Με αφορμή ανάρτηση από το λογαριασμό του Στγου Τσερπέ Στ.
"Βλέπω οτι ορισμένοι απορούν με τις δηλώσεις του κυρίου Αποστολάκη, αν δεν κάνω λάθος, στο MEGA.
Γιατί λοιπόν απορούν; Δεν έχουν καταλάβει ποιός ήταν ό κύριος Αποστολάκης ;
Ένας κομματικός υπάλληλος ήταν και..... αργότερα, σαν υπουργός, ότι του έλεγε ο Αναπληρωτής του (άκουσον-άκουσον), ο Ρήγας, έκανε.
Καμία απορία λοιπόν δεν πρέπει να υπάρχει και όλα ερμηνεύονται υπό το πρίσμα των κομματικών παρωπίδων.
Μια ματιά στο παρελθόν και λύνει όλες τις απορίες.
Τόσο απλά.
Με χαμόγελο κι αισιοδοξία και ......ας υπάρχουν τέτοιοι!!!!
"Βλέπω οτι ορισμένοι απορούν με τις δηλώσεις του κυρίου Αποστολάκη, αν δεν κάνω λάθος, στο MEGA.
Γιατί λοιπόν απορούν; Δεν έχουν καταλάβει ποιός ήταν ό κύριος Αποστολάκης ;
Ένας κομματικός υπάλληλος ήταν και..... αργότερα, σαν υπουργός, ότι του έλεγε ο Αναπληρωτής του (άκουσον-άκουσον), ο Ρήγας, έκανε.
Καμία απορία λοιπόν δεν πρέπει να υπάρχει και όλα ερμηνεύονται υπό το πρίσμα των κομματικών παρωπίδων.
Μια ματιά στο παρελθόν και λύνει όλες τις απορίες.
Τόσο απλά.
Με χαμόγελο κι αισιοδοξία και ......ας υπάρχουν τέτοιοι!!!!
Το σχόλιο μου
"..Με αφορμή την ανωτέρω ανάρτησή ..Προσωπικά δεν απορώ για τον κ. Αποστολάκη..όπως όμως εξίσου δεν απορώ ούτε για τους προκατόχους, ούτε για τους διαδόχους των υψηλών αυτών θέσεων..Το πρόβλημα δεν είναι επι προσωπικού για τον κ.Αποστολάκη, αλλά είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα ελλείμματος αξιοκρατίας, το οποίο εκπορεύεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Το έλλειμμα αξιοκρατίας το οποίο διακατέχει την ελληνική κοινωνία και κατατρώγει τις ίδιες τις σάρκες της (ελπίζω όχι για πολύ ακόμη), έχει ως αποτέλεσμα να ανέρχονται σε θέσεις υψηλής ευθύνης άνθρωποι οι οποίοι αντικειμενικά δεν έχουν τις απαιτούμενες ικανότητες και εμπειρίες. Οι πολλαπλώς δυσμενείς συνέπειες του υπόψη φαινομένου, είναι i) οι άνθρωποι αυτοί να μην καταφέρνουν να ανταποκριθούν επιτυχώς στα καθήκοντα και στο έργο των υπόψη θέσεων και να επιδρούν δυσμενώς στην καλή λειτουργία του κράτους και στην επίτευξη των εθνικών στόχων-επιδιώξεων, ii) να προσβάλλουν τις έννοιες του δικαίου, της ηθικής και της αξιοκρατίας, δημιουργώντας επιπλέον ρήγματα και αμφιβολίες στα υγειή κομμάτια του κοινωνικού ιστού. iii) να καθιστούν δισδιάκριτους τους πραγματικά ικανούς , ώστε ακόμη και όταν αυτοί είναι παραπάνω από απαραίτητοι, η επιλογή τους να καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής πράξη (απόρροια αυτού η φυγή ικανών ανθρώπων στο εξωτερικό), iv) να αφαιρούν κύρος από τους θεσμούς για να καλύψουν τα δικά τους κενά, γεγονός το οποίο οδηγεί στην περαιτέρω θεσμική απαξίωση και στη δημιουργία κοινωνικών αμφισβητήσεων και τριγμών...Αυτή η κακώς νοούμενη "εξυπηρέτηση", "συγγενών, φίλων, γνωστών, κομματικών στελεχών και οπαδών (κοινωνικά φαινόμενα νεπποτισμού και φεϊβοριτισμού), ουσιαστικά έχει όλα τα τυπικά γνωρίσματα και χαρακτηριστικά "της κατάχρησης εξουσίας για ιδίον όφελος" και αν τυπικά προβλέπεται από το δικαϊκό μας σύστημα η δίωξη της ως ποινικά κολάσιμη πράξη, ουδέποτε (ή έστω κατ' εξαίρεση σπάνια), συμβαίνει κάτι αντίστοιχο...Ιδιαίτερα για το χώρο των ΕΔ, όπου λίγο πολύ όλοι "γνωριζόμαστε", όλοι έχουμε άποψη για το "ποιόν εκάστου", τι αρχές έχει (αν έχει), ποιές είναι οι αξίες του και τα ιδανικά του και ποιά η ποιότητα του ως Αξκός στη διάρκεια της πορείας του (ιδιαίτερα οι μικρότεροι εκτιμώ ότι έχουν πιό αντικειμενική άποψη για κάθε έναν από εμάς, ενώ σαφώς εντός Κλάδου και Όπλου οι απόψεις είναι ακόμη πιό χαρακτηριστικές)...Εξάλλου, ίσως να μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό ή πολλούς για λίγο καιρό, όμως δεν μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για πολύ καιρό... και ευτυχώς η σταδιοδρομία εκάστου υφ' ημών διαρκεί κατ' ελάχιστο άνω των τριάντα ετών, ώστε να μπορεί να δείξει τα δείγματα της "γραφής" και της πορείας του ....Αναφορικά με το θέμα της επιλογής των κατάλληλων ηγεσιών για Κλάδους και ΓΕΕΘΑ, εξ όσων γνωρίζω, δεν υφίσταται ένα αναλυτικό job description που να περιγράφει τι Αρχηγούς θέλουμε, τι Αρχηγούς χρειαζόμαστε..θέλουμε Αρχηγούς ψηλούς, ξανθούς με γαλανά μάτια??.. θέλουμε Αρχηγούς με τρεις ξένες γλώσσες, τρία μεταπτυχιακά και δύο διδακτορικά?.. θέλουμε Αρχηγούς με εμπειρία από ειρηνευτικές επιχειρήσεις και από το διεθνές περιβάλλον?.. θέλουμε Αρχηγούς που να μην έχουν βγάλει ποτέ το άρβυλο από το "ποδάρι"??..θέλουμε όλα τα παραπάνω??.. τι θέλουμε τελικά??...Γιατί αν ξέρουμε τι θέλουμε, τι χρειαζόμαστε, θα μπορούσαν και τα στελέχη που έχουν αρχηγικές φιλοδοξίες, να "χτίσουν κατάλληλα και εγκαίρως" τους εαυτούς τους ώστε να φτάσουν τελικά σε ένα pool όπου οι υποψήφιοι θα πληρούν τα τιθέμενα αντικειμενικά κριτήρια και στη συνέχεια μέσω του κατάλληλου μηχανισμού αξιολόγησης (αυτοαξιολόγηση-παράλληληλ αξιολόγηση) να επιλέγεται ο καταλληλότερος! Δυστυχώς τίποτα από τα παραπάνω δεν συμβαίνει ... Οι επιλογές του ΚΥΣΕΑ έχουν προαλειφθεί από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, η οποία κατά το πιθανέστερο, επιλέγει ανθρώπους που να "κάνουν για το μαγαζί" (για να χρησιμοποιήσω και τη φρασεολογία που είναι επίκαιρη,,), " να κάνουν για τη δουλειά".. και δυστυχώς αυτή η ατάσταση συνεχίζεται και παρακάτω, όπου ανώτατοι αξκοί προσπαθούν να "χτίσουν" γνωριμίες, φιλίες κ.λπ. με βουλευτές, πολιτευτές, κ.λπ. για να τους βοηθήσουν στην υπηρεσιακή τους ανέλιξη .. (θυμάμαι στη σταδιοδρομία μου λίγο πριν τις κρίσεις, ανωτάτους να μου λένε ότι "έχουν πιάσει" τον τάδε πολιτικό, βουλευτή κ.λπ για να τους βοηθήσει!! Απόψεις τις οποίες ουδέποτε ενστερνίστηκα και νιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος για αυτό) ... Με τον τρόπο αυτό βέβαια της επιτυχούς εκδούλευσης, δημιουργούνται σχέσεις "δούναι και λαβείν", με αμφίδρομη κατεύθυνση..και πως θα αρνηθεί μετά ο εν λόγω, μιά απλή μετάθεση, μιά απόσπαση, μιά άδεια, μιά πρόσληψη, μιά υπογραφή, κ.λπ., μια ικανοποίηση μιάς απλής απαίτησης έστω τελικά..Αν και το "ρουσφέτ" (τουρκική λέξη), παρέμεινε στην κοινωνική ζωή του έθνους μας ως κατάλοιπο του τουρκικού ζυγού των τετρακοσίων ετών, παρόλα αυτά, διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 είμαστε αδικαιολόγητοι αφού ακόμη ζει έντονα μαζί μας, επηρεάζοντας κάθε έκφανση της καθημερινότητας μας, δημιουργώντας τα αντίστοιχα προβλήματα, όπως αυτό στις κρίσεις της στρατιωτικής ηγεσίας...Κράτησα για το τέλος, προς επίρρωση των ανωτέρω, αυτό το οποίο θεωρώ ως κομβικό σημείο, "το σπάσιμο του αποστήματος" όπως το αποκαλώ, με την παραίτηση του κ. Α/ΓΕΣ Ζιαζιά το 2012 , ο οποίος προς τιμήν του όταν του δόθηκε από τον πολιτικό του προϊστάμενο έτοιμη η λίστα των κρίσεων με αποστρατείες και προαγωγές, αρνήθηκε την υλοποίηση τους, μίλησε στο προσωπικό και παραιτήθηκε..Παρά την προσωπική μου αντίθεση σε κάποια υπηρεσιακά θέματα με τον Στγο όταν υπηρέτησα στο ΓΕΣ/ΔΑΣΠ, δεν μπορώ παρά να δηλώσω δημόσια το σεβασμό μου στο πρόσωπό του και την εκτίμηση μου για την πράξη του!.. παρόλα αυτά, όμως τι άλλαξε?..άλλαξε κάτι??.. και αν ναι, πως??.. πως "θωρακίστηκαν" οι θεσμοί των Αρχηγών των Κλάδων και του ΓΕΕΘΑ??.. πως θωρακίστηκε ο μηχανισμός των κρίσεων.. με ποιό θεσμικό τρόπο??..Δυστυχώς παραμένουμε στη ζοφερή πραγματικότητα, ότι τίποτα δεν άλλαξε και ότι προσαρμοστήκαμε ακόμη και σε αυτό..να ζούμε με την πυώδη οσμή της χαίνουσας πληγής.. του αποστήματος που τόσο κραυγαλέα παραμένει ανοιχτό!! ..όπως εδίπε και ο αείμνηστος Μ. Χατζηδάκης “δεν με φοβίζει τόσο η μορφή του θηρίου.. με φοβίζει περισσότερο ότι κάθε μέρα συνηθίζουμε όλο και πολύ τη μορφή του”.. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι "οι κακοί" δεν έφυγαν ποτέ από τον τόπο.. απλώς μάσκες αλλάζουν"...Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή, τη δική σας και όλων των επισκεπτών, για το μακροσκελές μου σχόλιο! Με σεβασμό και την αγάπη μου,
Παν. Γερογλής
https://twitter.com/mgvavour/status/1283911620956164097
"..Με αφορμή την ανωτέρω ανάρτησή ..Προσωπικά δεν απορώ για τον κ. Αποστολάκη..όπως όμως εξίσου δεν απορώ ούτε για τους προκατόχους, ούτε για τους διαδόχους των υψηλών αυτών θέσεων..Το πρόβλημα δεν είναι επι προσωπικού για τον κ.Αποστολάκη, αλλά είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα ελλείμματος αξιοκρατίας, το οποίο εκπορεύεται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Το έλλειμμα αξιοκρατίας το οποίο διακατέχει την ελληνική κοινωνία και κατατρώγει τις ίδιες τις σάρκες της (ελπίζω όχι για πολύ ακόμη), έχει ως αποτέλεσμα να ανέρχονται σε θέσεις υψηλής ευθύνης άνθρωποι οι οποίοι αντικειμενικά δεν έχουν τις απαιτούμενες ικανότητες και εμπειρίες. Οι πολλαπλώς δυσμενείς συνέπειες του υπόψη φαινομένου, είναι i) οι άνθρωποι αυτοί να μην καταφέρνουν να ανταποκριθούν επιτυχώς στα καθήκοντα και στο έργο των υπόψη θέσεων και να επιδρούν δυσμενώς στην καλή λειτουργία του κράτους και στην επίτευξη των εθνικών στόχων-επιδιώξεων, ii) να προσβάλλουν τις έννοιες του δικαίου, της ηθικής και της αξιοκρατίας, δημιουργώντας επιπλέον ρήγματα και αμφιβολίες στα υγειή κομμάτια του κοινωνικού ιστού. iii) να καθιστούν δισδιάκριτους τους πραγματικά ικανούς , ώστε ακόμη και όταν αυτοί είναι παραπάνω από απαραίτητοι, η επιλογή τους να καθίσταται ιδιαίτερα δυσχερής πράξη (απόρροια αυτού η φυγή ικανών ανθρώπων στο εξωτερικό), iv) να αφαιρούν κύρος από τους θεσμούς για να καλύψουν τα δικά τους κενά, γεγονός το οποίο οδηγεί στην περαιτέρω θεσμική απαξίωση και στη δημιουργία κοινωνικών αμφισβητήσεων και τριγμών...Αυτή η κακώς νοούμενη "εξυπηρέτηση", "συγγενών, φίλων, γνωστών, κομματικών στελεχών και οπαδών (κοινωνικά φαινόμενα νεπποτισμού και φεϊβοριτισμού), ουσιαστικά έχει όλα τα τυπικά γνωρίσματα και χαρακτηριστικά "της κατάχρησης εξουσίας για ιδίον όφελος" και αν τυπικά προβλέπεται από το δικαϊκό μας σύστημα η δίωξη της ως ποινικά κολάσιμη πράξη, ουδέποτε (ή έστω κατ' εξαίρεση σπάνια), συμβαίνει κάτι αντίστοιχο...Ιδιαίτερα για το χώρο των ΕΔ, όπου λίγο πολύ όλοι "γνωριζόμαστε", όλοι έχουμε άποψη για το "ποιόν εκάστου", τι αρχές έχει (αν έχει), ποιές είναι οι αξίες του και τα ιδανικά του και ποιά η ποιότητα του ως Αξκός στη διάρκεια της πορείας του (ιδιαίτερα οι μικρότεροι εκτιμώ ότι έχουν πιό αντικειμενική άποψη για κάθε έναν από εμάς, ενώ σαφώς εντός Κλάδου και Όπλου οι απόψεις είναι ακόμη πιό χαρακτηριστικές)...Εξάλλου, ίσως να μπορείς να κοροϊδεύεις λίγους για πολύ καιρό ή πολλούς για λίγο καιρό, όμως δεν μπορείς να κοροϊδεύεις πολλούς για πολύ καιρό... και ευτυχώς η σταδιοδρομία εκάστου υφ' ημών διαρκεί κατ' ελάχιστο άνω των τριάντα ετών, ώστε να μπορεί να δείξει τα δείγματα της "γραφής" και της πορείας του ....Αναφορικά με το θέμα της επιλογής των κατάλληλων ηγεσιών για Κλάδους και ΓΕΕΘΑ, εξ όσων γνωρίζω, δεν υφίσταται ένα αναλυτικό job description που να περιγράφει τι Αρχηγούς θέλουμε, τι Αρχηγούς χρειαζόμαστε..θέλουμε Αρχηγούς ψηλούς, ξανθούς με γαλανά μάτια??.. θέλουμε Αρχηγούς με τρεις ξένες γλώσσες, τρία μεταπτυχιακά και δύο διδακτορικά?.. θέλουμε Αρχηγούς με εμπειρία από ειρηνευτικές επιχειρήσεις και από το διεθνές περιβάλλον?.. θέλουμε Αρχηγούς που να μην έχουν βγάλει ποτέ το άρβυλο από το "ποδάρι"??..θέλουμε όλα τα παραπάνω??.. τι θέλουμε τελικά??...Γιατί αν ξέρουμε τι θέλουμε, τι χρειαζόμαστε, θα μπορούσαν και τα στελέχη που έχουν αρχηγικές φιλοδοξίες, να "χτίσουν κατάλληλα και εγκαίρως" τους εαυτούς τους ώστε να φτάσουν τελικά σε ένα pool όπου οι υποψήφιοι θα πληρούν τα τιθέμενα αντικειμενικά κριτήρια και στη συνέχεια μέσω του κατάλληλου μηχανισμού αξιολόγησης (αυτοαξιολόγηση-παράλληληλ αξιολόγηση) να επιλέγεται ο καταλληλότερος! Δυστυχώς τίποτα από τα παραπάνω δεν συμβαίνει ... Οι επιλογές του ΚΥΣΕΑ έχουν προαλειφθεί από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, η οποία κατά το πιθανέστερο, επιλέγει ανθρώπους που να "κάνουν για το μαγαζί" (για να χρησιμοποιήσω και τη φρασεολογία που είναι επίκαιρη,,), " να κάνουν για τη δουλειά".. και δυστυχώς αυτή η ατάσταση συνεχίζεται και παρακάτω, όπου ανώτατοι αξκοί προσπαθούν να "χτίσουν" γνωριμίες, φιλίες κ.λπ. με βουλευτές, πολιτευτές, κ.λπ. για να τους βοηθήσουν στην υπηρεσιακή τους ανέλιξη .. (θυμάμαι στη σταδιοδρομία μου λίγο πριν τις κρίσεις, ανωτάτους να μου λένε ότι "έχουν πιάσει" τον τάδε πολιτικό, βουλευτή κ.λπ για να τους βοηθήσει!! Απόψεις τις οποίες ουδέποτε ενστερνίστηκα και νιώθω ιδιαίτερα υπερήφανος για αυτό) ... Με τον τρόπο αυτό βέβαια της επιτυχούς εκδούλευσης, δημιουργούνται σχέσεις "δούναι και λαβείν", με αμφίδρομη κατεύθυνση..και πως θα αρνηθεί μετά ο εν λόγω, μιά απλή μετάθεση, μιά απόσπαση, μιά άδεια, μιά πρόσληψη, μιά υπογραφή, κ.λπ., μια ικανοποίηση μιάς απλής απαίτησης έστω τελικά..Αν και το "ρουσφέτ" (τουρκική λέξη), παρέμεινε στην κοινωνική ζωή του έθνους μας ως κατάλοιπο του τουρκικού ζυγού των τετρακοσίων ετών, παρόλα αυτά, διακόσια χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821 είμαστε αδικαιολόγητοι αφού ακόμη ζει έντονα μαζί μας, επηρεάζοντας κάθε έκφανση της καθημερινότητας μας, δημιουργώντας τα αντίστοιχα προβλήματα, όπως αυτό στις κρίσεις της στρατιωτικής ηγεσίας...Κράτησα για το τέλος, προς επίρρωση των ανωτέρω, αυτό το οποίο θεωρώ ως κομβικό σημείο, "το σπάσιμο του αποστήματος" όπως το αποκαλώ, με την παραίτηση του κ. Α/ΓΕΣ Ζιαζιά το 2012 , ο οποίος προς τιμήν του όταν του δόθηκε από τον πολιτικό του προϊστάμενο έτοιμη η λίστα των κρίσεων με αποστρατείες και προαγωγές, αρνήθηκε την υλοποίηση τους, μίλησε στο προσωπικό και παραιτήθηκε..Παρά την προσωπική μου αντίθεση σε κάποια υπηρεσιακά θέματα με τον Στγο όταν υπηρέτησα στο ΓΕΣ/ΔΑΣΠ, δεν μπορώ παρά να δηλώσω δημόσια το σεβασμό μου στο πρόσωπό του και την εκτίμηση μου για την πράξη του!.. παρόλα αυτά, όμως τι άλλαξε?..άλλαξε κάτι??.. και αν ναι, πως??.. πως "θωρακίστηκαν" οι θεσμοί των Αρχηγών των Κλάδων και του ΓΕΕΘΑ??.. πως θωρακίστηκε ο μηχανισμός των κρίσεων.. με ποιό θεσμικό τρόπο??..Δυστυχώς παραμένουμε στη ζοφερή πραγματικότητα, ότι τίποτα δεν άλλαξε και ότι προσαρμοστήκαμε ακόμη και σε αυτό..να ζούμε με την πυώδη οσμή της χαίνουσας πληγής.. του αποστήματος που τόσο κραυγαλέα παραμένει ανοιχτό!! ..όπως εδίπε και ο αείμνηστος Μ. Χατζηδάκης “δεν με φοβίζει τόσο η μορφή του θηρίου.. με φοβίζει περισσότερο ότι κάθε μέρα συνηθίζουμε όλο και πολύ τη μορφή του”.. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι "οι κακοί" δεν έφυγαν ποτέ από τον τόπο.. απλώς μάσκες αλλάζουν"...Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή, τη δική σας και όλων των επισκεπτών, για το μακροσκελές μου σχόλιο! Με σεβασμό και την αγάπη μου,
Παν. Γερογλής
https://twitter.com/mgvavour/status/1283911620956164097
