Με αίτημα αναγνωστών,κάναμε μια μικρή έρευνα.Τα Αγγλικά κείμενα είναι μεταφρασμένα στην Ελληνική απο το google translator επειδή οι αναγνώστες μας που ενδιαφέρθηκαν μιλούν μόνο Ελληνικά.:
ΕΘΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4890837/
Ασφάλεια Stevia
Η αποδεκτή ημερήσια πρόσληψη (ADI) είναι η ποσότητα μιας ουσίας που οι άνθρωποι μπορούν να καταναλώνουν σε τρόφιμα ή ποτά σε καθημερινή βάση καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής τους χωρίς κανένα σημαντικό κίνδυνο για την υγεία. Αρκετές ρυθμιστικές αρχές αξιολόγησαν αυστηρά περισσότερες από 200 μελέτες από ομοτίμους σε ζώα και ανθρώπους που εξέτασαν την ασφάλεια των γλυκοσίδων στεβιόλης υψηλής καθαρότητας. Με βάση αυτά τα στοιχεία, η JECFA έχει θεσπίσει ADI που ισχύει για ενήλικες και παιδιά. Το ADI εκφράζεται ως ισοδύναμο στεβιόλης 4 mg / kg σωματικού βάρους ανά ημέρα. 7Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 12 mg εκχυλίσματα στεβίας υψηλής καθαρότητας / kg σωματικού βάρους ανά ημέρα, χρησιμοποιώντας συντελεστή μετατροπής 0,33. Αυτό το ADI δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας έναν συντελεστή ασφαλείας 100, ο οποίος περιλαμβάνει έναν παράγοντα 10 φορές για να ληφθούν υπόψη οι πιθανές διαφορές μεταξύ ανθρώπων και ζώων που χρησιμοποιούνται σε τοξικολογικές δοκιμές και 10 φορές για να ληφθούν υπόψη οι πιθανές διαφορές στον ανθρώπινο πληθυσμό, όπως μεταξύ παιδιών και ενηλίκων. Έτσι, οποιαδήποτε πιθανή αυξημένη ευαισθησία των παιδιών σε σύγκριση με τους ενήλικες σε γλυκοζίτες στεβιόλης έχει αντιμετωπιστεί κατά τη δημιουργία του ADI. Για παράδειγμα, για να τοποθετήσετε το ADI για υψηλής καθαρότητας γλυκοζίτες στεβιόλης, Ένα άτομο 150 lb (70 kg) θα χρειαζόταν να καταναλώσει περίπου 40 πακέτα ενός επιτραπέζιου γλυκαντικού stevia που περιέχει 21 mg γλυκοζίτες στεβιόλης ανά πακέτο καθημερινά για μια ζωή για να μεγιστοποιήσει την τρέχουσα ADI. Εδώ είναι ο υπολογισμός: Ένα άτομο 70 κιλών που καταναλώνει το ADI (12 mg / kg ανά ημέρα) θα καταναλώνει 70 × 12 = 840 mg γλυκοζίτες στεβιόλης την ημέρα. Εάν ένα επιτραπέζιο πακέτο περιείχε περίπου 21 mg γλυκοζίτες στεβιόλης, αυτό το άτομο θα χρειαζόταν να καταναλώνει 840/21 = 40 μικρά επιτραπέζια πακέτα την ημέρα για να μεγιστοποιήσει την τρέχουσα ADI.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα εκχυλίσματα φύλλων stevia υψηλής καθαρότητας θεωρούνται GRAS (γενικά αναγνωρίζονται ως ασφαλή) από την Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαδικασία GRAS Food and Drug Administration, ανατρέξτε στη διεύθυνση http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18983884 . Υπάρχουν πολλοί τρόποι παραγωγής κεκαθαρμένων γλυκοζιτών στεβιόλης και υπάρχουν πολλές ειδοποιήσεις GRAS.
Έχει αποδειχθεί ότι η Stevia είναι ασφαλής σε περισσότερες από 200 μελέτες και η JECFA έχει καθορίσει ADI 4 mg / kg σωματικού βάρους την ημέρα, εκφραζόμενη ως ισοδύναμη στεβιόλη, για να εγγυηθεί αυτήν την ασφάλεια στους καταναλωτές.
Ο ρόλος της Stevia στη μείωση της ενέργειας και τη διαχείριση βάρους
Για να συζητήσουμε πλήρως αυτό το ζήτημα, υπάρχουν 4 ξεχωριστές ερωτήσεις που πρέπει να απαντηθούν:
1. Η ζάχαρη συμβάλλει στη μεγαλύτερη πρόσληψη ενέργειας και το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία;
2. Τα ποτά με ζάχαρη (SSBs) συμβάλλουν στη μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας και το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία;
3. Η αντικατάσταση των θερμιδικών γλυκαντικών με μη θρεπτικά γλυκαντικά (NNS) διευκολύνει την απώλεια βάρους ή τη διατήρηση του βάρους βοηθώντας στη μείωση της πρόσληψης ενέργειας;
4. Η αντικατάσταση των θερμίδων γλυκαντικών με stevia διευκολύνει την απώλεια βάρους ή τη διατήρηση του βάρους βοηθώντας στη μείωση της πρόσληψης ενέργειας;
Συμβάλλει η ζάχαρη στη μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας και το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία;
Το γεγονός ότι «οι επιδημιολογικές μελέτες δεν δείχνουν θετική σχέση μεταξύ της συνολικής πρόσληψης ζάχαρης και της παχυσαρκίας» ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους δεν δόθηκε θετική γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων το 2011 για τη μείωση της παχυσαρκίας από το NNS. 8 Από τότε, μια σημαντική συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση, 9 που ανέθεσε η ΠΟΥ, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «Η αλλαγή των προσλήψεων σακχάρων ή SSB, σχετίζεται με αλλαγές στο σωματικό βάρος (πιο σταθερά στους ενήλικες παρά στα παιδιά), οι οποίες φαίνεται να να μεσολαβείτε μέσω αλλαγών στην πρόσληψη ενέργειας, επειδή η ισοενέργεια ενεργητικής ανταλλαγής σακχάρων με άλλους υδατάνθρακες δεν σχετίζεται με την αλλαγή βάρους. " Έτσι, η ζάχαρη φαίνεται να συμβάλλει στη μεγαλύτερη πρόσληψη ενέργειας, αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί κατηγορηματικά ότι προκαλεί παχυσαρκία.
Συμβάλλουν τα SSB στη μεγαλύτερη κατανάλωση ενέργειας και το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία;
Αυτή η ερώτηση έχει συζητηθεί έντονα τα τελευταία χρόνια, και έχουν εκδηλωθεί ενδιαφέρουσες απόψεις από όλες τις πλευρές (βλέπε Kaiser et al 10 και Hu 11 ). Η συζήτηση επικεντρώνεται σε ποια αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να εξεταστούν (τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές [RCTs] και μελέτες κοόρτης ή απλώς RCT;) και πώς τα αποδεικτικά στοιχεία πρέπει να ερμηνεύονται για σκοπούς πολιτικής.
Η πιο πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση για την αντιμετώπιση της ερώτησης 2 περιελάμβανε 15 μελέτες προοπτικής και 5 RCT σε παιδιά και 7 μελέτες κοόρτης και 5 δοκιμές σε ενήλικες. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση SSB προάγει την αύξηση βάρους σε παιδιά και ενήλικες. 12 Τα 15 RCT στα παιδιά έδειξαν μείωση του κέρδους του δείκτη μάζας σώματος όταν χρησιμοποιήθηκαν NNS για την αντικατάσταση SSBs, και αυτά τα οφέλη ήταν πιο έντονα σε υπέρβαρα παιδιά σε σύγκριση με τα παιδιά κανονικού βάρους. Τα αποτελέσματα ήταν ακόμη μεγαλύτερα από αυτά που επιτεύχθηκαν με εκπαιδευτικά προγράμματα που βασίζονται στο σχολείο. Οι μεγαλύτερες επιδράσεις παρατηρήθηκαν στις δύο πιο πρόσφατες δοκιμές όπου δόθηκε μεγάλη προσοχή για την απόκρυψη της ταυτότητας των γλυκών ποτών NNS. 13 , 14 Σε μία δοκιμή, 13η ζάχαρη αντικαταστάθηκε με σουκραλόζη και κάλιο ακεσουλφάμης και στα άλλα SSB αντικαταστάθηκε με "ποτά διατροφής" με το γλυκαντικό που δεν αναφέρεται. 14 Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η τελευταία δοκιμή βρήκε αποτέλεσμα μετά από 1 έτος, αλλά όχι 2 χρόνια, που ήταν το κύριο αποτέλεσμα που προσδιορίστηκε. Στην πραγματικότητα, μια προηγούμενη μελέτη από αυτούς τους συγγραφείς βρήκε επίδραση μόνο στα πιο υπέρβαρα αγόρια. 15
Μήπως η αντικατάσταση γλυκαντικών θερμίδων με NNS διευκολύνει την απώλεια βάρους ή τη συντήρηση βάρους βοηθώντας στη μείωση της ενεργειακής πρόσληψης;
Το 2006, δημοσιεύσαμε μια συστηματική ανασκόπηση και μια μετα-ανάλυση για να εξετάσουμε τα στοιχεία για την επίδραση του NNS, κυρίως της ασπαρτάμης, στην απώλεια βάρους, τη διατήρηση βάρους και την πρόσληψη ενέργειας σε ενήλικες. Εξετάστηκε το ερώτημα για το πόση ενέργεια αντισταθμίζεται και εάν η χρήση γλυκαντικών τροφίμων και ποτών είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να χάσετε βάρος. 16Αποδείξαμε ότι η χρήση τροφίμων και ποτών που έχουν γλυκανθεί με NNS, αντί για σακχαρόζη, οδηγεί σε σημαντική μείωση τόσο της ενεργειακής πρόσληψης (περίπου 10%) όσο και του σωματικού βάρους. ο εκτιμώμενος ρυθμός απώλειας βάρους ήταν περίπου 0,2 kg / wk. Κάποια αντιστάθμιση για την υποκατεστημένη ενέργεια συμβαίνει, αλλά αυτό είναι περίπου το ένα τρίτο της ενέργειας που αντικαθίσταται και πιθανώς είναι λιγότερο όταν χρησιμοποιείτε αναψυκτικά που έχουν γλυκανθεί με NNS λόγω της μικρότερης αντιστάθμισης που συνήθως υπάρχει για υγρά σε αντίθεση με τα τρόφιμα. Ωστόσο, αυτά τα αποτελέσματα και οι τιμές αποζημίωσης προήλθαν από βραχυπρόθεσμες μελέτες και χρειάστηκαν περισσότερα δεδομένα μακροπρόθεσμα για να καθοριστεί εάν αποκτάται ανοχή στα αποτελέσματα του NNS.
Κάποια πρόοδος σημειώθηκε όταν οι μελέτες σε υπέρβαρα άτομα διαχωρίστηκαν από εκείνες σε άτομα φυσιολογικού βάρους. 17 Σε αυτήν την περίπτωση, οι 6 σχετικές μελέτες που ελήφθησαν συνολικά δεν έδειξαν γενικό όφελος. Ωστόσο, όταν οι 3 μελέτες που πραγματοποιήθηκαν σε υπέρβαρα άτομα εξετάστηκαν χωριστά, αυτοί οι συγγραφείς ανέφεραν ένα σημαντικό όφελος στον δείκτη μάζας σώματος αντικαθιστώντας τη ζάχαρη με NNS.
Ωστόσο, χρειαζόμαστε επειγόντως μια συστηματική αναθεώρηση και μετα-ανάλυση καλής ποιότητας μακροπρόθεσμων πρόσφατων μελετών για να εξετάσουμε συγκεκριμένα την ερώτηση 3: «Η αντικατάσταση των θερμιδικών γλυκαντικών με NNS διευκολύνει την απώλεια βάρους ή τη συντήρηση βάρους βοηθώντας στη μείωση της πρόσληψης ενέργειας;» Αυτό δόθηκε στα μέσα του 2014. 18 Αυτοί οι συγγραφείς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα δεδομένα από 15 RCT, τα οποία παρέχουν την υψηλότερη ποιότητα αποδεικτικών στοιχείων για την εξέταση των πιθανών αιτίων της πρόσληψης NNS, έδειξαν ότι η αντικατάσταση των επιλογών NNS για τις εκδόσεις κανονικών θερμίδων έχει ως αποτέλεσμα μια μέτρια απώλεια βάρους και μπορεί να είναι χρήσιμη διατροφή εργαλείο για τη βελτίωση της συμμόρφωσης με προγράμματα απώλειας βάρους ή συντήρησης βάρους.
Μήπως η αντικατάσταση των γλυκαντικών θερμίδων με Stevia διευκολύνει την απώλεια βάρους ή τη συντήρηση βάρους βοηθώντας στη μείωση της ενεργειακής πρόσληψης;
Παρόλο που έχουν γίνει πολλές μελέτες για τη στέβια που έχουν παράγει αποτελέσματα που επιβεβαιώνουν την ασφάλεια της στεβίας και υπάρχουν ενδείξεις ότι η στέβια δεν επηρεάζει τον κορεσμό, 19 δεν έχουν αναφερθεί μακροχρόνιες δοκιμές που να εξετάζουν την αποτελεσματικότητα της στεβίας στον έλεγχο του βάρους. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, έχουν δημοσιευτεί πολλές μελέτες και επισκοπήσεις που αναφέρουν δοκιμές που έχουν πραγματοποιηθεί με άλλα NNS, κυρίως ασπαρτάμη. Δεν έχουμε κανένα λόγο να πιστεύουμε ότι η αποτελεσματικότητα της στεβίας στην αντικατάσταση της ζάχαρης σε ποτά και τρόφιμα θα οδηγούσε σε διαφορετικά συμπεράσματα. Περισσότερη έρευνα στον άνθρωπο θα είναι σημαντική για να αποσαφηνιστεί ο ρόλος της στεβίας στη μακροπρόθεσμη μείωση της ενέργειας.
Χρειαζόμαστε μελέτες για να επιβεβαιώσουμε τον ρόλο της στεβίας στη μακροχρόνια μείωση και διατήρηση βάρους.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το Stevia είναι ένα γλυκαντικό φυσικής προέλευσης που αυξάνει τις επιλογές για μειωμένη ζάχαρη και τρόφιμα και ποτά με μειωμένη ενέργεια. Η Stevia δείχνει υπόσχεση ως εργαλείο για τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, η οποία μπορεί να οδηγήσει στη μείωση και την πρόληψη της παχυσαρκίας.
IS STEVIA SAFE FOR DIABETICS?
Research | https://www.stevia.com/2016/10/03/is-stevia-safe-for-diabetics/
Stevia leaf extract is both suitable and safe for people who have diabetes.
Some early studies suggested that stevia components had a blood-sugar lowering effect (hypoglycemic) on study participants. This development caught the attention global regulatory authorities and required assessment before the ingredient was deemed acceptable to be released into the global marketplace. The first randomized, controlled trial to directly answer these concerns demonstrated that highly purified stevia leaf extract did not impact the blood glucose levels of people with type 2 diabetes. The study was published in in 2008 in the journal of Food and Chemical Toxicology.
The study used a standard, randomized, double-blind, placebo-controlled trial. The 122 patients (all with type 2 diabetes mellitus) were divided into two groups and given either 1000mg of high purity stevia leaf extract or a placebo. Neither participants nor physicians knew which participants were receiving the randomly-prescribed stevia leaf extract or placebo. The participants kept their diet and exercise stable, and kept a log. The study regularly monitored the participants’ HbA1C levels, as HbA1C levels are a reliable indicator of glycemic (blood-sugar) control over time.
Study results showed that a daily dose of 1000mg stevia leaf extract did not alter blood glucose levels in study participants.
Read the full study findings here.
Το εκχύλισμα φύλλων Stevia είναι και κατάλληλο και ασφαλές για άτομα με διαβήτη.
Ορισμένες πρώτες μελέτες έδειξαν ότι τα συστατικά της στεβίας είχαν μείωση του σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμικά) στους συμμετέχοντες στη μελέτη. Αυτή η εξέλιξη τράβηξε την προσοχή των παγκόσμιων ρυθμιστικών αρχών και απαιτούσε αξιολόγηση πριν κριθεί αποδεκτό το συστατικό να κυκλοφορήσει στην παγκόσμια αγορά. Η πρώτη τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη δοκιμή για άμεση απάντηση σε αυτές τις ανησυχίες έδειξε ότι το εξαιρετικά καθαρισμένο εκχύλισμα φύλλων στεβίας δεν επηρέασε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα ατόμων με διαβήτη τύπου 2. Η μελέτη δημοσιεύθηκε το 2008 στο περιοδικό Food and Chemical Toxicology .
Η μελέτη χρησιμοποίησε μια τυπική, τυχαιοποιημένη, διπλή-τυφλή, ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή. Οι 122 ασθενείς (όλοι με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2) χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και έλαβαν είτε 1000 mg εκχύλισμα φύλλων stevia υψηλής καθαρότητας είτε ένα εικονικό φάρμακο. Ούτε οι συμμετέχοντες ούτε οι γιατροί ήξεραν ποιοι συμμετέχοντες έλαβαν το τυχαία συνταγογραφημένο εκχύλισμα φύλλων stevia ή εικονικό φάρμακο. Οι συμμετέχοντες διατήρησαν τη διατροφή και την άσκηση σταθερή, και τηρούσαν αρχείο καταγραφής. Η μελέτη παρακολούθησε τακτικά τα επίπεδα HbA 1C των συμμετεχόντων , καθώς τα επίπεδα HbA 1C είναι ένας αξιόπιστος δείκτης του γλυκαιμικού ελέγχου (σάκχαρο στο αίμα) με την πάροδο του χρόνου.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι μια ημερήσια δόση εκχυλίσματος φύλλων stevia 1000 mg δεν άλλαξε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα στους συμμετέχοντες στη μελέτη.
Διαβάστε τα πλήρη ευρήματα της μελέτης εδώ .
Αποσπάσματα απο την ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΙΒΗ ΤΗΣ κ. ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΚΟΠΙΔΑΚΗ την οποία και ευχαριστούμε θερμά
" .....Η Στέβια είναι το µοναδικό γλυκαντικό που έχει αντί-διαβητικές ιδιότητες (Hossain et.al, 2011). Αρκετές µελέτες in vitro, έδειξαν ότι οι γλυκοζίτες Στεβιόλης µπορούν να διεγείρουν την έκκριση ινσουλίνης από αποµονωµένα παγκρεατικά κύτταρα, απορυθµίζοντας βασικά γονίδια που ελέγχουν την έκκριση της ινσουλίνης και έχουν επιπτώσεις στο σύστηµα σήµανσης και απελευθέρωσης της ινσουλίνης. Μελέτη που έγινε χρησιµοποιώντας Στεβιοσίδη και Ρεµπαουδιοσίδη Α (σε χιλιοστοµοριακές συγκεντρώσεις) και Στεβιόλη (σε µικροµοριακές συγκεντρώσεις) έδειξαν ότι διεγείρουν την έκκριση ινσουλίνης από αποµονωµένα κύτταρα παγκρέατος (EFSA, 2010). Μια σειρά από in vivo µελέτες που χρησιµοποίησαν παρασκευάσµατα γλυκοζιτών Στεβιόλης και σύµφωνα µε τις προδιαγραφές που προτείνονται, έχουν δείξει επιδράσεις στην ευαισθησία της ινσουλίνης και στα επίπεδα γλυκόζης στο πλάσµα, σε διαβητικούς τύπου 2 ή παχύσαρκους αρουραίους. Συνολικά οι µελέτες έχουν δείξει ότι η χορήγηση γλυκοζιτών Στεβιόλης έχει αποτελέσµατα στη µείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίµα, πιθανώς ενισχύοντας την έκκριση ινσουλίνης και ρυθµίζοντας την γλυκονεογένεση (EFSA, 2010). Σε πείραµα που έγινε σχετικά µε τα επίπεδα γλυκόζης στο αίµα και πως επηρεάζεται από τη Στέβια, χρησιµοποιήθηκαν αρουραίοι που τους χορηγήθηκαν συγκεντρώσεις Στεβιοσίδης ίσες µε 0(µάρτυρας), 05, 1 και 5mg/kg σωµατικού βάρους (δηλαδή περίπου 0, 0.2, 0.4 και 2 mg/kg ΣΒ ισοδύναµα Στεβιόλης αντίστοιχα) και υποβλήθηκαν σε µια δοκιµασία ανοχής σε γλυκόζη µε έγχυση 0.5gr γλυκόζης/kg ΣΒ στη φλέβα της ουράς µετά από 60 λεπτά που είχε χορηγηθεί η Στεβιοσίδη χωρίς να έχει υπάρξει κατανάλωση τροφής. Τα επίπεδα γλυκόζης στο αίµα µετρήθηκαν 5,10,20,30,60,90 και 120 λεπτά µετά την ένεση γλυκόζης. Σε όλες τις οµάδες τα επίπεδα σακχάρου κορυφώθηκαν µέσα σε 5 λεπτά µετά την ένεση. Ωστόσο, τα επίπεδα γλυκόζης ήταν σηµαντικά χαµηλότερα στους αρουραίους που χορηγήθηκε Στεβιοσίδη από ότι στον µάρτυρα, και οι µειώσεις ήταν δοδοεξαρτώµενες. Τα επίπεδα γλυκόζης άρχισαν να πλησιάζουν κανονικές τιµές 30 λεπτά µετά την ένεση γλυκόζης, αλλά συνέχισαν να είναι σηµαντικά χαµηλότερα στην οµάδα υψηλής δόσης Στεβιοσίδης µέχρι και 90 λεπτά µετά από την ένεση (EFSA, 2010). Σε µια άλλη µελέτη, οι ερευνητές µελέτησαν τις οξείες επιδράσεις της Στεβιοσίδης σε ασθενείς µε διαβήτη τύπου 2. Έγινε ένα πρότυπο γεύµα για τη δοκιµασία και προστέθηκε σε αυτό 1gr Στεβιοσίδης ή 1gr αµύλου αραβόσιτου (οµάδα ελέγχου). Ελήφθησαν δείγµατα αίµατος 30 λεπτά πριν και 240 λεπτά µετά το γεύµα. Σε σύγκριση µε την οµάδα ελέγχου, η Στεβιοσίδη µείωσε σηµαντικά την περιοχή κάτω από την καµπύλη απόκρισης της ινσουλίνης κατά 18%. Ο ινσουλινογόνος δείκτης αυξήθηκε κατά περίπου 40% από της Στεβιοσίδη σε σύγκριση µε τους µάρτυρες. Η Στεβιοσίδη έτεινε νε µειώνει τα επίπεδα γλυκογόνου. Συµπερασµατικά η Στεβιοσίδη µειώνει τα µεταγευµατικά επίπεδα γλυκόζης στο αίµα σε ασθενείς µε διαβήτη τύπου 2, και δείχνει ευεργετικά αποτελέσµατα επί του µεταβολισµού της γλυκόζης (EFSA, 2010). Τονώνει επίσης την έκκριση ινσουλίνης µέσω άµεσης δράσης στα βκύτταρα του παγκρέατος (Arora et.al, 2010). Πτυχιακή διατριβή Κοπιδάκη Γεωργία 92 Η προαναφερόµενη µείωση της γλυκόζης στο αίµα από τη Στέβια, οφείλεται στην αναστολή αλλά όχι στην παρεµπόδιση της απορρόφησης της γλυκόζης από τα εντερικά κύτταρα, κάτι που όµως µπορεί να µην είναι επιθυµητό από υγιή άτοµα. Επίσης, η Στεβιοσίδη επιβραδύνει την γλυκονεογένεση στο ήπαρ µέσω καταστολής της έκφρασης του γονιδίου που ρυθµίζει την παραγωγή γλυκόζης στο ήπαρ, κι έτσι οδηγεί σε µείωση του επιπέδου γλυκόζης στο πλάσµα σε διαβητικούς τύπου 1 και τύπου 2 αρουραίους (Chatsudthipong & Muanprasat, 2008). 6.2 Αντί-υπερλιπιδαιµική δράση της Στέβιας Υπερλιπιδαιµία ή υπερλιποπρωτεϊναιµία, χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστα αυξηµένα επίπεδα οποιονδήποτε ή όλων των λιπιδίων ή και των λιποπρωτεϊνών στο αίµα. Είναι η πιο κοινή µορφή της δυσλιπιδαιµίας, η οποία περιλαµβάνει οποιαδήποτε µη φυσιολογικά επίπεδα λιπιδίων. Τα λιπίδια µεταφέρονται σε µια κάψουλα πρωτεΐνης ή αλλιώς λιποπρωτεΐνη, το µέγεθος της οποίας εξαρτάται από την πυκνότητα του. Η πυκνότητα λιποπρωτεΐνης και το είδος των απολιποπρωτεϊνών που περιέχει καθορίζει την τύχη του σωµατιδίου και της επιρροής του στο µεταβολισµό. Η υπερλιπιδαιµία χωρίζεται σε πρωτοβάθµιους και δευτεροβάθµιους τύπους. Η πρωτοβάθµια υπερλιπιδαιµία οφείλεται συνήθως σε γενετικά αίτια, όπως µια µετάλλαξη σε µια πρωτεΐνη υποδοχέα, ενώ η δευτεροβάθµια οφείλεται σε άλλες αιτίες όπως ο διαβήτης. Οι ανωµαλίες των λιπιδίων και των λιποπρωτεϊνών είναι κοινά στο γενικό πληθυσµό και θεωρούνται ως ιδιαίτεροι τροποποιήσιµοι παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο εξαιτίας της επίδρασης της χοληστερόλης που σχετίζεται µε την αρτηριοσκλήρυνση. Επιπλέον ορισµένες µορφές µπορεί να προδιαθέτουν οξεία παγκρεατίτιδα. Εκτός από την πρωτοβάθµια και δευτεροβάθµια ταξινόµηση, ταξινοµούνται ακόµα και µε το ποιο τύπος λιπιδίων είναι αυξηµένος, δηλαδή υπερχοληστεριναιµία, υπερτριγλυκεριδαιµία ή ο συνδυασµός τους που ονοµάζεται υπερλιπιδαιµία. Η πρωτοβάθµια υπερλιπιδαιµία έχει 5 τύπους που σχετίζονται µε την λιποπρωτεϊνική λιπάση (LPL), την χαµηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (LDL) και την πολύ χαµηλής πυκνότητα λιποπρωτεΐνη (VLDL). Οι πιο κοινές αιτίες της δευτεροβάθµιας υπερλιπιδαιµίας είναι ο σακχαρώδης διαβήτης, ο υποθυρεοειδισµός, η νεφρική ανεπάρκεια, το νεφρωσικό σύνδροµο, η χρήση αλκοόλ, η χρήση φαρµάκων όπως διουρητικά, οιστρογόνα κ.α. και µερικές σπάνιες Στέβια, η ζάχαρη του µέλλοντος 93 ενδοκρινικές και µεταβολικές διαταραχές (Wikipedia, 2013). Σε πείραµα που έγινε in vivo, µελετήθηκε η αντιυπερλιπιδαιµική επίδραση της από του στόµατος χορήγησης Στεβιοσίδης. Χρησιµοποιήθηκε µίγµα Στεβιοσίδης (70% Στεβιοσίδη, 20% Ρεµπαουδιοσίδη Α κ.α.) και συµµετείχαν 49 άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, ηλικίας 20-70 ετών. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είχαν υποστεί ποτέ θεραπεία κατά της υπερλιπιδαιµίας. Αποκλείστηκαν όσοι είχαν υπέρταση, καρδιαγγειακές παθήσεις, όσοι είχαν λάβει αντιυπεριλιπιδιαµική αγωγή, εγκυµονούσες, άτοµα µε ηπατική και νεφρική δυσλειτουργία, κακοήθειες και σακχαρώδη διαβήτη. Χωρίστηκαν σε δύο οµάδες: Η πρώτη οµάδα (24 άτοµα) έλαβαν κάψουλες που περιείχαν talk και η δεύτερη οµάδα (25 άτοµαοµάδα ελέγχου, placabo) έλαβαν κάψουλες που περιείχαν 2,75mg/kg/ηµέρα Στεβιοσίδη. Τις κάψουλες τιε έπαιρναν 2 φορές την ηµέρα για 90 ηµέρες ακλουθώντας τις ίδιες διατροφικές συνήθειες που είχαν οι ασθενείς πριν τη µελέτη. Πριν ξεκινήσουν την θεραπεία, µετρήθηκε ο δείκτης µάζας του κάθε ατόµου και πήραν δείγµα αίµατος µετά από ολονύκτια νηστεία. Από το αίµα µετρήθηκαν η περιεκτικότητα της γλυκόζης, η αµινοτρανσφεράση αλανίνης (ALT), η ασπαρτική αµινοτρανσφεράση (AST), η γάµµα-γλουταµυλοτρανσφεράση (GGT), η ολική χοληστερόλη, η υψηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (HDL), η χαµηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (LDL), η πολύ χαµηλής πυκνότητας λιποπρωτεΐνη (VLDL) και τα τριγλυκερίδια. Μετά από 90 µέρες που πάρθηκαν ξανά δείγµατα αίµατος, δεν βρέθηκε αλλαγή στα επίπεδα των AST, ALT και GGT στην οµάδα της Στεβιοσίδης (Πιν. 21) (Cavalcante da Silva et.al, 2006).
........Τα οφέλη της Στέβιας είναι πολλαπλά και τα εκχυλίσµατα της µπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους που έχουν σοβαρά προβλήµατα υγείας. Ακόµα και οι άνθρωποι που πάσχουν από διαβήτη µπορούν πλέον να απολαµβάνουν τη γλυκιά της γεύση χωρίς να τους επιβαρύνει. Αντιθέτως µπορούν να ωφεληθούν από την αντιδιαβητική της δράση. Εκτός από τους διαβητικούς, παχύσαρκοι άνθρωποι µπορούν να τη χρησιµοποιούν άφοβα, βοηθώντας τους να ελέγξουν το βάρος τους ή να εµφανίσουν απώλεια βάρους. Επιπρόσθετα, η Στέβια έχει αντιοξειδωτική δράση, µε ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία, καθώς βοηθάει σε κάθε ασθένεια που προκαλείται ή επιδεινώνεται µε την απελευθέρωση των ελεύθερων και καταστροφικών ριζών από τον οργανισµό του ανθρώπου. Η αντιµικροβιακή δράση της Στέβιας βοηθάει σε σοβαρές ασθένειες που εµφανίζονται από τροφιµογενή παθογόνα που προκαλούν προβλήµατα στο έντερο µε συµπτώµατα όπως έµετος, διάρροια κ.α. που εξασθενούν τον οργανισµό. Η αντιµυκητιακή και αντιπαρασιτική δραστηριότητα της δεν έχει οφέλη µόνο για τους ανθρώπους, αλλά µπορεί να βοηθήσει σε ασθένειες ζώων αλλά και να ενταχθεί στην παρασκευή φαρµάκων βοηθώντας στην καταπολέµηση των ασθενειών στα φυτά. Η δράση της κατά των παραγόντων που προκαλούν φλεγµονές είναι σαφής, και µπορεί Στέβια, η ζάχαρη του µέλλοντος 103 να απαλύνει τα συµπτώµατα πόνου. Επίσης, µπορεί να συµβάλει στη µείωση της πίεσης σε υπερτασικούς ανθρώπους χωρίς να δηµιουργεί προβλήµατα σε άλλα ζωτικά όργανα. Έχει καλά αποτελέσµατα στη µείωση της χοληστερόλης και της LDL λιποπρωτεΐνης, αλλά αυτές οι ιδιότητες δεν µπορούν να την χαρακτηρίσουν 100% ως αντιυπερλιπιδαιµικό προστατευτικό. Έχει αποδειχθεί ότι πιθανόν να προλαµβάνει κάποιες µορφές καρκίνου. Έχει αναφερθεί η διουρητική της δράση, που ωφελεί και την µείωση της υπέρτασης. Επίσης έχει αναφερθεί η επουλωτική, καρδιοτονωτική και αντιγηραντική της δραστηριότητα. Τέλος, σε άλλες χώρες χρησιµοποιείται ως συστατικό σε οδοντόκρεµες για µείωση της τερηδόνας και γενικά των βακτηριδίων που βρίσκονται στη στοµατική κοιλότητα του ανθρώπου. Όσον αφορά την ασθένεια της τερηδόνας, που όλο και πιο συχνά µικρά παιδιά πάσχουν από αυτήν, θα ήταν θεµιτό στα προϊόντα που απευθύνονται σε παιδιά να αντικαθίστανται η ζάχαρη µε Στέβια....
....Όσον αφορά την ασφάλεια της Στέβιας, έχουν γίνει πάρα πολλές µελέτες για αυτήν. Το επιτρεπτό όριο κατανάλωσης της είναι 4mg/kg σωµατικού βάρους ηµερησίως, όπου έχει οριστεί ως ασφαλές όριο. Όµως µελέτες που έχουν χρησιµοποιήσει πολύ µεγαλύτερες δόσεις από αυτήν δεν παρατηρούσαν πάντα αρνητικές επιδράσεις. Βέβαια πρέπει να υπάρχει γνώση και συνέπεια όπως συµβαίνει µε όλα τα γλυκαντικά και όλες τις τροφές. Έχει αποδειχθεί λοιπόν επαρκώς επιστηµονικά ότι η Στέβια είναι µη τοξική, µη γονοτοξική, µη τερατογόνος, µη µεταλλαξιγόνος, µη καρκινική και δεν προκαλεί αλλεργίες.
