Δεν μπορώ να καταλάβω πως πολλοί ΔΕΝ γνωρίζουν την αξία της ψήφου.Η ΨΗΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΦΑΙΡΑ και σκοτώνει οταν ΔΕΝ σκέφτεσαι...Αυτό..
κ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ,άρθρο:Η αποχή απάντηση στον εκβιασμό
Το 2015, που όλα ξεκινούσαν, ο Τσίπρας βγήκε και εξήγγειλε ένα δημοψήφισμα. Το πραγματικό ερώτημα ήταν αν θα σκύψουμε το κεφάλι στις εξωτερικές πιέσεις ή θα ακολουθήσουμε το δρόμο της εθνικής υπερηφάνειας και ανεξαρτησίας. Στην πραγματικότητα όμως οι πολίτες έπρεπε να πάρουν θέση πάνω στην κρίση που είχε ξεσπάσει τρία χρόνια πριν όταν οι δανειστές μας, μας πρότειναν στις αγορές εξωφρενικά αυξημένα επιτόκια. Ο δανεισμός πια, ως λύση του δημοσιονομικού προβλήματος και ως εγγύηση του τρόπου ζωής, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ακολουθούσαμε, δεν ήταν εφικτός. Έπρεπε να πληρώσουμε τα χρωστούμενα και τους συσσωρευθέντες τόκους ή να βρούμε τη μαγική ράβδο. Τη μαγική ράβδο πρότειναν γαβγίζοντας όλα τα σκυλιά του παλαιομαρξισμού (Λαφαζάνηδες, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκηδες και άλλοι). Κυρίως όμως πρότεινε το ερώτημα του δημοψηφίσματος που προσαρμόζανε οι ρήτορες του «ΟΧΙ» ξεδιάντροπα και ανεξέλεγκτα στις εκάστοτε ανάγκες του ακροατηρίου. «Θέλατε να μην πληρώνατε φόρους και για αυτό να μετέχετε σε κάθε είδους παρανομία;» Εκεί ήταν αυτοί. «Θέλετε ανεξέλεγκτες αυξήσεις στα μέσα και στο προσωπικό ώστε να δουλεύετε λιγότερο;» Εκεί ήταν και πάλι μαζί με τη συνδικαλιστική ηγεσία. Και αν θέλατε αυξήσεις μισθών και παντός είδους δαπανών, τότε δεν χωρούσε συζήτηση. Αυτοί ήταν οι άνθρωποί σας.
Προς τους άλλους και ιδίως τους εκπροσώπους των δανειστών που είχαν τη μεγαλύτερη αντιπροσωπευτικότητα και λαϊκότητα (Μέρκελ και Σόιμπλε) φωνάζαμε νταηλίδικα: «Gobackκυρία Μέρκελ». Είχα τότε προτείνει στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας να εφαρμόσει στην πράξη αυτά που έλεγε όλη η Ευρώπη. Ότι δηλαδή το δημοψήφισμα ήταν αδικαιολόγητο και ακατανόητο. Η ηγεσία της ΝΔ (γιατί άραγε;) βαθιά λαβωμένη από την ιστορία της αποχής των κομμουνιστών στο δημοψήφισμα, που έφερε τη δυναστεία πίσω στην Ελλάδα το 1945, φοβόταν τη μονιμότητα της πολιτικής ανωμαλίας που θα εδημιουργείτο.
Τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος είναι τα εξής: Ψήφισε το 62% του εκλογικού σώματος (απείχε το 38%). 61,31% ψήφισαν ΟΧΙ, 38,69% ψήφισαν ΝΑΙ, 5,8% έριξαν άκυρο ή λευκό. Σύμφωνα με το άρθρο 44 του Συντάγματος τα δημοψηφίσματα δίνουν απάντηση σε ερωτήματα που προκύπτουν ή από ψηφισθέντα νόμο ή από μείζον εθνικό θέμα. Ο Τσίπρας ποτέ δεν μας αποσαφήνισε για ποιο ζήτημα μιλούσε. Εν τω μεταξύ σύσσωμος η εξωτερική κοινή γνώμη (τύπος, πολιτικοί, νομικές αυθεντίες και οικονομικοί παράγοντες) μας έλεγαν ότι το δημοψήφισμα δεν έχει νόημα σε αυτήν την περίπτωση και συμβούλευαν την κυβέρνηση να μη το διενεργήσει.
Ας πάρουμε τα πράγματα όπως ήταν. 62,15% προσήλθαν να ψηφίσουν. Αν είχε επίσημα υπάρξει θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπέρ της αποχής, είναι σχεδόν βέβαιο ότι το δυσμενέστερο για την αποχή επίπεδο του 60% θα είχε επιτευχθεί και όλη η πλεκτάνη των αναίσχυντων φίλων των κ.κ. Τσίπρα και Καμμένου θα είχε διαπομπευθεί και θα είχαν εξαναγκαστεί να προκαλέσουν εκλογές κάτω από εξαιρετικά δυσμενείς για αυτούς συνθήκες. Τότε μου λεγόταν από ανθρώπους καλών προθέσεων ότι το ΚΚΕ όταν έκανε την προηγούμενη αποχή στην ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας εξαναγκάστηκε μετά να μπει σε εμφύλιο πόλεμο. Ο τρόμος των συνομιλητών μου ήταν ειλικρινής απέναντι σε μια τέτοια προοπτική. Δεν καταλάβαιναν οι δόλιοι ότι ο εκβιασμός των Τσιπρανέλ είχε ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται. Ότι δηλαδή ο εμφύλιος πόλεμος ήταν σε εξέλιξη.
Ο Ιστοχώρος μας ΔΕΝ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ τα κείμενα των Αρθρογράφων του. Αυτά δημοσιεύονται εκφράζοντας τους ιδίους.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου σε ό,τι αφορά τα άρθρα της ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ και του ΓΙΑΝΝΗ Γ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια των Αρθρογράφων. Νόμος 2121/1993 - Νόμος 3057/2002, ο οποίος ενσωμάτωσε την οδηγία 2001/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Tι ήταν η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ»..για όσους δεν γνωρίζουν.
Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» γεννήθηκε το 2000,ως συνέχεια του Περιοδικού «ΑΧΑΡΝΕΩΝ Έργα». Δημιουργήθηκε από Επαγγελματίες Εκδότες με δεκαετίες στον τομέα της Διαφήμισης, των Εκδόσεων και των Δημοσίων Σχέσεων και αρχικά ήταν μια Υπερτοπική Εφημερίδα με κύριο αντικείμενο το Αυτοδιοικητικό Ρεπορτάζ.
Επί χρόνια, κυκλοφορούσε την έντυπη έκδοσή της σε ένα ικανότατο τιράζ (5000 καλαίσθητων φύλλων εβδομαδιαίως) και εντυπωσίαζε με την ποιότητα της εμφάνισης και το ουσιώδες, μαχητικό και έντιμο περιεχόμενο της.
Η δύναμη της Πένας της Εφημερίδας, η Ειλικρίνεια, οι Ερευνές της που έφερναν πάντα ουσιαστικό αποτέλεσμα ενημέρωσης, την έφεραν πολύ γρήγορα πρώτη στην προτίμηση των αναγνωστών και γρήγορα εξελίχθηκε σε Εφημερίδα Γνώμης και όχι μόνον για την Περιφέρεια στην οποία κυκλοφορούσε.
=Επι είκοσι τέσσαρα (24) χρόνια, στηρίζει τον Απόδημο Ελληνισμό, χωρίς καμία-ούτε την παραμικρή- διακοπή
.
=Επί είκοσι τέσσαρα ολόκληρα χρόνια, προβάλλει με αίσθηση καθήκοντος κάθε ξεχωριστό, έντιμο και υπεύθυνο Πολιτικό της Πολιτικής Σκηνής. Στις σελίδες της, θα βρείτε ακόμα και σήμερα μόνο άξιες και χρήσιμες Πολιτικές Προσωπικότητες αλλά και ενημέρωση από κάθε Κόμμα της Ελληνικής Βουλής. Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ουδέποτε διαχώρησε τους αναγνώστες της ανάλογα με τα πολιτικά τους πιστεύω. Επραττε το καθήκον της, ενημερώνοντας όλους τους Ελληνες, ως όφειλε.
=Επί είκοσι τέσσαρα ολόκληρα χρόνια, δίνει βήμα στους αδέσμευτους, τους επιτυχημένους, τους γνώστες και θιασώτες της Αλήθειας. Στηρίζει τον Θεσμό της Ελληνικής Οικογένειας, την Παιδεία, την Ελληνική Ιστορία, προβάλλει με όλες της τις δυνάμεις τους Αδελφούς μας απανταχού της Γης, ενημερώνει για τα επιτεύγματα της Επιστήμης, της Επιχειρηματικότητας και πολλά άλλα που πολύ καλά γνωρίζουν οι Αναγνώστες της.
=Επί είκοσι τέσσαρα ολόκληρα χρόνια, ο απλός δημότης–πολίτης, φιλοξενείται στις σελίδες της με μόνη προϋπόθεση την ειλικρινή και αντικειμενική γραφή και την ελεύθερη Γνώμη, η οποία ΟΥΔΕΠΟΤΕ λογοκρίθηκε.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ», είναι ένα βήμα Ισονομίας και Ισοπολιτείας, έννοιες απόλυτα επιθυμητές, ιδιαιτέρως στις ημέρες μας. Είναι ο δικτυακός τόπος της έκφρασης του πολίτη και της εποικοδομητικής κριτικής, μακριά από κάθε στήριξη αφού δεν ετύγχανε οικονομικής υποστήριξης από Δήμους, Κυβερνήσεις ή όποιους άλλους Δημόσιους ή Ιδιωτικούς Φορείς, δεν είχε ΠΟΤΕ χορηγούς, ή οποιασδήποτε μορφής υποστηρικτές. Απολαμβάνει όμως Διεθνούς σεβασμού αφού φιλοξενεί ενημέρωση από αρκετά ξένα Κράτη πράγμα που της περιποιεί βεβαίως, μέγιστη τιμή.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διαγράφει απο την γέννησή της μια αξιοζήλευτη πορεία και απέκτησε εξ αιτίας αυτού,ΜΕΓΙΣΤΗ αναγνωσιμότητα.
Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» κέρδισε την αποδοχή και τον σεβασμό που της ανήκει, με «εξετάσεις» εικοσι τεσσάρων ολόκληρων ετών, με συνεχείς αιματηρούς αγώνες κατά της τοπικής διαπλοκής, με αγώνα επιβίωσης σε πολύ δύσκολους καιρούς, με Εντιμότητα, αίσθηση Καθήκοντος και Ευθύνης.
