9 Αυγούστου 2018 ήταν η μέρα που προσπάθησα να μετακινηθώ με πλοίο (προς Θάσο) για πρώτη φορά στη ζωή μου με το αναπηρικό αμαξίδιο μου. Αυτό που αντιμετώπισα εκείνη την ημέρα έκανε τον γύρο της Ελλάδας, γιατί ήρθαμε ξαφνικά αντιμέτωποι με τη σκληρή πραγματικότητα. Η ίση αντιμετώπιση στη χώρα μας ΔΕΝ είναι επαρκής, ούτε η διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Γιατί αυτό ακριβώς συνέβη όταν έμεινα κάτω στο γκαράζ των αυτοκινήτων αντί να είμαι επάνω στο κατάστρωμα όπως οι περισσότεροι. Γιατί μαζί με εμένα αναγκάζουν και ηλικιωμένους, που δεν μπορούν να ανέβουν σκάλες, να μείνουν κάτω. Άνθρωποι τραυματισμένοι, γονείς με παιδικά καρότσια, όλοι αυτοί είμαστε εμποδιζόμενοι ΑΝΘΡΩΠΟΙ που δεν μας δίνουν τη δυνατότητα να βρεθούμε στο κατάστρωμα με ασφάλεια κι αξιοπρέπεια. |