ΚΟΥΛΑ ΠΟΘΟΥ ΚΑΡΑΜΗΝΑ,Λογοτέχνις

Εισαγωγή: 

KOYΛΑ ΠΟΘΟΥ ΚΑΡΑΜΗΝΑ…Λογοτέχνις!!!

Βραβευμένη με το Βραβείο ΙΠΕΚΤΣΙ
γράφει η ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ

…και ποιος δεν την ξέρει..πασίγνωστη είναι!

Ποίηση,συγγραφή,ζωγραφική..πολιτιστική δραστηριότητα,εκδηλώσεις για τα παιδιά,παραμύθια για τα παιδιά…και για μεγάλους βεβαίως,αγώνες για την διατήρηση της Ελληνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς..ώρες ατέλειωτες,ομιλίες….συμμετοχές σε εκδηλώσεις και τόσα άλλα…

Όλα αυτά, είναι αυτά που ξέρετε γι αυτήν.Είναι αυτά με τα οποία είναι γεμάτο το διαδίκτυο,οι αναρτήσεις των εκδοτικών οίκων,οι φωτογραφίες και τα βίντεο από τις εκδηλώσεις που οργανώνει ή απλά συμμετέχει..

Υπάρχει και μία άλλη της πλευρά όμως.Οχι τόσο εκδηλωτική,όχι τόσο γνωστή,όχι τόσο ..προσβάσιμη.Είναι αυτή που έχουμε όσοι είχαμε την τύχη να πηγαίνουμε μαζί σχολείο,να διαβάζουμε μαζί,να μπαίνουμε μαζί στο λεωφορείο,να σπουδάζουμε μαζί, να κάνουμε μαζί απλά καθημερινά πράγματα.Απο αυτά,  στα οποία  ο χαρακτήρας του ανθρώπου,άδολα, ήσυχα,χωρίς κανένα «θόρυβο» ξεδιπλώνει τις μύχιες πλευρές του ακριβώς όπως ανοίγουν τα πέταλα ενός λουλουδιού.Ηρεμα, χωρίς προσπάθεια, βλέπεις την άλλη πλευρά μιας καθαρής ψυχής, χωρίς ομίχλη, χωρίς ψιλόβροχο, χωρίς σκοτεινιά,αλλά λουσμένη στον  Ήλιο.

Και διαβάζαμε μαζί, και συζητούσαμε, και σπουδάζαμε μαζί. Και ήταν-και είναι- πάντα μια ψυχή πεντακάθαρα απλή, δροσερή, απίστευτα ευαίσθητη, μοναδικά ειλικρινής.

Διέκρινα πάντα την συγκρατημένη τρυφερότητα, την  προσφορά αγάπης και στήριξης. Ανθρωπος με το χάρισμα της  υπομονής, της  στωϊκότητας και της ηρεμίας. Ξέρει να διαβάζει τη Σιωπή όπως εγώ διάβαζα τα βιβλία της, ξέρει να διακρίνει τα χρώματα στην δική σου σιωπή, αφού τα ίδια «χρώματα» χρησιμοποιεί στους πίνακές της. Ανθρωπος βαθειά σκεπτόμενος,με αναλυτική σκέψη,με απόψεις πεντακάθαρες και σταθερές…Όλα όσα έχει να πει, περιγράφονται στα ποιήματά της. Ολα όσα σκέπτεται, κλείνονται στα πορτοπαράθυρα των βιβλίων της και τα ζωντανεύουν, έχουν θαρρείς μια δική τους μυρωδιά, μια τελείως ξεχωριστή ανάσα. Εχουν λέξεις που μιλούν αλλά λένε πολύ περισσότερο από όσα περιγράφουν, στίχους που χαϊδεύουν ψυχές και Νου, περιγράφει θαρρείς δικές σου υπομονές που δεν είχες, προσμονές που δεν έγιναν εικόνες στα μονοπάτια του νού σου. Νομίζεις πως τα γραπτά της, περιγράφουν και δικές σου ανάσες, δικές σου αστραπές, δικές σου υπομονές.

Εχει και κάτι τελείως ξεχωριστό:κοκκινίζει πάντα σαν παιδί, όπως τότε που πηγαίναμε σχολείο, σαν υπογράμμιση μια αληθινής, ατόφιας κοριτσίστικης σεμνότητας, όπως ένα κοριτσάκι που στο μακρύ μονοπάτι που περπάτησε, δεν έχασε τίποτα από την παιδική αθωότητα, την ειλικρίνεια, την αμεσότητα, την αδυναμία να κρύψει τα αισθήματά της.

Είναι η Φίλη και Συμμαθήτριά μου..η Κούλα Πόθου Καραμηνά..και είμαι πολύ τυχερή που ακόμα και σήμερα την έχω στην ζωή μου…

ΜΑΡΙΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ

Zητήστε το!! Είναι Ε Κ Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !

Θάλασσα αγκαλιά

δεν κλαίμε μονάχοι

στην αρμύρα βράχοι

κάτασπρα πουλιά

Θάλασσα κυρά

ράγισμα καθρέφτη

σώμα μου που πέφτει

για να βρεί στεριά

Θάλασσα φιλί

θολωμένη σκέψη

ποια ψυχή ν’ αντέξει

θάλασσες σιωπή

Κύμα μου φυγή 

νύχτα μου σημάδι 

πεθαμένο χάδι

ανοιχτή πληγή

Θάλασσα καημέ

πόνε μου ρυτίδα

θάλασσα πατρίδα

δάκρυ λυτρωμέ

Από το βιβλίο της «δάκρυ του Αιγαίου» Ποίηση

ΕΚΔΟΣΕΙΣ υπερόριος

ΔΙΠΛΩΜΑ ΤΙΜΗΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΩΣ από τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσός

Δρόμοι καθημερινοί

κτίρια της προκυμαίας

άθελά σας μάρτυρες

των στοχασμών μου.

Τους κρύβω

στα μπρούντζινα ρόπτρα

παλαιών εξώθυρων

ψηλά στ' ακροκέραμα

σε μαρμάρινους εξώστες

στους φανοστάτες.

Τους δένω

στους κάβους των πλοίων

να πέσει στη θάλασσα

η πίκρα της ημέρας.

Σήμερα

ένα παιδί-γυφτόπουλο

πλενόταν με ουρανό

γιόρταζε στη βροχή

την παγκόσμια ημέρα

του Παιδιού.

Θα το βρείτε στα βιβλιοπωλεία

"Είχαμε κάνει στο σκύλο και κανονική βάφτιση. Τον πήραμε μια μέρα να τον φροντίσουμε, να του κάνουμε εμείς το μπάνιό του και έγινε μια βάφτιση κανονική, με ψαλτάδες, παπά, νονό και νονά και μπομπονιέρες. Τα κορίτσια έφεραν ό,τι κουφέτο υπήρχε στο σπίτι, ανάψαμε τα λιβανιστήρια της νοσοκόμας της κυρα-Μαρίας, που τα άφηνε στην αυλή, πήραμε και το στρογγυλό ντεπόζιτο με τα δυο χερούλια, ίδια κολυμπήθρα, έβαλε στην κεφάλα του ο Παναής ένα μαύρο καπέλο, φόρεσε και μια μαύρη ρόμπα κι εντάξει ο "παπάς". - Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού, Ντικόγιαννης!! - Έχετε χάρη βρε παλιόπαιδα, που σας ξέρει και κάθεται σαν βλάκας, ο καημένος ο σκύλος, αλλιώς θα σας έλεγα εγώ, μας έβαλε τις φωνές η κουτσομπόλα η κυρα-Λένη". (απόσπασμα από το βιβλίο) Ένα μωσαϊκό από κοινωνικές συμπεριφορές στις φτωχογειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά, αλλά και αλλού, καταγράφει η Κούλα Καραμηνά-Πόθου στα είκοσι τέσσερα διηγήματα που συνθέτουν το βιβλίο της "Βγαίνω και τα φυλάς..." Ένας θίασος από ανθρώπινες φιγούρες του μικρόκοσμου της γειτονιάς, μαργαριτάρια στο στέμμα των παιδικών αναμνήσεων που λάμπουν για πάντα, χωρίς να ξεθωριάζουν από το πέρασμα του χρόνου. Ο Γιάμαλης, ο Γαρδούμπας, το παραγκί, ο Παναής, ο γκάλας, ο αυγουλάς, η κεντήστρα, ο κυρ-Πότης, ο νερουλάς, ο παπλωματάς, ο βασιλικός, η καμήλα, τα τραμ, η Ανδρούλα από την Άνδρο, ο Ρούλης, ο άου-βάου, ο χαρούμενος Χάρης, αποτελούν τα σημεία αναφοράς των ιστοριών που μας μεταφέρουν στα ανέμελα παιδικά χρόνια, σε μια Ελλάδα που πάσχιζε να σταθεί στα πελεκημένα από τον πόλεμο πόδια της. Η συγγραφέας ξαναζωντανεύει τους διαλόγους ανάμεσα στους γείτονες, ξανακάνει τις πρώτες της σκανδαλιές προσέχοντας με την άκρη του ματιού της μην τυχόν και γίνει "τσακωτή" απ' την κουτσομπόλα γειτόνισσα, ξαναματώνει τα πόδια τρέχοντας στις αλάνες και τους δρόμους της γειτονιάς, θυμάται τα παραμύθια και τις ιστορίες που της ψιθύριζε η γιαγιά πριν αποκοιμηθεί. Οι παλιοί πραματευτάδες ξαναπερνούν απ' τα στενά δρομάκια διαλαλώντας τα καλούδια τους, οι νοικοκυρές ξαναρχίζουν την πάστρα τους και τα σκολιαρόπαιδα συνεχίζουν ακάθεκτα τις σκανδαλιές τους. Ένας ολόκληρος κόσμος που "πνίγηκε" στις πολυκατοικίες, αφού πρόλαβε να σημαδέψει ολόκληρες γενιές, σκιαγραφείται ξανά από την επιδέξια γραφίδα της Κ. Καραμηνά-Πόθου, που ξεδιπλώνει την αφηγηματική της ικανότητα στις σελίδες ενός βιβλίου που γράφτηκε για να μας ταξιδέψει σε ένα παρελθόν που μοιάζει πλέον με όνειρο... Όσοι νοσταλγήσατε τις φωνές της μάνας σας να "μαζευτείτε" σπίτι, το γλυκό νανούρισμα της γιαγιάς, τις σχολικές παρέες, το χαρτζιλίκι της δεκάρας που εξαργυρωνόταν στη γειτονική ΕΒΓΑ και τα παιδικά όνειρα που έμειναν ανεκπλήρωτα, αναζητήστε σε όλα τα βιβλιοπωλεία και στις εκδόσεις "Εντός", τη συλλογή διηγημάτων της Κούλας Καραμηνά-Πόθου "Βγαίνω και τα φυλάς".

Συγγραφέας: Καραμηνά - Πόθου Κούλα

Κατηγορία: ελληνική λογοτεχνία

Σειρά βιβλίου: Για Παιδιά και για Νέους

ISBN: 9789608229006

Ημερ/νία έκδοσης: 7/2001

Εκδότης: Εντός

Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο

Σελίδες: 156

Γλώσσα βιβλίου: ελληνικά

Τόπος έκδοσης: Αθήνα

Διαστάσεις βιβλίου: 21x14 cm

ISBN 10: 9608229006

ΔΡΩΜΕΝΟ ΣΤΗ ΣΑΜΟ...πάντα για τα παιδιά!

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΥΤΙΛΗΝΙΩΝ...Ομιλία της στην κοπή της Πίτας

ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ:Ομιλήτρια...

ΕΝΑ ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1953 στην Αθήνα,αλλά από γονείς Σαμιώτες.Το 1982 εμφανίζονται οι πρώτες της δημοσιεύσεις σε Εφημερίδες και Περιοδικά.Για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν παραγωγός ραδιοφωνικών εμπομπών και δημοσιογραφούσε σε Μέσα των Αθηνών και της Σάμου.Ζει μόνιμα στην Σάμο από το έτος 1984 και είναι τακτική συνεργάτις της Εφημερίδας «ΧΑΡΑΥΓΗ».Η ζωγραφική είναι μία ακόμα ενδιαφέρουσα πλευρά της και έργα της έχουν επανειλλημένα εκτεθεί σε Πνευματικά Κέντρα και Πολιτιστικούς Συλλόγους.

Βραβευμένη με  το Α’ ΒΡΑΒΕΙΟ ΑΜΠΝΤΙ ΙΠΕΚΤΣΙ για τα «ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΤΗΝ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΑΪΣΕ». Ακολουθούν δύο πρώτα βραβεία σε Πανελλήνιους Διαγωνισμούς Ποίησης καθώς και έπαινοι από το Φιλολογικό Σύλλογο «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ» για τις ποιητικές της συλλογές «ΗΜΕΡΑ ΠΡΩΤΗ» και «ΝΕΑΡΧΟΥ ΑΠΟΠΛΟΥΣ».

Βιβλία της: "Στιγμές Αποκάλυψης", "Προεκτάσεις" (ποίηση), "Εν Μυτιληνιοίς τη... "(λαογραφικό),κ.λ.π..

 Τιμητικές διακρίσεις: Α' βραβείο Αμπντί Ιπεκτσί για τα «Τραγούδια στη φίλη μου Αϊσέ», δυο πρώτα βραβεία σε πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης, έπαινοι από το Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός»

Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.