Δεν μπορώ να καταλάβω πως πολλοί ΔΕΝ γνωρίζουν την αξία της ψήφου.Η ΨΗΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΦΑΙΡΑ και σκοτώνει οταν ΔΕΝ σκέφτεσαι...Αυτό..
"AMNOEΡΙΦΙΑ"..με την πένα του ΙΩΑΝΝΗ Γ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ
Είναι κανόνας ότι
η ιστορία επαναλαμβάνεται –τουλάχιστον μερικώς αλλά δύσκολα καθ΄ ολοκληρία-
όταν ο κύκλος κάποιων γεγονότων κλείσει. Οταν –στην προκειμένη περίπτωση- το
πολιτικό σημερινό μόρφωμα έχει πιάσει
κοινώς ΠΑΤΟ. Η μοναδική περίπτωση να μην συμβεί είναι η εκτίμηση της πτώχευσης
της κοινοβουλευτικής αντιπροσωπίας να είναι προϊόν εμπάθειας του υποφαινόμενου και του 90% του Ελληνικού Λαού, άρα εντελώς λαθεμένη.
Παρακολουθούμε ένα απίστευτο πήγαινε-έλα, κάποιων Βο(υ)λευτών και αποφάσεων, ένα εμπρός- πίσω, μια μετακίνηση από όλα τα κόμματα
σε όλα τα κόμματα πλην δυο, διάλυσης άλλων και το κοινοβούλιο –το προεδρείο εν προκειμένω-
να παρακολουθεί ανίκανο και άβουλο. Να ψάχνει ποια τροπολογία είναι κατάλληλη
να ξεθαφτεί γιατί πρώτιστα δεν ενδιαφέρεται για το ηθικόν του θέματος βεβαίως. Αλλά τη δικαιολογία στ΄
αδικαιολόγητα!!
Οι Βο(υ)λευτές –καμία
σχέση με ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ - αλλάζουν μαντρί εάν ο βοσκός εξασφαλίζει προσωρινό
βοσκοτόπι ή τάζοντας τους και μελλοντικό με ορίζοντα άλλης τετραετίας. Ήθελα να βρω μια
άλλη παρομοίωση από αυτή των βοσκών και αμνοεριφίων αλλά η συγκεκριμένη
ταιριάζει «γάντι» τόσο στους απανταχού ΒΟΛΕΥΤΕΣ όσο και στους μη ΒΟΛΕΜΕΝΟΥΣ.
Γιατί αγαπητοί μου όποιον και να ρωτήσεις στην
καθημερινότητα συμπολίτη σου την ίδια απάντηση θα πάρεις:
- Δεν ξέρω ποιούς να
ψηφίσω, αυτούς που τα έκαναν ΜΑΝΤΑΡΑ ή αυτούς που τα έκαναν όλα ΜΟΥΤΙ;
-Ποιούς να εμπιστευτώ ;αυτούς που δημιούργησαν το πρόβλημα ή
αυτούς που το μεγένθυναν; Ποιος είναι ο καταλληλότερος ΣΩΤΗΡΑΣ;
Θα σας θυμίσω σ΄ εσάς τους παλιούς μια
παρόμοια περίοδο με πανομοιότυπα γεγονότα και μια εξέλιξη καθόλου καλή για τη
χώρα και για μας. Όσοι δεν την έζησαν ας ρωτήσουν και μετά να διαβάσουν.
Τον θυμάστε τον κ.
Νόβα;
Θυμάστε την αποστασία
και την ακυβερνησία και τι επακολούθησε;
Αποτέλεσμα πολιτικού αμοραλισμού ήταν.
Τώρα τι λέτε; Μήπως προκειμένου κάποια προβατάκια να
εξασφαλίσουν τον επιούσιο τους, δεν κάνουν το ίδιο; Και αυτά μάλιστα,
κόντρα στα όσα υποστήριζαν « πριν ο αλέκτωρ» λαλήσει», προχώρησαν και στην
παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας σε Σλάβους; Με αντάλλαγμα «ένα λιβαδάκι να
βοσκίζουν τα καημένα».
Μιλάμε περί τεραστίου
πολιτικού αναστήματος και όχι μόνο.
Το κρίσιμο ερώτημα
παραμένει σ’ εμάς:
-ΠΟΙΟΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ; Έτσι που μας τα λές έτσι είναι , αλλά…..
Αυτό αγόρια και
κορίτσια είναι καθαρά προσωπικό θέμα και ικανό ν’ απαντηθεί μόνο με προσωπική
βασανιστική σκέψη.
Επιδόματα ελεημοσύνης; ή ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ Π Α Ι Δ Ε
Ι Α;;;;
Ο Ιστοχώρος μας ΔΕΝ ΛΟΓΟΚΡΙΝΕΙ τα κείμενα των Αρθρογράφων του. Αυτά δημοσιεύονται εκφράζοντας τους ιδίους.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκευή ή απόδοση του περιεχομένου του παρόντος διαδικτυακού τόπου σε ό,τι αφορά τα άρθρα της ΜΑΡΙΑΣ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ και του ΓΙΑΝΝΗ Γ. ΒΑΒΟΥΡΑΝΑΚΗ με οποιονδήποτε τρόπο, ηλεκτρονικό, μηχανικό, φωτοτυπικό ή άλλο, χωρίς την προηγούμενη γραπτή άδεια των Αρθρογράφων. Νόμος 2121/1993 - Νόμος 3057/2002, ο οποίος ενσωμάτωσε την οδηγία 2001/29 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα.
Tι ήταν η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ»..για όσους δεν γνωρίζουν.
Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» γεννήθηκε το 2000,ως συνέχεια του Περιοδικού «ΑΧΑΡΝΕΩΝ Έργα». Δημιουργήθηκε από Επαγγελματίες Εκδότες με δεκαετίες στον τομέα της Διαφήμισης, των Εκδόσεων και των Δημοσίων Σχέσεων και αρχικά ήταν μια Υπερτοπική Εφημερίδα με κύριο αντικείμενο το Αυτοδιοικητικό Ρεπορτάζ.
Επί χρόνια, κυκλοφορούσε την έντυπη έκδοσή της σε ένα ικανότατο τιράζ (5000 καλαίσθητων φύλλων εβδομαδιαίως) και εντυπωσίαζε με την ποιότητα της εμφάνισης και το ουσιώδες, μαχητικό και έντιμο περιεχόμενο της.
Η δύναμη της Πένας της Εφημερίδας, η Ειλικρίνεια, οι Ερευνές της που έφερναν πάντα ουσιαστικό αποτέλεσμα ενημέρωσης, την έφεραν πολύ γρήγορα πρώτη στην προτίμηση των αναγνωστών και γρήγορα εξελίχθηκε σε Εφημερίδα Γνώμης και όχι μόνον για την Περιφέρεια στην οποία κυκλοφορούσε.
=Επι είκοσι τέσσαρα (24) χρόνια, στηρίζει τον Απόδημο Ελληνισμό, χωρίς καμία-ούτε την παραμικρή- διακοπή
.
=Επί είκοσι τέσσαρα ολόκληρα χρόνια, προβάλλει με αίσθηση καθήκοντος κάθε ξεχωριστό, έντιμο και υπεύθυνο Πολιτικό της Πολιτικής Σκηνής. Στις σελίδες της, θα βρείτε ακόμα και σήμερα μόνο άξιες και χρήσιμες Πολιτικές Προσωπικότητες αλλά και ενημέρωση από κάθε Κόμμα της Ελληνικής Βουλής. Η «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ουδέποτε διαχώρησε τους αναγνώστες της ανάλογα με τα πολιτικά τους πιστεύω. Επραττε το καθήκον της, ενημερώνοντας όλους τους Ελληνες, ως όφειλε.
=Επί είκοσι τέσσαρα ολόκληρα χρόνια, δίνει βήμα στους αδέσμευτους, τους επιτυχημένους, τους γνώστες και θιασώτες της Αλήθειας. Στηρίζει τον Θεσμό της Ελληνικής Οικογένειας, την Παιδεία, την Ελληνική Ιστορία, προβάλλει με όλες της τις δυνάμεις τους Αδελφούς μας απανταχού της Γης, ενημερώνει για τα επιτεύγματα της Επιστήμης, της Επιχειρηματικότητας και πολλά άλλα που πολύ καλά γνωρίζουν οι Αναγνώστες της.
=Επί είκοσι τέσσαρα ολόκληρα χρόνια, ο απλός δημότης–πολίτης, φιλοξενείται στις σελίδες της με μόνη προϋπόθεση την ειλικρινή και αντικειμενική γραφή και την ελεύθερη Γνώμη, η οποία ΟΥΔΕΠΟΤΕ λογοκρίθηκε.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ», είναι ένα βήμα Ισονομίας και Ισοπολιτείας, έννοιες απόλυτα επιθυμητές, ιδιαιτέρως στις ημέρες μας. Είναι ο δικτυακός τόπος της έκφρασης του πολίτη και της εποικοδομητικής κριτικής, μακριά από κάθε στήριξη αφού δεν ετύγχανε οικονομικής υποστήριξης από Δήμους, Κυβερνήσεις ή όποιους άλλους Δημόσιους ή Ιδιωτικούς Φορείς, δεν είχε ΠΟΤΕ χορηγούς, ή οποιασδήποτε μορφής υποστηρικτές. Απολαμβάνει όμως Διεθνούς σεβασμού αφού φιλοξενεί ενημέρωση από αρκετά ξένα Κράτη πράγμα που της περιποιεί βεβαίως, μέγιστη τιμή.
Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» διαγράφει απο την γέννησή της μια αξιοζήλευτη πορεία και απέκτησε εξ αιτίας αυτού,ΜΕΓΙΣΤΗ αναγνωσιμότητα.
Η Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΙΚΗ» κέρδισε την αποδοχή και τον σεβασμό που της ανήκει, με «εξετάσεις» εικοσι τεσσάρων ολόκληρων ετών, με συνεχείς αιματηρούς αγώνες κατά της τοπικής διαπλοκής, με αγώνα επιβίωσης σε πολύ δύσκολους καιρούς, με Εντιμότητα, αίσθηση Καθήκοντος και Ευθύνης.
