Δημήτρη Λάμπου:και ο Τσε στα Εξάρχεια. Θεατρικός μονόλογος σε έξι πράξεις

 

Οι εκδόσεις ΚΟΥΚΚΙΔΑ και το ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ

παρουσιάζουν τον θεατρικό έργο

του Δημήτρη Λάμπου με θέμα:

…και ο Τσε στα Εξάρχεια. Θεατρικός μονόλογος σε έξι πράξεις

 

Κατανοώντας τον Ghe

 

Ο Che δεν ήταν απλά ένας συνεπής επαναστάτης. Ήταν κάτι περισσότερο. Ήταν η συνείδηση της κοινωνικής επανάστασης. Γι’ αυτό και συνεχίζει να ζει, ως πνευματική οντότητα. Πολλοί μάλιστα τον γνώρισαν μετά τον θάνατό του. Λίγοι, ελάχιστοι από όσα έγραψε ο ίδιος και πολλοί από όσα επαινετικά ή αφοριστικά έγραψαν άλλοι γι’ αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι ο Che συνεχίζει να ζει και να εξελίσσεται στις συνειδήσεις μας, αλλά και στη συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας που αγωνίζεται για τον Νέο Άνθρωπο, για έναν καλύτερο κόσμο. Επειδή τα ‘αφεντικά’, οι εξουσίες και οι επίδοξοι ηγεμόνες αυτού του σκοτεινού κόσμου κάνουν ότι μπορούν για να τον ξεχάσουμε, να πάψουμε δηλαδή ‘να είμαστε ρεαλιστές και να αγωνιζόμαστε για το αδύνατο’, ο Che, μιμούμενος τον Μαρξ που εμφανίστηκε στο Σόχο, αποφάσισε να εμφανιστεί, με αυτόν τον ιδιαίτερα ενδιαφέροντα θεατρικό μονόλογό του, στα Εξάρχεια.

*

Η ιδέα να γράψω για τον Ernesto Rafael Guevara de la Serna, ή τον Ernesto Guevara, τον θρυλικό Che, στροβίλιζε εδώ και κάμποσα χρόνια στο κεφάλι μου, αλλά για πολύ μεγάλο διάστημα δεν έβρισκε την κατάλληλη μορφή της, μέχρι που έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο του Howard Zinn με τον τίτλο ‘Ο Μαρξ στο Σόχο’, το οποίο τόσο θαυμάσια απέδωσε στην ελληνική θεατρική σκηνή ο Άγγελος Αντωνόπουλος. Έτσι η ιδέα βρήκε τη μορφή της και μπήκε στη σειρά ως συνέχιση των θεατρικών μονολόγων ιστορικών προσώπων που σημάδεψαν την πορεία της ανθρωπότητας.

Όπως είναι φυσικό, κανενός ανθρώπου η ζωή και το έργο δεν χωράνε σ’ ένα βιβλίο αυτού του σκοπού και πολύ περισσότερο δεν θα μπορούσε να χωρέσει σε κανένα βιβλίο η πολυτάραχη ζωή, το πολύπτυχο έργο και το επαναστατικό όραμα του Che για έναν καλύτερο κόσμο, για έναν κόσμο της κοινωνικής ισότητας, της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, της αξιοπρέπειας και του Ανθρωπισμού.

Γι’ αυτό επέλεξα μερικές, τις κατά τη γνώμη μου σημαντικότερες, στιγμές από τη ζωή του και αφού τις βασανίζω από το 2011, τις παρουσιάζω εδώ, σήμερα στις αρχές του 2021, ως εικόνες μιας ζωής που κάνει άλματα, τομές και καταδύσεις τόσο στην προσωπική του ιστορία, όσο και στην ιστορία της Κούβας και της ανθρωπότητας ολόκληρης.

Το δύσκολο με τον Τσε, για όποιον θα ήθελε να γράψει γι’ αυτόν, είναι να βρεις την οπτική γωνιά από την οποία θα τον μελετήσεις, γιατί ο Τσε δεν στέκεται απέναντί μας ως ένας ογκόλιθος, αλλά βρίσκεται μέσα μας ως ένας Πήγασος που τρέχει ασταμάτητα προς το μέλλον, πράγμα που αν δεν το συνειδητοποιήσεις περιγράφεις έναν ογκόλιθο, ή ταυτίζεσαι με τον Πήγασό σου. Για να το αποφύγεις αυτό έχεις μόνο μια επιλογή, να διαβάσεις όσα περισσότερα μπορείς για τον Τσε, αλλά τελικά να καταλάβεις τον Τσε μέσα από τα δικά του βιβλία, κείμενα, λόγια και εικόνες και να προσπαθήσεις να τον αποδώσεις ως ζώντα, παρόντα, σκεπτόμενο και δρώντα, όλο αυτό το διάστημα που είναι δολοφονημένος για να μην κάνεις ιστορία, νεκρολογία, δαιμονοποίηση ή αγιοποίηση, αλλά μια ζωντανή κουβέντα μαζί του, αφήνοντας τον να μιλάει κυρίως αυτός, επειδή ακριβώς αυτό θα θέλαμε να μάθουμε, δηλαδή, ποια θα ήταν σήμερα η δική του γνώμη για το τότε, για τη σημερινή κατάσταση και φυσικά για το μέλλον.

____________________________

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΥΚΚΙΔΑ & ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ. Θεμιστοκλέους 37, 106 77 ΕΞΑΡΧΕΙΑ

ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 2103802644             E-mail: koukkida.edit@yahoo.gr

“14 Εγκλήματα μιας Αυτοκρατορίας”: Το βιβλίο των συγκλονιστικών αποκαλύψεων για εγκλήματα που διέπραξαν οι Βρετανοί στην Κύπρο

 Βιβλίο δύσκολο, δύσπεπτο, που τελειώνοντάς το, αν και πλημμυρισμένος από εθνική υπερηφάνεια, δεν μπορείς να αγνοήσεις τον κόμπο που σου αφήνει στο στομάχι.

Το νεκρό και κακοποιημένο σώμα του 17χρονου αγωνιστή της ΕΟΚΑ, Λουκά Λουκά που απεικονίζεται στο εξώφυλλο, αφορά μόνο μία από τις 14 συνολικά υποθέσεις που ξετυλίγονται στις σελίδες του.

Αναγνώσατε πατώντας εδώ:

https://hellasjournal.com/2022/01/14-egklimata-mias-aftokratorias-to-vivlio-ton-sigklonistikon-apokalipseon-gia-egklimata-pou-diepraxan-i-vretani-stin-kipro/

Eκδοση του βιβλίου "Το ημερολόγιο ενός τρελού"

Eκδοση του βιβλίου "Το ημερολόγιο ενός τρελού" με διηγήματα των Νικολάι Γκόγκολ, Γκυ ντε Μωπασάν, Λου Χσουν σε μετάφραση Μιχάλη Παπαντωνόπουλου, Μήτσου Παπανικολάου και Γιώργου Μπλάνα.

Τρεις τρελοί: ένας Ρώσος, ένας Γάλλος και ένας Κινέζος, μοναδικές περιπτώσεις στην παγκόσμια λογοτεχνία. Και οι τρεις είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Και οι τρεις αποτελούν μέλη εκείνης της προνομιακής ομάδας που πρέπει να διαφυλάξει τη σωστή λειτουργία του κράτους. Και οι τρεις τρελαίνονται.

Ξεφεύγουν από την ομάδα και ανακαλύπτουν την ταυτότητά τους μέσα στον παραλογισμό. Βασιλιάς, κατά συρροή δολοφόνος ή υποψήφιο θύμα κανίβαλων, οι άνθρωποι αυτοί δηλώνουν το ίδιο πράγμα:

Η επαφή με το κράτος τρελαίνει!

Εκδόσεις Κοβάλτιο

Κρίνων 16-18  Ζωγράφου 157 72

Τηλ.: +30 6945731197

E-mail: kovaltioeds@gmail.com

NEKTAΡΙΑΣ ΒΑΡΣΑΜΗ-ΠΟΥΛΤΣΙΔΗ & ΓΙΩΤΑΣ ΚΑΛΑΜΑΡΑ...εξαιρετικά χρήσιμο Βιβλίο:"Σχολικοί Τροχονόμοι:Στο σχολείο με ασφάλεια"

 

"ΠΟΛΙΤΙΚΗ": γράφει η Μαρία Χατζηδάκη Βαβουρανάκη: 

Ο Σχολικός Τροχονόμος, είναι ένας εξαιρετικά θετικός Θεσμός-ήδη-που στέκεται ολόθρος κάθε ημέρα, στον "θρόνο" του...δηλαδή ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ. 

Παντός καιρού Φύλακας-Άγγελος των παιδιών-μαθητών. 

Εικοσιέξι ολόκληρα χρόνια πριν, η Βουλή των Ελλήνων ψηφίζει τον Νόμο 2094/1992 «Κύρωση Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας» και στις διατάξεις του Άρθρου 41 αναφέρεται για πρώτη φορά ο όρος "ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΤΡΟΧΟΝΟΜΟΣ". Παραμένει για πέντε ολόκληρα χρόνια ανενεργός και χρειάστηκαν αγώνες αληθινοί για να βρεθούν έξω από τα Σχολεία οι πρώτοι σχολικοί τροχονόμοι, εθελοντές και τότε..και τώρα!

Για όσους θαρρούν που οι εθελοντές αυτοί, απλά βοηθούν και προστατεύουν τα παιδιά από τους κάθε λογής απρόσεκτους εν πολλοίς και τελικά αδιάφορους οδηγούς-λες και αυτό είναι...ασήμαντο!!-ας σκεφτούν οτι σε όσα σχολεία υπάρχουν σχολικοί τροχονόμοι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ως σήμερα ατυχήματα.

Και εδώ, θα καταγράψω και κάτι που πολλοί πιθανόν δεν γνωρίζουν: Σχετικά πρόσφατα, απετράπει απαγωγή παιδιού εξ αιτίας της παρατηρητικότητας και υπευθυνότητας της Σχολικής Τροχονόμου που αντελήφθη οτι ο "κύριος" που πήγε να παραλάβει το παιδί...ΔΕΝ ΗΤΑΝ Ο ΓΟΝΕΥΣ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ να το περιμένει.

Η υπευθυνότητα, η προσοχή, το ενδιαφέρον και η ΕΜΠΕΙΡΙΑ στον τομέα αυτό των σχολικών τροχονόμων, παρέχουν σε παιδιά και γονείς σοβαρότατη Κοινωνική Υπηρεσία και η γνώμη, οι απόψεις τους και το κυριότερο..ΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ και ΟΙ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ τους...είναι πολύτιμες.

Γιατί απλά...ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ Ο,ΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ έχουμε στην ζωή μας: τα παιδιά μας...

Για τον λόγο αυτό-τον ΣΟΒΑΡΟΤΕΡΟ- επαινούμε την προσπάθεια των δύο Κυριών Συγγραφέων και ελπίζουμε το Βιβλίο τους -αδιαμφισβήτητα ΧΡΗΣΙΜΟ-να βρει την προσοχή και αποδοχή που του αξίζει.

"ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ"..ΚΑΙ ΤΥΧΕΡΟ!!

Μ.Χ.Β.

https://twitter.com/mgvavour/status/1484556341956030467?s=20

 https://hellasjournal.com/2022/01/vrethike-o-prodotis-tis-anna-frank-polietis-erevna-katelixe-se-ipopto-ekplixi/

Βρέθηκε ο προδότης της Αννα Φρανκ: Πολυετής έρευνα κατέληξε σε ύποπτο – έκπληξη

Μια εξαετής έρευνα για το επί χρόνια άλυτο μυστήριο της προδοσίας της Άννας Φρανκ και της οικογένειάς της κατέληξε σε ένα συμπέρασμα – έκπληξη.

Σύμφωνα με την ομάδα των ειδικών που ερεύνησαν την υπόθεση και στην οποία συμμετείχαν περίπου 20 ιστορικοί, εγκληματολόγοι, ειδικοί ανάλυσης δεδομένων και ο συνταξιούχος πράκτορτας του FBI Βίνσεντ Πάνκοουκ, ο βασικός ύποπτος της προδοδίας φέρεται να είναι ο Εβραίος συμβολαιογράφος Arnold van den Bergh (Αρνολντ Βαν ντεν Μπεργκ).

Αναγνώσατε πατώντας εδώ:

https://hellasjournal.com/2022/01/vrethike-o-prodotis-tis-anna-frank-polietis-erevna-katelixe-se-ipopto-ekplixi/

KΩΣΤΑ ΛΑΜΠΟΥ: Κοινωνική Αν/Ισότητα και Αταξικός Ουμανισμός

 

 

Κοινωνική Αν/Ισότητα και Αταξικός Ουμανισμός

Ένα Δοκίμιο για την πολιτική φιλοσοφία της πράξης

 

Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ On Time Books

The Best Publisher in UK For Greek Authors

Παρουσιάζουν το νέο βιβλίο

του Κώστα Λάμπου

 

Η πολιτική φιλοσοφία, οι κοινωνικές και οικονομικές θεωρίες της σύγχρονης εποχής, από τους ιδρυτές τους μέχρι σήμερα, και με ελάχιστες εξαιρέσεις, έχουν αγνοήσει σε μεγάλο βαθμό τους φυσικούς νόμους που εξηγούν την ύπαρξη του Σύμπαντος και την εμφάνιση και εξέλιξη της ζωής, αλλά και τους νόμους της ανάπτυξης των κοινωνιών. Αντίθετα, ως ιδεαλισμός, σκοταδισμός, φιλελευθερισμός, νεοφιλελευθερισμός, κλασικισμός και νεοκλασικισμός, επικεντρώθηκαν στην υπεράσπιση της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής, της υποτιθέμενης πεμπτουσίας της ατομικής ελευθερίας. Αυτή η αυταπάτη τους ανάγκασε ακόμα και να αγνοήσουν και να υποτιμήσουν την ύπαρξη της κοινωνίας, που είναι το διαχρονικό υποκείμενο της ιστορίας και ο μοναδικός δημιουργός του ανθρώπινου πολιτισμού. 

"Undoing Optimization":by Alison B. Powell,YALE UNIVERSITY Press Blog

http://blog.yalebooks.com/2021/07/29/undoing-optimization/

Undoing Optimization

• July 29, 2021

Alison B. Powell—

The smart city isn’t new. For at least the past two decades, new communication technologies have been imagined, marketed, and constructed to improve the function and experience of urban life. Let’s revisit the smart city of the late 1990s and early 2000s, when access to internet technologies was an important part of how smartness was imagined.
In many places in the world, governments and companies proposed projects to expand access to the internet. Often the entities pursuing these projects argued that expanded access to communication resources would lead to an expanded capacity for participation in civic life. Enthusiasm for projects like the Blacksburg Electronic Village—which aimed in the late 1990s to give the entire population of the town of Blacksburg, Virginia, access to the internet—turned on the idea that networked information systems could enhance participationin local decision-making and strengthen the ties between people through the benefit of enhanced connectivity to an information network.
Of course, the actual experience for the beneficiaries of this expanded communications access departed from the vision. The early 2000s visions of internet-based democratization of civic action paralleled other visions of augmented cities as ideal sites of expanded connectivity. Both ideas connected with struggles over communication rights but also opened space for information technology (IT) or information and communication technology (ICT) companies to market various internet access technologies as pillars of urban smartness. Governments, companies, and activists defined—as well as created—different capacities within the idea of the smart city. The proposals wove together a promise of a particular kind of “technological sublime” that, in the early 1990s, referred to a networked set of relationships modeled on the real and imagined capacities of networks of internet access. Social theorist Leo Marx and communication scholar Vincent Mosco both identify the idea of a technological (or digital) sublime as a major mythology connected with the power and influence of technology.Mosco argues that in order to judge the power of information technology we must also take account of the influence of major mythologies associated with it. The visions of smart cities derive from a myth about technology in general and optimization of civic life in particular. In practice, these kinds of visions developed through the language used in marketing by technology companies and in the investments that followed. They have echoes in public policy and in projects undertaken by technology activists and advocates, who often use the same discourses and the same technical materials to develop critical alternatives to the industrial visions for smart cities. This particular techno-systems thinking sets up expectations for the role of computer networks and internet access in cities.
Information, Superhighways, Connected Citizens, and 1990s Smart Cities
Beginning in the mid-1990s, scholars began to understand the global city as a communication nexus. Global connections through the internet intensified the capital and influence of global cities, and flows of people produced different global citizen experiences, including experiences of cities. A way of describing how technological modes of thinking influenced experiences of urban space was the notion that connectivity created a separation of global “spaces of flows” and local “spaces of places” bounded by local experience. This distinction seems, in retrospect, too rigid to account for the ways that people, rich and poor, moved into and between cities in this period and produced new forms of citizenship related to changes in economic status. The new economic relationships encouraged rights claims but also created new sites of civic struggle as migrant labor and transnational capital clashed. They also made the terrain of communication one of the sites of social struggle.
As claims for communication rights expanded, the result was a sense that within global cities, citizenship involved “more than rights to participate in politics. It could also include other kinds of rights in the public sphere, namely, civil, socio-economic, and cultural.” In this more expansive but contested space for claiming rights, global and transnational linkages inspired by the promise of better internet connectivity were viewed as ways to develop new citizenships.This view took the extreme form of claims that the institutional and cultural rigidities of the city might be liquefied or transcended by the more fluid, global, internetworked virtual world and worries that the space of the traditional city was declining, making “authentic urbanity” impossible and limiting the ability of citizens to enact democratic rights.
The ideas of global network development, of the configuration of place-based relationships in terms of nodes and links, predated the expansion of information technology networks but became influential when interpreted in relation to the technical networks. Interpreted in a particular way, the identification of the space of flows serves as a justification for associating communication rights with access to internet services, and the celebration of this space of flows in counterpoint to a disconnected space of places justifies placing attention on connectivity and technological equipment as for citizenship rather than less networked modes of civic action. This is the first version of the smart city that I interrogate: the communicative city, where attention to networked modes of power across society and interest in increasing access to networks intersect with calls for communication rights. Citizens may have communication rights anticipated or planned for by policy-makers, or they may have them interpreted by companies as new opportunities to consume. When a smart city is focused on network connectivity, people can also participate in claiming communication rights by self-organizing to create different means of access to networks.
From Undoing Optimization by Alison B. Powell. Published by Yale University Press in 2021. Reproduced with permission.

---

Alison B. Powell is associate professor of media and communication at the London School of Economics and Political Science and is affiliated with the Ada Lovelace Institute.

---

Further Reading:

Featured Image: Photo by Nastya Dulhiier on Unsplash

http://blog.yalebooks.com/2021/07/29/undoing-optimization/

Αναίρεση βελτιστοποίησης

• 29 Ιουλίου 2021

Άλισον Μπ. Πάουελ-

Η έξυπνη πόλη δεν είναι καινούργια. Τουλάχιστον τις τελευταίες δύο δεκαετίες, οι νέες τεχνολογίες επικοινωνίας φαντάζονται, διατίθενται στην αγορά και κατασκευάζονται για να βελτιώσουν τη λειτουργία και την εμπειρία της αστικής ζωής. Ας επανεξετάσουμε την έξυπνη πόλη των τέλους της δεκαετίας του 1990 και των αρχών της δεκαετίας του 2000, όταν η πρόσβαση στις τεχνολογίες του Διαδικτύου ήταν ένα σημαντικό μέρος του τρόπου με τον οποίο φανταζόταν η εξυπνάδα.

Σε πολλά μέρη στον κόσμο, κυβερνήσεις και εταιρείες πρότειναν έργα για την επέκταση της πρόσβασης στο διαδίκτυο. Συχνά οι οντότητες που επιδιώκουν αυτά τα έργα υποστήριξαν ότι η διευρυμένη πρόσβαση σε πόρους επικοινωνίας θα οδηγούσε σε διευρυμένη ικανότητα συμμετοχής στην πολιτική ζωή. Ο ενθουσιασμός για έργα όπως το Blacksburg Electronic Village - που στόχευαν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 να δώσουν σε ολόκληρο τον πληθυσμό της πόλης Blacksburg της Βιρτζίνια πρόσβαση στο διαδίκτυο - στράφηκε στην ιδέα ότι τα δικτυωμένα συστήματα πληροφοριών θα μπορούσαν να ενισχύσουν τη συμμετοχή στη λήψη τοπικών αποφάσεων και να ενισχύσουν τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων μέσω του πλεονεκτήματος της ενισχυμένης συνδεσιμότητας σε ένα δίκτυο πληροφοριών.

Φυσικά, η πραγματική εμπειρία για τους δικαιούχους αυτής της διευρυμένης πρόσβασης επικοινωνιών αποκλίνει από το όραμα. Τα οράματα των αρχών της δεκαετίας του 2000 για τον εκδημοκρατισμό της πολιτικής δράσης μέσω του Διαδικτύου παραλληλίστηκαν με άλλα οράματα για επαυξημένες πόλεις ως ιδανικές τοποθεσίες διευρυμένης συνδεσιμότητας. Και οι δύο ιδέες συνδέονταν με αγώνες για τα δικαιώματα επικοινωνίας, αλλά άνοιξαν επίσης χώρο στις εταιρείες τεχνολογίας πληροφοριών (IT) ή τεχνολογίας πληροφοριών και επικοινωνιών (ICT) να εμπορεύονται διάφορες τεχνολογίες πρόσβασης στο Διαδίκτυο ως πυλώνες της αστικής ευφυΐας. Κυβερνήσεις, εταιρείες και ακτιβιστές όρισαν —καθώς και δημιούργησαν— διαφορετικές ικανότητες στην ιδέα της έξυπνης πόλης. Οι προτάσεις συνέπλεαν μια υπόσχεση ενός συγκεκριμένου είδους «τεχνολογικής υπεροχής» που, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αναφέρεται σε ένα δικτυωμένο σύνολο σχέσεων που βασίζονται στο πρότυπο των πραγματικών και φανταστικών δυνατοτήτων των δικτύων πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Ο κοινωνικός θεωρητικός Leo Marx και ο μελετητής της επικοινωνίας Vincent Mosco ταυτίζουν και οι δύο την ιδέα ενός τεχνολογικού (ή ψηφιακού) υψηλού ως μια σημαντική μυθολογία που συνδέεται με τη δύναμη και την επιρροή της τεχνολογίας. Ο Mosco υποστηρίζει ότι για να κρίνουμε τη δύναμη της τεχνολογίας της πληροφορίας πρέπει επίσης να λάβουμε αναφορά της επιρροής των μεγάλων μυθολογιών που συνδέονται με αυτό. Τα οράματα των έξυπνων πόλεων προέρχονται από έναν μύθο σχετικά με την τεχνολογία γενικά και τη βελτιστοποίηση της ζωής των πολιτών ειδικότερα. Στην πράξη, αυτού του είδους τα οράματα αναπτύχθηκαν μέσω της γλώσσας που χρησιμοποιείται στο μάρκετινγκ από εταιρείες τεχνολογίας και στις επενδύσεις που ακολούθησαν. Έχουν απήχηση στη δημόσια πολιτική και σε έργα που αναλαμβάνονται από ακτιβιστές και υποστηρικτές της τεχνολογίας, που συχνά χρησιμοποιούν τις ίδιες ομιλίες και τα ίδια τεχνικά υλικά για να αναπτύξουν κρίσιμες εναλλακτικές λύσεις στα βιομηχανικά οράματα για τις έξυπνες πόλεις. Αυτή η συγκεκριμένη τεχνο-συστημική σκέψη δημιουργεί προσδοκίες για το ρόλο των δικτύων υπολογιστών και της πρόσβασης στο Διαδίκτυο στις πόλεις.

Πληροφορίες, Superhiways, Connected Citizens και Smart Cities της δεκαετίας του 1990

Ξεκινώντας από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, οι μελετητές άρχισαν να κατανοούν την παγκόσμια πόλη ως επικοινωνιακό πλέγμα. Οι παγκόσμιες συνδέσεις μέσω του Διαδικτύου ενίσχυσαν την πρωτεύουσα και την επιρροή των παγκόσμιων πόλεων και οι ροές ανθρώπων παρήγαγαν διαφορετικές παγκόσμιες εμπειρίες πολιτών, συμπεριλαμβανομένων εμπειριών πόλεων. Ένας τρόπος περιγραφής του πώς οι τεχνολογικοί τρόποι σκέψης επηρέασαν τις εμπειρίες του αστικού χώρου ήταν η αντίληψη ότι η συνδεσιμότητα δημιουργούσε έναν διαχωρισμό παγκόσμιων «χώρων ροών» και τοπικών «χώρων τόπων» που οριοθετούνταν από την τοπική εμπειρία. Αυτή η διάκριση φαίνεται, εκ των υστέρων, πολύ άκαμπτη για να εξηγήσει τους τρόπους με τους οποίους οι άνθρωποι, πλούσιοι και φτωχοί, μετακόμισαν μέσα και μεταξύ των πόλεων αυτήν την περίοδο και παρήγαγαν νέες μορφές ιθαγένειας που σχετίζονται με αλλαγές στην οικονομική κατάσταση. Οι νέες οικονομικές σχέσεις ενθάρρυναν τις διεκδικήσεις δικαιωμάτων, αλλά δημιούργησαν επίσης νέους τόπους πολιτικού αγώνα καθώς η μεταναστευτική εργασία και το διακρατικό κεφάλαιο συγκρούονταν. Έκαναν επίσης το έδαφος της επικοινωνίας έναν από τους χώρους κοινωνικής πάλης.

As claims for communication rights expanded, the result was a sense that within global cities, citizenship involved “more than rights to participate in politics. It could also include other kinds of rights in the public sphere, namely, civil, socio-economic, and cultural.” In this more expansive but contested space for claiming rights, global and transnational linkages inspired by the promise of better internet connectivity were viewed as ways to develop new citizenships.This view took the extreme form of claims that the institutional and cultural rigidities of the city might be liquefied or transcended by the more fluid, global, internetworked virtual world and worries that the space of the traditional city was declining, making “authentic urbanity” impossible and limiting the ability of citizens to enact democratic rights.

Οι ιδέες της παγκόσμιας ανάπτυξης δικτύων, της διαμόρφωσης των σχέσεων που βασίζονται σε τόπους ως προς τους κόμβους και τους συνδέσμους, προϋπήρχαν της επέκτασης των δικτύων τεχνολογίας πληροφοριών, αλλά έγιναν επιρροές όταν ερμηνεύτηκαν σε σχέση με τα τεχνικά δίκτυα. Ερμηνευμένη με συγκεκριμένο τρόπο, ο προσδιορισμός του χώρου των ροών χρησιμεύει ως αιτιολόγηση για τη συσχέτιση των δικαιωμάτων επικοινωνίας με την πρόσβαση σε υπηρεσίες διαδικτύου και ο εορτασμός αυτού του χώρου ροών σε αντίθεση με έναν αποσυνδεδεμένο χώρο τόπων δικαιολογεί την προσοχή στη συνδεσιμότητα και την τεχνολογία εξοπλισμός για την ιθαγένεια και όχι λιγότερο δικτυωμένους τρόπους δράσης των πολιτών. Αυτή είναι η πρώτη εκδοχή της έξυπνης πόλης που ανακρίνω: η επικοινωνιακή πόλη, όπου η προσοχή στους δικτυωμένους τρόπους εξουσίας σε όλη την κοινωνία και το ενδιαφέρον για την αύξηση της πρόσβασης στα δίκτυα διασταυρώνονται με τις εκκλήσεις για δικαιώματα επικοινωνίας. Οι πολίτες μπορεί να έχουν δικαιώματα επικοινωνίας που αναμένονται ή σχεδιάζουν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ή μπορεί να τα ερμηνεύουν από τις εταιρείες ως νέες ευκαιρίες για κατανάλωση. Όταν μια έξυπνη πόλη εστιάζει στη συνδεσιμότητα δικτύου, οι άνθρωποι μπορούν επίσης να συμμετάσχουν στη διεκδίκηση δικαιωμάτων επικοινωνίας με την αυτο-οργάνωση για τη δημιουργία διαφορετικών μέσων πρόσβασης στα δίκτυα.

Από το Undoing Optimization από την Alison B. Powell. Δημοσιεύτηκε από το Yale University Press το 2021. Αναπαράγεται με άδεια.

---

Η Alison B. Powell  είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια ΜΜΕ και Επικοινωνίας στο London School of Economics and Political Science και είναι συνδεδεμένη με το Ινστιτούτο Ada Lovelace.

Τα Νέα του Μίμη Ανδρουλάκη - Μαύρο Φως

Τα Νέα του Μίμη Ανδρουλάκη - Μαύρο Φως | Παρουσίαση Αθήνα | 2 Δεκεμβρίου 2021


Posted: 24 Nov 2021 12:52 AM PST


To Public και οι Εκδόσεις Πατάκη σας προσκαλούν την Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου στις 20:30 στο Public café Συντάγματος στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Μίμη Ανδρουλάκη Μαύρο φως Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Μάνος Στεφανίδης, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, ΕΚΠΑ Παύλος Τσίμας, δημοσιογράφος και ο συγγραφέας

Θα τηρηθούν όλα τα ισχύοντα υγειονομικά μέτρα κατά της πανδημίας
Covid-19


Μυθιστόρημα

Μίμης Ανδρουλάκης

Μαύρο φως

Εκδόσεις Πατάκη, 2021,

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου, «Παλιγγενεσία και αναστοχασμός: Κείμενα για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση»

Παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ευ. Βενιζέλου, «Παλιγγενεσία και αναστοχασμός: Κείμενα για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση»

Τετάρτη 24/11 στις 20:30, στο Public Café Συντάγματος

Για το βιβλίο θα μιλήσουν:

Κώστας Κωστής, καθηγητής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών

Ευάνθης Χατζηβασιλείου, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και ο συγγραφέας

Συντονίζει η συγγραφέας Καρολίνα Μέρμηγκα

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί live μέσα από τις σελίδες του Public

στο Facebook και στο YouTube

https://blog.public.gr/ekdiloseis/o-eyaggelos-benizelos-mila-gia-biblio-toy-paliggenesia-kai-anastohasmos

και από τις σελίδες του Ευ. Βενιζέλου

στο Facebook και στο YouTube

Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας

*Υγειονομικό πρωτόκολλο
Η είσοδος στην εκδήλωση επιτρέπεται αποκλειστικά και μόνο με την επίδειξη πιστοποιητικού εμβολιασμού/ νόσησης (το οποίο έχει εκδοθεί 30 ημέρες μετά τον πρώτο θετικό έλεγχο και διαρκεί για έξι μήνες από την ημερομηνία διενέργειας αυτού)
Όλοι οι προσερχόμενοι θα πρέπει να φέρουν μαζί τους Δελτίο Αστυνομικής Ταυτότητας ή Διαβατήριο, καθώς θα πραγματοποιείται έλεγχος ταυτοπροσωπίας με το κατά περίπτωση πιστοποιητικό.


Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική για όλους ανεξαιρέτως, καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής στον χώρο

https://blog.public.gr/psyhagogia/public-cafe-syntagmatos-kanonismoi-leitoyrgias


Ευ. Βενιζέλος, «Παλιγγενεσία και αναστοχασμός: Κείμενα για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση», εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, 2021

Οπισθόφυλλο

Ένα νήμα που διαπερνά τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία, από την έναρξη της Επανάστασης έως τις ημέρες μας, είναι η «σύγκρουση των ολοκληρώσεων». Μια συνεχής σύγκρουση προτεραιοτήτων ανάμεσα στους στόχους και στις ανάγκες της εθνικής / εδαφικής ολοκλήρωσης, της θεσμικής / συνταγματικής ολοκλήρωσης και της οικονομικής / αναπτυξιακής αλλά και δημοσιονομικής ολοκλήρωσης.
Το ερμηνευτικό σχήμα της «σύγκρουσης των ολοκληρώσεων» συμπληρώνεται από δυο παράπλευρες σταθερές της πορείας του ελληνικού κράτους τα διακόσια χρόνια της ύπαρξής του. Η πρώτη συνίσταται στη συνύπαρξη δυο αντίρροπων «συμπλεγμάτων» που είναι μονίμως εγκατεστημένα στη νοοτροπία και την αυτοπρόσληψη της ελληνικής κοινωνίας παρά τις εντυπωσιακές αλλαγές που συντελούνται διαδοχικά στη σύνθεσή της και στο επίπεδο θεσμικής και οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. Πρόκειται αφενός μεν για το «σύμπλεγμα τυπολογικής κατωτερότητας», αφετέρου δε για το «σύμπλεγμα ιδιοσυγκρασιακής ανωτερότητας» σε σχέση με τις χώρες του ευρωπαϊκού κέντρου. Πρόκειται για τις χώρες που συγκροτούν τον ευρωπαϊκό κανόνα, με την Ελλάδα να αποτελεί πάντα μια εξαίρεση που μετατρέπεται σε μια θεωρία και πάντως σε μια ιδεολογία «ελληνικού εξαιρετισμού». Η δεύτερη σταθερά είναι η «εθνική αμφιταλάντευση» μεταξύ Δύσης και Ανατολής που επιτρέπει σε πολλούς να νομίζουν ή πάντως να ισχυρίζονται ότι, λόγω αυτής ακριβώς της αμφιταλάντευσης ή της διπλής όψης της, η Ελλάδα δικαιούται να αποκλίνει ή να καθυστερεί σε σχέση με το ευρωπαϊκό πρότυπο.






Twitter | FaceBook | Vimeo | YouTube

Τα Νέα του Μίμη Ανδρουλάκη - ΜΑΥΡΟ ΦΩΣ

ΜΑΥΡΟ ΦΩΣ Εκδικητής τόσο παράλογος, τόσο αληθινός

Posted: 13 Nov 2021 01:50 PM PST


Το Μαύρο φως, το νέο βιβλίο του Μίμη Ανδρουλάκη, παρουσιάζει για πρώτη φορά τον βίο και το ψυχογράφημα του εμπρηστή του «Μινιόν» και ρίχνει μια βόμβα στη σκοτεινή ζώνη της Art Market στη διαπλοκή της με την κλεπτοκρατία και το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος.

«Εγώ το έκανα· τον εμπρησμό στο “Μινιόν”». Προικισμένος. Όμως στο εσωτερικό του «ρολόι» παρεισφρέουν μερικά αλλόκοτα δευτερόλεπτα. Τότε βγαίνει από τον εαυτό του και γίνεται κατά συρροήν εκδικητής με ή χωρίς αιτία. Τόσο παράλογος, τόσο αληθινός.

Οι πικροί καρποί της εφηβείας του τον ωθούν στην πρώτη τραγωδία: «Εγώ ή αυτός», για τον σάτυρο ταχυδρόμο στον γενέθλιο τόπο.

Ελένη, η αρραβωνιαστικιά της εφηβείας. Οι τρεις μοιραίες γυναίκες του: Γκρέτα, Μαργαρίτα, Μάρθα.

Εκεί που φαίνεται να κλείνει τον τελευταίο λογαριασμό του με το παρελθόν –την τιμωρία για τον στραγγαλισμό της «Καλόγριας»–, ανοίγει έναν καινούργιο. Αποκαλύπτει τη σκοτεινή πλευρά της Art Market που μεταμορφώνει τους «Πικάσο» σε κράχτες για γκρίζες μπίζνες δισεκατομμυρίων. Ρίχνει μια βόμβα στη δικτύωσή της με τη διεθνή κλεπτοκρατία, το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και την πλαστογραφία.

Ένα ειρωνικό παιχνίδι της τύχης από την Άμφισσα και τους Δελφούς του ’60, την Αθήνα του ’70, ως το Αμβούργο, τη Γενεύη και το Μανχάτταν του καιρού μας.

Bιβλίο Γ' Γυμνασίου:αποδεκτή η λέξη "μπάτσος"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 ΠΡΟΣ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟ:

"@Johnnyhoston_2

Στο βιβλίο της Γλώσσας Γ’ Γυμνασίου, οι μαθητές διδάσκονται τη λέξη «μπάτσος» ως αποδεκτό χαρακτηρισμό, μέσα από ένα κείμενο του Β. Αλεξάκη.

Ποιος είναι ο Αλεξάκης; Ένας που μας έλεγε το 2014 ότι «ήρθε η ώρα του Τσίπρα και της Αριστεράς».

"NOMOΘΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ,ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΕΣΟΔΩΝ":ποιός άλλος;;;ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ ΒΑΡΔΑΝΗΣ!!

 

ΟΡΚΩΤΟΣ ΕΛΕΓΚΤΗΣ-ΛΟΓΙΣΤΗΣ και βεβαίως Συγγραφέας εξαιρετικής,σχετικής και ΧΡΗΣΙΜΗΣ Βιβλιογραφίας!!

Τηλέφωνο: 2108691100. Email: p.vardanis@solae.gr

https://www.facebook.com/v.ch.maria/posts/10225567351871314?__cft__[0]=AZXNhNspiAVDgZlDWboWBl01IoQhHHfa6-wttiD17_40GJga0HE8jDIE2Y_XFHkE6F6BA4wcP-OPtfmDFUgZg_u6kcwgTRnGy13vFM3ArpiQJV1od9nU1ciIxvP6YN68Q2c&__tn__=%2CO%2CP-R

https://twitter.com/mgvavour/status/1455119289657315328?s=20

https://www.linkedin.com/posts/maria-chadzidakis-vavouranakis-aa4912a7_nomo%CE%B8%CE%B5%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B9%CE%BF%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%B7%CF%88%CE%B7-activity-6860886269367476225-CEzN

ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ ΒΑΡΔΑΝΗΣ:Ο πολυγραφότατος,Επιστήμων Συγγραφεύς,πάντα ΧΡΗΣΙΜΟΣ...

 

...Οι δύο νέες του εκδόσεις, τεκμηριωμένες όπως πάντα και ΧΡΗΣΙΜΟΤΑΤΕΣ!!

Καλοτάξιδες!!

Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΙΩΑΝΝΗ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ...

 

ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ - ΝΤΥΛΑΝ ΤΟΜΑΣ: ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

 Εκδόσεις Κοβάλτιο                                                 

Ιφικράτους 64  Αθήνα 116 33

Τηλ.: +30 6945731197 

E-mail: kovaltioeds@gmail.com

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 

ΝΤΥΛΑΝ ΤΟΜΑΣ

 

 ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ

ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΔΕΡΜΑΤΟΣ

 

Μετάφραση

Γιώργος Μπλάνας

 

 

Α’ έκδοση: Ιούλιος 2021

Αριθμός σελίδων: 104 ▪ Τιμή: €11,13

                                              ISBN: 978-618-84750-4-5

 

Αυτό που είχε ζήσει ο Ντύλαν Τόμας στη φαντασία του, ο κεντρικός ήρωας αυτής της ιστορίας θα το ζήσει στην πραγματικότητα, κάνοντας την ίδια διαδρομή που ακολούθησε ο Ουαλός συγγραφέας, όταν άφησε το πατρικό του με προορισμό ένα άγνωστο Λονδίνο.

     Οι «Περιπέτειες στο εμπόριο δέρματος» είναι η «πανούργα», ειρωνική κωμωδία του Σάμιουελ Μπένετ που, αναζητώντας την τύχη του στην αγγλική μητρόπολη, σύντομα θα βρεθεί με το δάχτυλό του σφηνωμένο σε ένα μπουκάλι μπύρας και μπλεγμένος σε μια «γλυκιά συμμορία» ιδιόρρυθμων χαρακτήρων που μόνο η ποιητική ιδιοφυία του Ντύλαν Τόμας θα μπορούσε να συλλάβει.

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

 

Το πλήθος περνούσε δίπλα από το καπό και τα παράθυρα: πρόσωπα μπερδεμένα, κορμιά υγρά, εξανεμισμένα σε μιαν άξαφνη αστραπή· χάνονταν μέσα στο αστραφτερό μιας υψηλής πύλης που οδηγούσε στα σπλάχνα του πλούσιου νυχτερινού Λονδίνου. Εκεί όπου όλες οι γυναίκες φορούσαν μαργαριτάρια και τρυπούσαν τα χέρια τους με μικρές βελόνες.

     Ένα αυτοκίνητο τούς προσπέρασε μουγκρίζοντας.

     «Πλατεία Πικαντίλι. Το κέντρο του κόσμου. Βλέπεις αυτόν που καθαρίζει τη μύτη του κάτω απ’ τον φανοστάτη, Σαμ; Είναι ο πρωθυπουργός».

 

Η Ιστορία είναι ψέματα. Πάρε παράδειγμα τη Βασίλισσα Ελισάβετ. Προχώρα ακάθεκτος, ξάπλωσε την Άλις Φίλιπς στα χαμόκλαδα. Ήταν η κόρη του διευθυντή. Πάρε τον γερο-Μπένετ και μαστίγωσέ τον στους διαδρόμους, χώσε το στόμα στις χρονολογίες, βούτα τον κολλαριστό γιακά του στο διορθωτικό μελάνι του, μπάσε του τα δόντια στο καθωσπρέπει, φαλακρό, άνοστο κεφάλι του με τον παλαμοβόρο χάρακα. Πες στον κ. Πάρσονς πως είδαν τη γυναίκα του να βγαίνει από το μπαρ «Πυξίδα», καβάλα σ’ έναν μεθυσμένο ναυτικό, χώνοντας λεφτά στις ζαρτιέρες της. Είναι το ίδιο αλήθεια με την Ιστορία.

 

Αγαπητή μητέρα ―έγραφε με το δάχτυλο στην πίσω πλευρά ενός φακέλου, ενώ κάθε λίγες αόρατες λέξεις, κοίταζε τη γυναίκα απέναντι―, σου γράφω για να σου πω πως έφτασα καλά και τώρα τα πίνω σ’ ένα μπαρ με μια πόρνη. Αργότερα θα σου πω αν είναι Ιρλανδή. Είναι περίπου 38 χρονών και ο άντρας της την παράτησε πριν πέντε χρόνια, γιατί έμεινε έγκυος. Το παιδί της είναι σε ίδρυμα και το βλέπει Κυριακή παρά Κυριακή. Του έχει πει πως δουλεύει σε καπελάδικο. Μην ανησυχείς, δεν πρόκειται να μου φάει τα λεφτά μου γιατί από την πρώτη στιγμή που ειδωθήκαμε αρέσαμε ο ένας στον άλλον. Ούτε χρειάζεται να φοβάσαι μήπως πληγωθώ πασχίζοντας να την αλλάξω. Ανατράφηκα πιστεύοντας πως η οδός Μόρτιμερ συμβολίζει το σωστό και δεν θέλω να πάθει κανένας άλλος την ίδια ζημιά. Άλλωστε, δεν έχω καμιά πρόθεση να τη μεταπείσω. Ούτε πιστεύω πως είναι πρόστυχη. Η δουλειά της στοιχίζει πολύ σε νάιλον κάλτσες κι έτσι το πρώτο νοίκι του δωματίου μας στο Πίμλικο θα το δώσω εγώ. Τώρα πηγαίνει στο μπαρ για να πάρει άλλον έναν καφέ. Ελπίζω να πρόσεξες πως τα δικά της τα πληρώνει αυτή. Όλοι εδώ μέσα είναι δυστυχισμένοι εκτός από μένα.

 

 

 

Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών

 Επετηρίς του Κέντρου Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, τόμ. 35-36 (2014-2019), Αθήνα 2021, σελ. 966, ISSN 1011-7946.

 

Ο διπλός τόμος 35-36 της Επετηρίδας του Κέντρου Λαογραφίας (έτη 2014-2019) περιλαμβάνει 25 μελέτες ερευνητών και συνεργατών του Κέντρου. Τα κείμενα του πρώτου μέρους είναι αφιερωμένα σε μια αναστοχαστική και κριτική προσέγγιση των αρχειακών πρακτικών του αρχειακού εθνογραφικού και λαογραφικού υλικού, διαφόρων τύπων και μορφών, που προέρχεται από επιτόπιες έρευνες και καταγραφές. Επίσης κατατίθενται προτάσεις για την φροντίδα και διαχείρισή του στο μέλλον κυρίως στο ψηφιακό πλαίσιο. Το δεύτερο μέρος της επετηρίδας περιλαμβάνει μελέτες αφιερωμένες στα δρώμενα και την δημοτική μουσική, τις λαϊκές αφηγήσεις (παραδόσεις), τις συγγενικές σχέσεις και την οργάνωση του νοικοκυριού, τον ποιμενικό βίο, το φαινόμενο της ληστείας και την ιστορία της ελληνικής λαογραφίας. Οι μελέτες των ερευνητών στηρίζονται σε μακροχρόνιες επιτόπιες έρευνες σε συνδυασμό με την χρήση αρχειακών πηγών και σχετικής βιβλιογραφίας.

 

Στο τόμο δημοσιεύονται επίσης Πεπραγμένα του Κέντρου των ετών 2014-2019, κατάλογοι των λαογραφικών συλλογών που εισήχθησαν στο Αρχείο κατ’ έτος, των επαίνων των συλλογέων λαογραφικού υλικού καθώς και των αποστολών που πραγματοποιήθηκαν από τους ερευνητές για επιτόπιες έρευνες.

 

 

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ:

www.kentrolaografias.gr/el/content/επετηρίς-του-κέντρου-ερεύνης-της-ελληνικής-λαογραφίας-της-ακαδημίας-αθηνών-τόμ-35-36-2014

Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας

της Ακαδημίας Αθηνών

Ηπίτου 3, 10557 Αθήνα

Τηλ.: 210.3664751 

Fax: 210.3313418, 210.3664735

 

Hellenic Folklore Research Centre

Academy of Athens

3, Ipitou St. – Athens 105 57, Greece

Tel.: +30 210.3664751  

Fax: +30 210.3313418, +30 210.3664735

 

URL: http://www.academyofathens.gr  http://www.kentrolaografias.gr

e-mail: keel@academyofathens.gr