυδρόμου, γιατί είδαμε χθες, εκτιμώ ότι έχουμε μία καινούργια ατζέντα, διότι είχαμε τον Πρωθυπουργό εδώ, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος από τη μία έστειλε τον χρονικό ορίζοντα στο τέλος της τετραετίας ουσιαστικά και νομίζω με κατηγορηματικό τρόπο. Θα μας πείτε αν αυτό διευκολύνει τα πράγματα. Το δεύτερο είναι ότι άνοιξε ένα παράθυρο σε κυβερνητικές συνεργασίες. Ευ. Βενιζέλος: Νομίζω ότι χθες ήταν μία πολύ σημαντική ημέρα, χάρη και στο δικό σας  βήμα, εδώ, του χρηματιστηρίου όπου έχουν χαθεί και κερδηθεί περιουσίες, είχαμε μία αλλαγή σελίδας πιστεύω στην εσωτερική πολιτική ζωή, διότι ο κύριος Μητσοτάκης ορθώς, κατά τη γνώμη μου, και γνωρίζοντας τι λέει, μετά λόγου γνώσεως, διέψευσε φήμες που κυρίως η κυβέρνηση διέδιδε. Δηλαδή ότι μπορεί να έχουμε γρήγορες εκλογές και ότι ενδεχομένως θα έχουμε ψήφιση νέου εκλογικού νόμου, πιο ενισχυμένης αναλογικής, με μεγαλύτερο bonus για το πρώτο κόμμα. Αυτά λοιπόν τα ανέτρεψε και τα διέψευσε. Αναλαμβάνει, λοιπόν, πολύ σοβαρές πολιτικές υποχρεώσεις, τις οποίες εκτιμώ και υπογραμμίζω. Εκλογές στο τέλος της άνοιξης του 2023, πολύ κοντά στο τέλος της τετραετίας, χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου. Αυτό συνιστά και μία πράξη σεβασμού του Συντάγματος, γιατί με την αναθεώρηση του 2001 που εισηγήθηκα ως γενικός  εισηγητής, το Σύνταγμα θέλει να απαγορεύσει τις αιφνιδιαστικές και τυχοδιωκτικές αλλαγές του εκλογικού νόμου, θέλει να υπάρχει ασφάλεια Δικαίου και σεβασμός θεσμικός στη λειτουργία του πολιτεύματος. Ο κ. Μητσοτάκης δηλώνει ότι το καταλαβαίνει, το σέβεται και δεν θα παίξει με τον εκλογικό νόμο. Ψήφισε έναν εκλογικό νόμο, αυτός θα ισχύσει αναγκαστικά από τις μεθεπόμενες εκλογές. Βεβαίως θέλει να ακυρώσει τις πρώτες εκλογές με απλή αναλογική και λέει ότι από εκεί δεν μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση, πάμε στις δεύτερες, αλλά αποκλείει τις τρίτες. Σου λέει ότι αν δεν προκύψει αυτοδύναμη, μονοκομματική πλειοψηφία από τις δεύτερες εκλογές με τον ψηφισμένο νόμο, θα αναγκαστούμε να αναζητήσουμε συνεργατικές λύσεις, συμμαχικές κυβερνήσεις. Αυτό είναι ριζική αλλαγή στρατηγικής για τον κύριο Μητσοτάκη που μετακινείται από τη λογική και τη ρητορική της αυτοδυναμίας οπωσδήποτε, στη λογική της σταθερότητας έστω με συμμαχικές κυβερνήσεις. Δ. Νασόπουλος: Έχει αποσυνδέσει στην πραγματικότητα  από χθες αυτό που λέμε πολιτική σταθερότητα με οποιαδήποτε κυβέρνηση, έτσι; Ευ. Βενιζέλος: Άρα λοιπόν τα λαμβάνω σοβαρά υπόψη, θεωρώ ότι αυτό συνιστά σεβασμό του Συντάγματος ως προς τον εκλογικό νόμο, γιατί αλλιώς θα καταστρατηγούσαμε τον συνταγματικό κανόνα που απαγορεύει τους αιφνιδιασμούς στην αλλαγή του εκλογικού νόμου και, δεύτερον, αυτή η αλλαγή στρατηγικής που φαντάζομαι την έκανε μετά από μεγάλη περίσκεψη και ενσυνειδήτως, επηρεάζει αυτομάτως τη στρατηγική των άλλων κομμάτων, διότι και οι άλλοι δεν μπορούν να επαναπαύονται στο ότι η Νέα Δημοκρατία θα διεκδικήσει πάση δυνάμει αυτοδυναμία και μόνο αυτοδυναμία. Άρα η λέξη συνεργασία, συμμαχική κυβέρνηση, σημαίνει και για τους άλλους άλλες ευθύνες, διότι πρέπει να είναι σε θέση να δώσουν απαντήσεις έστω μετά τις δεύτερες εκλογές. Δ. Νασόπουλος: Βλέπετε πλέον αυτό να έρχεται στην κορυφή της συζήτησης της πολιτικής; Ευ. Βενιζέλος: Αυτό νομίζω ότι αλλάζει το πλαίσιο, το κάνει πιο καθαρό, πιο σαφές, ελπίζω σταθερό και ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του, γιατί όταν έλεγε η Νέα Δημοκρατία, ο κύριος Μητσοτάκης, οπωσδήποτε αυτοδυναμία, οι άλλοι έλεγαν, εντάξει, εμείς είμαστε ελεύθεροι, δεν μπαίνουμε σε κανένα δίλημμα. Δ. Νασόπουλος: Σωστό. Ευ. Βενιζέλος: Κυρίως το ΚΙΝΑΛ ως ο μεσαίος χώρος, ας το πούμε έτσι. Ο κύριος Τσίπρας, από την άλλη μεριά, απολάμβανε τα προνόμια ενός διπολισμού, ο οποίος μπορεί να είναι εν πολλοίς τεχνητός. Τώρα αυτό δεν υπάρχει, από χθες, και άρα πρέπει όλοι να ξανατοποθετηθούν, γίνεται για όλους πιο πολύπλοκο και πιο ενδιαφέρον μπορώ να πω το τοπίο και ως εκ τούτου θεωρώ ότι έχουμε μία τομή εδώ. Δ. Νασόπουλος: Εγώ, Νίκο, αυτή η αναφορά περί τεχνητού διπολισμού, νομίζω ότι κρύβει πολύ περισσότερα από όσα λέει η φράση μόνη της. Ν. Φιλιππίδης: Μόνο που μπαίνουν στο παιχνίδι όλα τα κόμματα να τοποθετηθούν ξανά, η αλήθεια είναι  και νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε ότι έτσι πηγαίνουν τα πράγματα. Ευ. Βενιζέλος: Δηλαδή ο κύριος Μητσοτάκης απαντά σε μία πρόκληση που είχε ο ίδιος, θέτει μία πρόκληση για τον εαυτό του, διότι πια αντιλαμβάνεται ότι μπορεί τα πράματα να μην είναι απλά, γίνονται πιο σύνθετα, και αυτή η πρόκληση ισχύει και για τους άλλους πλέον. Ν. Φιλιππίδης: Μόνο το ΚΙΝΑΛ πιέζεται ή πιέζονται και άλλα κόμματα, πιέζεται και ο ΣΥΡΙΖΑ; Ευ. Βενιζέλος: Βεβαίως, διότι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι επαναπαυμένος στην έλλειψη νέου αφηγήματος, αλλά στην ύπαρξη του διπολισμού, ο οποίος καλλιεργείται ένθεν κακείθεν και κοινοβουλευτικά και επικοινωνιακά. Εμείς περάσαμε δύσκολα, τα δύσκολα θα σας τα συμβολίσω με αριθμούς. Σε δέκα χρόνια κόψαμε 65, μπορεί εάν τα υπολογίσουμε και δημοσιονομικά 70 δισ. για να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας λόγω της πανδημίας και χάρη στην πανδημία έδωσε 43,5 δισ. σε δύο χρόνια. Τώρα πρέπει να αποκτήσουμε ξανά πολιτική επίγνωση, θεσμική επίγνωση, ιστορική επίγνωση και δημοσιονομική επίγνωση, διότι όλα αυτά είχαν λίγο κλονιστεί, όλα τα βλέπαμε πολύ χαρούμενα, πολύ εύκολα.   https://vimeo.com/694019319#t=1021s    https://evenizelos.gr/mme/interviews/453-interviews2022/6614-ot-forum.html

ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ,Ανάρτηση για την 25η Μαρτίου

 25 Μαρτίου 2022

 

Ανάρτηση Ευάγγελου Βενιζέλου

 

 

Ευχαριστώ από καρδιάς για τις ευχές σας.

Αντεύχομαι υγεία σε όλες και όλους.

 

Από τότε που ήμουν παιδί μου φαινόταν περίεργο που η ονομαστική μου γιορτή συνέπιπτε με την εθνική μας γιορτή, την επέτειο της Επανάστασης. Ένιωθα ότι δεν έχω ιδιωτικό χώρο. Ότι όλα συντελούνται στον δημόσιο  χώρο. Ακόμη και τα γενέθλια μου είναι την πρωτοχρονιά. Μια οικουμενική γιορτή, τουλάχιστον για τη δυτική αίσθηση του χρόνου.  Από την άλλη πλευρά, δεν είχα ποτέ περιθώριο να νιώσω μόνος ή περίκλειστος στον οικογενειακό και φιλικό μου κύκλο τις γιορτινές αυτές ημέρες.

 

Τώρα πια ξέρω ότι αυτό ήταν  μια μεγάλη εύνοια της τύχης. Την οφείλω στον παππού μου της πατρικής πλευράς, τον παπά Βαγγέλη, από το Τραχήλι της Ν. Εύβοιας, κληρικό τρίτης γενιάς, που έφυγε νέος και ταλαιπωρημένος από τις δυσκολίες της ζωής το 1968. Αυτού το όνομα φέρω. Μου προσέφερε το προνόμιο να γιορτάζω και προσωπικά την υπέροχα οργανωμένη σύμπτωση του διπλού Ευαγγελισμού.

 

Πέρσι γιορτάσαμε τη μεγάλη επέτειο των διακοσίων ετών από την έναρξη της Επανάστασης. Έχω όμως την εντύπωση ότι ο πραγματικός και βαθύς αναστοχασμός (ας μου επιτραπεί να παραπέμψω έτσι στο τίτλο του βιβλίου μου Παλιγγενεσία και Αναστοχασμός, Εκδόσεις Πατάκη, 2021), συντελείται φέτος, τον τελευταίο μήνα, με τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τώρα διεξάγεται η αναψηλάφηση βασικών στερεοτύπων του εθνικού μας αφηγήματος και οξύνεται το ενδιαφέρον για τον θεμελιώδη προσανατολισμό και τη θέση της χώρας στον δυτικό κόσμο, στην επικράτεια της φιλελεύθερης δημοκρατίας.

 

Ως δικό μου μικρό προκαταβολικό αντίδωρο για τις ευχές σας, ας θεωρηθεί η συζήτηση που οργάνωσε ο Κύκλος Ιδεών, προχθές, 23.3.2022, με θέμα «Απαντήσεις του 1821 στα γεωπολιτικά διλήμματα του 2022». Συζητήσαμε με τον Αριστείδη Χατζή υπό τον συντονισμό της Νόνης Καραγιάννη.

 

Όλα μπορούν να είναι προφανή, τίποτα δυστυχώς δεν είναι αυτονόητο και δεδομένο.

 

Χρόνια πολλά !

 

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=506288250862420&id=100044437479461

Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου ..

Συνέντευξη Ευ. Βενιζέλου στα ΝΕΑ και στη δημοσιογράφο Μυρτώ Λιαλιούτη

Μ. Λ.: Ησασταν ο πρώτος που μίλησε για την ανάγκη μιας συνάντησης Μητσοτάκη - Ερντογάν λόγω του πολέμου στην Ουκρανία. Ποιο είναι το διακύβευμά της για την Αθήνα; Μπορεί να ξεφύγει από τη διμερή ατζέντα;



Ευ. Β.: Ο πόλεμος στην Ουκρανία, που σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου ψυχρού πολέμου παγκόσμιας κλίμακας με πολλές θερμές όψεις, που ξεκινούν από τις οικονομικές κυρώσεις και φτάνουν στην πυρηνική απειλή, προκαλεί και μια πολιτική και διπλωματική υπερένταση. Όλοι συνομιλούν με όλους, αναπτύσσονται πολλές μεσολαβητικές προσπάθειες, αποκαλύπτονται νέες ή λανθάνουσες σχέσεις και δυνατότητες. Η Τουρκία και το Ισραήλ, για παράδειγμα, δείχνουν να έχουν προνομιακές επαφές με τη Ρωσία, που είναι καθοριστική για την ασφάλεια τους και συνδέει τον πόλεμο στην Ουκρανία με τον πόλεμο στη Συρία.

Μέσα σε αυτό το κλίμα θα ήταν μεγάλο λάθος να μη συνομιλήσουν η Ελλάδα και η Τουρκία, δυο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, ήδη από το 1952 υπό σκληρές συνθήκες Ψυχρού Πολέμου, κρίσιμες για τη λειτουργία της λεγόμενης παλιότερα νοτιοανατολικής πτέρυγας, δυο χώρες της Ανατολικής Μεσογείου που παρά τα γνωστά προβλήματα στις σχέσεις τους, έχουν πολλές συνάφειες. Κρίσιμοι για την Ελλάδα αγωγοί φυσικού αερίου διέρχονται από την Τουρκία. Η Τουρκία επικαλείται και εφαρμόζει τη Συνθήκη του Μοντρέ για τον έλεγχο των Στενών, η Συνθήκη όμως αυτή είναι ουσιαστικά δίδυμη με τη Συνθήκη της Λωζάνης. Η ενεργειακή κρίση διαμορφώνει τώρα την τελευταία πρακτικά ευκαιρία για την αξιοποίηση των ορυκτών καυσίμων της περιοχής που μετά από λίγα χρόνια θα έχουν χάσει τη χρηστική τους αξία. Και μόνο η επίσημη δήλωση ότι η ειρήνη και η σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή είναι κοινή θέση και προτεραιότητα, ακόμη και σε επίπεδο ύφους και κλίματος, διαμορφώνει ένα momentum. Η ατζέντα της συνάντησης είναι η συγκυρία του πολέμου αλλά και το γεωπολιτικό βάθος που έχει η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται σε διεθνή κλίμακα μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Αυτή η θεματολογία προφανώς επηρεάζει τις διερευνητικές επαφές που πρέπει να διεξάγονται και όχι απλώς να διεκπεραιώνονται μεταξύ των δυο χωρών. Χαίρομαι συνεπώς γιατί αυτό που πρότεινα πρόκειται να γίνει την Κυριακή.



Μ. Λ.: Πώς κρίνετε την αντίδραση της Ευρώπης σε αυτόν τον «ασύμμετρο» πόλεμο; Διορθώνει σε επαρκή βαθμό λάθη της προηγούμενης περιόδου;



Ευ. Β.: Η Ευρώπη νιώθει ξανά να απειλείται η ασφάλεια και το κεκτημένο της. Αντέδρασε με ταχύτητα, ενότητα και σοβαρότητα επειδή συνειδητοποίησε το μέγεθος της ρωσικής πρόκλησης. Η αλλαγή στη στάση της Γερμανίας είναι ιστορικού χαρακτήρα. Δεν έμειναν περιθώρια για επαμφοτερίζουσες και «ουδέτερες» στάσεις. Τώρα μόνο η Αυστρία επιμένει στην παραδοσιακή της ουδετερότητα, αλλά αυτή χάνεται μέσα στα κύματα κυρώσεων που επιβάλλουν όχι μόνο τα κράτη αλλά και οι κοινωνίες των πολιτών και οι επιχειρήσεις. Όμως η ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας έχει προφανή όρια που απορρέουν από την επιστροφή της πυρηνικής απειλής έστω ρηματικά. Ως πυρηνική δύναμη αποτροπής και άρα αυτοπροστασίας η Ευρώπη είναι μικρή και ανεπαρκής. Χρειάζεται οπωσδήποτε τη συμμετοχή του Ηνωμένου Βασιλείου και τη στενή στρατηγική συνεργασία των ΗΠΑ. Συνεπώς η Ευρώπη αντιλαμβάνεται ότι η ασφάλεια και η άμυνα συνιστούν προτεραιότητα, απαιτούν ενότητα και αλληλεγγύη, επιβάλλουν έναν ισχυρό ευρωπαϊκό πυλώνα αλλά εντός του ΝΑΤΟ. Το βασικό λάθος της προηγούμενης περιόδου ήταν η ψευδαίσθηση ότι η Ιστορία έφτασε στο τέλος της και δεν θα υπάρχουν πλέον δραματικές εκπλήξεις. Αυτή η αντίληψη εξαντλήθηκε.



Μ. Λ.: Μιλώντας στη Βουλή των Κοινοτήτων, ο πρόεδρος Ζελένσκι επικαλέστηκε τα ιστορικά λόγια του Τσώρτσιλ μετά τη Δουνκέρκη. Κρίνεται, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το μέλλον της φιλελεύθερης δημοκρατίας στην Ουκρανία;



Ευ. Β.: Το βασικό διακύβευμα του πολέμου στην Ουκρανία είναι όντως αξιακό. Πρόκειται για μια σύγκρουση με έντονα ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν παρουσίασε μια δική του εκδοχή για τη φιλοσοφία της Ιστορίας και για τους συσχετισμούς δύναμης μεταξύ κρατών. Έγινε ολοφάνερο ότι το εσωτερικό σύστημα διακυβέρνησης συνδέεται άμεσα με τα όρια της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής και με τις αποφάσεις για την ανάληψη στρατιωτικών ενεργειών. Με τον τρόπο αυτό όμως φάνηκε και ο κοινός παρονομαστής της Δύσης ως στρατηγικής οντότητας και όχι ως γεωγραφικής θέσης. Η φιλελεύθερη δημοκρατία είναι η επικράτεια της Δύσης. Όποιος κερδίζει ιδεολογικά κερδίζει και πολιτιστικά και τεχνολογικά και στρατιωτικά. Αυτό φάνηκε στον τρόπο που τελείωσε και ο Β´ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Ψυχρός Πόλεμος. Με τον ίδιο τρόπο θα τελειώσει και η αναζωπύρωση που ζητά να ξαναγραφεί το τέλος του Ψυχρού Πολέμου 33 χρόνια μετά.



Μ. Λ.: Τις προηγούμενες μέρες είδαμε τη γνωστή διαμάχη για την θέση της χώρας να επανέρχεται στην Βουλή. Υπάρχει σήμερα δίλημμα για το πού ανήκει η Ελλάδα, στην Δύση ή στους Έλληνες;



Ευ. Β.: Η Ελληνική Ιστορία επί διακόσια χρόνια κινείται σε δυο ασύμπτωτα επίπεδα. Ένα επίπεδο ρητορικό, γεμάτο με ψευδαισθήσεις, αταβισμούς, μιζέριες, κρίσεις ταυτότητας. Και ένα επίπεδο πραγματικό που μεγάλωσε την επικράτεια, τον πληθυσμό, τον εθνικό πλούτο, σταθεροποίησε τη θέση της χώρας στην Ευρώπη και γενικότερα στη Δύση, εγκαθίδρυσε μια φιλελεύθερη δημοκρατία και, παρά τα προβλήματα, τις ανισότητες, τις αδικίες και τις αντιφάσεις είναι ένα μεγάλο success story στο οποίο ανήκει η Ελλάδα και το οποίο ανήκει στους Έλληνες.



https://evenizelos.gr/mme/interviews/453-interviews2022/6609-synentefksi-ev-venizelou-sta-nea-i-fileleytheri-dimokratia-einai-i-epikrateia-tis-dysis.html

Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου για τον πόλεμο στην Ουκρανία

https://evenizelos.gr/mme/interviews/453-interviews2022/6607-skai-synentefksi-ev-venizelou-gia-ton-polemo-stin-oukrania.html



*Video: https://vimeo.com/686993633

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2022



Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στην έκτακτη ενημερωτική εκπομπή του ΣΚΑΙ για τον πόλεμο στην Ουκρανία με τον Νίκο Στραβελάκη, τον Παύλο Τσίμα και την Έλενα Λάσκαρη (10.3.2022)



Ν. Στραβελάκης: Θα συζητήσουμε με τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, τον πρώην Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και πρώην Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης. Κύριε Πρόεδρε, καλησπέρα σας.

Ευ. Βενιζέλος: Καλησπέρα.

Ν. Στραβελάκης: Θέλω αμέσως να ζητήσω το πρώτο σας σχόλιο για όλα αυτά που είδαμε, παρακολουθείτε και εσείς και εμείς και όλος ο πλανήτης με αγωνία, πού οδηγείται η κατάσταση, κ. Πρόεδρε;

Ευ. Βενιζέλος: Η κατάσταση έχει ήδη οδηγηθεί σε έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο με πολλές θερμές όψεις, οι οποίες ξεκινούν από τις οικονομικές κυρώσεις και την ενεργειακή κρίση και φτάνουν στην ανοικτή και, θα έλεγα, εσπευσμένη πυρηνική απειλή που εκτόξευσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν ήδη από την πρώτη ημέρα. Αυτό νομίζω ότι μας δείχνει το μέγεθος της αλλαγής που έχει συντελεστεί στον παγκόσμιο χάρτη. Έχουμε μία νέα φάση της Ιστορίας και πρέπει να τοποθετηθούμε όλοι γρήγορα και διορατικά μέσα σε αυτό το νέο πλαίσιο.

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου:Η πυρηνική απειλή και τα όρια της ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής

 Link: https://www.protagon.gr/apopseis/i-pyriniki-apeili-kai-ta-oria-tis-evrwpaikis-amyntikis-politikis-44342457839

Τρίτη 8 Μαρτίου 2022

 

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο Protagon.gr

 

Η πυρηνική απειλή και τα όρια της ευρωπαϊκής αμυντικής πολιτικής

 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει δεχθεί δύο σοκ τα τελευταία δυόμιση χρόνια, την  πανδημία και τη  ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Οι δύο αυτές οριακές καταστάσεις την έχουν αναγκάσει να κινητοποιηθεί, να οξύνει τα ανακλαστικά της. Είχε προετοιμαστεί τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης κυρίως στο «Εργαστήριον η Ελλάς», προκειμένου να διαμορφώσει σταδιακά την ικανότητα να αντιδρά σε κρίσεις. Επί δεκαετίες πριν νόμιζε ότι η Ιστορία έχει τελειώσει και ότι όλα θα λειτουργούν «υπό φυσιολογικές συνθήκες θερμοκρασίας και πιέσεως».

Από την άλλη μεριά, η Ευρώπη έχει παραδώσει εδώ και έναν αιώνα, από το 1916-1917,  την εποχή του Προέδρου Ουΐλσον και την τελευταία φάση του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου,  το  ζήτημα της ευρωπαϊκής ασφάλειας, σε πολύ μεγάλο βαθμό,  στα χέρια των Ηνωμένων Πολιτειών.  Ένα βασικό θέμα συζήτησης πριν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ήταν το πώς θα μπορούσε η Ευρωπαϊκή Ένωση να αποκτήσει πολιτική υπόσταση, ενδεχομένως να χειραφετηθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας και άμυνας. Ενώ διεξάγεται η συζήτηση αυτή, ενώ είναι ακόμη νωπή η εντύπωση από τις  μονομερείς αμερικανικές πρωτοβουλίες για την άμεση και πλήρη απόσυρση από το  Αφγανιστάν και για τη συγκρότηση της AUKUS που είναι στραμμένη προς την Κίνα, οι  Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται ξανά στην Ευρώπη η ασφάλεια της οποίας κρίνεται μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ οι Ευρωπαίοι ηγέτες αρκούνται εκ των πραγμάτων σε  ένα διαδικαστικό - μεσολαβητικό ρόλο πιέζοντας ουσιαστικά για μια νέα αμερικανορωσική συνεννόηση.

Η απόφαση του Προέδρου Πούτιν να κινήσει την πολεμική μηχανή εναντίον της Ουκρανίας, κινητοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όχι μόνον την πάντα κινητική Γαλλία αλλά και τη Γερμανία,  η οποία άδραξε την ευκαιρία να προσπαθήσει να υπερβεί το σύμπλεγμα ενοχής σε σχέση με τον Ναζισμό, το Ολοκαύτωμα, τις ιστορικές ευθύνες της για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ομιλία του καγκελαρίου Σολτς στην Ομοσπονδιακή Βουλή, τα 100 δισεκατομμύρια ευρώ για ένα νέο αμυντικό πρόγραμμα, η νέα εξωστρέφεια της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής η οποία νιώθει ότι πρέπει να αποβάλει τους δισταγμούς της και να είναι πιο ενεργητική και πιο μαχητική, ίσως να σηματοδοτεί μία νέα εποχή και για την Ευρώπη. Το βέβαιο είναι ότι σηματοδοτεί μία νέα εποχή για τις γερμανορωσικές σχέσεις στο πεδίο της ενέργειας, της οικονομίας, αλλά και της εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου :Ακαδημαϊκή ελευθερία χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει

Σάββατο 5 Μαρτίου 2022



Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στην Καθημερινή της Κυριακής



Ακαδημαϊκή ελευθερία χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει



Μέσα σε μια ακαδημαϊκή κοινότητα παγκόσμια και διασυνδεδεμένη, είναι πνευματικός και επιστημονικός επαρχιωτισμός να αναζητά μια χώρα να ανακαλύψει τον τροχό ως προς την οργάνωση της ανώτατης εκπαίδευσής της. Πρέπει να αξιοποιηθούν όλα τα δοκιμασμένα σχήματα που έχουν διευκολύνει και υποστηρίξει την εκπαιδευτική και ερευνητική άνθηση των πανεπιστημίων και μάλιστα σε χώρες ευρωπαϊκές, με ανάλογο πληθυσμιακό μέγεθος.

Τα ελληνικά ΑΕΙ, παρά τα προβλήματα, τη μιζέρια, τις εσωτερικές αντιθέσεις, τα απαράδεκτα φαινόμενα βίας και κομματικοποίησης, οφείλουν να αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως θεσμούς υψηλού κύρους, θερμοκοιτίδες διανοητικού κεφαλαίου, μηχανισμούς που διασφαλίζουν εν μέσω δυσκολιών μεγάλο βαθμό κοινωνικής κινητικότητας. Ως δημόσιους χώρους εγγυητικούς της ελευθερίας της σκέψης, του λόγου, της διδασκαλίας και της έρευνας. Ως προνομιακούς τόπους του ορθού λόγου, του φιλελευθερισμού, της πολυφωνίας, της ανεκτικότητας, της διαρκούς αναζήτησης της αλήθειας μέσω διαψεύσεων και συνεχούς δοκιμασίας και ανατροπής των επιστημολογιών παραδειγμάτων. Ως θεσμικές υποστάσεις της ακαδημαϊκής ελευθερίας. Είναι προφανές ότι στο εσωτερικό των ελληνικών πανεπιστημίων υπάρχουν διαφορετικές, άνισες και ανομοιόμορφες καταστάσεις. Υπάρχουν εστίες παράδοσης και αριστείας που βρίσκονται πολύ κοντά στις παραπάνω προδιαγραφές και καταστάσεις τελείως απαράδεκτες.

Προσπαθώντας να περιορίσω τις κοινοτοπίες κάθε ανάλυσης για την ελληνική ανώτατη εκπαίδευση, 48 χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση που άνοιξε τη συζήτηση για την προοπτική του ελληνικού πανεπιστημίου, περιορίζομαι να αναδείξω δυο θεμελιώδεις στόχους - προϋποθέσεις για όλα τα υπόλοιπα: Πρώτον, τη ριζική και γενναία απογραφειοκρατικοποίηση των ελληνικών πανεπιστημίων και, δεύτερον, τη ριζική και γενναία αποκομματικοποίηση στο επίπεδο των φοιτητών αλλά και του διδακτικού προσωπικού. Αυτό απαιτεί καταρχάς τη συμφωνία των βασικών «θεσμικών» πολιτικών κομμάτων να αποσυρθούν από τα πανεπιστήμια με την έννοια του παραδοσιακού συμβατικού κομματικού ακτιβισμού και της εκ του συστάδην μάχης επιρροής. Τα διαφορά «αντισυμβατικά» σχήματα θα επιμείνουν αρχικά, αλλά θα διαπιστώνουν σταδιακά ότι το περιβάλλον αλλάζει.

Η δημόσια συζήτηση για την ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας πρέπει επειγόντως να μετατοπισθεί από τα ζητήματα ασφάλειας και αντιμετώπισης της βίας και από τα ζητήματα διοίκησης, δηλαδή τρόπου εκλογής και αρμοδιοτήτων των πανεπιστημιακών οργάνων, στα ζητήματα που αφορούν την ένταξη των πανεπιστημίων μας στο παγκόσμιο περιβάλλον της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, των νέων τεχνολογιών, του επαναπροσδιορισμού της παγκοσμιοποίησης, της κλιματικής κρίσης, των νέων βιοϊατρικών προκλήσεων, της νέας «ανθρώπινης κατάστασης» που αναδείχθηκε κατά την παρατεινόμενη δυστυχώς περίοδο της πανδημίας, του νέου θερμού « ψυχρού πολέμου». Για να επιτευχθεί όμως αυτή η μετατόπιση, πρέπει να λύσουμε τα στοιχειώδη.

Ζητήματα φύλαξης και ασφάλειας υπάρχουν διεθνώς. Πολλά πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν διάφορες εκδοχές βίας. Από μοναχικούς οπλοφόρους που πυροβολούν και δολοφονούν φοιτητές ή διδάσκοντες σε ένα αμερικανικό πανεπιστήμιο με πολύ ακριβά δίδακτρα, μέχρι οργανωμένες ομάδες «αναρχοαυτόνομων» που θέτουν υπό ομηρία και προσβάλλουν την αξιοπρέπεια του πρύτανη ενός ελληνικού δημοσίου πανεπιστημίου.

Η φύλαξη του πανεπιστημιακού χώρου εντάσσεται προφανώς, στο πλαίσιο της πλήρους αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ, στην ευθύνη και αρμοδιότητα των πανεπιστημιακών αρχών, που διαθέτουν σχετική υπηρεσία ή συνάπτουν σύμβαση παροχής σχετικών υπηρεσιών από διαπιστευμένες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Στο πεδίο αυτό ανήκουν οι προβλέψεις των άρθρων 12 - 17 του ν. 4777/2021 ( πλην εν μέρει των παραγράφων 5, 6 και 8 του άρθρου 12 ). Οι όροι «ασφάλεια και προστασία των ΑΕΙ» που χρησιμοποιεί ο νομοθέτης, αναφέρονται εδώ στη διοικητική αρμοδιότητα φύλαξης των ΑΕΙ που εμπίπτει στο πεδίο της «πλήρους αυτοδιοίκησής» των.

Η ασφάλεια, όμως, με την έννοια της αποτροπής και της καταστολής του εγκλήματος ανήκει, για όλη την ελληνική επικράτεια, χωρίς εξαιρέσεις, στην αρμοδιότητα της εισαγγελικής αρχής βραχίονας της οποίας είναι η Ελληνική Αστυνομία. Όταν αυτή η απλή και αυτονόητη διάκριση ισχύει για την τοπική αυτοδιοίκηση που ξέρει την αποστολή και τα όρια της δημοτικής «αστυνομίας» σε σχέση με την αποστολή της εισαγγελικής αρχής και της αστυνομίας, ισχύει κατά μείζονα λόγο για τα ΑΕΙ, η «πλήρης αυτοδιοίκηση» των οποίων είναι αυτοδιοίκηση καθ´ύλη και όχι κατά τόπο.

Μάλιστα, στην πρόσφατη σημαντική απόφαση 1964/2021 το ΣτΕ ( επταμελής σύνθεση του Α´ Τμήματος ) προσδιόρισε με πολύ απαιτητικό τρόπο τις υποχρεώσεις σχεδιασμού και δράσης που έχει η ΕΛ.ΑΣ. και άρα το κράτος, προκειμένου να προστατεύεται η δημόσια τάξη, η κοινωνική ειρήνη και η απόλαυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων των φυσικών και νομικών προσώπων σε όλη την επικράτεια. Άρα και η απόλαυση της ακαδημαϊκής ελευθερίας και η περιουσία των πλήρως αυτοδιοικούμενων ΑΕΙ, αλλά και η προσωπική ασφάλεια των διδασκόντων, των διδασκομένων και όποιου τυχαίνει να βρίσκεται σε πανεπιστημιακό χώρο. Διαφορετικά, θεμελιώνεται αστική ευθύνη του Δημοσίου.

Στο πλαίσιο αυτό κινούνται τα άρθρα 18- 20 (και εν μέρει οι παράγραφοι 5, 6 και 8 του άρθρου 12) του ν. 4777/2021 που δεν συνιστούν τμήμα της νομοθεσίας περί ΑΕΙ, αλλά της νομοθεσίας περί Ελληνικής Αστυνομίας. Συγκροτούν μια ειδική αστυνομική υπηρεσία ( ΟΠΠΙ ) που στελεχώνεται με αστυνομικό προσωπικό και ειδικούς φρουρούς που ασκούν επιπλέον αρμοδιότητες προανακριτικού υπαλλήλου (άρθρο 19). Το προσωπικό αυτό δεν είναι «διοικητικό», ούτε ανήκει στα ΑΕΙ. Ανήκει στην ΕΛΑΣ που είναι «ιδιαίτερο ένοπλο Σώμα Ασφαλείας» ( άρθρο 9 ν. 2800/2000, όπως ισχύει), ακόμη και όταν σε ειδικές περιπτώσεις τμήματά του (όπως οι ΟΠΠΙ) δεν φέρουν τα όπλα τους για λόγους «ηπιότητας» και δημιουργίας σχέσεων εμπιστοσύνης με κοινωνικές ομάδες.

Το πρόβλημα της ασφάλειας με την αστυνομική έννοια του όρου ( όχι απλώς της φύλαξης με τη διοικητική έννοια του όρου) και πιο συγκεκριμένα της αποτροπής και καταστολής εγκλημάτων βίας είναι προφανώς οξύτερο στα πολυπρόσωπα ΑΕΙ με εκτεταμένους υπαίθριους και στεγασμένους χώρους εύκολης πρόσβασης και δύσκολης «διοικητικής» επιτήρησης. Η τοποθέτηση των Ομάδων Προστασίας Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων (ΟΠΠΙ) στους χώρους ορισμένων ΑΕΙ είναι μια αστυνομική - επιχειρησιακή απόφαση, αντίστοιχη με την απόφαση τοποθέτησης αστυνομικών δυνάμεων σε οποιοδήποτε δημόσιο σημείο της ελληνικής επικράτειας. Δεν έχει σχέση ούτε με την τοπική αυτοδιοίκηση και τις τοπικές υποθέσεις ( άρθρο 102 Συντ.), ούτε με την απολύτως προστατευόμενη ακαδημαϊκή ελευθερία και την πλήρη αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ που την περιβάλλει ως θεσμική εγγύηση ( άρθρο 16 Συντ.). Στην πράξη η επιλογή του ν. 4777/2021 θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Άλλωστε όχι μόνο οι ΟΠΠΙ αλλά όλη η αστυνομική δύναμη με τον εξοπλισμό της έχει, κατά την ισχύουσα νομοθεσία, όχι μόνο την αρμοδιότητα αλλά και την υποχρέωση παρουσίας και δράσης στους χώρους των ΑΕΙ, εφόσον αυτό απαιτείται. Οι προβλέψεις των άρθρων 12-20 ν. 4777/2021 δεν προσκρούουν συνεπώς ούτε στο Σύνταγμα ούτε στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Η κρίση περί αντισυνταγματικότητας δεν είναι λειτουργική και πραγματολογική, αλλά δικανική.

Τις περιόδους δικτατορικών καθεστώτων ή ελλιπούς λειτουργίας των εγγυήσεων της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, το πανεπιστημιακό άσυλο ως διεκδίκηση και ως έσχατο καταφύγιο είχε νόημα. Εδώ και δεκαετίες όμως, υπό συνθήκες κανονικής λειτουργίας της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, η παραφθορά του «πανεπιστημιακού ασύλου» λειτουργεί δυστυχώς ως πρόσχημα για τη διάχυση φαινομένων βίας και κλίματος ανασφάλειας στο εσωτερικό του πανεπιστημίου. Η ακαδημαϊκή ελευθερία με τη μορφή της πρόσκλησης οποιουδήποτε ομιλητή (εντός μάλιστα συνταγματικού φάσματος) στο πανεπιστήμιο, δεν ισχύει στην πράξη. Τα πανεπιστημιακά ιδρύματα αναζητούν συχνά χώρους εκτός πανεπιστημίου για να διοργανώσουν με ασφάλεια πανεπιστημιακές εκδηλώσεις ή τελετές. Αυτό σημαίνει έλλειμμα ακαδημαϊκής ελευθερίας εντός των πανεπιστημίων. Και αυτό δεν μπορεί να εξακολουθήσει να γίνεται ανεκτό.-



https://evenizelos.gr/mme/articlesinthepress/452-articles2022/6605-kathimerini-ev-venizelos-akadimaiki-eleftheria-xoris-asfaleia-den-yparxei.html



* Ο Ευάγγελος Βενιζέλος είναι καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ .

Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου

 Ηχητικο: https://vimeo.com/683746260 

 

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2022

 

Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στο ρ/φ του Σκάι

και στην εκπομπή «Ημερολόγιο» με τον Παύλο Τσίμα

 

Π. Τσίμας: Καλημέρα στον Πρόεδρο, τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, που είχε την καλοσύνη να είναι στην τηλεφωνική γραμμή. Καλημέρα, κ. Πρόεδρε.

Ευ. Βενιζέλος: Καλημέρα σας.

Π. Τσίμας: Δεν ξέρω εάν συμμερίζεστε και εσείς αυτή την αισιοδοξία, ότι εάν το δει κανείς από την ευρωπαϊκή οπτική γωνία, αυτός ο πόλεμος στην Ουκρανία προκαλεί μία κατακλυσμιαία αλλαγή στην Ευρώπη, σπρώχνει την Ευρώπη, ας πούμε, προς τη στρατηγική της ενοποίηση.

Ευ. Βενιζέλος: Συμφωνώ, ήταν καταλυτικό το γεγονός. Πάντα υπάρχουν οι στιγμές οι οποίες λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά από ό,τι χρόνια ολόκληρα στην Ιστορία. Η Ευρώπη αντιδρά με ανακλαστικά πολύ ενδιαφέροντα, αντιλαμβάνεται ότι χωρίς πολιτική οντότητα δεν μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει. Ανασυγκροτείται η Δύση. Αυτό που κλονίσθηκε  με τις πρωτοβουλίες του Προέδρου Μπάιντεν στο Αφγανιστάν και μετά στον Ινδοειρηνικό ωκεανό, με την AUKUS, νομίζω ότι έχει ήδη αποκατασταθεί.

Αλλά μην ξεχνάμε, από την άλλη μεριά, ότι η Ρωσία είναι μία Ευρασιατική χώρα, υπάρχει η Ασιατική όψη της. Η Δύση αντιδρά, οι κυρώσεις λειτουργούν, θα δεινοπαθήσει η ρωσική οικονομία, υπάρχει αποκλεισμός από το διεθνές οικονομικό σύστημα. Αυτό είναι, βέβαια, μία δυτικοκεντρική θεώρηση, οι σχέσεις της με τις ασιατικές χώρες είναι πιο πολύπλοκες, πρέπει να τις αναλύσουμε. Αλλά συμφωνώ απολύτως με όσα άκουσα ότι λέγατε προηγουμένως, πως κανείς δεν κέρδισε έναν επιθετικό πόλεμο.

Π. Τσίμας: Στο τέλος της ημέρας.

Ευ. Βενιζέλος: Ας υποθέσουμε ότι την κατακτά την Ουκρανία. Είναι μία χώρα με τεράστια έκταση, με έναν πληθυσμό που ανθίσταται, με εθνικό αίσθημα πλέον, με αίσθημα ταυτότητας και υπερηφάνειας, αναζωπυρώνονται πολύ βαθιές και περίεργες ιστορικές μνήμες. Πώς θα τη διαχειριστεί τη χώρα αυτή; Και μόνον η κατοχή της είναι ένα τεράστιο δυσβάστακτο οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα. Και μιλάμε για μία νέα κατάσταση, δεν πρόκειται αυτό να τελειώσει σήμερα-αύριο, μιλάμε για μία νέα φάση της ιστορίας.

Π. Τσίμας: Από την άλλη μεριά, διάβαζα σήμερα, σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων, ότι η Ρωσία σιωπηρά τα τελευταία χρόνια –είχαν μία ανάλυση πολύ ενδιαφέρουσα οι Financial Times– το μεγαλύτερο μέρος των συναλλαγματικών της αποθεμάτων που μέχρι πρόσφατα ήταν στη Δύση, το έχει ήδη μεταφέρει στην Κίνα και σε άλλες χώρες –στην Ινδία και αλλού– ακριβώς σαν να προετοιμαζόταν για μία τέτοιου τύπου αντιπαράθεση με τη Δύση.

Ευ. Βενιζέλος: Για αυτό σας μίλησα για την ασιατική όψη της, που επίσης πρέπει να μας απασχολήσει πάρα πολύ. Αλλά είναι αξιοσημείωτη, βέβαια, και η ψυχραιμία και η μετριοπάθεια με την οποία η Κίνα αντιμετωπίζει το ζήτημα.

Π. Τσίμας: Σωστά.

Ευ. Βενιζέλος: Διότι δεν θέλει να διαταράξει τις δικές της σχέσεις με τη Ευρωπαϊκή Ένωση και τη δική της πολύ λεπτή ισορροπία με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα είδατε ότι εστάλη μία υψηλού επιπέδου αμερικανική αποστολή στην Ταϊβάν ήδη χθες. Άρα νομίζω ότι λαμβάνει υπόψη της πάρα πολλές παραμέτρους και η κινεζική ηγεσία. Για αυτό και η πρότασή της, τελικά, είναι να μεσολαβήσει για να βρεθεί μία «ειρηνική», ή πάντως πιο ορθολογική, λύση στο πρόβλημα της Ουκρανίας, το οποίο αρχίζει και αποκτά πολύ μεγάλο βάθος.

Π. Τσίμας: Εκείνο που έχει σημασία στην κινεζική πρόταση είναι ότι σημειώνουν οι Κινέζοι ότι τάσσονται υπέρ της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας.

Ευ. Βενιζέλος: Πάντα δηλώνουν την πίστη τους στο Διεθνές Δίκαιο και πολλές φορές μιλούν πράγματι για την εθνική ανεξαρτησία, εννοώντας βεβαίως ότι για αυτούς υπάρχει το δόγμα της «μίας Κίνας», αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο θα το συζητήσουμε μία άλλη φορά.

Π. Τσίμας: Ναι, αφορά αυτούς και την Ταϊβάν. Μπορεί να κάνει κανείς πια μία πρόβλεψη για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, πρώτον, στο έδαφος, στην εξέλιξη των επιχειρήσεων, και δεύτερον, πολιτικά, στην ισορροπία Δύσης-Ρωσίας;

Ευ. Βενιζέλος: Στο έδαφος βλέπουμε ότι εξελίσσονται με πολύ μεγάλη δυσκολία για τον επιτιθέμενο, που είναι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Έχει εντυπωσιάσει η αντίσταση του ουκρανικού λαού και των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Εγώ σας λέω ότι επιτυγχάνει - η Ρωσία -  τους στόχους και ότι σταματά ή κάμπτεται η αντίσταση και ότι έχει τον έλεγχο των πόλεων. Πώς θα ελέγξεις όλη αυτή την τεράστια επικράτεια, πώς θα ελέγξεις εστίες αντίστασης οι οποίες δεν έχουν τακτικό χαρακτήρα; Δεύτερον, αντιλαμβάνεστε ότι η σκέψη πως θα έφευγε ο Πρόεδρος Ζελένσκι και θα έβαζαν μία κυβέρνηση ρωσόφιλη υπό τον απόλυτο έλεγχό τους, για παράδειγμα μία επιστροφή του Προέδρου Γιανουκόβιτς, δεν είναι πια εφικτή, κατά τη γνώμη μου, διότι δεν θα αναγνωρισθεί διεθνώς, δεν νομίζω ότι μπορεί να επανέλθει η Ουκρανία..

Π. Τσίμας: Και εσωτερικά δεν ξέρω πόσο εύκολα μπορεί να επικρατήσει μετά τα όσα έχουν γίνει αυτές τις ημέρες.

Ευ. Βενιζέλος: Εσωτερικά, όπως ξέρετε, υπάρχει ο έλεγχος διά της βίας, της συμβολικής και της υλικής, αλλά υπάρχει και η νομιμοποίηση. Νομιμοποίηση δεν πρόκειται να αποκτήσει ποτέ ένα τέτοιο σχήμα. Έχουμε  πάει σε μία περιπέτεια η οποία αφορά τον κόσμο, τη Ρωσία την ίδια. Βέβαια τα πρώτα θύματα είναι οι Ουκρανοί και το κύμα προσφύγων, το οποίο υποδεχόμαστε αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη.

Π. Τσίμας: Την Κυριακή δημοσιεύσατε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, που είχε πολλές διαστάσεις ενδιαφέροντος αλλά και μία που αφορούσε τα Ελληνοτουρκικά. Διατυπώνεται η εκτίμηση ότι ενώ στην αρχή, όταν πρωτοεκδηλώθηκε η επίθεση Πούτιν στην Ουκρανία και υπήρχε τότε η άποψη ότι αυτό θα τελείωνε γρήγορα και εύκολα για τον Πούτιν–αυτό πίστευαν ή φοβούνταν οι περισσότεροι– διατυπώθηκε ο φόβος ότι αυτό θα μπορούσε να είναι ένα παράδειγμα και για τον Ερντογάν, για παράδειγμα, να ακολουθήσει αυτή την αναθεωρητική και επιθετική πολιτική. Τώρα διατυπώνεται η υπόθεση ότι, ακριβώς επειδή υπήρξε αυτή η τεράστια και πρωτοφανής αντίδραση της Δύσης συνολικά και της κοινής γνώμης απέναντι σε αυτό που κάνει ο Πούτιν, αυτό θα απέτρεπε και οποιαδήποτε τέτοια σκέψη από την πλευρά της Τουρκίας. Καταρχάς, δεν ξέρω εάν συμμερίζεστε αυτή την αισιόδοξη ανάγνωση.

Ευ. Βενιζέλος: Θα το δούμε ρεαλιστικά το ζήτημα. Έλεγα στο άρθρο μου αυτό ότι ούτε η Τουρκία είναι Ρωσία ούτε, βεβαίως, η Ελλάδα είναι Ουκρανία.

Π. Τσίμας: Σωστά.

Ευ. Βενιζέλος: Μιλάμε για δύο χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, για δύο χώρες δυτικές.

Π. Τσίμας: Ας κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα.

***

Π. Τσίμας: Η γραμμή μας πρόδωσε για λίγο, την αποκαταστήσαμε.

Λέγατε, κ. Πρόεδρε, ότι η Τουρκία δεν είναι Ρωσία και η Ελλάδα δεν είναι Ουκρανία, αλλά οι συνειρμοί έγιναν βεβαίως στην αρχή της κρίσης.

Ευ. Βενιζέλος: Προφανώς, αλλά έλεγα επιπλέον ότι η Ελλάδα είναι -λέμε τα συνήθη τα οποία είναι πολύ ουσιώδη - μία χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωζώνης, του ΝΑΤΟ.  Και  η Τουρκία όμως είναι εξίσου παλιό μέλος του ΝΑΤΟ, εξίσου κρίσιμο μέλος. Δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο χώρες εντάχθηκαν από κοινού στην πρώτη διεύρυνση του ΝΑΤΟ το 1952 υπό συνθήκες Ψυχρού Πολέμου, πολύ έντονου Ψυχρού Πολέμου, η λογική ήταν πάντα να ανακόπτεται η κάθοδος της Ρωσίας στις λεγόμενες θερμές θάλασσες, στη Μεσόγειο. Οι δύο χώρες λειτουργούν από κοινού από την  άποψη αυτή, δηλαδή στο γεωστρατηγικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ, αλλά θα έλεγα και σε έναν παραδοσιακό, ιστορικό σχεδιασμό των δυτικών δυνάμεων σε σχέση πάντα με τη Ρωσία ανάλογα με τις εξελίξεις της και με την πολιτειακή της μορφή κάθε φορά.

Η Τουρκία διεκδικεί τον εξαιρετισμό της, θέλει να είναι περιφερειακή δύναμη, θέλει να κρατά στενές σχέσεις φιλίας και σύγκρουσης με τη Ρωσία σε πάρα πολλά μέτωπα, όμως, όταν τα διλήμματα είναι απόλυτα, μετωπικά, είναι μία δυτική χώρα. Η βάση του Ιντζιρλίκ είναι εκεί, με τα πυρηνικά όπλα, πάρα πολύ κρίσιμη βάση, μία από τις κρισιμότερες στον ευρωπαϊκό χώρο και βεβαίως επικαλείται την ιδιότητά της ως θεματοφύλακα  των στενών, δηλαδή τη Συνθήκη του Μοντρέ, η Συνθήκη του Μοντρέ είναι δίδυμο με τη Συνθήκη της Λωζάνης, δεν μπορεί να επικαλείσαι τη Συνθήκη του Μοντρέ και να επιβάλεις σωστά τα μέτρα που προβλέπονται υπό συνθήκες πολέμου για τη διέλευση από τα στενά και να αγνοείς το υπόλοιπο διεθνές καθεστώς της περιοχής. Άρα η Τουρκία βλέπετε ότι, όπως ήταν υποχρεωμένη, κάνει μία επίδειξη δυτικού προσανατολισμού.

Π. Τσίμας: Με επιφυλάξεις, με κάποιες χρονικές υστερήσεις, αλλά στο τέλος της ημέρας…

Ευ. Βενιζέλος: Βεβαίως, και με επιφυλάξεις για τις κυρώσεις, διότι θέλει να κρατά αυτή την ιδιομορφία, τον εξαιρετισμό της που είναι ιδιομορφία γεωγραφική πρωτίστως, αλλά βεβαίως στο τέλος της ημέρας, όπως λέτε, είναι μία χώρα που συντάσσεται με το ΝΑΤΟ, που συντάσσεται με τη Δύση και ως εκ τούτου νομίζω ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή και είναι η κατάλληλη στιγμή να γίνει μία συζήτηση των ηγετών των δύο χωρών.

Π. Τσίμας: Το ενδιαφέρον στοιχείο της πρότασής σας την Κυριακή στο άρθρο σας ήταν αυτή, ότι τώρα είναι μία καλή στιγμή να πάρουμε την πρωτοβουλία για να γίνει μία επικοινωνία.

Ευ. Βενιζέλος: Μία επικοινωνία όχι για τα διμερή, όχι για τα Ελληνοτουρκικά, όχι για το Κυπριακό, αλλά για την Ουκρανία, για την κατάσταση στην περιοχή, για την κατάσταση στον κόσμο, για το πώς θα λειτουργήσει η λεγόμενη παλιά νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία και μέσα στο πλαίσιο της νέας δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ η οποία έχει διαμορφωθεί από το 2011 και μετά. Εν πάση περιπτώσει, οι δίαυλοι πρέπει να είναι πάντα ανοιχτοί και όταν έχεις τέτοιου είδους εξαιρετικά γεγονότα, όταν έχεις τέτοιου είδους ιστορικές προκλήσεις, πρέπει να αξιοποιείς αυτή τη δυνατότητα της επαφής και του διαλόγου ο οποίος δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.

Π. Τσίμας: Εάν κατάλαβα καλά, το θέμα τέθηκε χθες στη συζήτηση στη Βουλή και ο Πρωθυπουργός δήλωσε ότι είναι ανοιχτός σε αυτή την ιδέα.

Ευ. Βενιζέλος: Ναι, και νομίζω ότι είναι μία πολύ σωστή και θετική δήλωση την οποία και εγώ θέλω να υπογραμμίσω. Θα πρέπει να πω βεβαίως ότι και ο κ. Τσίπρας που μετείχε στη σχετική συζήτηση, ήταν θετικός, άρα έχουμε, νομίζω, μία καταγραφή πολύ παραγωγική, από την άποψη αυτή,  στη χθεσινή συζήτηση.

Π. Τσίμας: Μάλιστα. Ευχαριστώ πάρα πολύ, κ. Πρόεδρε. Καλή σας ημέρα.

Ευ. Βενιζέλος: Να είστε καλά, κ. Τσίμα. Καλή συνέχεια, γεια σας.

Π. Τσίμας: Καλημέρα.

Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου

Ηχητικό: https://vimeo.com/682782482

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στο Πρώτο Πρόγραμμα και στην εκπομπή «Καθρέφτης» με τον Χρήστο Μιχαηλίδη



Χ. Μιχαηλίδης: Ο κ Βενιζέλος έγραψε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο Βήμα της Κυριακής, με τίτλο «Ένας ασύμμετρος πόλεμος που μας αφορά». Δεν μπορώ να μην αρχίσω ρωτώντας τον τι σημαίνει «ασύμμετρος πόλεμος». Γιατί είναι «ασύμμετρος» αυτός ο πόλεμος.

Καλημέρα κ. Βενιζέλο.

Ευ. Βενιζέλος: Καλημέρα και καλή εβδομάδα, κ. Μιχαηλίδη.

Χ. Μιχαηλίδης: Επίσης.

Ευ. Βενιζέλος: Ο πόλεμος είναι ασύμμετρος γιατί η μία πλευρά, η ρωσική πλευρά υπό τον κ. Πούτιν διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις. Η άλλη πλευρά δεν είναι η Ουκρανία, είναι όλος ο δυτικός κόσμος, όλος ο πολιτισμένος κόσμος και αυτός δεν διεξάγει στρατιωτικές επιχειρήσεις, λαμβάνει ορισμένα πολιτικά και οικονομικά αντίμετρα, τις λεγόμενες κυρώσεις –σκληρές, πρωτοφανούς σκληρότητος ίσως– από χθες, αλλά πάντως πρόκειται για αντιδράσεις οικονομικές και πολιτικές. Ενώ, όπως αντιλαμβάνεσθε, από την άλλη μεριά έχουμε φθάσει σε ακραίο σημείο, δηλαδή στην απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, η οποία δεν διατυπώθηκε χθες για πρώτη φορά, διατυπώθηκε ήδη από το αρχικό διάγγελμα-ποταμό του Προέδρου Πούτιν, με το οποίο έθεσε ζήτημα πυρηνικής απειλής από την Ουκρανία, εν δυνάμει, εις βάρος της Ρωσίας, ενώ είναι γνωστό ότι η Ουκρανία έχει παραδώσει τα πυρηνικά της όπλα από το 1994, με τη Συμφωνία της Βουδαπέστης, δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα και δεν είναι εύκολο φυσικά να κατασκευάσει μία χώρα, με τις οικονομικές και τεχνολογικές δυνατότητες της Ουκρανίας, πυρηνικά όπλα. Άρα η ασυμμετρία υπάρχει σε όλα τα επίπεδα.

Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου:Ένας ασύμμετρος πόλεμος που μας αφορά

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2022


Άρθρο Ευάγγελου Βενιζέλου στο Βήμα της Κυριακής


Ένας ασύμμετρος πόλεμος που μας αφορά

«Αν η ιστορία είναι οδηγός, γνωρίζουμε ότι το 1940 και στις αρχές του 1941 η Σοβιετική Ένωση κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για να αποτρέψει τον πόλεμο ή τουλάχιστον να καθυστερήσει την έναρξή του. Για τον σκοπό αυτό, η ΕΣΣΔ προσπάθησε να μην προκαλέσει τον πιθανό επιτιθέμενο μέχρι το τέλος, απέχοντας ή αναβάλλοντας τις πιο επείγουσες και προφανείς προετοιμασίες που έπρεπε να κάνει για να αμυνθεί από μια επικείμενη επίθεση. Όταν τελικά έδρασε, ήταν πολύ αργά.

Ως αποτέλεσμα, η χώρα δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας, η οποία επιτέθηκε στην Πατρίδα μας στις 22 Ιουνίου 1941, χωρίς να κηρύξει τον πόλεμο. Η χώρα σταμάτησε τον εχθρό και τον νίκησε, αλλά αυτό είχε τεράστιο κόστος. Η προσπάθεια κατευνασμού του επιτιθέμενου ενόψει του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου αποδείχθηκε ότι ήταν ένα λάθος που είχε υψηλό κόστος για τον λαό μας. Τους πρώτους μήνες μετά το ξέσπασμα των εχθροπραξιών, χάσαμε τεράστιες περιοχές στρατηγικής σημασίας, καθώς και εκατομμύρια ζωές. Δεν θα κάνουμε αυτό το λάθος δεύτερη φορά. Δεν έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε.»

Αυτό το απόσπασμα από το διάγγελμα του προέδρου Πούτιν στις 24.2.2022, την ώρα που άρχιζε η ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται την Ιστορία. Η δυτική θεώρηση της Ιστορίας αναδεικνύει τις κατευναστικές ψευδαισθήσεις του Τσάμπερλεν απέναντι στην προφανή χιτλερική απειλή. Ο Β. Πούτιν καταλογίζει την ιστορική ευθύνη για την ίδια κατευναστική μυωπία στον Στάλιν. Μπορεί ο ίδιος να πιστεύει ότι ενεργεί τώρα σαν να είναι ο Τσώρτσιλ της Ρωσίας. Οι ρόλοι όμως, όταν επαναλαμβάνεται το έργο της Ιστορίας, δύσκολα αντιστρέφονται. Τότε ο εκφραστής της θεωρίας του αναθεωρητισμού, της αμφισβήτησης των υφιστάμενων συνόρων και της διεκδίκησης του ζωτικού χώρου, ήταν ο επιτιθέμενος. Αυτός που εισέβαλε στην Τσεχοσλοβακία επικαλούμενος την ανάγκη προστασίας των γερμανόφωνων της Σουδητίας. Τώρα ο Πρόεδρος Πούτιν επιτίθεται στην Ουκρανία.

Το αφήγημα Πούτιν είναι σαφές και απροκάλυπτο: Οι ιστορικοί σοβιετικοί ηγέτες ακρωτηρίασαν τη Ρωσία για να συγκροτήσουν τη Σοβιετική Ένωση και το μείγμα της μαρξιστικοεθνικιστικής ιδεολογίας της. Η Δύση, μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ταπείνωσε τη Ρωσία, γιατί θεώρησε ότι το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μπορεί να είναι οριστικό και απολύτως ετεροβαρές. Δεν σεβάστηκε συνεπώς τον ιδιαίτερο ρόλο και τις ανησυχίες ασφάλειας της Ρωσίας και δεν έθεσε σαφές και τελικό όριο στον δικό της χώρο επιρροής κυρίως μέσω του ΝΑΤΟ. Επιπλέον χειρίστηκε με εσφαλμένο τρόπο όλες τις εκτός ευρωπαϊκής ηπείρου προκλήσεις από το Ιράκ έως τη Συρία και τη Λιβύη. Αυτά είπε ο πρόεδρος Πούτιν σε δυο εκτενή διαγγέλματα.

Όμως, το 2008 υπήρξε η Γεωργία με τη ρωσική στήριξη στην Αμπχαζία και την Οσετία. Το δε 2014, μέσα σε λίγους μήνες, σωρεύτηκαν τα γεγονότα στο Μαϊντάν, η πτώση και η καταφυγή στη Ρωσία του προέδρου Γιανουκόβιτς, η πολιτική αλλαγή στην Ουκρανία, η απόσπαση της Κριμαίας, η ανακήρυξη των δυο «ανεξάρτητων οντοτήτων» στο Ντονμπάς.

Δεν υπάρχει κεραυνός εν αιθρία. Ακόμη και η τωρινή εισβολή που είναι τελικά «μεγάλη» και όχι «μικρή», σύμφωνα με την αρχική διάκριση του προέδρου Μπάιντεν, είχε γίνει πλήρως αντιληπτή από τις αμερικανικές υπηρεσίες, πολλές εβδομάδες πριν ξεκινήσει επί του εδάφους.

Φαίνεται όμως ότι η «υπνοβασία» είναι ένα μόνιμο χαρακτηριστικό της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής. Προφανώς στόχος είναι πάντα η ειρήνη και η διπλωματία ποτέ δεν παύει να λειτουργεί, ούτε τις πιο σκοτεινές ώρες του πολέμου. Προφανώς ο ρόλος της Ρωσίας ως προμηθευτή φυσικού αερίου είναι εξαιρετικά κρίσιμος για την ΕΕ ιδίως στη φάση της ενεργειακής μετάβασης.

Όμως ο πρόεδρος Πούτιν έχει ως δεδηλωμένο στόχο να καθυποτάξει, για λόγους «αυτοάμυνας», την Ουκρανία, να την «αποστρατικοποιήσει» και να την «αποναζιστικοποιήσει». Δεν διστάζει μάλιστα να θεωρεί ότι η αυτοάμυνα αφορά απειλή εν δυνάμει πυρηνική στην οποία αντιτάσσεται ανοικτά αντίστροφη ρωσική πυρηνική απειλή. Το ζήτημα δεν είναι πλέον τα όρια του ΝΑΤΟ και μια νέα αρχιτεκτονική ασφάλειας στην Ευρώπη, έστω με επαναπροσδιορισμό των σφαιρών επιρροής. Το ζήτημα είναι, σε πρώτη φάση, η συγκρότηση της μεγάλης Ρωσίας και η ανασύσταση μιας «αυτοκρατορίας», με την Ουκρανία ακρωτηριασμένη κατά ένα μέρος της και υπό κατοχή, δηλαδή στρατιωτικά υποτεταγμένη και πολιτικά ελεγχόμενη, κατά το υπόλοιπο μέρος της. Σε δεύτερη φάση, τα ζωτικά συμφέροντα ασφάλειας της Ρωσίας, σε συνδυασμό με τον συνολικό πλέον ιστορικό και γεωγραφικό αναθεωρητισμό που εκφράζει ο πρόεδρος Πούτιν, μπορεί βεβαίως να προβάλουν και άλλα ζητήματα.

Στην παρούσα φάση δεν τίθεται, ούτε υπαινικτικά, ζήτημα αποχώρησης από το ΝΑΤΟ χωρών που είναι ήδη μέλη του και μέλη της ΕΕ, παρά τη γεωγραφική τους εγγύτητα προς τη Ρωσία. Μεθαύριο όμως θα τεθεί ζήτημα περιορισμού των οπλικών τους συστημάτων.

Διαμορφώνεται συνεπώς μια κατάσταση εμφανώς ασύμμετρη. Κατάσταση σημαίνει όχι απλώς ροή γεγονότων, σημαίνει ότι διαμορφώνεται ένας συσχετισμός δυνάμεων που τοποθετείται σε ένα μη συγκυριακό ορίζοντα.

Το ένα μέρος ενεργεί στρατιωτικά, καταλαμβάνει εδάφη, καταργεί την κρατική υπόσταση γειτονικού κράτους του οποίου δεν αναγνωρίζει ουσιαστικά την εθνική ταυτότητα και το δικαίωμα στην κρατικότητα, διαμορφώνει νέες νομικές οντότητες έστω μη αναγνωρισμένες, ακυρώνει στην πράξη - με τα προνόμια του μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας - όλο το σύστημα του ΟΗΕ και του ΟΑΣΕ, είναι προφανώς απολύτως αδιάφορο για οργανισμούς όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης ή το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.

Το άλλο μέρος καταγγέλλει πολιτικά, επιβάλλει σκληρές οικονομικές κυρώσεις, προσπαθεί να περιορίσει τις αρνητικές ενεργειακές και οικονομικές συνέπειες για τον εαυτό του ( η ΕΕ ), να διασφαλίσει την ενότητά του, να αποφύγει την πέμπτη φάλαγγα στο εσωτερικό του και να διαφυλάξει το βασικό ζητούμενο που είναι η φιλελεύθερη δημοκρατία έναντι της «γοητείας» του δημοκρατικού αυταρχισμού.

Όμως οι οικονομικές επιπτώσεις και οι επιπτώσεις της ρητορείας και της ιδεολογίας του εθνικολαϊκισμού μετρούνται με διαφορετικό τρόπο στη Ρωσία, στις ΗΠΑ και στις ομάδες κρατών μελών που σχηματίζονται στο εσωτερικό της ΕΕ. Συνεπώς ακόμη και στο πεδίο των οικονομικών και πολιτικών αντιδράσεων υπάρχει βαθιά ασυμμετρία.

Υπάρχει πλέον μια άλλη κατάσταση που θα παράγει αβεβαιότητα και ανασφάλεια για μεγάλη περίοδο και η οποία θέτει ξανά επί τάπητος όλα τα μεγάλα θέματα: πυρηνικών και συμβατικών δυνάμεων στην Ευρώπη, ισορροπίας και ανάσχεσης, σφαιρών επιρροής, ενεργειακής εξάρτησης ή αυτονομίας, διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, διεθνούς εμπορίου. Κυρίως μας υπενθυμίζει η κατάσταση αυτή ότι η οικουμενικότητα της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου ήταν δυστυχώς ένας δυτικός ισχυρισμός και όχι ένα πραγματικό κεκτημένο.

Μέσα στο νέο αυτό πλαίσιο περιφερειακά ζητήματα, όπως το Κυπριακό και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, για τα οποία κρίσιμη παράμετρος είναι το Διεθνές Δίκαιο και ο σεβασμός του, ενδέχεται να αποκτήσουν εκ των πραγμάτων παρακολουθηματικό χαρακτήρα. Να επικαθορίζονται από προτεραιότητες, ανάγκες και διακυμάνσεις του συσχετισμού των δυνάμεων σε ευρύτερο ορίζοντα. Όμως η Τουρκία δεν είναι Ρωσία και η Ελλάδα δεν είναι Ουκρανία. Οι δυο χώρες εντάχθηκαν το 1952 από κοινού στο ΝΑΤΟ με ένα σκεπτικό που ίσως γίνεται ξανά κρίσιμο και αφορούσε την ΕΣΣΔ της εποχής, σε βάθος ιστορικού χρόνου τη Ρωσία και τη Μεσόγειο. Το είχε πρωτοδιατυπώσει το 1820 ο νεαρός τότε Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος που ήθελε να πείσει τη Βρετανία και τη Γαλλία για την στρατηγική σημασία ενός ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.

Υπό την παρούσα συγκυρία θα είχε νομίζω ενδιαφέρον μια επικοινωνία Μητσοτάκη - Ερντογάν, με ελληνική πρωτοβουλία και θέμα όχι τα διμερή, αλλά τις εξελίξεις στην Ουκρανία, την ενότητα της ΝΑ πτέρυγας του ΝΑΤΟ και την αποφυγή μεταφοράς εντάσεων στην Αν. Μεσόγειο. -



* Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος είναι πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας.



https://evenizelos.gr/mme/articlesinthepress/452-articles2022/6599-vima-ev-venizelos-enas-asymmetros-polemos-pou-mas-afora.html

Δήλωση Ευάγγελου Βενιζέλου σχετικά με τις αποκαλύψεις για τις καταγγελίες Βγενόπουλου

 Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2022

 

Δήλωση Ευάγγελου Βενιζέλου σχετικά με  τις αποκαλύψεις της iefimerida και της δημοσιογράφου Δήμητρας Κρουστάλλη για τις καταγγελίες Βγενόπουλου

 

Χρειάστηκε μεγάλος και επίμονος αγώνας για να αντέξει η Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου τη λαίλαπα της περιόδου 2015-2019. Φαίνεται ότι δεν υπήρχε κανένας φραγμός. Αντίθετα,  φαίνεται ότι υπήρχε συναγωνισμός κυκλωμάτων. Από την αποκάλυψη της συνομιλίας αυτής - αποκάλυψη που συνιστά μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία αλλά και δημόσιο καθήκον - προκύπτει, μεταξύ πολλών άλλων, ότι τους απασχολούσε η πολιτική μου αντίδραση και κριτική.  Ευχαριστώ για τα εύσημα και λυπάμαι για το βάθος της δοκιμασίας της Δικαιοσύνης. Η χώρα σώθηκε θεσμικά στο παρά πέντε.

 

https://evenizelos.gr/mme/statementsgr/454-statements2022/6595-iefimerida.html 

 

Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου

Video: https://vimeo.com/680308359
Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2022

Συνέντευξη Ευάγγελου Βενιζέλου στο Mega και στην εκπομπή «Μεγάλη εικόνα» με τη Νίκη Λυμπεράκη (21.2.2022)

Ν. Λυμπεράκη: Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμά που είστε εδώ ένα βράδυ τέτοιο. Λέω ένα βράδυ τέτοιο, γιατί μοιάζει να γράφεται ιστορία απόψε, να αλλάζει ο χάρτης με πρωτοβουλία της Ρωσίας για άλλη μία φορά, είδαμε το διάγγελμα του Ρώσου Προέδρου. Αναρωτιέμαι εάν συμμερίζεστε την ανησυχία για το ενδεχόμενο γενίκευσης της κλιμάκωσης. Απευθύνομαι βέβαια σε εσάς με την ιδιότητα σας, μεταξύ όλων των άλλων, και του πρώην Υπουργού Εξωτερικών.

Ευ. Βενιζέλος: Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση. Είναι πράγματι σημαδιακή ημέρα, ίσως το έχει η 21η Φεβρουαρίου, είναι η επέτειος της κατάληψης της Νομικής Αθηνών το 1973 και είναι και η επέτειος της Συνόδου του Eurogroup στην οποία οριστικοποιήθηκε το δεύτερο πρόγραμμα για τη στήριξη της χώρας και το «κούρεμα» του χρέους. Σήμερα έχουμε, ενδεχομένως, μία παγκόσμια κρίση πολύ μεγάλων διαστάσεων, αυτό που ακούσαμε δεν ήταν ένα διάγγελμα, ήταν, θα έλεγα, ένας ποταμός του Βλαντιμίρ Πούτιν που έθεσε όλα τα θέματα.

Ο τ. Υφ.Αν. κ. Γιώργος Βλάχος για τον Προαστιακό στην εκπομπή "Ανατολικά"

Ο Γιώργος Βλάχος για τον Προαστιακό στην εκπομπή "Ανατολικά" με τον Κώστα Τσαπάκη 8/2/2022

https://soundcloud.com/tlwxzlmm2h08/822022a-3?si=f07cd857f0104e918368ebc3b3eb73d6&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing&fbclid=IwAR0BsC9V634tLNPkfML2JKC3nzX5nNiZysBYyNkpVOLHNcUSdsnSM52LpKQ

 https://soundcloud.com/tlwxzlmm2h08/822022a-3?utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing

ΣΗΜΕΙΩΣΗ "ΠΟΛΙΤΙΚΗ":Υπεύθυνα και Αντικειμενικά:ΑΞΙΟΠΙΣΤΟΣ, ΣΥΝΕΠΗΣ, ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ, ΚΑΛΟΨΥΧΟΣ (καθοριστικό χαρακτηριστικό κατά την γνώμη μου).

Ενας Πολιτικός..

Ενας Κύριος της Πολιτικής..

Μια Πολιτική Προσωπικότητα ΠΟΥ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΚΑΙΡΙΟ ΘΩΚΟ,είναι αισθητή...

https://twitter.com/mgvavour/status/1493144698613116929?s=20&t=nET_Jj6zkURRipEhZAZ8oQ

ΚΩΣΤΗΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗΣ,ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:"Αρχή, 'Ανδρα δείκνυσι"...γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ

 

Είναι Κρητικός. Ρεθεμνιώτης. Ισως γι αυτό, τον  «παρακολουθούσα» πάντα στα Μέσα, όπως και τον σημερινό Πρωθυπουργό.

Είναι ένας πολιτικός με απίστευτες, ασύλληπτες ικανότητες. Αυτές, «μέτρησαν» ώστε να «χρησιμοποιείται» από Πρωθυπουργούς ως «τεχνοκράτης πασπαρτού» που ταιριάζει σε κάθε δυσκολία-όσο μεγάλη και αν είναι- και είναι εκ των προτέρων απολύτως βέβαιο πως ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙ.

Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή όχι τόσο για έναν πολιτικό, πολλώ  μάλλον για έναν Ανθρωπο. Γιατί το ότι τον πονά ό,τι αφορά τους πολίτες, το διαπίστωσα πάντα και όχι σε εύκολες επιλογές. Διέκρινα πάντα μια ευαισθησία, καλωσύνη, αποδοχή όσων υπέφεραν, προσπάθεια να απαλύνει, να ανακουφίσει, να προωθήσει Νόμους, να καλυτερεύσει την ζωή όσων υποφέρουν. Και το πάλευε πάντα με όπλο του την ψήφο και την αποδοχή όσων τον τιμούσαν με αυτή. Και  η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» τον αγάπησε γι αυτό…

Τον «τοποθέτησαν» σε όποια δυσκολία δεν μπορούσαν να λύσουν άλλοι πολιτικοί καρριέρας και έτσι πέρασε από πόστα δύσκολα, με μεγάλο άγχος και τρομερές δυσκολίες. Ας θυμηθούμε τον γόρδιο δεσμό της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ» …και αυτό φτάνει.

Από όπου «πέρασε», αυτό που άφησε πίσω, ο,τι και αν άφησε, ΛΑΜΠΕΙ και ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ, φέροντας την «υπογραφή» του.

Εχει την οξύνοια και την αντρειά να μην λογαριάζει τίποτα και κανένα πολιτικό κόστος που θα τον εμπόδιζε να επιτύχει τον στόχο που του ανέθεταν, ή αυτόν που έβαζε ο ίδιος. Ασυνήθιστο προσόν, μάλλον σπάνιο,  που οι Ελληνες δεν έχουν συναντήσει πολλές φορές σε Πολιτικούς.

Ειλικρινής, ευθύς και θαρραλέος, εκφράζει απόλυτα αυτό που περιμένει κανείς από έναν Κρητικό Πολιτικό με Παιδεία και Μόρφωση. Δεν θα πει κάτι αν δεν είναι σίγουρος και ΑΝ το πει, θα πρέπει να το «τιμήσει». Σπάνιο.

Αυτή τη φορά, είναι Υπουργός Εργασίας. Εχει στην πλάτη του αντιπάθειες και πολεμική για τις προσπάθειες να βελτιώσει το ΕΦΚΑ και να βγάλει τις συντάξεις των Ελλήνων που εκκρεμούν χρόνια. Είμαι βεβαία πως θα το καταφέρει.

Αξίζει να τον γνωρίσετε καλύτερα, να διαβάσετε το βιογραφικό του, να μάθετε τι είπε σε μια του συνέντευξη. Δεν είναι χάσιμο του χρόνου σας…είναι ο τρόπος να μάθετε ό,τι σας έλεγε πάντα η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» χωρίς ΠΟΤΕ να διαψευστεί: «Μπορεί να μην είναι πολλοί, αλλά ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ που τιμούν τον Θώκο,τις Αρχές τους και ΕΜΑΣ…ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ.Και πρέπει να τους ξέρουμε»..

Δια την γραφήν

ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ

Αναγνώσατε ώδε,μια εξαιρετική του συνέντευξη που θα σας δώσει ένα πολύ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ προφίλ του και θα καταλάβετε γιατί η "ΠΟΛΙΤΙΚΗ" ΤΟΝ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΣΟ...:

https://khatzidakis.gr/index.php/52-site/enimerosi/synenteyxeis/9721-i-zoi-mou-oli-synentefksi-stin-efimerida-parapolitika

Βιογραφικό / CV

Ο Κωστής Χατζηδάκης είναι υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, βουλευτής Βόρειου Τομέα Β’ Αθηνών και αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Εκλέγεται βουλευτής από το 2007.
Δικηγόρος Αθηνών.
Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ (1992-1994).
Ευρωβουλευτής (1994-2007).
Έχει διατελέσει και υπουργός στα υπουργεία Μεταφορών (2007-2009), Ανάπτυξης (2012-2014) και Περιβάλλοντος και Ενέργειας (2019-5/1/2021).

Ο Χατζηδάκης γεννήθηκε στο Ρέθυμνο[2] στις 20 Απριλίου του 1965, μεγάλωσε στον Άγιο Ιωάννη Μυλοποτάμου και τελείωσε το Λύκειο Περάματος Ρεθύμνου. Το 1983 εισήχθη στη Νομική Σχολή στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του με μεταπτυχιακό στην Πολιτική Επικοινωνία από το Πανεπιστήμιο του Κεντ (Αγγλία), ενώ είναι δικηγόρος στο επάγγελμα.
Έχει παντρευτεί τη γιατρό, πρώην στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης και πολιτευτή της Νέας Δημοκρατίας, Πόπη Καλαϊτζή[3]. Μαζί έχουν αποκτήσει ένα γιο, τον Γιάννη.

Kostas Hatzidakis is the Minister of Labour and Social Affairs, member of the Greek Parliament and Vice President of the New Democracy Party.
He was born in Rethymno, Crete, in 1965.
He is a member of the Greek Parliament since 2007.
He is a lawyer in Athens.
President of the Youth Organization of New Democracy (1992-1994)
Member of the European Parliament (1994-2007)
Minister in the Ministries of Transport, Development ((2007-2009 and 2012-2014) and Environment and Energy (2019-1/2021)

https://www.khatzidakis.gr/