ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
Αθήνα, 9 Απρίλιου 2021
https://youtu.be/BN_SgT4ZOD0
Πρωτολογία Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη απαντώντας σε Επίκαιρη Ερώτηση με θέμα:
«Πλήρης αδιαφάνεια στα ζητήματα φύλαξης και συνοδείας ευπαθών στόχων»
Κύριε Καμίνη,
Με εσάς ιδιαιτέρα, ο διάλογος είναι εφικτός. Και συνεισφέρει στην καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση της Βουλής.
Η επιμονή σας να ρωτάτε οφείλεται στο ότι, όπως είπατε, δεν πήρατε απαντήσεις.
Θα μου επιτρέψετε να το θέσω αλλιώς.
Απαντήσεις πήρατε. Σωστές απαντήσεις.
Όμως δεν λύθηκε το πρόβλημα που θέλατε να αναδείξετε και σήμερα φαίνεται πιο ώριμο να συζητηθεί .
Ας μην χάσουμε λεπτό σε συζήτηση για προσχηματική επίκληση απορρήτου, εθνικής ασφάλειας κλπ. Γιατί όλα αυτά αυτονοήτως ισχύουν, εννοώ τα απόρρητα, αλλά επαναλαμβάνω το πρόβλημα, δεν είναι εκεί.
Το πρόβλημα είναι ποιοι δικαιούνται φύλαξης, πόση φύλαξη , για πόσο καιρό; Και ποιο είναι το θεσμικό πλαίσιο που κατοχυρώνει την άσκηση του δικαιώματος με βέλτιστο τρόπο προς το συμφέρον της μέγιστης πλειοψηφίας.
Επιτρέψτε μου λίγα εισαγωγικά.
Η ασφάλεια προσώπων, το αίτημα για ασφάλεια είναι καθολικό και διευρυνόμενο. Εξελίσσεται δυναμικά παγκοσμίως,.
Στην Ελλάδα ιδιαίτερα και θα εξηγήσω γιατί.
Υπάρχουν δύο μείζονα φαινόμενα, μιλώντας για ασφάλεια προσώπων και υποδομών, που καθορίζουν παγκοσμίως τη νέα κατάσταση.
Η νέα τρομοκρατία που ξεκινά με την 11η Σεπτέμβρη του 2001, και η αυξημένη βιαιότητα κατά του πολιτικού συστήματος, που έφερε η άνοδος των λαϊκισμών της τελευταίας 10ετίας.
Η ιδιαιτερότητα της Ελλάδας είναι το τσουνάμι οργής από τη χρεοκοπία, η έκρηξη βίας που ενεδύθη ακόμη και κοινοβουλευτικό μανδύα με το απόβρασμα της Χ.Α.
Το τελευταίο το γνωρίζετε γιατί υπήρξατε θύμα, γι’ αυτό άλλωστε λάβατε αστυνομική προστασία.
Σε ένα βαθμό, για αρκετό καιρό, το να είσαι δημόσιο πρόσωπο , σήμαινε να είσαι στόχος.
Τα χρόνια πέρασαν, αλλά ο φόβος και οι πρακτικές βίας δεν εξαλείφθηκαν.
Υπάρχουν ενεργές βίαιες μειοψηφίες, βλέπουμε συχνά επεισόδια σε διαδηλώσεις που είναι συμπλοκές μάχης, μαθαίνουμε γεγονότα αποτρόπαια σε Πανεπιστήμια, σε γήπεδα, σε δημόσιους χώρους.