Η θεσμική διοργάνωση της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής «Aegean Regatta 2022» ανοίγει πανιά με ρεκόρ 62 συμμετοχών στο Αιγαίο

19/08/2022 





Η Aegean Regatta αποτελεί την πρώτη διεθνή ιστιοπλοϊκή διοργάνωση του Αιγαίου, που εκκίνησε το 2001 από τη Γενική Γραμματεία Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (τότε Υπουργείο Αιγαίου) σε συνεργασία με την Επιτροπή Ανοικτής Θαλάσσης της Ελληνικής Ιστιοπλοϊκής Ομοσπονδίας. Μεταξύ των πρωτεργατών του Αγώνα και οι βασικοί ναυταθλητικοί όμιλοι των ακριτικών νησιών του Αιγαίου: Α.Σ.Ι.Α.Θ Ρόδου, Λ.Ο.Ι.Α.Θ. Λέσβου, Ναυτικός Όμιλος Καρλοβασίου, Ναυτικός Όμιλος Σάμου και Ναυτικός Όμιλος Χίου.

Η Aegean Regatta κατάφερε όλα αυτά τα χρόνια να τονώσει οικονομικά τα ακριτικά νησιά, να φέρει σε επαφή ιστιοπλόους από την μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, αλλά και να δώσει τη δυνατότητα σε πολλά ξένα πληρώματα να γνωρίσουν το νησιωτικό πολιτισμό. Μέσα σε αυτά τα χρόνια μεγάλωσε μία γενιά ιστιοπλόων η οποία έμαθε ότι μπορεί να ταξιδεύει εύκολα στο Αιγαίο, να έχει ποιοτικούς και αξιόπιστους αγώνες αλλά πάνω απ’ όλα κατάφερε να αναδείξει την ιστιοπλοΐα όχι μόνο ως μέσο διασκέδασης αλλά και ως μέσο προσφοράς και τρόπου ζωής.

Η “Aegean Regatta 2022 ανοίγει πανιά και φέτος για τα νησιά της Ικαρίας, των Φούρνων, του Αγαθονησίου και της Σάμου 21 – 27 Αυγούστου με πάνω από 60 σκάφη από την Ελλάδα και το εξωτερικό και κατά μέσο όρο πάνω από 400 συμμετέχοντες/ουσες δαμάζοντας τον άνεμο και τα κύματα του Αιγαίου σε μια διαδρομή 95 και πλέον ναυτικών μιλίων.

 

APEC to Strengthen Cooperation in Sustainable Forest Management

Issued by the 5th APEC Meeting of Ministers Responsible for Forestry

Chiang Mai, Thailand, 24 August 2022

Ministers responsible for forestry from APEC member economies are pressing for more cooperation to curb deforestation and further biodiversity loss as the region steps up its fight against climate change and advances action for a more sustainable future. 

APEC economies account for more than 50 percent of global forest areas, 60 percent of global wood products and 80 percent of global trade in forest products. 

Member economies have been working on their ambitious goal of increasing forest cover by at least 20 million hectares by 2020 across the region. This goal has been achieved and exceeded, as the forest cover in APEC increased by 27.9 million hectares between 2007 and 2020.

“Although we have been able to complete our mission in 2020, still, these wake up calls—which include global environmental threats, particularly climate change and biodiversity loss, as well as economic and social consequences from the COVID-19 pandemic, and other global challenges—all remain as key concerns of forest policy,” said Varawut Silpa-archa, Thailand’s Minister of Natural Resources and Environment.

Minister Varawut, during his opening remarks at the APEC Meeting of Ministers Responsible for Forestry in Chiang Mai, Thailand, highlighted Thailand’s long-term strategy, the bio-circular-green (BCG) economy model, to overcome the current global threats. The model integrates three economic approaches where technology and innovations are used to create value and promote sustainable businesses models in every sector, including the forest without undermining need of the forest products.

Minister Varawut acknowledged the contribution of the APEC Experts Group on Illegal Logging and Associated Trade and urged member economies to strengthen cooperation and continue sharing information and best practices on combatting illegal logging and associated trade among APEC economies.

“As APEC is the top destination for global forest product trade and it gives the region an additional responsibility in ensuring that forests are sustainably managed,” Minister Varawut added. “The world is currently jeopardized by the adverse impacts of climate change and no matter where we are or who we are, we cannot escape from these impacts.”

Ministers recognized that forests play an essential role in tackling climate change, both in terms of mitigation and adaptation, especially to the process of moving towards carbon neutrality and net zero greenhouse gas emission. Therefore, action is needed to maintain forest cover and reverse forest loss, prevent forest degradation and sustainably manage forests.

“We are increasingly made aware of the impact of extreme weather, brought about by climate change, being experienced in many parts of the world, including in our region—drought, floods, heat waves—these are surely mother nature’s warning to us of the cost of inaction or slow action,” said Dr Rebecca Sta Maria, Executive Director of the APEC Secretariat.  

“It is in this context that our meeting here is of significance. Forestry, with its unique role and contribution to sustainable development, has the potential to be a leading sector in achieving green growth,” Dr Sta Maria concluded.

For further details, please contact:

Masyitha Baziad +65 9751 2146 at mb@apec.org
Michael Chapnick +65 9647 4847 at mc@apec.org

..απαράδεκτες οι αιτήσεις ακυρώσεως φυσικών προσώπων, που αφορούσαν εμβολιασμό κατά του covid-19

Με τις 1485-7/2022 αποφάσεις της Ολομελείας απορρίφθηκαν ως απαράδεκτες αιτήσεις ακυρώσεως φυσικών προσώπων, που αφορούσαν τον εμβολιασμό κατά του covid-19, ως στρεφόμενες κατά μη εκτελεστών πράξεων.
07/07/2022


ΣτΕ Ολομ. 1485-7/2022
Πρόεδρος: Δ. Σκαλτσούνης, Πρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητής: Β. Ανδρουλάκης, Σύμβουλος Επικρατείας


Με τις 1485-7/2022 αποφάσεις της Ολομελείας απορρίφθηκαν ως απαράδεκτες αιτήσεις ακυρώσεως φυσικών προσώπων, που αφορούσαν τον εμβολιασμό κατά του covid-19, ως στρεφόμενες κατά μη εκτελεστών πράξεων.

Ειδικότερα, με τις ως άνω αποφάσεις κρίθηκαν τα ακόλουθα:
α) Κατά το Σύνταγμα η αίτηση ακυρώσεως ασκείται κατά των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών και των ν.π.δ.δ., αποκλείεται δε η άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά των πράξεων της νομοθετικής λειτουργίας. Ο αποκλεισμός αυτός ισχύει και στην περίπτωση του τυπικού απλώς νόμου, ο οποίος εισάγει ατομικές ρυθμίσεις. Ακόμα δε και όταν η εκ του νόμου ατομική ρύθμιση είναι εξαντλητική και δεν καταλείπεται αρμοδιότητα για την έκδοση εκτελεστών διοικητικών πράξεων, ο ακυρωτικός δικαστής αδυνατεί να ελέγξει ευθέως την, υπό μορφή τυπικού νόμου, ατομική ρύθμιση. Δύναται, όμως, στην περίπτωση αυτή, εν όψει της συνταγματικής κατοχύρωσης του ατομικού δικαιώματος παροχής δικαστικής προστασίας, να δέχεται ως προσβλητή ενώπιόν του κάθε πράξη οργάνου της Διοικήσεως η οποία εκδίδεται προς εκτέλεση των οριζομένων στο νόμο. Πάντως, στέρηση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας των θιγομένων από ατομικές ρυθμίσεις νόμου και μη δυναμένων να ζητήσουν ευθέως την ακύρωσή τους, δεν υφίσταται, αν ο νόμος, πέραν των ατομικών αυτών ρυθμίσεων, προβλέπει την έκδοση, συναφών προς τις ρυθμίσεις αυτές εκτελεστών διοικητικών πράξεων, των οποίων οι θιγόμενοι δύνανται να ζητήσουν παραδεκτώς την ακύρωση και μέσω της προσβολής των οποίων μπορεί να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως η προς το Σύνταγμα και τους υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες δικαίου συμφωνία των ατομικών ρυθμίσεων του νόμου.
β) Στις ένδικες υποθέσεις τα προσβαλλόμενα από τους αιτούντες έγγραφα, όχι μόνο δεν μπορεί να χαρακτηριστούν ως κανονιστικές διοικητικές πράξεις, όπως αβασίμως προβάλλεται, αλλά στερούνται παντελώς εκτελεστού χαρακτήρα εφ’ όσον με αυτά ενημερώνονται απλώς οι παραλήπτες τους σχετικά με την εκ του νόμου επιβαλλόμενη υποχρέωση προς εμβολιασμό, καθώς και τις ώρες που αυτός θα πραγματοποιηθεί. Πρόκειται, επομένως, για πράξεις οι οποίες, ως ενημερωτικού χαρακτήρα προσβάλλονται απαραδέκτως.
γ) Περαιτέρω, η διάταξη του άρθρου 206 του ν. 4820/2021, αντιθέτως προς όσα προβάλλουν οι αιτούντες, δεν συνιστά ούτε υποκρύπτει, κατά το ουσιαστικό της περιεχόμενο, ατομικές διοικητικές πράξεις. Η διάταξη του άρθρου 206 του ν. 4820/2021 συναπαρτίζει από κοινού με άλλες διατάξεις του νόμου, ενιαίο σύνολο κανονιστικών ρυθμίσεων, με τις οποίες θεσπίζεται, για επιτακτικούς λόγους προστασίας της δημόσιας υγείας, η υποχρέωση εμβολιασμού του προσωπικού αφ’ ενός των ιδιωτικών και δημόσιων μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία και αφ’ ετέρου των ιδιωτικών και δημόσιων δομών υγείας. Συνεπώς, απαραδέκτως προσβάλλεται ευθέως το άρθρο 206 παρ. 2 του ν. 4820/2021 με την ένδικη αίτηση ακυρώσεως. Εξ άλλου, εφ’ όσον, κατά τα ανωτέρω, η επίμαχη ρύθμιση δεν συνιστά ατομική ρύθμιση, αλλά ούτε και υποκρύπτει ατομικές διοικητικές πράξεις, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι τα προσβαλλόμενα ενημερωτικά έγγραφα παραδεκτώς προσβάλλονται ενώπιον του Δικαστηρίου με την ένδικη αίτηση ακυρώσεως. Τούτο δε ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι η πληττόμενη ρύθμιση της παρ. 2 του άρθρου 206 του ν. 4820/2021 δεν περιέχει εξαντλητική ρύθμιση, αλλά συνδέεται αρρήκτως με τις λοιπές ρυθμίσεις του εν λόγω άρθρου, το οποίο αφ’ ενός παρέχει στην Διοίκηση νομοθετική εξουσιοδότηση για την έκδοση κανονιστικών διοικητικών πράξεων, αφ’ ετέρου δε (στην παρ. 6 περ. α) προβλέπει την έκδοση ατομικών πράξεων. Οι πράξεις αυτές (κανονιστικές και ατομικές) μπορεί να προσβληθούν με τα κατάλληλα ένδικα βοηθήματα ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων, μέσω δε της προσβολής των πράξεων αυτών μπορεί να ελεγχθεί παρεμπιπτόντως η προς το Σύνταγμα και τους υπερνομοθετικής ισχύος κανόνες δικαίου συμφωνία των ρυθμίσεων του ν. 4820/2021. Συνεπώς οι αιτούντες δεν στερούνται του κατά το άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος δικαιώματος δικαστικής προστασίας.
δ) Τέλος, μετά την άσκηση της υπό κρίση αιτήσεως εκδόθηκαν οι Δ1α/Γ.Π.οικ. 50933/13-8-2021 και Δ1α/ΓΠ.οικ.52796/27-8-2021 κανονιστικές υπουργικές αποφάσεις, σχετικά με την παρακολούθηση και τον τρόπο ελέγχου της συμμορφώσεως με την υποχρέωση εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού COVID-19. Οι εν λόγω αποφάσεις δεν μπορεί να θεωρηθούν συμπροσβαλλόμενες, εφ’ όσον δεν υφίσταται παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη, αλλά υπόκεινται αυτοτελώς σε αίτηση ακυρώσεως.

Πενταετής διάρκεια γάμου ως προϋπόθεση συνταξιοδότησης του επιζώντος λόγω θανάτου του συζύγου

ΣτΕ Α' 1636/2022: Σύμφωνη με το Σύνταγμα και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις η κατ’ άρ. 12 ν. 3863/2010 πενταετής διάρκεια γάμου ως προϋπόθεση συνταξιοδότησης του επιζώντος λόγω θανάτου του συζύγου του
01/08/2022


ΣτΕ Α΄ 1636/2022
Πρόεδρος : Σπ. Χρυσικοπούλου, Αντιπρόεδρος
Εισηγήτρια : Χ. Χαραλαμπίδη, Πάρεδρος

Κοινωνική ασφάλιση. Σύνταξη λόγω θανάτου. Τέλεση γάμου με συνταξιούχο του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ. Συνταγματική η κατ’ άρ. 12 ν. 3863/2010 προϋπόθεση της 5ετούς διάρκειας έγγαμης συμβίωσης πριν από την επέλευση του θανάτου του συνταξιούχου συζύγου για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος από τον επιζώντα σύζυγο.

1. Με το άρθρο 12 του ν. 3863/2010, οι διατάξεις του οποίου, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, διέπουν τη συνταξιοδότηση επιζώντος συζύγου αν ο ασφαλιστικός κίνδυνος του θανάτου του άλλου συζύγου επήλθε μετά τις 15.7.2010, θεσπίστηκε ως προϋπόθεση για την απονομή σύνταξης στον επιζώντα σύζυγο ασφαλισμένου ή συνταξιούχου κάθε ασφαλιστικού φορέα, άρα και του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, ο γάμος μεταξύ του επιζώντος και του θανόντος συζύγου να έχει τελεστεί τουλάχιστον 3 έτη πριν από την επέλευση του θανάτου, αν ο θανών ήταν εν ενεργεία ασφαλισμένος κατά τον χρόνο τέλεσης του γάμου (αντί 6 μηνών που οριζόταν στην παρ. 7 άρ. 28 α.ν. 1846/1951). Η προϋπόθεση της ελάχιστης διάρκειας του γάμου δεν απαιτείται αν ο θάνατος του αμέσως ασφαλισμένου οφείλεται σε ατύχημα, εργατικό ή μη, ή αν κατά τη διάρκεια του γάμου γεννήθηκε, νομιμοποιήθηκε, αναγνωρίστηκε ή υιοθετήθηκε τέκνο ή, τέλος, αν η χήρα κατά τον χρόνο του θανάτου τελούσε σε κατάσταση εγκυμοσύνης, η οποία δεν διακόπηκε και γεννήθηκε ζων τέκνο. Αν ο θανών ήταν ήδη συνταξιούχος κατά τον χρόνο τέλεσης του γάμου, η ελάχιστη διάρκεια γάμου ορίζεται σε τουλάχιστον 5 έτη (αντί 24 μηνών που οριζόταν στην παρ. 7 άρ. 28 α.ν. 1846/1951), εκτός αν κατά τη διάρκεια του γάμου γεννήθηκε, νομιμοποιήθηκε, αναγνωρίστηκε ή υιοθετήθηκε τέκνο ή, τέλος, αν η χήρα κατά τον χρόνο του θανάτου τελούσε σε κατάσταση εγκυμοσύνης, η οποία δεν διακόπηκε και γεννήθηκε ζων τέκνο. Η προϋπόθεση της ελάχιστης διάρκειας του γάμου αποσκοπεί στη διασφάλιση του ασφαλιστικού κεφαλαίου των ασφαλιστικών φορέων και κατ’ επέκταση του συνόλου των ασφαλισμένων και συνταξιούχων τους από δαπάνες που συνδέονται με συντάξεις χορηγούμενες σε πρόσωπα που τελούν γάμο με μοναδικό σκοπό τη συνταξιοδότησή τους μετά τον θάνατο του ασφαλισμένου ή συνταξιούχου συζύγου τους κατά καταστρατήγηση του θεσμού της σύνταξης επιζώντος συζύγου. 

 Η πενταετία ως ελάχιστη διάρκεια του γάμου αποτελεί πρόσφορο χρονικό περιορισμό για την αποτροπή τέλεσης εικονικών γάμων ή εν γένει γάμων με μοναδικό σκοπό τη μελλοντική συνταξιοδότηση, ο περιορισμός δε αυτός δεν είναι υπέρμετρος ούτε δυσανάλογος προς τον επιδιωκόμενο σκοπό. Τούτο διότι, λαμβάνοντας υπόψη και τις σύγχρονες κοινωνικές συνθήκες, ιδίως τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό γυναικών που εργάζονται εκτός οικίας αλλά και την αύξηση των διαζυγίων και κατ΄ επέκταση τη μείωση του αριθμού των γάμων που διατηρούνται διά βίου, η πενταετία αποτελεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα εντός του οποίου μπορεί να δημιουργηθεί και να παγιωθεί μία κατάσταση οικονομικής αλληλεξάρτησης των συζύγων και να διαμορφωθεί ένα οικογενειακό επίπεδο διαβίωσης που χρήζει κοινωνικοασφαλιστικής κάλυψης. 

Πέραν τούτου, με τις ίδιες διατάξεις προβλέπονται εξαιρέσεις από τη συμπλήρωση της πενταετούς έγγαμης συμβίωσης, στην περίπτωση κατά την οποία από μικρής διάρκειας έγγαμη συμβίωση αποκτώνται (είτε με γέννηση είτε με υιοθεσία) παιδιά. Εξάλλου, από καμία από τις συνταγματικές και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις δεν απορρέει υποχρέωση του νομοθέτη να απονέμει κοινωνικοασφαλιστικές παροχές λόγω θανάτου σε κάθε πρόσωπο, με το οποίο ασφαλισμένος ή συνταξιούχος διατηρεί δεσμούς αγάπης και συντροφικότητας. Περαιτέρω, ο κοινός νομοθέτης διαθέτει ευρύ περιθώριο κατά τη διαμόρφωση του εύρους της έμμεσης κοινωνικοασφαλιστικής προστασίας που παρέχεται μέσω των δημόσιων φορέων κοινωνικής ασφάλισης στα πρόσωπα που συνδέονται με τον αμέσως ασφαλισμένο, λαμβάνοντας υπόψη τις κρατούσες κοινωνικές συνθήκες και τους διαθέσιμους πόρους των φορέων αυτών. 

Η επιλογή δε του νομοθέτη να απονείμει με το άρ. 12 του ν. 3863/2010, όπως άλλωστε και με τις προϊσχύσασες διατάξεις, σύνταξη λόγω θανάτου συνταξιούχου ή ασφαλισμένου μόνο σε πρόσωπο με το οποίο ο θανών είχε τελέσει γάμο (ή είχε καταρτίσει σύμφωνο συμβίωσης κατ’ άρ. 16 ν. 4387/2016) και όχι σε κάθε πρόσωπο που επικαλείται την ύπαρξη σχέσης με τα χαρακτηριστικά της ελεύθερης ένωσης με τον αποβιώσαντα δεν συνιστά αδικαιολόγητα δυσμενή διάκριση σε βάρος του συμβιούντος σε ελεύθερη ένωση ούτε υποβάθμιση αυτού. Τούτο διότι οι τελούντες σε ελεύθερη ένωση έχουν επιλέξει μία μορφή κοινής ζωής, η οποία, σε αντίθεση προς τον θεσμό του γάμου, δεν διέπεται από συγκεκριμένο νομοθετικό πλαίσιο ούτε συνιστά δημοσίως διατυπωμένη δέσμευση για την ίδρυση μίας σχέσης με διάρκεια και την ανάληψη αμοιβαίων υποχρεώσεων διατροφής μεταξύ των συντρόφων και συμβολής στις ανάγκες ενός κοινού (συζυγικού - οικογενειακού) οίκου. Ειδικότερα, ο γάμος παραμένει ένας θεσμός ευρέως αναγνωρισμένος, ο οποίος παρέχει μία ιδιαίτερη νομική ιδιότητα σε εκείνους που τον συνάπτουν, με συνέπεια να παρίσταται δικαιολογημένη η διαφορετική μεταχείριση των έγγαμων και των τελούντων σε ελεύθερη ένωση. Συνεπώς, οι διατάξεις του άρ. 12 του ν. 3863/2010, κατά το μέρος που διαφοροποιούν τα έγγαμα ζευγάρια από εκείνα που έχουν επιλέξει να συμβιώνουν σε ελεύθερη ένωση, δεν αντίκεινται στην αρχή της ισότητας. Οι ίδιες διατάξεις δεν αντίκεινται στην αρχή της ισότητας ούτε κατά το μέρος με το οποίο διαφοροποιούν τον επιζώντα σύζυγο που τέλεσε γάμο με εργαζόμενο (ασφαλισμένο) από τον επιζώντα σύζυγο που τέλεσε γάμο με συνταξιούχο, δεδομένου ότι, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ο κίνδυνος καταστρατηγήσεων των διατάξεων για τη συνταξιοδότηση επιζώντων συζύγων αν οι τελευταίοι τελούν γάμο με συνταξιούχους είναι αυξημένος και, ως εκ τούτου, ούτε οι ανωτέρω κατηγορίες προσώπων τελούν υπό όμοιες ή παρόμοιες συνθήκες. Περαιτέρω, οι διατάξεις του άρ. 12 του ν. 3863/2010, κατά το μέρος που με αυτές τάσσεται η έγγαμη συμβίωση ως προϋπόθεση συνταξιοδότησης λόγω θανάτου και δεν αρκεί η επίκληση και απόδειξη συμβίωσης σε ελεύθερη ένωση δεν αντίκειται στις υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις των άρ. 8 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, 16 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (ν. 1426/1984), 10 παρ. 1 του Διεθνούς Συμφώνου για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα (ν. 1532/1985) και 23 παρ. 1 και 2 του Διεθνούς Συμφώνου για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα (ν. 2462/1997).

2. Κατά την έννοια των διατάξεων του άρ. 12 του ν. 3863/2010, η προϋπόθεση της συμπλήρωσης πενταετούς έγγαμης συμβίωσης κάμπτεται και για τη συμπλήρωση της πενταετίας μπορεί να συνυπολογιστεί και η διάρκεια της ελεύθερης συμβίωσης, αν έχει προηγηθεί μακροχρόνια ελεύθερη συμβίωση των μετέπειτα συζύγων, κατά την οποία δεν ήταν δυνατή η τέλεση του γάμου εξαιτίας νομικού, αποκλειστικώς, κωλύματος, τελέστηκε δε ο γάμος μέσα σε εύλογο χρόνο από την εξάλειψη του κωλύματος αυτού. Αντιθέτως, δεδομένου ότι οι διατάξεις, με τις οποίες θεσπίζονται προϋποθέσεις για την απονομή συνταξιοδοτικών παροχών είναι στενώς ερμηνευτέες, η απαίτηση να έχει συμπληρωθεί η πιο πάνω ελάχιστη διάρκεια γάμου δεν κάμπτεται αν η μη τέλεση γάμου αποτέλεσε προϊόν της ελεύθερης βούλησης του ζεύγους.

  

ΣτΕ:...δικαίωμα πρόσβασης στα στοιχεία και έγγραφα διαγωνισμού, αρχή αναλογικότητας και ίσης μεταχείρισης διαγωνιζομένων - Έννομο συμφέρον αποκλεισθέντος

ΣτΕ Στ΄ 7μ. 1481-4/2022: Αίτηση ακυρώσεως - Απόρρητος διαγωνισμός - Εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2009/81/ΕΚ και του ν. 3978/2011, της Οδηγίας 2014/24/ΕΕ και του ν. 4412/2016 – Αρμοδιότητα ΣτΕ - Εξαιρετικό καθεστώς διεξαγωγής - Δημόσιο Συμφέρον - Αρχή της δημοσιότητας και της διαφάνειας, δικαίωμα πρόσβασης στα στοιχεία και έγγραφα του διαγωνισμού, αρχή της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων - Έννομο συμφέρον αποκλεισθέντος
07/07/2022


Πρόεδρος: Ι. Γράβαρης, Αντιπρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητές: Β. Ραφτοπούλου, Σύμβουλος της Επικρατείας
Κ. Κατρά. Πάρεδρος ΣτΕ
Αικ. Σούκη, Πάρεδρος ΣτΕ

ΣτΕ Στ΄ 7μ. 1481-4/2022: Αίτηση ακυρώσεως - Απόρρητος διαγωνισμός - Εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2009/81/ΕΚ και του ν. 3978/2011, της Οδηγίας 2014/24/ΕΕ και του ν. 4412/2016 – Αρμοδιότητα ΣτΕ - Εξαιρετικό καθεστώς διεξαγωγής - Δημόσιο Συμφέρον - Αρχή της δημοσιότητας και της διαφάνειας, δικαίωμα πρόσβασης στα στοιχεία και έγγραφα του διαγωνισμού, αρχή της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων - Έννομο συμφέρον αποκλεισθέντος

Με τις ΣτΕ Στ΄ 7μ. 1481-4/2022 αποφάσεις, απορρίφθηκαν αιτήσεις ακυρώσεως σχετικά με διαγωνισμό που αφορά την «Προμήθεια νέου Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος Εντύπων Ασφαλείας (Ο.Π.Σ.Ε.Α.), για την εκτύπωση - προσωποποίηση εντύπων ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένου του νέου δελτίου Αστυνομικής Ταυτότητας Ελλήνων Πολιτών - Κάρτας Πολίτη, με τις συναφείς υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης», και κρίθηκαν μεταξύ άλλων, τα εξής:

 
1. Οι συμβάσεις που συνάπτονται στον ειδικό τομέα της μη στρατιωτικής ασφάλειας, αλλά που φέρουν χαρακτηριστικά προσιδιάζοντα σε εκείνα των συμβάσεων άμυνας, εμπίπτουν, κατ’ αρχήν, στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων της Οδηγίας 2009/81/ΕΚ και του ν.3978/2011, ωστόσο, σύμφωνα με τα άρθρα 17 περ. δ΄ του ν. 3978/2011, 13 περ. α΄ της Οδηγίας 2009/81/ΕΚ, 15 παρ. 3 του ν. 4412/2016 και 15 της Οδηγίας 2014/24/ΕΕ, οι εν λόγω συμβάσεις, ανεξαρτήτως προϋπολογισθείσας αξίας, εξαιρούνται από τις πιο πάνω διατάξεις (ουσιαστικές και δικονομικές) στην περίπτωση που η διαδικασία σύναψης και ανάθεσής τους, πληρώντας τους σχετικούς όρους (και μη όντας καταχρηστική), έχει χαρακτηριστεί απόρρητη και συνοδεύεται από ειδικά μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστούν ουσιώδη συμφέροντα ασφαλείας του κράτους μέλους. Οι δε διαφορές που αναφύονται κατά τη διαδικασία που προηγείται της σύναψης τέτοιων, εξαιρούμενων, συμβάσεων, λόγω της ιδιαίτερης σπουδαιότητάς τους, του απόρρητου χαρακτήρα τους και του εξαιρετικού καθεστώτος που τις διέπει, υπάγονται στην αρμοδιότητα του ΣτΕ. Κατόπιν των ανωτέρω, και εν όψει των αναφερομένων στις οικείες υπουργικές αποφάσεις λόγων δημόσιας ασφάλειας, κρίθηκε αιτιολογημένη η κήρυξη της επίδικης προμήθειας ως απόρρητης και η εξαίρεσή της από τις ρυθμίσεις του παράγωγου ενωσιακού δικαίου περί δημοσίων συμβάσεων (και των αντίστοιχων εθνικών διατάξεων μεταφοράς τους στην εσωτερική έννομη τάξη).

 
2. Περαιτέρω κρίθηκε ότι η κήρυξη του επίδικου διαγωνισμού ως απόρρητου και η εξαίρεσή του από τις συνήθεις διαδικασίες των νόμων 3978/2011 και 4412/2016 συνεπάγεται την εφαρμογή ενός εξαιρετικού καθεστώτος, το οποίο διέπει την όλη διαδικασία και επιβάλλεται από το επιτακτικό δημόσιο συμφέρον διαφύλαξης της ασφάλειας της Χώρας, ότι το κρατικό αυτό απόρρητο συνεπάγεται δραστικούς περιορισμούς θεμελιωδών αρχών και δικαιωμάτων των διαγωνιζομένων όπως της αρχής της δημοσιότητας και της αρχής της διαφάνειας, έκφανση των οποίων αποτελεί το δικαίωμα πρόσβασης στα στοιχεία και έγγραφα του διαγωνισμού, ότι οι περιορισμοί αυτοί είναι, κατ’ αρχήν θεμιτοί, αλλ’ ότι έχουν όρια τις συνταγματικές αρχές της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων και ότι η τήρηση των ορίων αυτών ελέγχεται από τα δικαστήρια στο πλαίσιο, και υπό τις προϋποθέσεις, του δικαστικού ελέγχου της νομιμότητας των πράξεων που εκδίδονται κατά την οικεία διαγωνιστική διαδικασία. Κατόπιν αυτών κρίθηκε κατά πλειοψηφία ότι η ένδικη Πρόσκληση [υποβολής προσφορών], ναι μεν δεν προβλέπει η ίδια την πρόσβαση των διαγωνιζομένων στα στοιχεία των ανταγωνιστών τους, χάριν προεχόντως του κρατικού απορρήτου, ερμηνευόμενη όμως κατά το γράμμα και τον σκοπό της, αλλά και σύμφωνα με το Σύνταγμα, έχει την έννοια ότι καταλείπει στη Διοίκηση, κατά την εξέλιξη του διαγωνισμού, να κρίνει, αν ανακύψει περίπτωση, κατά πόσον η αρχή της αναλογικότητας και της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων, θα μπορούσαν, κατ’ εξαίρεση, να καταστήσουν επιτρεπτή την πρόσβασή τους σε στοιχεία που αφορούν τις προσφορές των ανταγωνιστών τους, σταθμίζοντας προς τούτο (η Διοίκηση) αν - και σε ποιό βαθμό - τα σχετικά δικαιώματα μπορούν να ικανοποιηθούν ή είναι αναγκαίο να περισταλεί αντιστοίχως η άσκησή τους χάριν του επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος στη διαφύλαξη του οποίου αποσκοπεί το απόρρητο του διαγωνισμού.

 
3. Κατόπιν αυτών, κρίθηκε κατά πλειοψηφία ότι η περιορισμένη δυνατότητα που έδωσε η Διοίκηση στους διαγωνιζόμενους να έχουν πρόσβαση σε στοιχεία των ανταγωνιστών τους ήταν θεμιτή και δεν στηρίχθηκε σε αυθαίρετο χαρακτηρισμό μέρους της προσφοράς των άλλων υποψηφίων ως “εμπιστευτικού χαρακτήρα” [από εμπορικής απόψεως], αλλά, προεχόντως, στο ότι επρόκειτο για στοιχεία, τα οποία ενέπιπταν εξ αρχής στο απόρρητο του διαγωνισμού και δεν μπορούσαν να κοινοποιηθούν για λόγους εθνικής ασφάλειας, και τούτο, ανεξαρτήτως του χαρακτηρισμού που είχαν δώσει οι προσφέροντες.

 
4. Κρίθηκε, εξ άλλου, ότι σε διαγωνισμό, μη διεπόμενο, κατά τα προεκτεθέντα, από τις ως άνω διατάξεις του ενωσιακού δικαίου αλλά από το ανωτέρω εξαιρετικό καθεστώς απορρήτου και κατεπείγοντος, διαγωνιζόμενος ο οποίος νομίμως ο ίδιος αποκλείεται, δεν έχει έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει τη νομιμότητα της συμμετοχής άλλου διαγωνιζομένου ˙ κατ' εξαίρεση μόνον, και προς διασφάλιση του ενιαίου μέτρου κρίσεως, με έννομο συμφέρον προβάλλει ισχυρισμούς αναφερόμενους αποκλειστικά στην αποδοχή της συμμετοχής άλλου διαγωνιζομένου παρά τη συνδρομή λόγου αποκλεισμού ίδιου με εκείνον που αποτέλεσε την αιτιολογία αποκλεισμού του.

ΣτΕ Α' 7μ. 1477/2022 - Εισφορά διαδικτύου 2% υπέρ ΕΔΟΕΑΠ

ΣτΕ Α' 7μ. 1477/2022 - Εισφορά διαδικτύου 2% υπέρ ΕΔΟΕΑΠ. Απαράδεκτη ως στρεφόμενη κατά μη εκτελεστών πράξεων αίτηση της Ένωσης διαφημιστικών εταιρειών για ακύρωση της 11/2018 Εγκυκλίου και άλλων απαντητικών - ενημερωτικών εγγράφων του ΕΔΟΕΑΠ.
05/07/2022


ΣτΕ Α' 7μ. 1477/2022
Πρόεδρος: Σπ. Χρυσικοπούλου, Αντιπρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητής: Αντ. Ζιαμπάρας, Πάρεδρος ΣτΕ

Εισφορά διαδικτύου 2% υπέρ ΕΔΟΕΑΠ. Απαράδεκτη ως στρεφόμενη κατά μη εκτελεστών πράξεων αίτηση της Ένωσης διαφημιστικών εταιρειών για ακύρωση της 11/2018 Εγκυκλίου και άλλων απαντητικών - ενημερωτικών εγγράφων του ΕΔΟΕΑΠ.

Με την απόφαση ΣτΕ Α' 7μ. 1477/2022, η οποία εκδόθηκε επί αιτήσεως της Ένωσης Εταιρειών Διαφήμισης και Επικοινωνίας Ελλάδος (ΕΔΕΕ) για την ακύρωση της 11/2018 Εγκυκλίου και άλλων εγγράφων του ΕΔΟΕΑΠ σχετικών με την εισφορά διαδικτύου 2% (περ. στ’ της παρ. 1 του άρθρ. 6 του α.ν. 248/1967, όπως η παρ. αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 του άρθρ. 24 του ν. 4498/2017), κρίθηκαν τα εξής:
I. Με την ειδική εισφορά διαδικτύου βαρύνονται οι λήπτες των υπηρεσιών διαφήμισης ή προβολής ή εν γένει προώθησης πωλήσεων προϊόντων ή διάθεσης υπηρεσιών που τελούνται αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο μέσω διαδικτύου (internet), εφόσον αυτοί έχουν κατοικία ή έδρα στην Ελλάδα. Ειδικότερα, κατά την έννοια των διατάξεων των παρ. 1 περίπτ. στ και 2 περίπτ. ε του άρθρ. 6 του α.ν. 248/1967, όπως οι παρ. αυτές αντικαταστάθηκαν αντιστοίχως με τις παρ. 2 και 3 του άρθρ. 24 του ν. 4498/2017, και των άρθρ. 23 και 24 του Κανονισμού Είσπραξης Εσόδων του ΕΔΟΕΑΠ, οι διαφημιζόμενοι ή προβαλλόμενοι αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο μέσω διαδικτύου έχουν υποχρέωση, εφόσον έχουν την κατοικία ή την έδρα τους στην Ελλάδα, να αποδίδουν στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. εισφορά ποσοστού 2%, η οποία υπολογίζεται επί της αμοιβής που καταβάλλουν στον διαδικτυακό πάροχο της διαφημιστικής υπηρεσίας, ανεξαρτήτως εάν ο πάροχος αυτός έχει την κατοικία ή την έδρα του στην Ελλάδα ή την αλλοδαπή. Ως διαφήμιση δε ή προβολή νοείται, κατά την έννοια της περιπτ. στ της παρ. 1 του άρθρ. 6 του α.ν. 248/1967, όχι οποιαδήποτε ανακοίνωση λαμβάνει χώρα στο διαδίκτυο έναντι αμοιβής, αλλά μόνον εκείνη που γίνεται στο πλαίσιο εμπορικής, βιομηχανικής, βιοτεχνικής, επιχειρηματικής ή άλλης εν γένει επαγγελματικής δραστηριότητας και σκοπό έχει την προώθηση της πώλησης προϊόντων ή της διάθεσης υπηρεσιών. Εξάλλου, η εν λόγω εισφορά καταβάλλεται στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. από τον λήπτη των διαφημιστικών υπηρεσιών μόνο αν ο διαδικτυακός πάροχος των υπηρεσιών αυτών δεν αποτελεί επιχείρηση ή εκμετάλλευση ενημερωτικού ή ψυχαγωγικού μέσου μαζικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας (Μ.Μ.Ε.) που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα. Στην αντίθετη περίπτωση, αν δηλαδή ο διαδικτυακός πάροχος των διαφημιστικών υπηρεσιών είναι μέσο μαζικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας (Μ.Μ.Ε.) που δραστηριοποιείται στην Ελλάδα, καταβάλλεται από την επιχείρηση Μ.Μ.Ε. η προβλεπόμενη στην περίπτ. β της παρ. 1 του άρθρ. 6 του α.ν. 248/1967 πρόσθετη εργοδοτική εισφορά ποσοστού 2% επί του κύκλου εργασιών της και όχι (και) η ένδικη ειδική εισφορά της περίπτ. στ της παρ. 1 του άρθρου αυτού.
II. Η προσβαλλόμενη Εγκύκλιος, όπως προκύπτει από το όλο περιεχόμενό της, αποτελεί απλή ενημερωτική - ερμηνευτική εγκύκλιο του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π., με την οποία διευκρινίζεται στους ενδιαφερομένους ο κύκλος των υπόχρεων προς καταβολή της ένδικης εισφοράς διαδικτύου και το πεδίο εφαρμογής της διάταξης και παρέχονται επεξηγήσεις για την ορθή και ομοιόμορφη εφαρμογή της. Συνεπώς, δεν έχει εκτελεστό χαρακτήρα και απαραδέκτως πλήττεται με την αίτηση ακυρώσεως. Αβασίμως δε προβάλλει η ΕΔΕΕ ότι η Εγκύκλιος περιέχει νέες κανονιστικές ρυθμίσεις. Ομοίως, τα λοιπά προσβαλλόμενα έγγραφα του ΕΔΟΕΑΠ έχουν αμιγώς πληροφοριακό – ενημερωτικό χαρακτήρα, διότι με αυτά ο Οργανισμός αποσαφηνίζει στους αποδέκτες των εγγράφων (Ένωση διαφημιστικών εταιρειών, Σύνδεσμο Διαφημιζομένων Ελλάδος και Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος) την έννοια και το πεδίο εφαρμογής της διάταξης της περ. στ' της παρ. 1 του άρθρ. 6 του α.ν. 248/1967 και τους επεξηγεί, και επί τη βάσει παραδειγμάτων, τον τρόπο υπολογισμού της εισφοράς. Συνεπώς, δεν έχουν εκτελεστό χαρακτήρα και απαραδέκτως πλήττονται με την αίτηση ακυρώσεως. Αβασίμως δε προβάλλει η ΕΔΕΕ ότι τα εν λόγω έγγραφα εισάγουν ρύθμιση που προσκρούει στις διατάξεις του ν. 4498/2017 και, ως εκ τούτου, έχουν κανονιστικό περιεχόμενο.

ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ:ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΙΣ

 

 

EUROPEAN PARLIAMENT latest

European
Parliament

Article - Coming up: energy, minimum wages, common charger

23/08/2022


MEPs are set to adopt new laws to improve the lives of Europeans in the autumn, including on energy security, gender equality and artificial intelligence.

Latest news - Next REGI committee meeting - Thursday 1 September 2022 - Committee on Regional Development

23/08/2022



The next REGI Committee meeting will take place on Thursday 1 September 2022 from 9.00am - 12.30pm

REGI meeting Calendar - September-December 2022
List Coordinators REGI - 9th term
REGI Newsletter
Research studies for REGI Committee
Source : © European Union, 2022 - EP

Latest news - Next TRAN meeting: Wednesday 31 August 2022 - Committee on Transport and Tourism

23/08/2022




The next TRAN meeting will take place on Wednesday 31 August 2022, 9.00 - 11.30 in room József Antall (4Q1) from where it will be webstreamed.


List of TRAN Coordinators - January 2022
Calendar of TRAN meetings 2022
TRAN work in progress (situation 25.07.2022)
Tourism Task Force - composition
Watch TRAN meetings live
Latest votes in TRAN
TRAN studies and publications
Press Room
EU Fact Sheets: Transport and tourism
Fact She
Answer to a written question - Dangerous resurgence in attacks by Boko Haram in Cameroon’s Far North Region - E-002682/2022(ASW)

23/08/2022
Απάντηση σε γραπτή ερώτηση - Ανάγκη άμεσης αντίδρασης της ΕΕ στην απειλή του αναθεωρητισμού της Τουρκίας - E-002512/2022(ASW)

23/08/2022

Βλ. ερώτηση (ερωτήσεις) : E-002512/2022
Answer to a written question - Proceedings following complaints against eDreams - P-002743/2022(ASW)

23/08/2022

See question(s) : P-002743/2022
Answer to a written question - Common European action on care - E-002488/2022(ASW)

23/08/2022

See question(s) : E-002488/2022

Highlights - Voting session and exchanges on topical issues - Committee on Agriculture and Rural Development

23/08/2022



On 31 August, AGRI will adopt its opinion on the EU 2023 General Budget.

AGRI Members will also consider two draft opinions on, respectively, EP proposals for Treaties amendments and EU energy policy (REPowerEU). They will also discuss the sustainable use of plant protection products, the results and perspectives of this year's EU harvest, and the farm certification schemes for sustainable agriculture.

Latest news - Next AFET committee meeting - 31 August and 1 September 2022 - Committee on Foreign Affairs

23/08/2022



The next ordinary AFET Committee meeting is scheduled to take place on:
Wednesday, 31 August and Thursday, 1 September 2022

The meetings will be web-streamed.

AFET-SEDE-DROI meetings 2022

Άρθρο - Προσεχώς στο β' εξάμηνο του 2022: ενέργεια, κατώτατος μισθός, κοινός φορτιστής

23/08/2022


Το ΕΚ θα έχει φορτωμένο πρόγραμμα όταν επιστρέψει στις εργασίες του μετά το καλοκαίρι: θα συζητηθούν, μεταξύ άλλων, η ενεργειακή ασφάλεια, η ισότητα των φύλων και η τεχνητή νοημοσύνη.

Πηγή : © Ευρωπαϊκή Ένωση, 2022 - EK

IMF latest news

 

Aditya Narain and Marina Moretti on Regulating Fintech August 23, 2022 Welcome to episode 4 of Fintech Forward, the IMF podcast that focuses on financial technology. Hosted by IMF economist Tara Iyer, the special 5-part series draws from the expertise of the IMF Monetary and Capital Markets Department (MCM) to better understand the impact of emerging technologies on financial systems and local economies around the world. In this podcast, MCM's Aditya Narain and Marina Moretti say regulation of financial technology aims to protect consumers and markets, not stifle innovation. Marina Moretti is Assistant Director, Aditya Narain is Deputy Director, and Tara Iyer an economist, all in the IMF Monetary and Capital Markets Department. Listen to the podcast Read the transcript   ***** Thanks for listening to the podcast. We're always looking to improve your experience so let us know if you have any suggestions! Send your comments to me at bedwards2@imf.org.   Bruce Edwards Producer, IMF Podcasts

High-quality, reliable, and comparable gauges are lacking. Here’s how to close the gap.

Dear maria, We just published a new blog—please find the full text below.  Achieving Net-Zero Emissions Requires Closing a Data Deficit (IMAGE: HURCA/ISTOCK BY GETTY IMAGES AND IMF) By Charlotte Gardes-Landolfini and Fabio Natalucci Climate change is transforming the global investment landscape, creating new risks and opportunities. Physical risks, from rising sea levels to the lethal heat waves scorching Europe and elsewhere, affect asset values for everything from stocks to real estate and infrastructure. So-called transition risk—including government policies to reduce greenhouse gas emissions—lowers the value of fossil fuel companies.