COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION,update

Informal meeting of ministers for European affairs 02/09/2025 | Event Informal meeting of ministers for European affairs The Ministers for European Affairs from the 27 EU Member States and colleagues from Ukraine, Moldova, Western Balkans partners, and Türkiye will gather for an informal ministers’ meeting in Copenhagen on 1-2 September. Visit the website

MEETINGS Monday 1 September 2025 ­ ­ • Council of the EU ­ 01/09/2025 | Media advisory | Presidency event: Informal meeting of EU ministers for agriculture, Copenhagen, 7-9 September 2025 On 7-9 September 2025, EU ministers for agriculture will meet in Copenhagen, Denmark, for an informal meeting organised by the Danish presidency of the Council of the EU.   The meeting will be chaired by Jacob Jensen, Minister of Food, Agriculture and Fisheries.   The Danish presidency will focus on how to create solutions that can both strengthen competitiveness and accelerate the green transition of the EU agrifood sector. The discussions will be centred on simplification and innovation as well as on how new technologies can help fast track the green transition. The discussion will address two key questions: 1) Given the need to feed a growing global population while meeting sustainability demands, how can the EU encourage innovation and investments in the agrifood sector to ensure access to affordable, safe and nutritious food? 2) What changes are needed to the EU legal framework to give farmers better access to the necessary tools to deliver on the green transition?   A press conference will take place on 9 September 2025 at +/- 13:15.   More information can be found on the presidency website. @eu2025dk

Discover more news about the EU on the Council's website Follow us: ­ ­ ­ ­

● European Council

01/09/2025 15:12 | Speech | Keynote speech by President António Costa at the opening of the Bled Strategic Forum   Let me begin by expressing my sincere thanks to our Slovenian hosts for their generous hospitality and for once again making Bled a place where Europe gathers not only to reflect, but to think strategically, challenge assumptions and shape the future. At this critical moment, as the tectonic plates of global order continue to shift, allow me to speak frankly about three things: (1) the main events that shaped this summer, (2) what the European Union stands for, and (3) how the EU can become stronger and safer in today’s world. In what the European Union is concerned, this summer was defined by two important developments: the EU-U.S. framework trade agreement and renewed diplomatic efforts surrounding the war in Ukraine. I am aware of the frustration felt by many Europeans who perceive the Union as having been too passive in shaping these developments. Let me address this directly. We certainly do not celebrate the return of tariffs or the limitations of an unbalanced trade framework. But we must be honest about the broader picture. In today’s interconnected world, trade, diplomacy and security inevitably influence each other. Trade is one dimension of our relationship with the United States. Security—especially during a war on our doorstep—is an existential concern. Escalating tensions with a key ally over tariffs, while our Eastern border is under threat, would have been an imprudent risk. That is why, at this moment, we chose diplomacy over escalation. We gave space to dialogue, we chose restraint because we are responsible. Stabilizing transatlantic relations and ensuring U.S. engagement in Ukraine’s security has been a top priority.  The European Union did not start a trade war. But yes, we refrained from retaliation protect our own interests: the interest of the European consumers by not taxing them with tariffs; the interest of business by providing predictability, and ensuring that our products and services are not at disadvantage in relation to other exporters to the US. That said, our partners—including the U.S.—must know that the EU will always defend its sovereignty, its citizens, its companies, and its values. Diplomacy should never be mistaken for complacency. It is true that this moment proved once again that our powerful single market of 450 million consumers, our rules-based approach are not sufficient. We must become more autonomous, more resilient, and more prepared to act. More sovereign!  We cannot anymore rely just on our allies when facing threats. We must take greater responsibility for our own destiny. That is why today, I want to affirm one clear message on behalf of the European Union: We stand for a world where peace is protected, partnerships are genuine, and where the principles of the United Nations Charter are upheld—not just in words, but in action. Europe does not retreat. Europe engages. First, Europe has stood firmly with Ukraine against Russia’s war of aggression, as the truly indispensable partner. Our support has helped Ukraine remain sovereign after more than three years of war. Together with our Member States, the EU has mobilized over €170 billion—the largest contribution from any global donor—supporting Ukraine’s defence, economy, energy grid, and institutions. Our security is tied to Ukraine’s resilience. But equally, to the idea that power cannot trump law. We are also supporting Ukraine’s reconstruction and its path to EU membership. This is not a political slogan. It is a strategic reality that we are shaping every day. Secondly, In the Middle East, we are witnessing a humanitarian catastrophe in Gaza that shocks the conscience of the world. The scale of civilian suffering—especially among children—is appalling and unacceptable. As the resolution presented by Slovenia at the United Nations Security Council stated: the use of starvation as a weapon of war is prohibited under international humanitarian law. Regrettably, while supported by 14 out of 15 Council members, this resolution was blocked by the US. The EU has consistently condemned the Hamas terrorist attacks of October 7th and continues to call for the unconditional release of all hostages. At the same time, the right to self-defence does not justify the indiscriminate destruction of civilian infrastructure, or the collective punishment of an entire population. We must be unequivocal: international humanitarian law applies to all parties. We are deeply concerned by actions that threaten the viability of a future Palestinian state—particularly the expansion of settlements in the West Bank and the ongoing displacement in Gaza. These developments risk undermining peace and destabilising the broader region. We therefore call for: An immediate and sustained ceasefire, Unhindered humanitarian access, A halt to illegal settlement activity, and A renewed international commitment to a two-state solution. The European Union remains the leading donor of humanitarian aid to the Palestinian people. European funding has kept hospitals, schools, and institutions running—providing more than €450 million since the start of this war. We are actively supporting diplomatic efforts. Palestinian representatives must obviously be allowed to participate in international fora, including the UN General Assembly and the upcoming conference on the conflict. The Palestinian people deserve peace, dignity, and statehood. And that this is also the most sustainable path to security for the Israeli people. We believe both are possible. But only if we act together—engaging more actively with our partners in the region and speaking with one strong European voice. Let me be clear. Unanimity in the Common Foreign and Security Policy is not a right to veto, but on the contrary the special responsibility for each Member State to build compromises in a spirit of loyal cooperation. Thirdly, geopolitical naiveté is over. That is why we are massively increasing our defence investments—to reinforce our own security, strengthen our industries, and create jobs across Europe. This also enhances our credibility and influence on the global stage. Peace without defence is an illusion. Soft power alone is not enough in a world where hard power too often prevails. In the meantime, contrary to the worst predictions, we have succeeded in keeping the U.S. engaged in NATO and committed to Europe’s Eastern security. Diplomacy still works—and the transatlantic bond holds. The U.S. accounts for 20% of our exports and 13% of our imports. But the remaining 80% of the global economy also matters—and Europe must engage with it more actively.  That is why we are building stronger trade and industrial partnerships across the globe. We are advancing deals with Mercosur, Mexico, India, Indonesia, the Philippines, and Thailand—not just to boost trade, but to increase predictability and resilience. Diversification makes our supply chains more secure and reduces strategic dependencies—especially in critical raw materials. Our updated Global Gateway strategy is expanding our cooperation across Central Asia, the South Caucasus, Latin America, and Africa. It is a trade and investment agenda based on sustainability, digital innovation, labour rights, and climate alignment. Because trade deals—not tariffs—deliver real benefits for countries, companies, and citizens. Europe remains a reference point. Not through coercion, but through example. For decades, the EU has helped lift millions out of poverty and has stood for development, democracy, and peace. Our soft power is not naïve—it is necessary. In a fragmented world, our contribution is needed more than ever. Finally, let me conclude by addressing our own future. The European Union is not a closed club. We are a community of values and a project of peace and prosperity—and that project is not yet complete. The accession paths of the Western Balkans, Moldova and Ukraine are not just promises. They are priorities. These countries are at the heart of Europe, and they are part of Europe’s future. In the coming years, we must prepare the Union for enlargement—through reforms, budget adjustments, and strengthened governance. Enlargement will not be easy. But it will be worth it. It is the best investment we can make—to reconcile nations and histories, and to build a more united continent. We will continue to work with all accession partners and take advantage of this positive momentum on enlargement. The EU’s Growth Plan for the Western Balkans is a potential game-changer—offering financial support and incentives for reforms, regional cooperation, and economic integration. We must not lose this momentum. All leaders must do their part. All parties must take responsibility. Because this is not about geography. It is about values — democracy, human rights, freedom and the rule of law.  This enlargement presents a significant challenge for the European Union and its Member States. But it is even more demanding for the Western Balkan countries. The greatest difficulty is not the required reforms or the negotiation of various chapters and clusters. The real challenge lies in adopting a new cultural mindset: overcoming historical conflicts in order to build a shared future. Ladies and gentlemen, In today’s fragmented world, the European Union chooses to act—not through power alone, but through partnership, principle, and perseverance. We will stand with those who uphold international law—not with those who seek to dismantle it. And we will keep building a stronger Europe—not for ourselves alone, but for the benefit of global peace, justice, and cooperation. This is Europe’s promise. This is Europe’s purpose. Thank you.   Visit the website EΛΛΗΝΙΚΑ,ΜΕΣΩ GOOGLE για τους αναγνώστες μας που το ζητούν: 01/09/2025 15:12 | Ομιλία | Κεντρική ομιλία του Προέδρου António Costa κατά την έναρξη του Στρατηγικού Φόρουμ του Bled   Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω εκφράζοντας τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες στους Σλοβένους οικοδεσπότες μας για τη γενναιόδωρη φιλοξενία τους και που για άλλη μια φορά έκαναν το Μπλεντ έναν τόπο όπου η Ευρώπη συγκεντρώνεται όχι μόνο για να αναλογιστεί, αλλά και για να σκεφτεί στρατηγικά, να αμφισβητήσει υποθέσεις και να διαμορφώσει το μέλλον. Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, καθώς οι τεκτονικές πλάκες της παγκόσμιας τάξης συνεχίζουν να μετακινούνται, επιτρέψτε μου να μιλήσω ειλικρινά για τρία πράγματα: (1) τα κύρια γεγονότα που διαμόρφωσαν αυτό το καλοκαίρι, (2) τι αντιπροσωπεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση, και (3) πώς η ΕΕ μπορεί να γίνει ισχυρότερη και ασφαλέστερη στον σημερινό κόσμο. Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, το φετινό καλοκαίρι χαρακτηρίστηκε από δύο σημαντικές εξελίξεις: τη συμφωνία-πλαίσιο για το εμπόριο ΕΕ-ΗΠΑ και τις ανανεωμένες διπλωματικές προσπάθειες γύρω από τον πόλεμο στην Ουκρανία. Έχω επίγνωση της απογοήτευσης που αισθάνονται πολλοί Ευρωπαίοι που θεωρούν την Ένωση ως υπερβολικά παθητική στη διαμόρφωση αυτών των εξελίξεων. Επιτρέψτε μου να το θίξω ευθέως. Σίγουρα δεν πανηγυρίζουμε την επιστροφή των δασμών ή τους περιορισμούς ενός μη ισορροπημένου εμπορικού πλαισίου. Αλλά πρέπει να είμαστε ειλικρινείς σχετικά με την ευρύτερη εικόνα. Στον σημερινό διασυνδεδεμένο κόσμο, το εμπόριο, η διπλωματία και η ασφάλεια αναπόφευκτα αλληλοεπηρεάζονται. Το εμπόριο είναι μια διάσταση της σχέσης μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ασφάλεια -ειδικά κατά τη διάρκεια ενός πολέμου στην πόρτα μας- είναι μια υπαρξιακή ανησυχία. Η κλιμάκωση των εντάσεων με έναν βασικό σύμμαχο λόγω δασμών, ενώ τα ανατολικά μας σύνορα απειλούνται, θα ήταν ένα απερίσκεπτο ρίσκο. Γι' αυτό, αυτή τη στιγμή, επιλέξαμε τη διπλωματία αντί της κλιμάκωσης. Δώσαμε χώρο στον διάλογο, επιλέξαμε αυτοσυγκράτηση επειδή είμαστε υπεύθυνοι. Η σταθεροποίηση των διατλαντικών σχέσεων και η διασφάλιση της εμπλοκής των ΗΠΑ στην ασφάλεια της Ουκρανίας αποτελούν ύψιστη προτεραιότητα.  Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν ξεκίνησε εμπορικό πόλεμο. Αλλά ναι, απείχαμε από αντίποινα για να προστατεύσουμε τα δικά μας συμφέροντα: το συμφέρον των Ευρωπαίων καταναλωτών, μη φορολογώντας τους με δασμούς· το συμφέρον των επιχειρήσεων παρέχοντας προβλεψιμότητα, και διασφαλίζοντας ότι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες μας δεν βρίσκονται σε μειονεκτική θέση σε σχέση με άλλους εξαγωγείς προς τις ΗΠΑ. Ωστόσο, οι εταίροι μας —συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ— πρέπει να γνωρίζουν ότι η ΕΕ θα υπερασπίζεται πάντα την κυριαρχία της, τους πολίτες της, τις εταιρείες της και τις αξίες της. Η διπλωματία δεν πρέπει ποτέ να συγχέεται με τον εφησυχασμό. Είναι αλήθεια ότι αυτή η στιγμή απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η ισχυρή ενιαία αγορά μας των 450 εκατομμυρίων καταναλωτών, η προσέγγισή μας που βασίζεται σε κανόνες δεν επαρκούν. Πρέπει να γίνουμε πιο αυτόνομοι, πιο ανθεκτικοί και πιο προετοιμασμένοι να δράσουμε. Πιο κυρίαρχοι!  Δεν μπορούμε πλέον να βασιζόμαστε μόνο στους συμμάχους μας όταν αντιμετωπίζουμε απειλές. Πρέπει να αναλάβουμε μεγαλύτερη ευθύνη για το δικό μας πεπρωμένο. Γι' αυτό σήμερα, θέλω να επιβεβαιώσω ένα σαφές μήνυμα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Υποστηρίζουμε έναν κόσμο όπου η ειρήνη προστατεύεται, οι συνεργασίες είναι γνήσιες και όπου οι αρχές του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών τηρούνται — όχι μόνο με λόγια, αλλά και με πράξεις. Η Ευρώπη δεν υποχωρεί. Η Ευρώπη εμπλέκεται. Καταρχάς, η Ευρώπη έχει σταθεί σθεναρά στο πλευρό της Ουκρανίας ενάντια στον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας, ως ο πραγματικά απαραίτητος εταίρος. Η υποστήριξή μας βοήθησε την Ουκρανία να παραμείνει κυρίαρχη μετά από περισσότερα από τρία χρόνια πολέμου. Μαζί με τα κράτη μέλη μας, η ΕΕ έχει κινητοποιήσει πάνω από 170 δισεκατομμύρια ευρώ - τη μεγαλύτερη συνεισφορά από οποιονδήποτε παγκόσμιο δωρητή - υποστηρίζοντας την άμυνα, την οικονομία, το ενεργειακό δίκτυο και τους θεσμούς της Ουκρανίας. Η ασφάλειά μας συνδέεται με την ανθεκτικότητα της Ουκρανίας. Αλλά εξίσου, με την ιδέα ότι η εξουσία δεν μπορεί να υπερισχύσει του νόμου. Υποστηρίζουμε επίσης την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας και την πορεία της προς την ένταξη στην ΕΕ. Αυτό δεν είναι πολιτικό σύνθημα. Είναι μια στρατηγική πραγματικότητα που διαμορφώνουμε καθημερινά. Δεύτερον, στη Μέση Ανατολή, γινόμαστε μάρτυρες μιας ανθρωπιστικής καταστροφής στη Γάζα που συγκλονίζει τη συνείδηση ​​του κόσμου. Η κλίμακα των δεινών των αμάχων -ιδίως μεταξύ των παιδιών- είναι αποτρόπαια και απαράδεκτη. Όπως ανέφερε το ψήφισμα που παρουσίασε η Σλοβενία ​​στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών: η χρήση της λιμοκτονίας ως όπλου πολέμου απαγορεύεται από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Δυστυχώς, ενώ υποστηρίχθηκε από 14 από τα 15 μέλη του Συμβουλίου, αυτό το ψήφισμα μπλοκαρίστηκε από τις ΗΠΑ. Η ΕΕ έχει καταδικάσει επανειλημμένα τις τρομοκρατικές επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου και συνεχίζει να ζητά την άνευ όρων απελευθέρωση όλων των ομήρων. Ταυτόχρονα, το δικαίωμα στην αυτοάμυνα δεν δικαιολογεί την αδιάκριτη καταστροφή των πολιτικών υποδομών ή τη συλλογική τιμωρία ολόκληρου του πληθυσμού. Πρέπει να είμαστε κατηγορηματικοί: το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο ισχύει για όλα τα μέρη. Ανησυχούμε βαθιά για ενέργειες που απειλούν τη βιωσιμότητα ενός μελλοντικού παλαιστινιακού κράτους —ιδίως την επέκταση των οικισμών στη Δυτική Όχθη και τον συνεχιζόμενο εκτοπισμό στη Γάζα. Αυτές οι εξελίξεις κινδυνεύουν να υπονομεύσουν την ειρήνη και να αποσταθεροποιήσουν την ευρύτερη περιοχή. Συνεπώς, ζητούμε: Άμεση και διαρκής κατάπαυση του πυρός, Απρόσκοπτη πρόσβαση ανθρωπιστικής βοήθειας, Να σταματήσει η παράνομη εποικιστική δραστηριότητα, και Μια ανανεωμένη διεθνής δέσμευση για μια λύση δύο κρατών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ο κορυφαίος δωρητής ανθρωπιστικής βοήθειας προς τον παλαιστινιακό λαό. Η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση έχει διατηρήσει σε λειτουργία νοσοκομεία, σχολεία και ιδρύματα — παρέχοντας περισσότερα από 450 εκατομμύρια ευρώ από την έναρξη αυτού του πολέμου. Υποστηρίζουμε ενεργά τις διπλωματικές προσπάθειες. Οι Παλαιστίνιοι εκπρόσωποι πρέπει προφανώς να έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε διεθνή φόρουμ, συμπεριλαμβανομένης της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ και της επερχόμενης διάσκεψης για τη σύγκρουση. Ο παλαιστινιακός λαός αξίζει ειρήνη, αξιοπρέπεια και κρατική υπόσταση. Και ότι αυτή είναι επίσης η πιο βιώσιμη οδός προς την ασφάλεια για τον ισραηλινό λαό. Πιστεύουμε ότι και τα δύο είναι δυνατά. Αλλά μόνο εάν δράσουμε από κοινού — συνεργαζόμενοι πιο ενεργά με τους εταίρους μας στην περιοχή και μιλώντας με μία ισχυρή ευρωπαϊκή φωνή. Επιτρέψτε μου να είμαι σαφής. Η ομοφωνία στην Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας δεν αποτελεί δικαίωμα αρνησικυρίας, αλλά, αντιθέτως, την ειδική ευθύνη κάθε κράτους μέλους να επιτυγχάνει συμβιβασμούς με πνεύμα καλόπιστης συνεργασίας. Τρίτον, η γεωπολιτική αφέλεια έχει τελειώσει. Γι' αυτό αυξάνουμε μαζικά τις αμυντικές μας επενδύσεις — για να ενισχύσουμε την ασφάλειά μας, να ενισχύσουμε τις βιομηχανίες μας και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας σε όλη την Ευρώπη. Αυτό ενισχύει επίσης την αξιοπιστία και την επιρροή μας στην παγκόσμια σκηνή. Η ειρήνη χωρίς άμυνα είναι μια ψευδαίσθηση. Η ήπια ισχύς από μόνη της δεν είναι αρκετή σε έναν κόσμο όπου η σκληρή ισχύς επικρατεί πολύ συχνά. Εν τω μεταξύ, σε αντίθεση με τις χειρότερες προβλέψεις, έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε τις ΗΠΑ εμπλεκόμενες στο ΝΑΤΟ και αφοσιωμένες στην ασφάλεια της Ευρώπης στην Ανατολική Ευρώπη. Η διπλωματία εξακολουθεί να λειτουργεί - και ο διατλαντικός δεσμός ισχύει. Οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν το 20% των εξαγωγών μας και το 13% των εισαγωγών μας. Αλλά και το υπόλοιπο 80% της παγκόσμιας οικονομίας έχει σημασία - και η Ευρώπη πρέπει να συνεργαστεί πιο ενεργά μαζί της.  Γι' αυτόν τον λόγο, χτίζουμε ισχυρότερες εμπορικές και βιομηχανικές συνεργασίες σε ολόκληρο τον κόσμο. Προωθούμε συμφωνίες με τη Mercosur, το Μεξικό, την Ινδία, την Ινδονησία, τις Φιλιππίνες και την Ταϊλάνδη — όχι μόνο για την ενίσχυση του εμπορίου, αλλά και για την αύξηση της προβλεψιμότητας και της ανθεκτικότητας. Η διαφοροποίηση καθιστά τις αλυσίδες εφοδιασμού μας ασφαλέστερες και μειώνει τις στρατηγικές εξαρτήσεις —ιδίως σε κρίσιμες πρώτες ύλες. Η ενημερωμένη στρατηγική μας για την Παγκόσμια Πύλη επεκτείνει τη συνεργασία μας σε ολόκληρη την Κεντρική Ασία, τον Νότιο Καύκασο, τη Λατινική Αμερική και την Αφρική. Πρόκειται για μια εμπορική και επενδυτική ατζέντα που βασίζεται στη βιωσιμότητα, την ψηφιακή καινοτομία, τα εργασιακά δικαιώματα και την ευθυγράμμιση με το κλίμα. Επειδή οι εμπορικές συμφωνίες —όχι οι δασμοί— προσφέρουν πραγματικά οφέλη για χώρες, εταιρείες και πολίτες. Η Ευρώπη παραμένει σημείο αναφοράς. Όχι μέσω του εξαναγκασμού, αλλά μέσω του παραδείγματος. Επί δεκαετίες, η ΕΕ έχει βοηθήσει εκατομμύρια ανθρώπους να βγουν από τη φτώχεια και έχει υπερασπιστεί την ανάπτυξη, τη δημοκρατία και την ειρήνη. Η ήπια δύναμή μας δεν είναι αφελής - είναι απαραίτητη. Σε έναν κατακερματισμένο κόσμο, η συμβολή μας είναι απαραίτητη περισσότερο από ποτέ. Τέλος, επιτρέψτε μου να ολοκληρώσω αναφερόμενος στο δικό μας μέλλον. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια κλειστή λέσχη. Είμαστε μια κοινότητα αξιών και ένα έργο ειρήνης και ευημερίας — και αυτό το έργο δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Οι ενταξιακές πορείες των Δυτικών Βαλκανίων, της Μολδαβίας και της Ουκρανίας δεν είναι απλώς υποσχέσεις. Είναι προτεραιότητες. Αυτές οι χώρες βρίσκονται στην καρδιά της Ευρώπης και αποτελούν μέρος του μέλλοντος της Ευρώπης. Τα επόμενα χρόνια, πρέπει να προετοιμάσουμε την Ένωση για τη διεύρυνση—μέσω μεταρρυθμίσεων, δημοσιονομικών προσαρμογών και ενισχυμένης διακυβέρνησης. Η διεύρυνση δεν θα είναι εύκολη. Αλλά θα αξίζει τον κόπο. Είναι η καλύτερη επένδυση που μπορούμε να κάνουμε—για να συμφιλιώσουμε έθνη και ιστορίες και να οικοδομήσουμε μια πιο ενωμένη ήπειρο. Θα συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε με όλους τους εταίρους της ένταξης και να επωφεληθούμε από αυτή τη θετική δυναμική για τη διεύρυνση. Το Σχέδιο Ανάπτυξης της ΕΕ για τα Δυτικά Βαλκάνια είναι ένα δυναμικό ριζικό ζήτημα—προσφέροντας οικονομική υποστήριξη και κίνητρα για μεταρρυθμίσεις, περιφερειακή συνεργασία και οικονομική ολοκλήρωση. Δεν πρέπει να χάσουμε αυτή τη δυναμική. Όλοι οι ηγέτες πρέπει να κάνουν το καθήκον τους. Όλα τα κόμματα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη. Επειδή δεν πρόκειται για γεωγραφία. Πρόκειται για αξίες — δημοκρατία, ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία και κράτος δικαίου.  Αυτή η διεύρυνση αποτελεί σημαντική πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη της. Αλλά είναι ακόμη πιο απαιτητική για τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων. Η μεγαλύτερη δυσκολία δεν είναι οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις ή η διαπραγμάτευση διαφόρων κεφαλαίων και ομάδων. Η πραγματική πρόκληση έγκειται στην υιοθέτηση μιας νέας πολιτισμικής νοοτροπίας: την υπέρβαση των ιστορικών συγκρούσεων με σκοπό την οικοδόμηση ενός κοινού μέλλοντος. Κυρίες και κύριοι, Στον σημερινό κατακερματισμένο κόσμο, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιλέγει να δράσει — όχι μόνο μέσω της ισχύος, αλλά μέσω της συνεργασίας, των αρχών και της επιμονής. Θα σταθούμε στο πλευρό όσων τηρούν το διεθνές δίκαιο — όχι όσων επιδιώκουν να το διαλύσουν. Και θα συνεχίσουμε να χτίζουμε μια ισχυρότερη Ευρώπη — όχι μόνο για εμάς, αλλά προς όφελος της παγκόσμιας ειρήνης, της δικαιοσύνης και της συνεργασίας. Αυτή είναι η υπόσχεση της Ευρώπης. Αυτός είναι ο σκοπός της Ευρώπης. Σας ευχαριστώ.