Γράφει ο Κώστας Λάμπος:"Εκνευρίστε τις εξουσίες, αρχίστε να σκέπτεστε"

Εκνευρίστε τις εξουσίες, αρχίστε να σκέπτεστε

(Ψηφιακός Μεσαίωνας ή Άμεση Δημοκρατία;)

Γράφει ο Κώστας Λάμπος

claslessdemocracy@gmail.com,

http://www.classlessdemocracy.blogspot.com,

Αφιερώνεται στον εγγονό μου Θησέα-Επίκουρο

«Μέτρο όλων των πραγμάτων είναι ο άνθρωπος»

Πρωταγόρας

Είναι στη φύση του κεφαλαίου, κατά «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό’, να κανιβαλίζει και να βαμπιρίζει. Αυτή η ιδιότητα του μεγάλου κεφαλαίου να τρώει το μικρό είναι γνωστή από την εποχή του πρώιμου καπιταλισμού και καταγράφτηκε ως δόγμα ‘lese faire laissez passer’ και επί το λαϊκότερον ως ‘ελεύθερος ανταγωνισμός’. Ελεύθερος ανταγωνισμός όμως μεταξύ άνισων μεγεθών κεφαλαίων και υπό διαφορετικές, ευνοϊκές για το μεγάλο και δυσμενείς για το μικρό κεφάλαιο, συνθήκες δεν υπήρξε ποτέ, δεν μπορεί και δεν θα υπάρξει ποτέ και στο μέλλον, πράγμα που οδηγεί στο κεφαλαιοκρατικό σύστημα ολιγοπωλιακής παραγωγής και ακραίας ανισοκατανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου και αποκαλύπτει ότι το δόγμα περί ‘ελεύθερου ανταγωνισμού’ δεν είναι παρά μια ταξική ιδεολογία που εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτή η πραγματικότητα έγινε, ακόμα και από την εποχή του λεγόμενου ‘πρώιμου καπιταλισμού’, κατανοητή από το μικρό κεφάλαιο, το οποίο ως πολιτικά αριθμητικά υπέρτερο διεκδίκησε και κατάφερε, συμμαχώντας με τα πλατιά λαϊκά στρώματα των αγροτών και των εργατών, να ανατρέψει το παλιό πολιτικό σύστημα της μοναρχίας και να επιβάλλει το σύστημα της λεγόμενης ‘αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας’ με την ψευδαίσθηση ότι με την υποτιθέμενη ‘λαϊκή κυριαρχία’ θα περιόριζε την αυθαιρεσία του μεγάλου κεφαλαίου και δια της κρατικής εξουσίας θα εξασφάλιζε όρους λειτουργίας της οικονομίας που θα προστάτευε το μικρό κεφάλαιο αφήνοντάς του περιθώρια επιβίωσης, ‘περάσματος’ που θα του επέτρεπαν να γίνει από θύμα θύτης, δηλαδή μεγάλο κεφάλαιο. Αυτές οι ψευδαισθήσεις κατέρρευσαν πολύ γρήγορα, όταν μέσα σε μερικές δεκαετίες το μεγάλο κεφάλαιο μετεξελίχθηκε σε μονοπωλιακό κεφάλαιο, το οποίο με τη σειρά του και σχετικά γρήγορα συσπειρώθηκε, γκρεμίζοντας, με εργαλεία του τους παγκόσμιας εμβέλειας θεσμούς όπως ο ΟΗΕ, ο ΟΠΕ, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΝΑΤΟ, οι 1000 αμερικανικές βάσεις στον πλανήτη, οι λογής-λογής μυστικές υπηρεσίες, στοές και λέσχες, οι προδοτικές τοπικές ελίτ, κ.λπ., κ.λπ., κάθε έννοια προστατευτικών εμποδίων, νόμων, συνόρων, εθνικής, πολιτικής, πολιτιστικής και πολιτισμικής υπόστασης και κυριαρχίας, στην οντότητα του νεοφιλελεύθερου παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, που ως αμερικανισμός αντιμετωπίζει εχθρικά και ως ‘δυνάμεις του κακού’ όχι μόνο την Ρωσία, και την Κίνα, αλλά ακόμα και την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή η νευρικότητα του αμερικανισμού[1] οφείλεται στο γεγονός ότι πίστεψε πως αρκούσε από μόνη της η κατάρρευση του κρατικού καπιταλισμού ‘σοβιετικού τύπου’ για να επιβάλλει την παγκόσμια ηγεμονία του και όταν ξύπνησε από την ψευδαίσθηση του νεοφιλελεύθερου θριάμβου του, βρήκε μπροστά του τον κρατικό μανιακό καπιταλισμό νεοτσαρικού και νεοκινεζικού τύπου που τον αμφισβητούν ως παγκόσμιο ηγεμόνα. Αυτή η πραγματικότητα ανάγκασε τον αμερικανισμό να μετεξελιχθεί σε Trumpισμό που σημαίνει αποχώρηση των ΕΠΑ από κάθε διεθνή συμφωνία που τις δεσμεύει και επιλογή μοναχικής πορείας των ΕΠΑ προς την παγκόσμια ηγεμονία εναντίον όλων.

Αυτές οι εξελίξεις αποκάλυψαν επίσης ότι κάθε εθνική ή ‘συμμαχική’ οντότητα μεγάλου κεφαλαίου, πέρα από τα ανταγωνιστικά μεγάλα κεφάλαια με τα οποία βρίσκεται σε αλληλοεξοντωτικό ανταγωνισμό, είναι αναγκασμένη να απαλλοτριώσει, να απορροφήσει και στην ανάγκη να καταστρέψει το μικρό και μικρομεσαίο κεφάλαιο, που, ταμπουρωμένο πίσω από αστικοδημοκρατικούς θεσμούς και ιδεολογίες περί ‘ελεύθερου ανταγωνισμού’, στέκεται εμπόδιο στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Αυτή η διαδικασία εξολόθρευσης του πολιτικά αφελούς, ανυπεράσπιστου και προδομένου από τα παραδοσιακά συντηρητικά, σοσιαλδημοκρατικά και συστημικά ‘αριστερά’ κόμματα, μικρού κεφαλαίου το οδηγεί απέναντι στην παγκοσμιοποιητική πολιτική του μεγάλου κεφαλαίου σε μια απότομη ακροδεξιά στροφή που καταγράφεται ως μια ραγδαία επανεμφάνιση νεοφασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων που πλημυρίζουν το ένα μετά το άλλο τα δυτικά αστικά κοινοβούλια και σε κάποιες περιπτώσεις, ακόμα λίγες, αλλά προοπτικά είναι πολύ πιθανό, αν οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού δεν ακυρώσουν ριζικά το καπιταλιστικό υπόδειγμα, να αναρριχηθούν σε πολλές αν όχι σε όλες τις κυβερνήσεις των δυτικών χωρών με κατάληξη την Νέα Φασιστική Τάξη Πραγμάτων των ‘από πάνω’ απαλλοτριωτών με την αφελή συγκατάθεση και την βοήθεια των ‘από κάτω’, των απαλλοτριωμένων.

Οι ‘πορτοκαλί επαναστάσεις’ λ. χ., με τα δολάρια της CIA, που τις δυό-τρεις τελευταίες δεκαετίες μετακίνησαν δια πυρός και σιδήρου τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης από το σοβιετικό μπλοκ και την ρωσική επιρροή προς την αντιρωσική στρατηγική ανασυγκρότησης του κεφαλαίου υπό την ηγεμονία του αμερικανισμού, καθώς επίσης και η λεγόμενη ‘αραβική άνοιξη’ που αναδιάταξε τις σχέσεις ισχύος και εξάρτησης των χωρών της αραβικής χερσονήσου και της βόρειας Αφρικής υπέρ της ηγεμονικής στρατηγικής του αμερικανισμού, κατάφεραν να εμποδίσουν τους λαούς αυτών των χωρών να κάνουν ένα βήμα μπροστά από τον ψευδώνυμο ‘υπαρκτό σοσιαλισμό’ προς τον ουμανισμό της άμεσης δημοκρατίας και μ’ αυτό κατάφεραν να πισωγυρίσουν την ιστορία. Στο μεταξύ η καπιταλιστική παρακμή, η οικονομική κρίση και η κοινωνική αποσύνθεση επιτρέπει σε αμφιλεγόμενες και σκοτεινές προσωπικότητες και σε αόρατες πολιτικές δυνάμεις να καβαλήσουν ένα κύμα απροσδιόριστου ευρωσκεπτισμού που προσανατολίζεται εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι εναντίον του καπιταλισμού, με τελικό στόχο την επιστροφή στον ζόφο του 19^ου και στον 20^ου αιώνα, την στιγμή που το ζητούμενο είναι οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού να εισβάλλουν δυναμικά στο πολιτικό προσκήνιο και να οδηγήσουν την ΕΕ πέρα και έξω από τον καπιταλισμό, ενάντια σε κάθε ηγεμονισμό και συνεπώς σε έναν καλύτερο, δημοκρατικότερο και ειρηνικό κόσμο.

Με αυτές τις εμπειρίες οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού των χωρών της Ευρώπης άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι αυτές οι εξελίξεις θα πισωγυρίσουν και την δική τους ιστορία και γι αυτό προσπάθησαν να αντιδράσουν με τα αυθόρμητα κινήματα των χωρών της Νότιας Ευρώπης τα οποία έδωσαν στις πλατείες την έννοια του αρχαιοελληνικού δημόσιου χώρου και ξαναζωντάνεψαν τον δημόσιο διάλογο συντονιζόμενοι με την μακραίωνη διαχρονική στρατηγική τους για κοινωνική ισότητα και άμεση δημοκρατία. Δυστυχώς όμως το σύστημα κατάφερε με κατασκευασμένους ‘ηγέτες του κομματικού σωλήνα’ και των μυστικών υπηρεσιών και με κάποιες ‘πρόθυμες αριστερές πρωτοπορίες’ να ξαναγυρίσει τον κόσμο στους καναπέδες για να υποστούν οι εργαζόμενοι μια σκληρή μακρόχρονη λιτότητα και να υποκύψουν στην ισοπεδωτική απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων αυξάνοντας την ανεργία, διπλασιάζοντας τον χρόνο ημερήσιας εργασίας των επισφαλώς εργαζόμενων και μειώνοντας δραστικά την αμοιβή της εργασίας και το ισχνό κοινωνικό κράτος. Κι όλα αυτά την στιγμή που οι σύγχρονες επιστήμες και τεχνολογίες μπορούν να εξαλείψουν οριστικά την φτώχεια από τον πλανήτη και να εξασφαλίσουν καθολική ευημερία, πραγματική δημοκρατία, κοινωνική ισότητα και οικουμενική ειρήνη με μια-δυό ώρες δημιουργική ατομική εργασία την ημέρα, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι οι επιστήμες και η τεχνολογία θα περάσουν στον έλεγχο των αυτενεργών δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού και συνεπώς θα πάψουν να είναι εργαλεία υποδούλωσης της ανθρωπότητας στο κεφάλαιο.

Πολλοί οπαδοί, αγράμματοι ή επαγγελματίες πολιτικοί θεράποντες της συντηρητικής ιδεολογίας και της ‘δεξιάς πολιτικής’, αποδίδουν αυτή την αδυναμία των δυνάμεων της άμεσης δημοκρατίας[2] στο υποτιθέμενο γεγονός ότι αυτές συμπεριφέρονται ως ‘όχλος’, ο οποίος ‘από την φύση του’, τάχα, αδυνατεί να αυτοκυβερνηθεί και συνεπώς η ‘μοίρα του’ είναι να τον εξουσιάζουν βασιλείς, σκοταδιστικά και εξουσιαστικά ιερατεία, ‘ηγέτες’, μεσσίες, αρχηγοί κομμάτων, λομπίστες, διάφορες διαπλεκόμενες συμμορίες και παγκόσμιοι ηγεμόνες. Αλλά και οι λεγόμενοι προοδευτικοί, δημοκράτες, ‘αριστεροί’, σοσιαλδημοκράτες, ‘κομμουνιστές’ μέχρι και κάποιοι αναρχικοί αντιμετωπίζουν τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού ως ‘μάζες’ που δεν έχουν τάχα δική τους κοινωνική συνείδηση αντίστοιχη του κοινωνικού τους Είναι και γι αυτό οφείλουν να ακολουθούν ‘φωτισμένους ηγέτες’ και ‘αριστερές’, ‘επαναστατικές πρωτοπορίες’, με αποτέλεσμα αντί να απελευθερώνονται να αλλάζουν απλώς αφεντικά. Την ίδια περίπου αντίληψη για τις δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού έχει και η συστημική ‘πνευματική ηγεσία’, η αστική ιντελιγκέντσια που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο σιτίζεται στο πρυτανείο της εξουσίας, η οποία αρνείται να ξεκολλήσει από τον Πλάτωνα που δίδασκε ότι η τυραννία είναι προτιμότερη από την δημοκρατία γιατί στην δημοκρατία τάχα καταλήγουν να κυβερνούν οι δημαγωγοί και αν οι ευγενείς, οι άρχοντες και οι ‘φιλόσοφοι’ θέλουν να μην τους κυβερνάνε χειρότεροί τους, τότε είναι υποχρεωμένοι να κυβερνούν, δηλαδή, να εξουσιάζουν τις κοινωνίες αυτοί οι ίδιοι. Βέβαια ούτε και ο Πλάτωνας δεν όρισε την δημοκρατία με όρους Δήμου, δηλαδή κοινωνίας και γι αυτό δεν κατάφερε, προφανώς γιατί ήταν αντίθετο με τα προσωπικά και τα ταξικά του συμφέροντα, ούτε στην Ιδανική Πολιτεία του να φανταστεί μια κοινωνία χωρίς αφεντικά και δούλους. Η μακρόχρονη, αργόσυρτη και βασανιστική διαδρομή της ανθρωπότητας διαψεύδει καθημερινά τους ιδεολόγους της ανισότητας και τους προφήτες του καπιταλισμού γιατί αποκαλύπτει ότι ‘τα πάντα ρει και ουδέν μένει ως έχει’, ότι ο κόσμος εξελίσσεται και αλλάζει ασταμάτητα, πράγμα που καταγράφεται ως διαρκής προσέγγιση, στη διάσταση του ιστορικού χρόνου βέβαια, του διαχρονικού στρατηγικού στόχου των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού που δεν είναι άλλος από την κατάκτηση της κοινωνικής ισότητας, κατάκτηση που προϋποθέτει την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής και της απάνθρωπης ανισοκατανομής του κοινωνικού πλούτου. Η ιστορία διδάσκει επίσης ότι, όπως καμιά δύναμη και καμιά εξουσία δεν κατάφερε να σταματήσει την πρόοδο της ανθρωπότητας και να διαιωνίσει την βαρβαρότητά της, έτσι και ο παρακμασμένος πια καπιταλισμός δεν είναι και δεν μπορεί να γίνει η μοίρα της.

Η σημερινή παρακμιακή πραγματικότητα, ως αντικειμενική αδυναμία του καπιταλισμού να ανταποκριθεί στις ζωτικές ανάγκες της ανθρωπότητας, η πραγματικότητα των αρχών του 21^ουαιώνα, όπως αυτή ορίζεται τόσο από τις δυνατότητες της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας όσο και από τις σύγχρονες ανάγκες του πλανήτη, των τοπικών κοινωνιών και της ανθρωπότητας δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από το χαλί, γιατί, τόσο ως ιστορική εμπειρία και συλλογική μνήμη, όσο και ως επιστημονικά έγκυρη και κοινωνικά χρήσιμη γνώση, διαμορφώνεται σταδιακά σε σύγχρονη οικουμενική ουμανιστική συνείδηση των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού και ολοκληρώνεται ως διαχρονική στρατηγική της κοινωνικής ισότητας. Στους κόλπους αυτής της ιστορικής διεργασίας οι δυνάμεις της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού κατανοούν όλο και περισσότερο ότι η κοινωνική απελευθέρωσή τους προϋποθέτει πρώτα-πρώτα την απελευθέρωσή τους από την άγνοια των όρων συγκρότησης και κίνησης των κοινωνιών και της ιστορίας που τους επιβάλλουν οι σκοταδιστικοί μύθοι και η καπιταλιστική ιδεολογία και αποκρυσταλλώνονται σε δόγματα και ταμπού, σε θεσμούς, δομές και δουλείες που όλα περιστρέφονται γύρω από την λεγόμενη‘ιερότητα της ατομικής ιδιοκτησίας’[3] και ιδιαίτερα της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής, που εντελώς παράλογα, βίαια, άδικα και καταχρηστικά έχει αναγορευθεί σε‘δικαίωμα δικαιωμάτων’ πάνω και από το δικαίωμα στην ζωή και στην ελευθερία.

Από τότε που οι κοινωνίες επέτρεψαν σε κάποια από τα μέλη τους ή δεν τα απέτρεψαν από το να αποσπάσουν και να ιδιοποιηθούν μέρος της κοινής κληρονομιάς, από τότε άρχισαν οι οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές, περιφερειακές και εθνικές ανισότητες οι οποίες τελικά παίρνουν την μορφή του θανάσιμου ανταγωνισμού, των κοινωνικών συγκρούσεων, των απάνθρωπων εμφύλιων και των καταστροφικών παγκόσμιων πολέμων που στις μέρες μας καταγράφονται ως καπιταλιστική βαρβαρότητα, ως «ο θάνατός σου η ζωή μου». Αυτή η συγκεκριμένη σύγχρονη πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει κατανοητή και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να ξεπεραστεί με τα πνευματικά και ιδεολογικά εργαλεία του 19^ου και του 20^ουαιώνα και γι αυτό χρειάζεται σύγχρονη συγκεκριμένη ανάλυση από τη σκοπιά των σύγχρονων συμφερόντων των κοινωνιών και της ανθρωπότητας, πράγμα που προϋποθέτει μια κοσμοαντίληψη απαλλαγμένη από ότι χωρίζει τους ανθρώπους, τις κοινωνίες και τα έθνη μεταξύ τους και όλοι γνωρίζουμε ότι αυτά που μας χωρίζουν ως άτομα, κοινωνίες και έθνη είναι πρωταρχικά η ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής και διανομής του κοινωνικού πλούτου και εργαλειακά και δευτερευόντως μας χωρίζουν οι κατασκευασμένες, από τις εκάστοτε και κατά τόπους εξουσίες, θρησκείες του μίσους και ταξικές ιδεολογίες του θανάτου.

Υπ’ αυτήν την έννοια και σε συνθήκες καλπάζουσας καπιταλιστικής παρακμής ο αγώνας για έναν καλύτερο κόσμο, αυτόν της κοινωνικής ισότητας, δεν μπορεί να εξαντλείται σε ικεσίες της συνδικαλιστικής, κομματικής και ‘πνευματικής’ ηγεσίας προς το κεφάλαιο και τους πολιτικούς υπαλλήλους του για δημιουργία θέσεων απασχόλησης, για καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας που το κεφάλαιο δεν μπορεί και δεν θέλει να προσφέρει. Ο αγώνας των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού αποκτά ουσία και προοπτική μόνον όταν αποσκοπεί και επικεντρώνεται στο ξεπέρασμα όλων ανεξαίρετα των θρησκειών και στην κατάργηση της μοναδικής και αποκλειστικής αιτίας όλων των ανισοτήτων και των δεινών της ανθρωπότητας, δηλαδή της ατομικής ιδιοκτησίας πάνω στα μέσα παραγωγής και διανομής του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου. Ο αγώνας των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού δεν ονειρεύεται έναν τάχα καλύτερο καπιταλισμό γιατί ο καπιταλισμός έκλεισε τον ιστορικό του κύκλο και πρέπει να ανατραπεί για να μπορέσουν οι τοπικές κοινωνίες να αναδομηθούν πάνω στην αρχιτεκτονική της κοινωνικής ισότητας και της αταξικής δημοκρατίας σε τοπικό, εθνικό και οικουμενικό επίπεδο. Αυτό όμως σημαίνει ότι αυτός ο αγώνας χαρακτηρίζεται και είναι ως αντίθεση αντικαπιταλιστικός και ως θέση ουμανιστικός. Ο αγώνας των δυνάμεων της Εργασίας, της Επιστήμης και του Πολιτισμού δεν μπορεί και δεν πρέπει να πέφτει στην παγίδα ψευτοθεωριών που του επιφυλάσσουν ρόλο αντικειμένου της ιστορίας που συμπεριφέρεται ως επαίτης, γιατί ο ιστορικός ρόλος αυτών των δυνάμεων είναι να αναδειχθούν στο υποκείμενο της ιστορίας που αυτό θα αποκαταστήσει σχέσεις κοινωνικής ισότητας στη Λογική της ανεκπλήρωτης επιταγής για Ισότητα, Ελευθερία, Αδελφοσύνη, συνθήκη ικανή και αναγκαία για την οποία είναι η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας γενικά και της ατομικής ιδιοκτησίας ειδικότερα πάνω στα μέσα παραγωγής.

Σίγουρα δεν είναι εύκολη υπόθεση να περάσουμε από τον φόβο των ‘θεών’ που αποτελούν κακόγουστα φετίχ της εξουσίας του κεφαλαίου[4], του βίαιου και αδίκου νόμου, από το σύνδρομο της προσωπολατρικής εξουσίας του ‘πατερούλη’ και της αυθεντίας στην αποαποικιοποίηση του μυαλού μας από σκοταδιστικά δόγματα και εξουσιαστικά ιδεολογικά ταμπού που αποσκοπούν στην απενοχοποίηση του συστήματος του κεφαλαίου και της μήτρας του της ατομικής ιδιοκτησίας. Όμως η άλλη επιλογή που μας επιφυλάσσει το κεφάλαιο σε οποιαδήποτε εκδοχή του με την βοήθεια της σύγχρονης εξουσιαστικής τεχνολογίας της υποδούλωσης είναι ο ‘προ των θυρών’ ψηφιακός Μεσαίωνας προγραμματισμένων ρομποτανθρώπων μπροστά στον οποίο θα ωχριά ο περασμένος σκοταδιστικός Μεσαίωνας των χιλίων χρόνων. Όλα αυτά σημαίνουν ότι η καμπάνα δεν χτυπάει μόνο για τους άλλους αλλά και για εμάς και συνεπώς ο καλύτερος κόσμος της κοινωνικής ισότητας και της άμεσης δημοκρατίας δεν είναι υπόθεση των άλλων, αλλά και δική μας.

_____________________

Πηγή: https://classlessdemocracy.blogspot.com/2018/12/normal-0-21-false-false-false-de-x-none.html,

---

[1] Βλέπε Λάμπος Κώστας, Αμερικανισμός και Παγκοσμιοποίηση. Οικονομία του Φόβου και της Παρακμής. ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ, Αθήνα 2009.

[2] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Άμεση Δημοκρατία και Αταξική Κοινωνία. Η Μεγάλη Πορεία της ανθρωπότητας προς την Κοινωνική Ισότητα και τον Ουμανισμό, ΝΗΣΙΔΕΣ, Θεσσαλονίκη 2012.

[3] Λάμπος Κώστας, Η γέννηση και ο θάνατος της ατομικής ιδιοκτησίας. (Η ατομική ιδιοκτησία ως μήτρα βίας, εξουσίας, ανισότητας, εγκληματικότητας, σκοταδισμού και ανηθικότητας), ΚΟΥΚΚΙΔΑ, Αθήνα 2017.

[4] Βλέπε, Λάμπος Κώστας, Θεός και Κεφάλαιο. Δοκίμιο για τη σχέση μεταξύ θρησκείας και εξουσίας, ΚΟΥΚΚΙΔΑ, Αθήνα 2015 και 2016.

Speech by Federal Chancellor Dr Angela Merkel at the Intergovernmental Conference..

Presse- und Informationsamt der Bundesregierung

Speech by Federal Chancellor Dr Angela Merkel at the Intergovernmental Conference to Adopt the Global Compact for Safe, Orderly and Regular Migration in Marrakech on 10 December 2018

                       

Conference President Foreign Minister Bourita,

Secretary-General,

President of the General Assembly Maria Espinosa,

Special Representative for International Migration Louise Arbour,

Presidents,

Colleagues,

Excellencies,

Ladies and gentlemen,

I am delighted to be here with you in Marrakech today. I would like to express my sincere thanks to our Moroccan hosts, as well as to the United Nations and to everyone else who has made this conference possible.

Today is a very important day. For we are adopting a comprehensive political agreement on migration at global level for the first time. The United Nations General Assembly was right to focus on two issues in 2016 – on the one hand the topic of refugees, the legal basis of which is the Convention relating to the Status of Refugees, and on the other hand the topic of migration, an issue affecting millions of people throughout our world. A clear distinction has been made here between refugees and migration, which is particularly significant. That is why two Compacts have been drawn up as a result. And both are to be adopted by the General Assembly before the end of December.

Today, on the 70th anniversary of the adoption of the Universal Declaration of Human Rights by the United Nations General Assembly, it is particularly appropriate that we are also considering the fate of the many millions of migrants across the globe and reiterating our conviction that universal human rights apply to every individual in every country of the earth.

Ladies and gentlemen, today we are adopting this Compact, which expressly states that its focus is on safe, orderly and regular migration. The very title of the Compact therefore describes its goal very specifically. It has become clear, and it also makes sense that this goal can only be achieved through multilateral cooperation. We could therefore say that 70 years after adoption of the International Bill of Human Rights it is high time that we also turned our joint attention to the issue of migration. Migration is a natural and frequent occurrence, and it is a good thing when it takes place legally.

Germany is a member of the European Union. Within the European Union we enjoy freedom of movement for the purposes of taking up employment. That is one aspect of our single market, and it brings us greater prosperity. That is why labour migration within the European Union is clearly regulated, also reflecting the principles of this Compact. It is all about equal pay for the same work. It is about reasonable standards. All this is something we take for granted within the European Union.

Παναγιώτης (Πάνος) Σκουρολιάκος Βουλευτής Περιφέρειας Αττικής: δελτίον τύπου

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΑ 11.12.2018 Άλλο ένα μέτρο υπέρ των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας μας από την Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Σύμφωνα με τροπολογία που κατέθεσε στην Βουλή των Ελλήνων η Υφυπουργός Οικονομικών κ. Κατερίνα Παπανάτσιου καταργείται ο Ειδικός φόρος Κατανάλωσης στο Κρασί! Ένα εμβληματικό προϊόν της παρτίδας μας στηρίζεται ξεχωριστά, μετά τον δημοσιοοικονομικό χώρο που δημιούργησε η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλο ένα μέτρο που ήταν δίκαιο , έγινε πράξη! Παναγιώτης (Πάνος) Σκουρολιάκος Βουλευτής Περιφέρειας Αττικής Βασ. Σοφίας 2 (Μέγαρο Βουλής), 10021 Αθήνα Τηλ.2103708473-4,fax:2103707576,e-mail: p.skouroliakos@parliament.gr

ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΖΕΥΓΑΡΙ .... ξανά!

Θέατρο ΜΠΕΛΛΟΣ

Κέκροπος 1, Πλάκα

Τηλέφωνο 2103229889

Email : tsai2012saxara@gmail.com

ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΖΕΥΓΑΡΙ .... ξανά!

Το θέατρο ΜΠΕΛΛΟΣ, παρουσιάζει, από την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου έως την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου, την σπαρταριστή κωμωδία το ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΖΕΥΓΑΡΙ, σε ελεύθερη διασκευή του Γιώργη Κοντοπόδη, απ το έργο των Ντ. Φο – Φρ. Ράμε

Η Ιταλίδα Αντωνία και ο Κρητικός σύζυγος της, θα συνεχίσουν  να προσφέρουν άφθονο γέλιο στους θεατές, ξετυλίγοντας την ιστορία τους.

Καυγάδες, πάθη, μίση, έρωτες, απιστίες και εξομολογήσεις θα μοιραστούν με το κοινό του θεάτρου ΜΠΕΛΛΟΣ.

Σε μια ‘’ φρεσκαρισμένη ‘’ παράσταση ο Γιώργης Κοντοπόδης και η Μαρσώ Φίλη ανακατεύονται με τους θεατές, στο σαλόνι του ιδιαίτερου σπιτιού τους, και τους καλούν να παρακολουθήσουν, να γελάσουν αλλά και να μοιραστούν τις δικές τους εμπειρίες και απόψεις, σε μια ξέφραινη
διαδραστική παράσταση, με την ηθελημένη συμμετοχή θεατών.

Ημέρες Και ώρες παραστάσεων

Η ελέυθερη διασκευή του Γιώργη Κοντοπόδη, πάνω στο έργο των Ντάριο Φο – Φράνκα Ράμε, θα παρουσιάζεται κάθε Τετάρτη στις 20 : 30 και Πέμπτη στις 21 : 30

Επίσης δύο εξτρά παραστάσεις ( λόγω εορτών ) θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη 25 Δεκεμβρίου και 1 Ιανουαρίου στις 21 : 30

Tιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ, 10 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων, Α.Μ.Ε.Α.)

Διάρκεια παράστασης : 90 λεπτά

Σκηνοθεσία : Αλέξανδρος Λιακόπουλος

Παίζουν : ( με σειρά εμφάνισης ) Γιώργης Κοντοπόδης, Μαρσώ Φίλη,

Παραστάσεις απο την Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2019 έως την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2019

Εξτρά παραστάσεις ( εορτών ) Τρίτη 25 Δεκεμβρίου και 1 Ιανουαρίου στις 21 : 30

Το ταμείο του θεάτρου λειτουργεί καθημερινά ( εκτός Δευτέρας και Τρίτης) από τις 17 : 00 – 22 : 00

U.S.A.'s interesting news

The cold winter months are among us. Take the time to make sure your business is prepared in the event of a winter storm. You'll also get tips on how to keep your employees and family safe. Learn more   Free Course: A Guide to SBA's Disaster Assistance Programs Take this free self-paced training course for an overview of SBA's disaster assistance programs which provide low-interest disaster loans to help businesses of all sizes and homeowners recover from declared disasters. Launch the course Get Inspired: Small Business Success Story Transitioning back into the workforce after serving 20 years in the Washington Army National Guard had proven to be more difficult than Jessica Harris had anticipated. Ten months after moving to North Carolina, Jessica was laid off. She then decided to pursue her indoor dog park idea she toyed with throughout her service and enrolled in the SBA's Boots to Business Program.  Read Jessica's story

ΝΟRWAY latest news

Government.no

Week 49

13 million USD to Ecuador for reduced deforestation Nyhet | 07.12.2018 Ecuador has fulfilled the requirements for a first payment of around USD 13 million for verified reductions in deforestation from Germany and Norway. The payment rewards a reduction of around 2.66 million tons of carbon dioxide emissions from deforestation in 2015 and 2016. News alert about: Climate and environment

Partner Countries in Norway’s Development Policy Rapport | 07.12.2018 This is an executive summary of the Report to the Storting (white paper) "Partner Countries in Norway’s Development Policy" submitted on 15 June 2018. News alert about: Foreign affairs

Remarks at the OSCE ministerial meeting in Milan Tale/innlegg | 06.12.2018 Minister of Foreign Affairs Ine Eriksen Søreide's remarks at the OSCE ministerial meting in Milan. News alert about: Foreign affairs

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΝΙ-ΕΟΠΥΥ 10/12/2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΕΝΙ-ΕΟΠΥΥ 10/12/2018


Ψήφισμα Γενικής Συνέλευσης ΕΝΙ-ΕΟΠΥΥ
Ο εκφοβισμός ιατρών και ασθενών στο βωμό της νέας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ως εργαλείο πολιτικής χειραγώγησης
Το σώμα της Γενικής Συνέλευσης της Πανελλήνιας Ένωσης Ιατρών ΕΟΠΥΥ που διενεργήθηκε στις 08/12/2018καταγγέλλει την ενορχηστρωμένη προσπάθεια της πολιτείας για άκρως εκβιαστική και άναρχη επιστράτευση των πολιτών, όσον αφορά την εγγραφή και την αντιστοίχιση με δυσεύρετους ή ανύπαρκτους οικογενειακούς ιατρούς σε όλη την Επικράτεια.

Η καταχρηστική και αιφνιδιαστική καταγγελία 2.000 συμβάσεων παθολόγων, γενικών ιατρών και παιδιάτρων και κατάργηση 4,8 εκατομυρίων δωρεάν ετήσιων επισκέψεων στις 31/07/2018 αποτέλεσε τηνπρώτη πράξη του δράματος, που ανέτρεψε την ικανοποιητική παροχή Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην κοινωνία.

Η δεύτερη πράξη αφορά τον ανελέητο εκφοβισμό του πολίτη για εγγραφήμέχρι τέλους του έτους στο δυσεύρετο ή ανύπαρκτο οικογενειακό ιατρό με την απειλή απώλειας της πρόληψης ή της ασφάλισης.

Η τρίτη πράξη είναι η περαιτέρω αποδυνάμωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείαςπου θα συντελεστεί από τις αρχές του επόμενου έτους στους κρατικούς φορείς από την αποχώρηση των ιατρών (επικουρικών ιατρών, ιατρών ΠΕ με δικαστικές αποφάσεις) από τη θέση τους.

Ταυτόχρονα αναμένεται ακόμη η ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης του Υπουργείου Υγείας με τον ΠΙΣ για τιςσυμβάσεις του ΕΟΠΥΥ για τους ιατρούς των υπολοίπων ειδικοτήτων (πλην παθολόγων, γενικών ιατρών και παιδιάτρων) καθώς και τον τρόπο παραπομπής των ασθενών.

Την ίδια ώρα, εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται σε απόγνωση και απελπισία, βιώνοντας τον φόβο απώλειας της πρόληψης και της ασφάλισης, αδυνατώντας να κατανοήσουν στο που πρέπει να απευθυνθούν, πώς θα εξυπηρετηθούν, πώς θα εξασφαλίσουν την πρόσβαση στη συνταγογράφηση των φαρμάκων τους, για ποιό λόγο έχασαν τον θεράποντα ιατρό τους, κλπ.

Οι τοπικές μονάδες και τα κέντρα υγείαςαδυνατούν να εξυπηρετήσουν με καθολικό και ολοκληρωμένο τρόπο την αυξημένη ζήτηση πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας λόγω και της εξ ορισμού υποστελέχωσης τους.Τα Νοσοκομεία έχουν κυριολεκτικά πνιγεί από το κύμα αγανακτισμένων πολιτών που επισκέπτονται τα εξωτερικά ιατρεία ακόμα και για συνταγογράφηση, ενώ οι υπηρετούντες ιατροί αδυνατούν να ανταποκριθούν στις αυξημένες ανάγκες για υπηρεσίες ΠΦΥ, παρά τις διαβεβαιώσεις του Υπουργείου ότι τα Νοσοκομεία προορίζονται για δευτεροβάθμια και ανώτερη περίθαλψη.

Απευθυνόμενοι προς τους ασφαλισμένους τονίζουμε εμφατικά ότι:
Το δικαίωμα πρόσβασης του πολίτη σε υπηρεσίες υγείας είναι συνταγματικώς κατοχυρωμένο και οφείλει να είναι ανταποδοτικό με τις καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές.



ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΙΑΤΡΟΣείτε παθολόγος είτε παιδίατρος είτε γενικός γιατρός είτε άλλης ειδικότητας ΔΕ χάνει το δικαίωμα να συνταγογραφεί, να εκδίδει παραπεμπτικά για εξετάσεις ή να χορηγεί υλικά ή άδειες, γεγονός που κατοχυρώθηκε εκ νέου με τον τελευταίο ΦΕΚ του κανονισμού λειτουργίας του ΕΟΠΥΥ.
Σε καμία περίπτωση δεν προβλέπεται ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ συμμετοχή σε φάρμακα ή εξετάσεις όταν ο ασφαλισμένος επιλέξει να επισκεφτεί πιστοποιημένο ιατρείο.

Απευθυνόμενοι προς τη διοίκηση του υπουργείου Υγείαςέχουμε να πούμε το εξής :
Σταματήστε τον εκφοβισμό των ασφαλισμένων.

Ανοίξτε τα μάτια σας στην πραγματικότητα γύρω σας.

Παρακαλούμε, ακόμα και τώρα, αλλάξτε τακτική και αντιμετωπίστε με αίσθημα ευθύνης και με σοβαρότητα τους πολίτες και τους ιατρούς της χώρας.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο

Η Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Άννα Μαστοράκου Δημήτριος Οικονόμου

ΑΣΕΠ νέα

Ενημερωτικό Δελτίο Α.Σ.Ε.Π.                                                                                                                               10/12/2018
Νέα - Ανακοινώσεις
Α/Α Δελτίο Τύπου - Ανακοίνωση 1. 1ΠΔ/2018: Αποστολή στο Εθνικό Τυπογραφείο 2. Παράταση υποβολής αιτήσεων της δημοσίας πρόσκλησης 11/2018 του ΟΑΕΔ 3. 2Ε/2018: Έκδοση οριστικών αποτελεσμάτων (Κωδ. θέσης 10002) 4. 1Γ/2017: Πίνακας υποψήφιων που δεν συγκέντρωσαν την βαθμολογία βάσης ς.
Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού Δ/νση Διαχείρισης Δεδομένων & Ηλεκτρονικών Υπηρεσιών Τηλ: 2131319100 Email: helpdesk@asep.gr Δ/νση: Πουλίου 6 Αμπελόκηποι Τ.Κ. 115 23

International Hellenic Association (ΙΗΑ):Έκδοση Βιβλίου με τίτλο “Είμαστε Παιδιά του Ομήρου” της Ισμήνης Κ. Μαρτίνη

International Hellenic Association (ΙΗΑ)

CLAYMONT, DELAWARE  USA

https://professors-phds.com/

Πληροφορίες: ismartin797@gmail.com

Τηλ: 6974435509

Δεκέμβριος 2018

Έκδοση Βιβλίου με τίτλο “Είμαστε Παιδιά του Ομήρου” της Ισμήνης Κ. Μαρτίνη

.



Ο International Hellenic Association, με βάση τους Εθνικούς και Κοινωνικούς στόχους του, όπως αυτοί περιγράφονται στο καταστατικό του Συνδέσμου, και στο πλαίσιο της προσπάθειας διάδοσης και ενίσχυσης του Ελληνικού Πολιτισμού, προχώρησε στην έκδοση του βιβλίου “Είμαστε Παιδιά του Ομήρου” της Ισμήνης Κ. Μαρτίνη, Αποφοίτου του Τμήματος του ΕΑΠ “Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό” και μέλους του ΙΗΑ.

Πρόκειται για μία πρωτότυπη εργασία με αντικείμενο την συγκέντρωση, καταγραφή και ταξινόμηση, ανά θεματική κατηγορία, των στοιχείων που συνθέτουν τον ομηρικό κόσμο.

Η εργασία στοχεύει μέσα από την παράθεση των στοιχείων, να συμβάλλει στην προσπάθεια ανασύνθεσης του ομηρικού κόσμου στο σύνολό του, επιδιώκοντας συγχρόνως να αναδείξει τα στοιχεία εκείνα του Έλληνα ανθρώπου, τα οποία παρέμειναν αναλλοίωτα στον χρόνο.

Ειδικότερα, καταγράφονται:

1.τα στοιχεία που σχετίζονται με το φυσικό περιβάλλον: αστρονομικά, μετεωρολογικά και γεωλογικά φαινόμενα, ουράνια σώματα, στοιχεία του τοπίου της ξηράς αλλά και της θάλασσας, τα φυτά και τα ζώα.

2.τα αντικείμενα που κατασκευάζει ο ομηρικός άνθρωπος: αντικείμενα καθημερινής χρήσης, αντικείμενα πολυτελούς κατασκευής, τέχνεργα, ενδύματα, κτίσματα, πλοία και όπλα.

3.οι πόλεις και οι τόποι.

Καταγράφονται οι ιδέες, οι αντιλήψεις, οι σκηνές που φωτογραφίζουν ιδιαίτερες στιγμές από τον καθημερινό βίο, αλλά και οι στιγμές που αποτυπώνουν με συγκλονιστικό τρόπο τα συναισθήματα και τον ανθρώπινο πόνο.

Το βιβλίο διατίθεται ηλεκτρονικά μέσω της ιστοσελίδας
του ΑΜΑΖΟΝ:

ΠΗΓΗ: International Hellenic Association

"Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ - ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ - ΔΕΝ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ"

Capt.Evangelos N.M. Rigos
IHA Director www.professors-PhDs.com
HEC Life Director www.greece.org